เจ้าฟ้ามูรตี ( 1 )

tanya · โพสต์ 2011-10-22 12:36:27

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย tanya เมื่อ 2011-10-22 12:41

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย tanya เมื่อ 2011-10-22 12:39

(คัดลอกมาจาก คุณด๋ง)
ปฐมบท             ' @* A4 _' O' t  u: h- F0 M0 E
      บนสรวงสวรรค์อันตระการ...
& {% G, h5 r5 j0 W" r& z       ในเพลาหนึ่ง...3 R8 w& n* k. w! h
      ขณะที่องค์อนุสรติยเทวาอัสอิทธีร์ เทพเจ้าสูงสุดแห่งโลกได้เสด็จมาในนภากาศพร้อมพรั่งด้วยเหล่าเทพบุตรแลเทพธิดาทั้งหลาย
4 e7 b. v  d9 |* I. d- h       ทันใด... บังเกิดเกลียวพายุแสงสีรุ้งพุ่งเสียดฟ้าเข้าปะทะกระบวนเสด็จแห่งองค์เทพเจ้าจนเหล่าบรรดาทวยเทพพากันกระเด็นกระดอนลอยละลิ่วแตกกระจายกันไปคนละทิศละทาง
$ k" a  ]0 @/ C% C' Q       เทพยดาทุกองค์ต่างพากันตะตะลึงพรึงเพริดในสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นเป็นที่ยิ่ง พลางจับกลุ่มกันซุบซิบนินทาจนเสียงอึงอลไปทั่วทั้งท้องฟ้า* v; x1 C5 @7 {1 h1 N
      องค์เทวาผู้เป็นประมุขแห่งสวรรค์ทรงมีพระบัญชาให้ สุบินเทพ เทพบุตรผู้สง่าเร่งรีบติดตามเกลียวพายุสีรุ้งสายนั้นไปโดยไม่ชักช้า
9 h1 T5 g+ l; K- A: S       เทพบุตรผู้ได้รับมอบหมายพระบัญชาได้ติดตามเกลียวพายุสายนั้นมาจนกระทั่งถึงภูผาใหญ่ จึงได้สดับเสียงสนทนาพาทีหยอกล้อต่อกระซิกระริกระรี้กันระหว่างบุรุษสองผู้ที่แผ่วผิวออกมาจากซอกหลืบหนึ่งของหน้าผา
( S. S+ `4 ^$ J- J0 c$ I8 y4 s1 z$ h       สุบินเทพผู้นั้นหมายใจจะรู้แจ้งเห็นจริงถึงต้นกำเนิดเสียง จึงค่อยๆเหาะเลียบเข้าไปอย่างช้าๆ และแอบซุ่มดูอยู่ไม่ไกลนัก
5 S6 L! |( x# }! Z6 \       ทันใดกันนั้นเอง...
' w( P1 R* t& L9 ^& _       ภาพที่ประจักษ์แก่สายตาได้ทำให้สุบินเทพถึงกับตกตะลึงพรึงเพริดเปิดตาอ้าปากค้างในทันที
- G* M' U8 `6 X8 s' e5 [0 s5 v       บุรุษหนุ่มฉกรรจ์ใบหน้างดงามหยดย้อยสองผู้กำลังกอดตระกองประคองโอบรัดพรมจุมพิตกันเองอย่างดื่มด่ำฉ่ำชุ่มราวกับเป็นคู่รักหนุ่มสาวกระนั้น6 w2 l3 ~( ^, O3 E) b$ v+ g9 [; M0 _& Y
      สุบินเทพจดจำได้เป็นแม่นมั่นว่า บุรุษผู้หนึ่งนั้นคือ มูรตีเทพ ส่วนอีกหนึ่งคือ ฉกรรณเทพ จึงได้รีบนำความกลับมากราบบังคมทูลองค์เทวาในบัดดล
* B5 ^% M  t2 @3 ?       เมื่อกาลทุกอย่างเป็นประจักษ์แจ้งดั่งนั้น องค์เทวาผู้ยิ่งใหญ่จึงทรงลงทัณฑ์เทพบุตรทั้งสองโดยให้ไปบำเพ็ญเพียรภาวนาอยู่ ณ ภูผาแห่งนั้นไปตลอดกาล, v5 Z0 ~1 c% B: v; A8 L/ V
