นักแบต 3
พอจารย์โจพะงาบพะงาบอยู่พักนึง ผมก็ปล่อยของแก แกก็ดึงมือผมออกจากอก แถมปล่อยแหมะลงบนโซฟา ประหนึ่งเป็นการบอกว่าหมดเวลาของแกแล้ว ไป ไป ไป ไป .....ผมก็เลยลุกขึ้นแบบไม่จอยเท่าไหร่จะไปล้างหน้าล้างมือ พอลุกขึ้น กางเกงตุงของผมก็เป็นเป้าสายตาของจารย์โจพอดี แกเลยเอื้อมมือมาจับ ผมอายมาแต่ก็หยุดยืนอยู่ให้แกจับ แกบอก " มา...นั่งลง เดี่ยวพี่ช่วยโซ้ย...ผมนั่งลงบนโซฟาอีกมุมอย่างต้องมนต์สะกด ก็จารย์โจเอางูน้อยผมออกมาแล้ว รั้งกางเกงไปกองที่เท้าแล้วผมกับแกหันหน้าเผชิญกัน แกหงายมือขึ้นเอามือซ้อนไปใต้ท่อนเนื้อผม หัวแม่มือขนานไปกับท่อนงูผม สี่นิ้วอยู่บน หัวงูผมน้ำใสเยิ้มอยู่แล้ว แกใช้นิ้วก้อยกวาดมันถูไถไปทั่วลำ ผมเสียวแบบไม่เคยเป็นมาก่อน มันอบอุ่นอยู่ในกำมือล่ำ ๆ ของจารย์โจ ตี๋รูปหล่อ ขนดก ที่นั่งถ่างขาอ้าซ่าอยู่ตรงหน้าผมนี่เอง แถมแกยังเอามือมาปาดน้ำที่เลอะเทอะเต็มหน้าผม ยิ้ม ๆ แล้วเอาไปถูท่อนลำผมอีก มันยิ่งลื่นขึ้น โอย ผมแทบจะแตกตอนนั้น บางทีแกเอาหัวแม่มือมาวน ๆ อยู่ตรงหัวบาน แรง ๆ ผมเสียวจนร้องซี๊ดดดดด ดัง ๆ มันเสียวมาก ๆ ผมไม่เคยวน ๆ ตรงหัวควายเลย รู้อย่างนี้ผมทำตั้งนานแล้ว มือด้านซ้ายจารย์โจหยิกหัวนมผม ตอนแรกผมไม่ชอบเลย (มันเจ็บนะโว้ย) แต่พอจารย์โจคลึงหยิก หยิกคลึงมันกลายเป็นแสียวแปลบ ๆๆ ทุกครั้ง ใครจะไปทนไหวละครับ น้ำผมก็แตกกระเด็นไปบนหน้าท้องแก ดูหยดน้ำหวาดเกาะบนขนแก ยังกะน้ำค้างเกาะบนยอดหญ้า สุดยอดความเสียวเลยครับผมนอนหงายแผ่สองสลึงอยู่เป็นนาน จนจารย์โจยฟาดต้นขาผมดังเผี๊ยะ เลยต้องลุกไปอาบน้ำ ตอนอาบน้ำเข้าไปอาบพร้อมกันนะครับ แต่ต่างคนต่างอาบหันหลังหากัน เงียบไปยกใหญ่ จนตอนเช็ดตัว จารย์ยิ้ม ๆ แล้วบอก "ไงได้สองวิธีแล้วนะ มันไหม " ผมหัวเราะแหะแหะ สนุกดีครับอย่าลืมสอนผมอีกนะครับจารย์ ผมตอบไปแบบมีเป้าหมายในอนาคต...คืนนั้นผมหลับฝันดีมาก ๆ แต่ไม่ได้นอนบนเตียงกะจารย์ เพราะแกนอนกรนมาก ๆ ผมเลยลงมานอนข้างเตียงแทน คนอะไรหล่อแต่กรนดังมากกกก
ก็หลับกันไปจนประมาณ 7 โมงกว่าผมลืมตาขึ้นมานึกว่าตัวเองตื่นก่อน เห็นลูกกะตาอาจารย์กะลังมองมาที่ผมพอดี ปกติผู้ชายนกเขาขันตอนเช้าทั้งนั้น ผมก็ชอบชักว่าวตอนเช้าบ่อย ๆ เพราะมันแข็งด้วยไม่ต้องใช้เวลาทำอารมณ์มาก จารย์โจบอกว่า "เป็นพี่ภาษาอะไรปล่อยให้น้องชายตื่นมารอ" อิอิแกเข้าใจแซว ผมก็เลยเอากลับบ้าง แสดงว่าจารย์ตื่นก่อนน้องชาย สงสัยหมดน้ำยา โหโดนใจจารย์โจเปะเลยครับ ประมาณว่าผมคงดูถูกแกประมาณนั้น แกกระโดดจากเตียงมาลากเแขนผมขึ้นไปบนเตียง กางแขนผมขึงพืดกับเตียง "ปากดีนักเดี๋ยวปล้ำซะเลย ฮืออออ" แกทำท่าจะเอาหน้ามาไซ้ที่ซอกคอผม ผมก็ดิ้นสิครับ ยังไม่เคยต้องมือชายใดเลยนะ แค่ท่าทางที่จารย์ทำผมก็สยิวจะแย่ ยิ่งดิ้นจารย์ยิ่งโถมตัวมาทับผม