รักเร่เล่ห์หลอก
ท่ามคืนเหงาเฝ้าตรมขื่นขมจิตสลัดคิดปลิดทิ้งสิ่งเจ็บฝัง
มิอาจหยุดหลุดพ้นจากภวังค์
เจ้าความหลังยังหลอกให้ชอกใจ
แสนมืดมนทนเศร้าที่เร้ารุม
ดั่งมรสุมรุมแกล้งแฝงหวั่นไหว
ทั้งปวดร้าวระทมตรมฤทัย
ครวญอาลัยในรักที่หักจาง
คืนหม่นหมองนองหน้าน้ำตาล้น
รักอับจนน้องเล่นให้เต้นผาง
เจ้ามีใครใกล้ชิดจิตอำพราง
ปล่อยให้พี่เว้งว้างว่างเดียวดาย
ดอกรักเร่เล่ห์หลอกให้ชอกช้ำ
แสนระกำทำเล่นเป็นหลากหลาย
เจ้าเปลี่ยนรักเปลี่ยนรสเสียมากมาย
ช่างใจร้ายชายนี้มีระทม
. ถ้าเธอยังไม่มีอารมณ์ ความรู้สึกแห่งความรัก
ความใจกว้าง ความกรุณา ความอ่อนโยนแก่กัน
ในขณะที่เธอ ยังเป็นหนุ่ม เป็นสาว อยู่แล้วละก็
เมื่อเธอแก่ตัวขึ้น เธอจะมีสิ่งเหล่านี้ ได้ยากยิ่งนัก ถ้าไม่รู้ทุกข์...มันก็ทุกข์...ถ้ารู้จักทุกข์..มันก็ไม่มีทุกข์
หากเราไม่สามารถแยกแยะได้เลยว่า สิ่งที่เรากำลังเดินไปหามันนั้น มันจะนำความสุขหรือความทุกข์ ความเดือดร้อนกลับมาหาเรา หากเป็นเช่นนี้ก็จะยิ่งทำให้เราแย่ เพราะใจของเรามันมึดบอดไม่มีสติ ไม่มีปัญญาแยกแยะอะไรได้เลย ดังนั้นความทุกข์ทั้งหลาย มันจึงมาชุมนุมกันอยู่มที่ใจของเรา แต่หากเมื่อใดที่ใจเรามันสงบ มันมีสติ มีสมาธิ มีปัญญา และแยกแยะออกว่าสิ่งไหนดี สิ่งไหนชั่ว สิ่งไหนสุข สิ่งไหนทุกข์ เหล่านี้ ความทุกข์ ความชั่วใดๆ มันก้ไม่สามารถมาชุมนุมอยู่ที่ใจของเราได้ มีวันแห่งชัย มีวันที่แพ้พ่าย มีวันที่ไฟ คุโชน มีวันสุขใจ มีวันที่ร้องไห้ มีวันที่คล้าย โลกหยุดหมุน มีวันที่เราเจ็บ มีวันที่เสียใจ จดจำเอาไว้ .... และรอคอย * ..... แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย APAINIS เมื่อ 2011-10-25 07:40
ปรัชญาและคำคม
ให้เขาเกลียดในสิ่งที่เราเป็น ดีกว่าให้เขารักในสิ่งที่เราไม่ได้เป็น ความรักถึงแม้ว่ามันมองไม่เห็น แต่เราก็จะรู้ว่ามันอยู่ที่ไหน . ถึงแม้เขาจะจากไป... แต่ก็อย่าลืมซะว่าเรายังหาคนใหม่ได้
เวลาไม่ใช่ตัวตัดสินความรัก แต่เป็นคนสองคนต่างหากที่เป็นคนกำหนดมัน ถึงรักเขาแล้วต้องเจ็บแต่ก็ยอมเจ็บเพราะยังไงก้รัก บางทีบางสิ่งบางอย่าง ไม่สามารถรับรู้ด้วยประสาทสัมผัส แต่ต้องใช้"หัวใจ" ในการรับรู้ถึงมัน ถ้าเรายังมีความรักอยู่นั้นความหวังมักจะอยู่กับตัวเราเสมอ
ขอบคุณมากๆครับ
หน้า:
[1]