      ราวกับว่าเรื่องราวทั้งหมดจะจบลงด้วยดี แต่แท้จริงแล้วหาเป็นเช่นนั้นไม่
( ?+ H/ u- S$ d" k0 B       หลังจากนั้น...
! F5 p5 q/ I  c       สุบินเทพ หวนระลึกถึงภาพการอภิรมย์รักแห่งมูรตีเทพและฉกรรณเทพแล้ว ก็สุดจะหักห้ามใจอันใดได้ เนื่องจากเพราะตนเองก็พิสมัยในรสพิศวาสเช่นนี้อยู่เช่นกัน แต่มิกล้าเผยความปรารถนาเบื้องลึกให้ผู้ใดได้ล่วงรู้มาก่อนเก่า
9 P: j5 Q% k9 G5 ?0 a6 t) a. B       ดังนั้น...
' }- z" `% q* b2 e( S& g, c7 \       ในวันหนึ่ง สุบินเทพผู้สง่า จึงได้เหาะมายังภูผาอันเป็นสถานที่บำเพ็ญเพียรภาวนาของมูรตีเทพและฉกรรณเทพ ก่อนจะแอบลักลอบมีสัมพันธ์รักอย่างดูดดื่มหวานชื่นกับเทพบุตรทั้งสองอยู่ถึงเจ็ดทิวาราตรีกาลติดต่อกัน
' C" J% p8 u8 p       ความทราบถึงองค์อนุสรติยเทวาอัสอิทธีร์ เทพเจ้าเบื้องสูง จึงทรงมีพระบัญชาให้เรียกหาเทพบุตรทั้งสามมาสอบถามเอาความ เมื่อกาลเป็นจริงดังนั้นแล องค์เทวาจึงทรงลงทัณฑ์ โดบอัปเปหิเทพบุตรทั้งสามออกจากสรวงสวรรค์ในทันใด แลให้กลับลงไปจุติยังโลกมนุษย์อีกคราเพื่อบำเพ็ญเพียรภาวนาใหม่
( V3 k' ?- \% ]2 ?1 {       ในขณะที่เทพบุตรทั้งสามลงสู่โลกมนุษย์นั้น ผิวกายได้ต้องอากาศธาตุบังเกิดเป็นอนูเพลิงส่องประกายแสงสีรุ้งออกมาอย่างมหาศาล ก่อนพลังแสงจะแตกออกเป็นสามสายแล้วพุ่งลงสู่สามราชอาณาจักรบนแผ่นพื้นพสุธาเกวลทวีปอันลี้ลับและกว้างใหญ่ในทันที4 b3 o1 A& h) t) u3 F
      อนึ่ง... เกวลทวีปในครานั้น เป็นผืนแผ่นดินอันกว้างใหญ่ไพศาล อยู่โดดเดี่ยวกลางมหาสมุทรอันลี้ลับที่ไม่สามารถรุบุได้แน่ชัดว่าอยู่หนใดในโลกา
+ `* E. k7 s. y/ F; m       บนเกวลทวีปแห่งนี้มีอาณาจักรแลนครรัฐอยู่มากมาย หากแต่มีเพียงสามราชอาณาจักรใหญ่ที่โดดเด่นเสมอกันอันได้แก่ อนันตา ละวิรัฐ และเถมรู/ W! D. {6 u& k5 I0 I
      มาตรว่า มูรตีเทพ นั้น ได้มาประสูติเป็นพระราชโอรสพระเจ้ากรุงอนันตา ส่วนฉกรรณเทพ ได้มาประสูติเป็นพระราชโอรสพระเจ้ากรุงละวิรัฐ และสุบินเทพ ได้มาประสูติเป็นพระราชธิดาพระเจ้ากรุงเถมรูกระนั้นแล
. Z5 e, P; J+ [; `       จากผลกรรมที่ได้กระทำร่วมกันมาเมื่อครั้งอยู่บนสรวงสวรรค์ จึงดลบันดาลให้เทพทั้งสามผู้จุติเป็นมนุษย์ ต้องดำเนินชีวิตไปตามครรลองพระลิขิตแห่งองค์อนุสรติยเทวาอัสอิทธีร์ นับแต่บัดนั้น
บทที่ 1
$ `( V' e$ A& R* W       ชานกรุงอนันตา...
: S, i! b4 _: G3 Y8 F! i       กระบวนพยุหยาตราทางสถลมารคอันตระการตาได้ยุรยาตรอย่างสง่างามมาตามลำเนาป่าละเมาะอย่างช้าๆ ท่ามกลางเหล่าสิงสาราสัตว์นานานับที่กรูกันมาแอบชำเลืองมองอยู่ตามสุมทุมพุ่มไม้สองข้างทาง; w' Y" o) r6 z$ ?( u
