นายสุรา กะ นาย.....
ผมไม่รู้เหมือนกัน...ทำไมผมถึงเกิดมาเป็น"ชายรักชาย"การที่จะเกิดมามีความรักในหัวใจดวงหนึ่งนั้นมันจะต้องมีเหตุผลที่ดีเลิศด้วยอย่างนั้นหรือ???
ผม....มีความรักให้ทั้งกับผู้หญิงและผู้ชาย......อ้อ....สังคมให้นิยามจำกัดผมว่า "ไบเซ็กส์ช่วล"
ไบ แปลว่า สอง
เซ็กส์แปลว่า เพศ
ช่วล คือส่วนที่เพิ่มเติมให้คำศัพท์นี้อยู่ในรูปของคำนาม
อ้าว!....แล้วผมจะสาธยายอะไรมากความกันล่ะเนี่ย??
อ้อ....ลืมไป.....ชีวิตของผมผูกพันกับสุรานารีและบทกวีมากที่สุด.....หากผมขาดมันไป....มันก็เหมือนดังว่าจิตใจของผมมันได้ตายไปแล้ว.....
ความรักของผมเป็นเหมือนกับสายลม.....อิสระ แต่ก็อยู่ภายใต้กฏเกณฑ์- -ดุจสายลมที่จะต้องพัดจากหย่อมความกดอากาศสูงไปต่ำ.....
กฏเหล็กของความรักของผมคือ......ชอบคนใหม่ก็ไปได้เลย.......
อิสระที่มอบให้...มันทำร้ายผมอยู่ร่ำไป.....ไม่มีใครหยุดอยู่ที่ผมสักคน..........ไม่ว่าหญิงหรือชาย..........
ทุกๆวันของผมเริ่มขึ้นที่ร้านเหล้าเสมอๆ.....
ซีสีแดงขับแท่ดๆจอดหน้าร้านเหล้าก่อนตะวันจะลับขอบฟ้าเสมอ.....ผมมีเรื่องมากมายที่จะโม้ให้กับสหายสุราฟัง.....
"อ้าวเหล้า!เรียนเสร็จแล้วหรอ?"พี่เจ้าของร้านทักทายผมโดยไม่รอฟังคำตอบ
"ครับ..."ผมตอบรับกลับไปอย่างนั้นทุกครั้งจนเป็นธรรมเนียมไปแล้ว.....ผมรีบวางสมุดสเก็ตช์ลงบนบาร์ก่อนจะมองรอบๆร้านราวกับลูกค้าใหม่เมื่อบรรยากาศในร้านซึมสู่สายตาผมแล้วนั่นแหละผมถึงได้กางสมุดสเก็ตช์ออกมาขีดเขียน.....
ตอนนี้ผมวางพล็อตเรื่อง การ์ตูนเรื่องใหม่ และกำลังออกแบบตัวละครอยู่......รอทำเป็นหนังสือ(ซึ่งคาดว่าจะต้องรออย่างไม่มีกำหนด)แต่ถึงอย่างนั้นผมก็ยังทำเรือยๆโดยที่ขยันกว่าการเรียนเสียอีก....
ซึ่งเรื่องนี้.....ไม่มีใครสนใจผมเท่าไหร่หรอก...ทั้งพ่อ....และพี่......
ผมมันคนตัวคนเดียว........ที่ใครก็ตามอย่ามาคาดหวังอะไรด้วยเชียวเพราะผมจะไม่รับผิดชอบอะไรทั้งนั้น
ชะตาของผมจะเจอเนื้อคู่....หรือเปล่านะ?
ลูกค้าเข้าร้านตามผมมาติดๆเขานั่งติดผมด้วยซ้ำไป
"คาลัวมิลล์ ครับ"เขาออเดอร์ก่อนจะหันมายิ้มให้กับผมที่มองหน้าเขาตาค้าง
จะไม่ให้ผมอึ้งได้อย่างไรกัน!ก็สาบานสิว่าคนที่เข้ามาเป็นผู้ชายที่มีตัวตนบนโลกใบนี้!!ไม่ใช่การ์ตูนที่หลุดมาจากสมุดสเก็ตช์ของผม!!