แล้วเจ้าน้องชายสองคนของเรามันก็คุยกันสิครับ ตุงกะตุงถูไถไปมา มันก็เป็นคู่โด่ ผมเสียวมากเลิกดิ้น แต่กลายเป็นอึย อูยยย แทน จารย์ก็ซบหน้าลงตรงซอกคอผมจริงเหมือนหมดแรง หลังจากที่ดึงดันกะผมอยู่นาน ลมหายใจจารย์มันรดซอกคอผม โอยยย ได้อารมณ์สุด ๆ แล้วผมก็ได้ยินเสียงจารย์โจถามเบา ๆ ว่า นายเป็นตุ๊ดหรือเปล่า โอยผมแทบกระโดดจากเตียงเลยแหละครับ ผมเกลียดคำนี้ที่สุดเลย แต่ผมก็ได้แต่ใจเต้นตุบตุบต่อไป แล้วบอกว่า ไม่ครับ จารย์ก็พูดต่อว่า แต่จารย์ดูออกนะเพราะนายชอบมองจารย์บ่อยๆโดยเฉพาะเวลาซ้อมไม่ค่อยมีสมาธิชอบมองเป้าอาจารย์ โหผมยิ่งอึ้งไปใหญ่สิครับ ก็จารย์โจรู้ตัวซะแล้ว ผมก็เลยจำเป็นต้องตอบแกไปว่า "ผมไม่ได้เป็นตุ๊ดนะครับอาจารย์ ผมไม่ได้อยากเป็นผุ้หญิงแม้แต่นิดเดียว แต่ผมชอบอาจารย์แค่นั้นเอง" "เออ...ไม่ใช่ตุ๊ดไม่ใช่แต๋ว แต่เป็นเกย์สิท่า" จารย์ขยายความให้ผมเข้าใจ "ชอบพี่ตรงไหนเหรอ" จารย์โจกระซิบเบา ๆ ผมไม่รู้จะตอบยังไง ได้แต่หน้าแดง ตอนนั้นผมอยากหลบหน้าไปไกล ๆ จริง ๆ มันอายมันสับสนอย่างบอกไม่ถูก กลัวก็กลัว อาจารย์อาจจะไปพูดต่อ หรือรังเกียจผมก็ได้ จารย์โจเลื่อนจมูกมาที่ซอกหูผม แล้วหายใจรดหูผม อายยยยย ผมเพิ่งรู้เป็นครั้งแรกว่า ตรงนี้มันคือที่สุดเสียวอีกทีหนึ่ง มือผมไปกอดต้นคอจารย์มาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่ทราบ ผมทำท่าจะเป็นลมมันสั่น ๆ หวิว ๆ แล้วผมก็ตอบจารย์ไปว่า "ผมรักอาจารย์ครับ"
"อื้อ...." เสียงจารย์โจมีแค่นี้จริงจริง ที่ตอบผม โหผมอุตส่าห์สารภาพรักกะอาจารย์นะนั่น แถมจารย์โจก็ถอนตัวออกไป หยุดปฏิบัติการใด ๆ แล้วบอกว่า ไป ไปอาบน้ำไปโรงเรียนกัน จะว่าไงได้ละครับ ก็ต้องไปอาบน้ำแต่งตัว จารย์เองก็จัดแจงเปลี่ยนเป็นชุดเมื่อวาน แล้วก็รับผมไปส่งที่คิวรถ ตอนแรกผมดีใจนึกว่าจารย์จะไปส่งผมที่โรงเรียนซะอีก ลืมไปว่าจารย์ต้องกลับบ้านพักครูที่โรงเรียนแก แล้วแกต้องไปอาบน้ำแต่งตัวไปสอนเช่นเดียวกัน วันนั้นผมเรียนหนังสือไม่รู้เรื่องเลยครับ ยิ่งวันพฤหัสมีวิชามหาโหดของอาจารย์สาววัยทอง เคมีมหาประลัยกัลป์ ผมแหยงมาก ๆ แถมวันนั้นด้วยความรีบร้อนลืมเอาสมุดจดไป เลยโดนท่านหยิกซะแทบไส้หลุด โอยคิดถึงจารย์โจ เมื่อไหร่จะถึงตอนเย็นเสียที.....หน้าจารย์โจลอดคว้างอยู่กลางสมองผมตลอดวันเลยครับ
ยังไม่หมดคาบเรียนในภาคบ่ายดี ผมก็จัดการเปลี่ยนชุดกีฬาไปรอซ้อมแบดก่อนใคร ๆ จนเพื่อน ๆ พี่ ๆ มาครบ 5 คนตั้งนาน ก็ไม่เห็นวี่แววอาจารย์โจจะมา สักพักอาจารย์พละคนเก่าแก่ของพวกผมก็มาบอกว่า จารย์โจจะไม่มา 2 วันเพราะอาจารย์ติดธุระ โหท่านครับ ผมไม่เป็นอันซ้อมเลย หงุดหงิดงุ่นง่านไปจนถึงเวลากลับบ้าน ก็รีบกลับไปนั่งมองโซฟา นอนกลิ้งบนเตียง แล้วก็เอากางเกงบอลที่จารย์ใส่มากอดดม ช่วยตัวเองไป....น่าฉงฉานไหมครับ....
