ทำไงดี
(คัดลอกมา)ทำไงดี
ผมได้รู้จักกับแฟนผมเมื่อเดือนเมษายน2553 ตอนนี้ก็ครบรอบ1ปีพอดี
เราอายุห่างกัน 9 ปี น้องเค้าอายุ 21
ปี
วันแรกที่ผมได้เข้าไปบ้านน้องในฐานนะนักเรียน(ผมเรียนดนตรีกับน้องเค้า)
สิ่งที่ผมได้สัมผัสคือความไม่ธรรมดาของแม่ของน้องเค้า
ส่วนหนึ่งผมก็ไม่ได้ว่าอะไรนะครับเพราะผมไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับแม่เค้าและผมจีบน้องเค้าไม่ใช่แม่เค้า
เดือนมีนาคม2554 ปีนี้เค้าได้แนะนำให้แม่เค้าได้รู้จักกับผมในฐานะแฟน
ทุกอย่างก็เหมือนจะราบรื่นดี จนกระทั่งผมมีเรื่องกับแม่เค้า
และเค้าได้สั่งให้ลูกเค้าเลิกกับผมให้ได้
และเย็นวันนี้จะเป็นคำตอบที่แฟนผมจะบอกกับแม่ผมว่าเลิกหรือป่าว....
มันทำให้นึกถึงละครหลังข่าวขึ้นมาทันที
ผมได้ปรึกษาคุยกับแฟนอยู่นานและคิดว่า
เรื่องความสัมพันธ์ของเราไม่ได้มีปัญหาอะไรเลย
แต่ปัญหาน่าจะอยู่ตรงที่แม่เค้าไม่ชอบผม
และแฟนผมเองก็หนักใจที่จะต้องเป็นกันชนระหว่างแม่กับผม(เราทั้งสองคนเคยมีปฏิกริยาในทางผู้ใหญ่ตอบโต้กันโดยที่น้องเค้าไม่รู้ว่าเรากำลังpsychoกันอยู่) จรืง ๆ ผมก็หนักใจนะครับเพราะเราอายุมากกว่าเค้า
มันดูเหมือนว่าเราชี้นำเค้าได้ และอาจจะชี้นำในทางที่ผิด ผมเลยบอกกับน้องว่านี้เป็นปัญหาระหว่างผมกับแม่เค้าไม่ใช่เค้า
ไม่ใช่ความรักของเรา และผมก็ไม่ได้ไปจีบแม่เค้า ความรัก
เป็นเรื่องคนละอย่างกับความกตัญญู
ความกตัญญูก็เป็นคนละเรื่องกับความรัก
ถ้ามีปัญหาผมจะแม่เค้าคุยกับผมโดยตรง โดยที่ไม่ต้องผ่านน้องและให้น้องเป็นตัวกลาง
และผมไม่อยากเห็นคน ๆ หนึ่งใช้ลูกเป็นเครื่องมือ เพื่อให้ตัวเองชนะคนอื่นเพราะว่าเป็นคนที่แพ้ไม่เป็น
กรณี Drama อย่างนี้
พวกคุณคิดว่าควรจะทำอย่างไร และการกระทำของผมแค่นี้ถือว่ามากเกินไปไหมถ้าเด็ก
ความรักของเด็ก จะพิสูจน์ให้ผู้ใหญ่ที่ไม่เคยรู้ถึงความรักของชายรักชาย ได้รู้
ได้เข้าใจและเคารพถึงความรัก มากไปไหม ขอโทษที่เขียนมากไป.....
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=qlgAOIRy-Bo#t=0s
การกระทำและความดีในจิตใจของเรา จะพิสูจน์ให้เห็นมากกว่าคำพูดครับ ขอบคุณครับ ไม่รู้จะแนะนำไงอ่า แต่สุ้ๆ นะ ^^
หน้า:
[1]