      กวางน้อยตัวหนึ่งชูคอไสวพลางกลอกกลิ้งนัยน์ตาอันเป็นมันระยับจ้องไปยังเหล่ามนุษย์แปลกๆเหล่านั้น แม้นว่ามันจะหาเข้าใจถึงกิจกรรมที่ได้ประสบพบไม่ แต่ประสาทสัมผัสของมันก็สั่งการให้เท้าทั้งคู่ขยับเขยื้อนเข้าไปดูให้ถนัดตา! G5 K" O' I6 l
      โหมง..ง..ง..ง... หง่าง..ง..ง
- L* J  `: L0 O4 o       เสียงฆ้อง กลองมโหระทึก ดังกึกก้องกังวาลจนสรรพสัตว์บนดินพากันกระโจนหนีไปสิ้น...4 g6 N& D/ b, E6 [6 Y" f
      อีกทั้งเหล่าปักษิณก็โผผินบินกระจายกันไปคนละทิศคนละทาง ราวกับมหันตภัยร้ายมาเยี่ยมเยือน
  f4 @7 w) r. ~' m- E2 \  X) s       มโหรีนำกระบวนขับประโคมบรรเลงท่วงทำนองอันไพเราะเสนาะโสต ประกอบพยุหยาตราในครานั้นอันประกอบไปด้วยเหล่าข้าราชบริพารทั้งชายหญิงในชุดเครื่องแต่งกายและเครื่องประดับทั้งทอง เงิน นาค และอัญมณีอันแปลกประหลาดละลานตาน่าชมพิสมัยเป็นยิ่งนัก* J* ?' m: {) W; a/ b7 [
      เหล่านางกำนัลสวยสะคราญแลอ้อนแอ้นอรชร สวมผ้านุ่งที่ยาวแลปล่อยชายผ้าด้านหลังให้ยาวระพื้นเดินอัญเชิญเครื่องประกอบพระราชอิสริยยศแห่งองค์พระมหากษัตริย์นำหน้า และตามหลังพระเสลี่ยงทองคำอันตระการตาอันเป็นที่ประทับแห่งพระเจ้ากรุงเถมรูผู้มากด้วยพระชนมายุ
2 @" b4 S) M; v3 L: b8 i' ^       ไกลออกไปในป่านั้น...
7 t1 G; }" a0 s$ h( b- I( ^: S- M! |       พลันปรากฏทหารอนันตาผู้ห้าวหาญ ควบอาชาตะบึงตรงมายังกระบวนพยุหยาตราที่ยุรยาตรมาตามทาง จนนางกำนัลผู้หนึ่งถึงกับตกประหวั่นรีบสืบบาทถลาฉับไวเข้าประชิดพระเสลี่ยงที่ประทับก่อนกราบบังคมทูลด้วยเสียงอันดัง
& y( R" s& U  ]7 V/ l6 |4 s& `4 D       " ขอเดชะ ใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาทปกเกล้าชาวเถมรู ณ บัดนี้ มีทหารอนันตาควบอาชาตรงมายังกระบวนพยุหะเพคะ "
; N6 r/ U1 Q" j2 J3 ?       " จะติกะวะนาจิ ราชครูหญิงแห่งเราอยู่หนใด "( t7 {) B. @' Q% M# ^( l$ O) o" {
      สิ้นพระสุรเสียงอันแหบพร่าแห่งพระเจ้ากรุงเถมรูซึ่งลอดผ่านพระวิสูตรที่กางกั้นนั้นออกมา4 j+ `9 P9 s+ `# D# k; s6 D7 k* }4 @6 F
      ฉบัดนั้นเอง ปรากฏร่างอิสตรีผู้สูงวัยในชุดเครื่องแต่งกายอันสูงศักดิ์สุดอลังการ ขยับเข้ามาใกล้พระเสลี่ยงพลางน้อมเศียรลง
6 }4 S, t) w1 ~: k       " เพคะ พระอยู่หัวเจ้า "
4 v( Z& l0 f- H6 l+ ]7 {       " จงสานสรรพสิ่งอย่าได้ช้า "
+ W0 F& _1 X* @4 |( O# q1 u: }7 @       " น้อมเหนือเศียรเพคะ "