กว่าจะผ่านไปได้.......คืนนี้ผมเหมือนคนไม่มีหัวใจเลย มันลอย ๆ ไม่หิว ไม่ง่วง ได้แต่คิดถึงจารย์โจอยู่ทั้งคืน วันศุกร์ผมไปเรียนก็โดนอาจารย์สองท่านฟาดเอา เพราะไม่ตั้งใจฟัง (มัวแต่ใจลอย) เจ็บใจตัวเองจริง ๆ ก็มันเป็นรักแรกนี่ครับ มันอบอวลอยู่ในใจตลอดเวลา แถมตอนเย็นผมก็หอบเอาอาการซึมกระทือไปโรงยิม ไม่ยอมเปลี่ยนชุด บอกอาจารย์พละว่าไม่สบาย ขอพักซ้อม 1 วัน (ไม่สบายเพราะไม่เห็นหน้าจารย์โจ โธ่ ชีวิต.......แถมต้องหยุดเสาร์อาทิตย์อีก 2 วัน ตายแน่ ๆ เลยตู....)
ผมหัวใจสลายตั้งแต่เย็นวันพฤหัส มาวันศุกร์ก็แห้ว วันเสาร์ยิ่งแล้วใหญ่ คิดจะไปแวะแถวบ้านพักครูในโรงเรียนที่จารย์โจสอนก็ไม่แน่ใจ อยู่หลังไหน จารย์จะกลับไปเยี่ยมบ้านหรือเปล่าก็ไม่รู้ (จารย์อยู่คนละจังหวัดกับที่มาฝึกสอน) เป็นอันว่า ถึงเย็นวันอาทิตย์ หัวใจของเด็ก ม. 5 ต้องเคว้งคว้าง อย่างหมดท่า การบ้านฟิสิกส์ เคมี ภาษาไทย คณิต อังกฤษ กองสุมกันอยู่ในกระเป๋าเหมือนเดิม
และแล้วก็ถึงเย็นวันจันทร์ ผมรีบไปโรงสนามแบดก่อนใคร พอดีวันนี้ภารโรงเปิดประตูโรงยิมด้านเดียว มันเลยดูมืด ๆ และเป็นที่แปลกใจมากตรงที่ ทำไมไม่เห็นมีนักเรียน นักกีฬามาเล่นเหมือนปกติ (งง อยู่พักนึง เลยไปถามนักเรียนที่เดินไปมาเขาบอกว่า โรงเรียนประกาศปิดโรงยิม ให้นักกีฬาแบดซ้อมเข้ม) เออ ผมมัวแต่ซ้อมอย่างอื่นก็เลยลืมไปเลยว่าอีก แค่สัปดาห์เดียวก็ต้องแข่งคัดเลือกตัวแทนจังหวัด มัวแต่ไปแข่งอย่างอื่น ก็เลยลืม แฮะแฮะ
ได้แล้วทิ้งเลยน่ะโหใจร้าย{:5_139:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณมากนะครับ ขอบคุณครับ ชอบคุนคับผม ใจร้ายมากๆๆเลยจาน
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ{:5_119:} ขอบคุณครับ ติดตามอ่านครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณคร้าบบบบ จะเป็นอย่างไรต่อระทีนี้ ลุ้นต่อครับ ขอบคุณครับ สนุกดึมากครับ สนุกมากครับ