รักเพื่อน...
เธอเพริศพริ้งพริ้มเพราพราวพิศุทธิ์เปรียบประดุจหยาดเพ็ชรเกล็ดแก้วใสเป็นยอดขวัญจอมนางกลางดวงใจฉันเฝ้าใฝ่เพ้อฝันมั่นหมายปองเธอสูงเด่นดุจดาวพร่างพราวฟ้าเกินเอื้อมคว้ามาเชยเลยหม่นหมองจึงก้มหน้าจากมาน้ำตานองฝืนประคองข่มจิตคิดเจียมตนความสัมพันธ์ฉันท์เพื่อนพลอยเลือนลับเมื่อหวนกลับมาคิดจิตสับสนเราต่างกันจากกันเพราะฉันจนหรือฉันคนใจแคบคิดแอบรักเราเคยร่วมชั้นเรียนเพียรศึกษาเคยห่วงหาอาทรตอนเรียนหนักเคยหยอกเย้าเว้าวอนตอนหยุดพักเคยถูกทักสงสัยความนัยเราฉันเคยไปบ้านเธอเมื่อเธอชวนเป็นบ้านสวนถิ่นทางบางกระเจ้าเห็นฐานะเธอนั้นฉันซึมเซาจึงเก็บเอามาคิดจิตขมขื่นเมื่อเวลาผ่านไปใกล้แก่เฒ่าจิตหม่นเศร้าเหมือนฝันพลันพลิกตื่นอยากให้กาลย้อนทวนหวนกลับคืนเพื่อรื้อฟื้นสัมพันธ์ฉันท์เพื่อนรัก
ขอบคุณมากมายครับเพื่อนมึงกูรักกันจนวันตาย สุดยอดอะ
ขอบคุณมากๆคับ
หน้า:
[1]