4 p6 |7 ]0 f* O5 N       จะติกะวะนาจิ ราชครูหญิงวัยหกสิบชันษาถลาไปยังอาชาอนันตาพลันเอาร่างเข้าขวางพลางตวาด8 A  @, w, Y6 k0 H! B, \" a
      " ช้าก่อน... เจ้าทหาร มิไยจึงบังอาจควบตะบึงฝ่าเข้าหากระบวนพยุหพระเจ้าอยู่หัวแห่งเรา ฤ อยากถูกปลิดชีวีให้อาสัญ "  X! K% s* p! ~- A& e" p( l( L
      ทหารหนุ่มหยุดอาชาแน่นิ่งอึงจึงถาม
. j# J! s* o2 j       " มิทราบว่าเป็นกระบวนจากแห่งหนใด ข้าจักได้ทูลสนององค์พระอยู่หัวเจ้าอนันตาแห่งข้าให้แจ้งชัด "
8 ~& H5 j/ c) }7 A- S       " พระเจ้าแผ่นดินกรุงเถมรูและพระราชินี เสด็จพร้อมองค์หญิงสุบินสวรรค์พระราชธิดา หมายเจริญพระราชไมตรีสองพระหน่อราชอาณาจักรให้กระเดื่องแดนดิน "
, m7 k! h; v) G. J, t3 m       " ถวิลหวัง ขออัญเชิญเสด็จที่ท้องพระโรงใหญ่ในพระบรมมหาราชวังในบัดดล "
6 D, b0 M, S- o" ]       จบพจนารถ ทหารหนุ่มตวัดกายควบอาชานำหน้ากระบวนพยุหยาตราอย่างกระวีกระวาด
      ณ ท้องพระโรงพระบรมมหาราชวังอนันตาอันโอ่อ่าอลังการ/ ?- }) ^: k# @0 P/ V
      เพลานั้น กำลังเป็นมหาสมาคมแห่งบรรดาขุนนาง อำมาตย์ แลข้าราชบริพารทั้งน้อยใหญ่ที่เรียงรายหมอบราบกราบถวายบังคมอยู่เบื้องพระพักตร์พระเจ้าแผ่นดินผู้ผ่านพิภพไอศูรย์สมบัติพิพัฒน์ผล. B4 p: F! y" b/ S- }6 y; }
      เบื้องในสุดแห่งท้องพระโรงแห่งนี้เป็นบุษบกบัลลังก์ทองมยุรามหากายีศรีโกมุทสมุทรวิมาน อันสูงค่าและศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งตั้งตระหง่านอยู่ท่ามกลางทรัพย์สมบัติพัสถานอันล้ำค่าและเครื่องมหาราชูปโภคบรมราชกกุฏภัณฑ์แห่งพระมหากษัตริย์5 v' q. X5 U  f1 o* f& _" v' M
      ข้างแท่นพระบรมราชบัลลังก์ทองมยุรามหากายีศรีโกมุทสมุทรวิมานนั้น เหล่านางพัดวีโบกปัดพัดทองอยู่เนืองๆ ภายใต้ร่มมหาสุวรรณฉัตรแปดสิบเจ็ดชั้น อันหมายถึงพระเจ้าแผ่นดินอนันตาองค์ปัจจุบัน อันเป็นองค์ที่แปดสิบเจ็ดแห่งพระราชวงศ์
* ]% V- x' g/ X4 R2 V       ฉับพลันทันใด มหาดเล็กถลาเข้าสู่ท้องพระโรง ฝ่าเหล่าขุนนาง อำมาตย์ และข้าราชบริพารก่อนคุกเข่าลงกราบถวายบังคมทูลแถลง1 \8 K. V- @" L* G
      " ขอเดชะ ใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาทปกเกล้าปกกระหม่อม ณ บัดนี้ กระบวนพยุหยาตราทางสถลมารค แห่งพระเจ้าแผ่นดินกรุงเถมรู ได้เสด็จพร้อมพระราชินีและพระราชธิดา ถึงพระทวารพระราชวังแล้ว พระพุทธเจ้าข้าขอรับ "
: Y4 o) ^9 a# b       " เชิญเสด็จที่อุทยาน "0 H. s0 t5 s3 l  i
      พระเจ้ากรุงอนันตาพระดำรัสจบ มหาดเล็กถอยกลับออกไป ในขณะที่มหาอำมาตย์เอกเบี่ยงกายเข้ามาใกล้องค์พลางทูลกระซิบ
