"ยิ้มน้อย ๆ"
เราจะดำเนินชีวิตด้วยสติปัญญาและขันติ {:3_52:}
ไม่ว่าความทุกข์ที่เกิดขึ้นจะมากขนาดไหน {:3_58:}
เราจะไม่ทิ้ง "ยิ้มน้อย ๆ" ในใจ{:3_48:}
และเตือนใจตนเองว่า {:3_61:}
ทุกข์นี้ คือ ปุ๋ยแห่งชีวิต {:3_60:}
เป็นยาบำรุงหัวใจเราให้แข็งแรง {:3_63:}
เราจะรักษาสุขภาพใจดี {:3_46:}
ทำความดีด้วยใจดี มีความสุขใจ{:3_62:} ทำตัวให้สบาย อย่าคิดมาก ถ้าไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตายแล้วอะไรๆ มันก็ไม่ได้สำคัญอย่างที่คิดไว้ทีแรกหรอก
( พระราชดำรัสในหลวง )
อย่าวิจารณ์นายจ้าง ถ้าทำงานกับเขาแล้วไม่มีความสุข ก็ลาออกซะ
( พระราชดำรัสในหลวง )
ใช้เวลาน้อยๆ ในการคิดว่า "ใคร" เป็นคนถูก แต่ใช้เวลาให้มากในการคิดว่า "อะไร" คือสิ่งที่ถูก
( พระราชดำรัสในหลวง )
เราไม่ได้ต่อสู้กับ "คนโหดร้าย" แต่เราต่อสู้กับ "ความโหดร้าย" ในตัวคน What to do next?[/b] คิดให้รอบคอบก่อนจะให้เพื่อน ต้องมีภาระในการรักษาความลับ
เมื่อมีใครสวมกอดคุณ ให้เขาเป็นฝ่ายปล่อยก่อน{:6_190:}
เป็นคนถ่อมตน คนเขาทำอะไรต่ออะไรสำเร็จกันมามากมายแล้ว ตั้งแต่เรายังไม่เกิด{:6_181:}
ไม่ว่าจะตกอยู่ในสถานการณ์อันเลวร้ายเพียงใด...สุขุมเยือกเย็นเข้าไว้{:6_179:}
อย่าไปหวังเลยว่าชีวิตนี้จะมีความยุติธรรม อย่าให้ปัญหาของเราทำให้คนอื่นเขาเบื่อหน่าย ถ้ามีใครมาถามเราว่า "เป็นยังไงบ้างตอนนี้" ก็บอกเขาไปเลยว่า "สบายมาก" {:6_189:}
อย่าพูดว่ามีเวลาไม่พอ
เพราะเวลาที่คุณมีมันก็วันละยี่สิบสี่ชั่วโมงเท่าๆ กับที่หลุยส์ ปาสเตอร์,
ไมเคิล แอนเจลโล, แม่ชีเทเรซา, ลีโอนาร์โด ดา วินชี, ทอมัส เจฟเฟอร์สัน
หรืออัลเบิร์ต ไอสไตน์ เขามีนั่นเอง[/b]
เป็นคนใจกล้าและเด็ดเดี่ยว เมื่อเหลียวกลับไปดูอดีต
เราจะเสียใจในสิ่งที่อยากทำแล้วไม่ได้ทำมากกว่าเสียใจในสิ่งที่ทำไปแล้ว {:6_162:} ประเมินตนเองด้วยมาตรฐานของตัวเอง ไม่ใช่ด้วยมาตรฐานของคนอื่น {:6_171:} จริงจังและเคี่ยวเข็ญต่อตนเอง แต่อ่อนโยน และผ่อนปรนต่อผู้อื่น {:6_193:}
อย่าระดมสมอง
เพราะไอเดียดีๆ ใหม่ๆ และยิ่งใหญ่จนสามารถเปลี่ยนแปลงโลกได้
ล้วนมาจากบุคคลที่คิดค้นอยู่แต่เพียงผู้เดียวทั้งสิ้น{:6_165:} หากไม่ยึดหลักอหิงสา (ความไม่เบียดเบียนกัน) ก็ไม่มีทางที่จะบรรลุความจริงได้ เพราะฉะนั้น
จึงกล่าวได้ว่า อหิงสา คือธรรมะ (กฎ) อันยิ่งใหญ่ - การแก้ไขอะไรก็ตาม...แก้ภายในตนเองนี้ช่างง่ายดายยิ่งกว่าการวิ่งไปแก้ไขคนอื่น อย่าเร่งรีบที่จะแก้ปัญหา...รอจนกว่า ลมหายใจเราเข้าที่เข้าทางก่อน...
การเข้าที่เข้าทางของลมหายใจเป็นอย่างไร ก็คือ ใจสบายๆ ดีกรีหรือระดับความโกรธดับหายไป ดูจิตดูใจของตนว่าความโกรธที่ว่าโกรธนั้นมันอยู่แค่ไหน
... เพราะอะไรเราจึงได้โกรธมากมายขนาดนั้น เกิดประโยชน์อะไรบ้างกับการที่เราปล่อยให้ตัวเราได้โกรธ...ถามตัวเอง...
เมื่อรู้..และเห็นเหตุ ก็ดับหรือแก้ที่เหตุนั้น
เรามัวเสียเวลาไปเพ่งดูบุคคล มากกว่าน้อมกลับมาดูข้างในเรา มารู้อีกที
ต้นไม้แห่งความโกรธ ก็รกเต็มไปในใจเราเสียแล้ว ในการเยียวยา ใจที่โกรธ
หน้า:
[1]
2