ตากลมโตสดใส รอยยิ้มแสนอ่อนหวาน รับกับใบหน้าละมุนละไม ชายผู้มีเส้นผมสีน้ำตาลเบียร์นุ่มสลวย อ่อนโยนต่อสายตาคนมองเสียจนประทับจิตใจ!
อา...........ผมมันหื่นหิวได้โล่จริงๆ!
"หน้าผมเหมือนหมาตัวเมียรึไง?...."ปรากฏรอยยิ้มเยาะเย้ยสายตาจากพ่อเทพบุตรของผมทันที!
แสงออร่าในตัวเขาที่สะท้อนมาที่ตาของผมมันดับวูบลงในบัดดล.....คนน่ารักมักนิสัยเสีย- -"
"......."ผมยิ้มพลางส่ายหน้าเป็นคำตอบก่อนจะก้มลงขีดเขียนตามเรื่องตามราวของผมโดยที่คิดเอาไว้แล้วว่าจะไม่ลดตัวไปเสวนากับคนนิสัยไม่น่ารักอีก....
"นี่!...."เขากลับกระชากแขนให้ผมหันไปสนใจเขา
ใบหน้าเจ้าอารมณ์.....เหมือนไปเก็บกดจากที่ไหนมานั้นแสดงออกอย่างเปิดเผย...ทั้งๆที่ผมเป็นคนแปลกหน้าสำหรับเขาแท้ๆ...แต่ไม่มีทีท่าว่าเขาจะเกรงใจ...
"หือ?...."ผมยังคงไม่ใส่ใจ...แม้ว่าใบหน้าละมุนละไมน่าพิสมัยนั้นจะกัดฟันกรอดยั่วยวนให้ผมเย้าแหย่นัก....
"คุณสนใจผมแท้ๆแต่ก็แกล้งเมินกันแบบนี้ไม่เกินไปหน่อยหรอ?"เขาช่างกล้าพูดมาได้.....
"หรอ?"ผมยิ้มเจื่อนๆทำเป็นทองไม่รู้ร้อน.....เขาช่างมั่นใจตัวเองเหลือเกิน
"แล้วจะให้ทำยังไง?....ผมมองคุณเฉยๆก็เหมารวมว่าผมสนใจคุณแล้วหรอ?ผมจะไปสนใจอะไรในตัวคุณ?ไหนลองพูดมาซิ..."ผมเปลี่ยนแผนมาเป็นการโต้คารมอย่างถึงที่สุด
"ได้แล้วครับ....คาลัวมิลล์ "พนักงานเสิร์ฟมาคั่นเวลา
เขาหันไปรับก่อนจะกลับมาต่ออารมณ์เดิม
"บ้าหรือไง???...."ผมรีบย้ายที่นั่ง...อยู่ดีๆก็มีคนมาตามราวีซะงั้น~
"บ้าหรอ?คุณว่าผมบ้า!"เขาบ่นก่อนจะเดินตามราวีผม ผมอยากจะหัวเราะให้ตาย.....วันนี้มันเป็นวันอะไรกันแน่วะ??
เนื้อคู่อย่างนั้นหรอ???ตอนนี้ผมคิดใหม่ได้ไหม.....คู่เวรคู่กรรม......นะผมว่า.....
"คุณเป็นอะไรของคุณครับ???บอกผมสิครับ....อยู่ดีๆคุณก็มาแว้ดๆผม...เราเคยรู้จักกันหรอครับ?โอเคครับ!ผมยอมรับก็ได้ว่าแวบแรกผมสนใจคุณแต่พอคุณอ้าปากพูดประโยคแรกเท่านั้นแหละเสื่อมเลยครับ.....พอใจยัง?...เคลียร์นะครับ...."
"สะ...เสื่อมหรอ?...คุณด่าผมใช่ไหมเนี่ย?ไม่เคลียร์!!!"เขายังไม่เลิกรา
"เอ้า...ไปกันใหญ่แล้ว...."ผมมองหาพี่เจ้าของร้านเผื่อจะได้มาช่วยเจรจาแต่ทุกคนก็หลบไปเตรียมงานกันหลังร้าน
"ครับ...ยอม!"ผมยกมือเหนือหัว...เขาทำหน้าเบ้ไม่ยอมรับการกระทำของผม
"กวนตีนไปไหนครับ?"เขาจริงจัง...แต่คำพูดมันเจตนาก่อกวนไม่สิ้นสุดชัดๆ!