6 z0 z' T; i3 n5 Y; I2 I3 {- n       " มิแคล้วจะทรงปรึกษาหารือเรื่องงานอภิเษกพระราชธิดาเป็นแม่นมั่น "0 k) D9 D$ S7 x6 [% b# N% l
      " ดูกระนั้นอยู่ "+ e* X" u4 V5 @  d$ J1 @
      ตรัสจบ โหราจารย์ขยับกายเข้ามาบ้างพลางทูลสนอง
2 S- ^0 n& u. i6 u3 I       " แต่ดวงพระราชธิดาเถมรูอาจฉุดรั้งพระทูลกระหม่อมแห่งอนันตาให้หม่นมัวสลัวมืดตะพึดตะพือได้นะพระเจ้าข้า "" k. p8 A) f) H1 ?' O
      " น่าตรองตริได้ต้องใจเรานัก พระโอรสเราก็เป็นหน่อเนื้อเชื้อองค์เทวามาแต่ก่อน ครั้นจะให้ผูกสมัครสมานไมตรีเป็นหนึ่งเดียวกับพระราชธิดาแห่งเจ้ากรุงเถมรูเห็นจะไม่เหมาะ อาจทำให้องค์เทวาบนเบื้องสรวงทรงเคืองขัดกระนั้นได้ "
% @. p' \$ I1 r7 S9 H       ปุโรหิตรีบสอดถ้อยแถลงพลางทำตามีเลศนัย3 v3 `) E  X3 l8 m3 k
      " มิไยไม่ถวายพระราชทรัพย์แล้วส่งเสด็จให้ระเห็จกลับเถมรูราชธานีไปเล่าพระเจ้าข้า "
" s# p$ ]. C* f       บัดดล... มโหรีประจำท้องพระโรงวังหลวงรัวฉาบดังสนั่นลั่นไปถึงมหาปราสาท พระเจ้ากรุงอนันตา มหาอำมาตย์ และโหราจารย์ต่างสานสรรพเสียงเป็นทำนองตามลำดับชั้น& ?+ w: ]$ P$ n! M& q! B0 n
      " กระไรได้ ปุโรหิตข้า "! }9 ]) E8 _( q5 \
      " วาจาช่างร้ายนัก "
  n6 C8 p0 `9 x* }  R) Q       " หักด้ามฆ้อนด้วยขา ครานี้จะเกิดศึก "( n4 ^1 |( {7 v
      " นึกไม่ถึง นึกไม่ถึง ขอกราบอภัย "3 H1 r! d/ N+ q, W9 J! t) e
      ปุโรหิตซุกหน้าลงพื้นในทันที ในขณะที่โหราจารย์กลับเงยหน้าสลอนพร้อมทำสีหน้ากรุ้มกริ่มพลางยิ้มอย่างมีเลศนัย
( Z- d9 _. z* Z/ ~& f% _       " ทางที่ถูก เราน่าจะเก็บเหล่านางกำนัลอันสวยสะคราญเอาไว้ใช้สอยในพระราชสำนักจะเหมาะกว่า "5 ?' x  e, l& t: s1 V
      " โหราจารย์.. ??? "
$ {+ g* s) }8 g4 `7 X3 r       ทุกผู้หันมามองท่านเป็นจุดเดียวพลางตวาดใส่ จนโหราจารย์ทนอับอายมิได้ ต้องซุกหน้าลงกับพื้น
. Z! l. Y5 |1 ^2 s       " ตื่นเถิดพวกเรา "
: P/ X' t! O, _' X: J: G5 V# ~% z       มหาอำมาตย์กล่าวด้วยน้ำเสียงขรึมพลางลุกขึ้นยืนแล้วยกหัตถ์ขวาชูขึ้นเหนือเศียร จนบุคคลที่เหลือหน้าตาฉงนกันสิ้น. F/ B6 `$ k5 I4 Z* ]2 \9 w2 w5 y1 \
      " กาลจะเป็นเช่นไร องค์อนุสรติยเทวาอัสอิทธีร์ เท่านั้นที่จะเป็นผู้ชี้แนะหนทางสว่าง พวกเราจงริอย่าไปตื่นตระหนกจนเกินกาลเลย "
      ภายในพระราชอุทยานอันร่มรื่นชื่นตาแห่งอนันตานคร, F( g( h' m  U  r( D$ k/ P7 L9 B
      พระเจ้ากรุงเถมรูและพระราชินี เสด็จประทับอยู่ในพลับพลา ทอดพระเนตรองค์หญิงสุบินสวรรค์ พระราชธิดาวัย 7 พระชันษา กำลังทรงวิ่งเล่นอยู่ในแปลงดอกไม้นานาพันธุ์
