รอจันทร์
รอ....จันทร์ คืนจันทร์แรมฟ้าพร่ามัวสลัวแสง มีเพียงแรงดาวน้อยพร่างกลางเวหนอยากบอกจันทร์ดาวยังอยู่คู่กมล ดาวสุขล้นเมื่อยลแสงแห่งจันทร์เพ็ญแต่คืนนี้จันทร์ไม่ส่องดาวหมองจิต เหมือนขาดมิตรเหงาใจไม่แลเห็นมิอยากให้เมฆผ่านมาคราจำเป็น จันทร์เคยเด่นแสงแลลับกับเมฆบังดาวดวงนี้คงรอ...วันจันทร์กระจ่าง แม้อ้างว้าง...ยังรอแสงแห่งความหวังเพราะมีจันทร์ดาวสุกใสได้กำลัง คือความหวัง...จันทร์คือแสงแห่งศรัทธาหวังจันทร์เคียง คู่ดาว พราวระยิบ จันทร์กระพริบ...ดาวระยับจับทั่วหล้ากระจ่างแจ่มอุ่นฤทัยสุขนัยนา ดาวพร่ำหาจันทร์มาเยือนเป็นเพื่อนใจค่ำคืนนี้...หนาวทรวงในไร้ผ้าห่ม ฝนพร่างพรมลมสาดซ้ำทำหวั่นไหวโอ้...หนาวนอกยังไม่ช้ำระกำใจ เหมือนหนาวในขาดคู่คิดมิตรร่วมทางฝากบอกดาวถึงจันทร์...ฉันคิดถึง ฝากความซึ้งสัมผัสใจมิไกลห่างขอร่วมเติมด้วยหัวใจในหนทาง ขอเพียงจันทร์อย่าปล่อยร้าง...ห่างดวงดาว,แนบชิดดาว...นะจันทร์ ฉันขอร้อง กอดตระกองสัมผัสใจให้หายหนาวแม้ลมโบก ระบัดบ้างเป็นครั้งคราว สุขยามหนาวเมื่อมีจันทร์นั้นเคลียคลอ...
ต้นฉบับโพสต์โดย Rolls-Royce เมื่อ 2011-11-29 17:35 static/image/common/back.gif
ชื่นชมในการนำภาษาไทยแท้ๆ มาใช้ในกลอนครับ ...
ขอบคุณมากครับ และน้อมรับคำแนะนำด้วยความยินดี มีความสุขมาก ๆนะครับ
ขอบคุณมากๆครับ ขอบคุณมากนะครับ
หน้า:
[1]