"อ้าว....ไอ้คุณหน้าหล่อสัสครับ....ผมแค่จะบอกว่าผมไม่อยากมีเรื่องกับคุณมึงนะครับได้โปรดกรุณาปราณีหยุด....ซะที"
"หยาบคายเหมือนกันนี่หว่า...."เขายิ้มพริ้มพรายกวนประสาท....มันน่าจูบปากให้หายซ่า
"มองหน้าผมอย่างนี้....หิวหรือไงครับ?"
"เอาเข้าไป!!"ผมมองเพดาน....คิดเล็กน้อยดันเป็นเรื่องใหญ่โต
"ไม่กวนก็ได้....ฮ่าๆๆ"เขาหัวเราะก่อนจะถอยหลังชวนให้ผมแปลกใจ
"ผมสนใจคุณนะ...."เขายิ้มราวกับตั้งใจจะแหย่
"........."ผมถอนหายใจก่อนจะหันไปมองนอกร้าน....หรือว่าวันนี้จะอยู่ที่ร้านได้แค่นี้.....จะต้องรีบไปไกลๆโดยด่วน!
"อะไรกันน่ะ?ท่าทีแบบนี้มันหมายความว่าไง?คุณก็สนใจผมนี่?เราน่าจะแลกเบอร์ติดต่อกัน..
ผมสุดจะทน......โอเค!......ผมปวดหัว.....อาจจะแฮงก์นะ...บางที................. เป็นกำลังใจให้นะคร้าบ... ต่อสิคับ อันนี้มาจากชีวิตจิงอ๊ะป่าวคับ สมมุติว่าใช่ถ้าผมอ่านไปหลายๆเรื่องคงได้รู้จักพี่เหล้า(ขออนุญาติเรียกพี่นะคับเพราะดูจากลักษณะการพูดแล้วก็ท่าทางคงแก่กว่าผมอ่ะ ถ้าไม่ใช่ก็ขอโทษด้วยนะคับ) มากพอสมควรเลยนะคับ
เป็นกำลังใจให้นะคับ สู้ๆคับ...^^ ต้นฉบับโพสต์โดย ballove เมื่อ 2012-1-30 04:14 static/image/common/back.gif
ต่อสิคับ อันนี้มาจากชีวิตจิงอ๊ะป่าวคับ สมมุติว่าใช่ ...
ก็....ตามตำราเขาบอกให้เอาเรื่องใกล้ๆตัวมาเขียนครับ- -"ผมก็จะเอามา.....ที่จริงชีวิตจริงกะนิยายก็คล้ายกันมาก....เพราะมันเป็นอันเดียวกัน- -นี่เอง..........เรียกพี่ก็ได้ครับ.....เพราะชอบมีน้อง- -มากกว่ามีพี่อ่ะนะ^^ ต้นฉบับโพสต์โดย เหล้า เมื่อ 2012-1-30 10:51 static/image/common/back.gif
ก็....ตามตำราเขาบอกให้เอาเรื่องใกล้ๆตัวมาเขียนครับ-...
รู้สึกว่าปรัชญาชิวิตพี่จะลึกซึ้งมาก อิอิ.. แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เหล้า เมื่อ 2012-1-31 14:06
ต้นฉบับโพสต์โดย ballove เมื่อ 2012-1-31 02:18 static/image/common/back.gif
รู้สึกว่าปรัชญาชิวิตพี่จะลึกซึ้งมาก อิอิ.. ...
ขอบคุณครับ- -"""...............ลึกมากกกกกก...แล้วน้องจะซึ้ง- -ครับ...เร็วๆนี้ เจอกวนๆอย่างนี้เป็นผมไม่มีอารมณ์อะ เสื่อมมากๆ เอโค เป็นกำลังใจให้นะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ- ขอบคุณครับ- {:5_119:}ขอบคุนครับมาต่อเร็วๆน่ะครับ{:5_119:} น่ น่าจะมีต่อนะครับ ขอบคุณคับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบใจมาก ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]
2