# [: D# L6 d9 ?# ]       ครากระนั้น พระเจ้ากรุงอนันตา เสด็จยังพระราชอุทยานแห่งนั้นพร้อมด้วยพระโอรสวัย 9 พระชันษาผู้องอาจสง่างามทรงพระนามว่า องค์ชายมูรตี. V9 \& I0 F" {1 |: {
      องค์ชายมูรตีทรงเงยพระพักตร์มองพระราชบิดาครู่หนึ่งจึ่งตรัส
1 o$ f( @! b* ]* U. [( T       " ทูลกระหม่อมพ่อ ลูกขอไปเล่นกับพระน้องนางสุบินสวรรค์จะได้หรือไม่พระเจ้าค่ะ "
7 J& W; j, }- V6 F: |: Y8 Q       " ไปสิลูก "
+ s! j. x0 Q. g8 o7 I- v/ M       พระเจ้ากรุงอนันตาทรงทอดพระเนตรองค์ชายมูรตีเสด็จพระดำเนินไปยังองค์หญิงสุบินสวรรค์ก่อนจะทรงผินพระพักตร์มายังพระเจ้ากรุงเถมรูและพระราชินี ซึ่งประทับอยู่ในพลับพลาริมสระใหญ่กลางอุทยาน
7 S' v4 T( k, }       พระเจ้ากรุงอนันตาค่อยๆเสด็จพระดำเนินไปยังพลับพลาแห่งนั้น นางกำนัลสองนางรีบอัญเชิญเครื่องประกอบพระอิสริยยศตามติดจนชิดพระองค์1 }  `4 ~. J3 m# h" }* A( W
      พระราชินีในพระเจ้ากรุงเถมรูทรงลุกขึ้นจากพระที่ก่อนน้อมองค์ลงถวายบังคม+ b4 J9 X: U' z
      " ทรงพระเจริญเพคะ "
2 Y& Q, s4 D( g1 p' t( b       " ตามสบายเถิดพระนาง "0 w* D/ N2 B, q* F4 q$ y
      พระเจ้ากรุงอนันตาทรงประทับนั่งเคียงข้างพระเจ้ากรุงเถมรู เหล่านางกำนัลต่างหมอบคลานเข้าถวายอยู่งานรับใช้ บ้างก็อยู่งานพระแส้ปัด บ้างก็อยู่งานพระวาลวิชนี บ้างก็อยู่งานพระสุพรรณศรี บ้างก็อยู่งานพระสุพรรณราช" t' n5 k% O% B; [! D0 Z
      " องค์ชายมูรตีทรงงดงามองอาจดุจพญาสีหราช เช่นนี้เป็นบุญอันมหาศาลแก่อนันตาประเทศ "
" O7 k: Y( e+ M8 Z       พระเจ้ากรุงเถมรูตรัสพลางทรงยิ้มก่อนจะทรงยื่นพระหัตถาไปหยิบถ้วยพระสุธารสที่นางกำนัลผู้หนึ่งทูลเสนอ
& h4 r% Q3 S* W. B. c- H       ฝ่ายพระเจ้ากรุงอนันตาทรงพระสรวลคราหนึ่งจึ่งตรัสตอบ0 H7 {8 M* T2 Y: ^# y, g1 e
      " กระนั้นอยู่... แต่ก็ยังดูเยาว์วัยเกินกว่าจะรับผิดชอบการงานบ้านเมืองอันใดได้ แม้กระทั่งเรื่องความรักก็ตาม "6 M  P" D, w7 g8 \- a4 M
      พระเจ้ากรุงเถมรูทรงจิบพระสุธารสพลางหยุดชะงักก่อนมีพระดำรัสขึ้น
! Q6 ]$ `! c. P6 t3 @/ `3 \1 W       " ลูกหญิงสุบินสวรรค์ของหม่อมฉันก็เช่นกัน "
; s/ q3 ?7 }% `3 l8 D$ t- W* e  P       ทันใด6 L) B3 @) g: G  O4 {- R
      โหราจารย์แห่งเถมรูผู้นิ่งเงียบอยู่นานก็ทูลสวนขึ้นทันควันในครานั้นว่า
$ E" L% y: x  x1 K8 Z       " หากแต่ดวงพระชะตาของพระหน่อเนื้อทองทั้งสองพระองค์นั้นต้องกัน มาตรแม้นเทพบุตรคู่เทพธิดาก็มิปาน เช่นนี้ ในภายภาคหน้าเมื่อทรงเคียงคู่สมัครสมานไมตรีแล้วไซร้ คงไม่แคล้วจะช่วยเสริมสร้างพระบุญญาธิการแห่งสองพระราชอาณาจักรให้เชิดชูโชติช่วงไปทั่วดินแดนเกวลทวีปเป็นแม่นมั่น "( I( ]% m! g; ~4 A9 Q, \5 e7 q
      พระเจ้ากรุงอนันตาทรงพระสรวลคราใหญ่จึงทรงหันมาทางพระเจ้ากรุงเถมรูพลางตรัสขึ้น
8 y. o) n; Y! v& u6 D       " หากแม้นโหราจารย์แห่งอนันตาได้สักครึ่งหนึ่งของโหราจารย์แห่งเถมรู บัดนั้น เราคงจะอิ่มเอมสุขฤทัยทุกทิวาราตรีกาลเป็นแม่นมั่น"
" Y1 B; d5 r) L! E: z# _' E       พระเจ้ากรุงอนันตาตรัสจบ พระเจ้ากรุงเถมรูทรงวางพระสุธารสที่ทรงถือนั้นลง ก่อนจะทรงหันไปทางโหราจารย์พลางทรงทำพระเนตรเขม็ง โหราจารย์ดั่งรู้ตน จึ่งรีบผลุบถอยห่างไปในทันที
. f3 k! F$ [# n5 O. Z: s       เหล่าพระบรมราชวงศ์ทั้งหลายต่างผินพระพักตร์ไปยังองค์ชายมูรตีและองค์หญิงสุบินสวรรค์ สองเชื้อพระวงศ์อันงามสง่าซึ่งกำลังประทับนั่งสนทนากันอยู่ท่ามกลางหมู่มวลพฤกษาชาติ โดยมีเหล่านางพระกำนัลมากมายคอยถวายการปรนนิบัติอยู่ไม่ห่าง$ B% z' n) B+ i, h4 M4 u
      ณ ที่นั้น องค์ชายมูรตีผู้องอาจทรงเอื้อมพระหัตถาไปยังดอกไม้สีแดงชาด ก่อนจะทรงปลิดดอกนั้นลงมาแล้วพระราชทานเสียบไว้บนพระเกศาขององค์หญิงสุบินสวรรค์จึ่งตรัส
, D7 m; R; X4 q) i       " เราให้เจ้า "6 h' `. G) Y( y. }2 Q+ Y
      " ขอบพระทัยเพคะเจ้าพี่ "2 L: F' _9 N. u; M$ L- n- K& O
      ทันใดกันนั้นเอง
6 W! E3 d/ E/ K0 y* u       บรรดานางกำนัลทั้งมวลที่นั่งอยู่งานบนพื้นหญ้ารอบๆองค์ชายมูรตีและองค์หญิงสุบินสวรรค์ก็พลันกระโจนลุกขึ้นกันหมด
. V) T) q6 s0 |8 |9 _8 a       " กรี๊ดดดดดดดดดดดด !! ว๊ายยยยยยยยยยย !!"( B- o. [! H# R. v! ^' J
      เหล่านางกำนัลร้องก้องก่อนจะฉวยเครื่องราชูปโภคอาทิ พระวาลวิชนี พระแส้หางจามรี วิ่งไปรอบๆอุทยานจนเป็นที่ขบขันแก่สองเชื้อพระวงศ์วัยเยาว์เป็นยิ่งนัก
( Y4 X; b4 h- P3 j$ Q  w       พระเจ้ากรุงเถมรูแลพระเจ้ากรุงอนันตาทรงตกพระทัยกับเหตุการณ์วุ่นวายดังกล่าว พระเจ้ากรุงอนันตาทรงพระดำรัสขึ้น
" v# `: M1 F$ @3 `  Z       " เหตุอันใด ไฉนนางกำนัลวิ่งพล่าน ? "8 x8 T9 J% z6 H  D* Z4 K
      นางกำนัลผู้หนึ่งถลามาทูลว่า$ j( R! s' w% e% m5 m
      " ขอเดชะ ใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาท นางกำนัลบังเกิดอุบัติวิบากแมลงร้ายกล้ำกลายเนื้อนวลสงวนเพคะ "( W2 |* z% q' O8 Q) M
      " แล้วองค์ชายกับองค์หญิง เป็นเช่นไร "
(แล้วจะมาต่ออีกนะครับ)

asoda123 · โพสต์ 2011-10-22 14:06:36

ขอบคุณมากครับ

asd · โพสต์ 2011-11-5 19:37:35

ขอบคุณมากมายคร๊าบบ

shinecaff · โพสต์ 2015-8-4 20:37:46

อ่านแล้วมึนหัว

pehtaran · โพสต์ 2015-8-4 21:48:13

ขอบคุณครับ

santolnarak · โพสต์ 2015-8-4 22:37:36

มาบ่อยๆ นะครับ

shinecaraff · โพสต์ 2016-11-14 05:48:54

อ่านแล้วมึนหัวมากมาย

Mmm54321 · โพสต์ 2016-11-15 07:38:59

ขอบคุณครับ

sextion · โพสต์ 2016-11-15 10:57:42

สำนวนอ่านยากจัง

2936 · โพสต์ 2016-11-15 15:50:48

ขอบคุณครับ

watsana · โพสต์ 2016-11-17 13:19:45

สำนวนภาษา งามมาก แต่แอบงง ชื่อ

Intra · โพสต์ 2016-11-17 23:39:19

ขอบคุณมากครับ

takeshi · โพสต์ 2016-11-18 01:13:38

ขอบคุณครับ

อินมี · โพสต์ 2016-11-18 02:27:57

616161 · โพสต์ 2016-11-18 04:53:38

ขอบคุณครับ

persephone · โพสต์ 2016-11-21 00:05:59

แปลออกบ้างไม่ออกบ้าง(นี้ตูยังเป็นคนไทยอยู่ไหมนี้ฮ่าฮ่า)

skyline.nn · โพสต์ 2016-11-21 06:11:34

ขอบคุณครับ

eg1 · โพสต์ 2016-11-22 01:31:51

ขอบคุณครับ

Khoma · โพสต์ 2022-6-28 23:05:30

Toyoza · โพสต์ 2023-7-18 07:55:59

ขอบคุณครับ

บัญชี		จำการเข้าสู่ระบบไว้	ลืมรหัสผ่าน
รหัสผ่าน			สมัครเข้าเรียน

เจ้าฟ้ามูรตี ( 1 )

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

สมาชิกจีโฟกาย 100%

สมาชิกระดับเพชรคู่

สมาชิกระดับตรีเพชร

สมาชิกระดับเพชรบริหาร

สมาชิกระดับมงกุฎ

สมาชิกระดับทับทิม

สมาชิกระดับแพลตตินั่ม

สมาชิกระดับไพลิน

สมาชิกระดับมรกต

สมาชิกระดับเพชร