นิยายเกย์ การแก้แค้นไอ้นายแบบ
ในร้านอาบอบนวดบนถนนสายโลกีย์แห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ ยามค่ำคืน การเที่ยวของผู้ชายที่มาหาความสำราญต่างๆ เป็นภาพที่เห็นกันจนชิน แต่คืนนี้มันมีอะไรที่พิเศษกว่านั้น ในห้องๆหนึ่งของร้านมีระดับ เด็กสาวกำลังทำหน้าที่บริการลูกค้าอย่างดี ในมุมหนึ่งของร้านเสียงปิดประตูห้องของหญิงสาวมันทำให้คนที่รออยู่ภายนอกในเงามืดนั้นเริ่มยิ้มกับสิ่งที่มัดคาดการณ์ไว้ มันดูนาฬิกาที่ข้อมือเป็นระยะๆ ไม่นานประตูห้องนั้นก็เปิดออก“โหพี่ นึกว่าจะไม่สำเร็จแล้ว ไอ้นี่แม่งคงจะ~คัน~จัด มันจ้องจะเข้าถ้ำตลอด ดีนะที่หนูถ่วงเวลามันไว้ ให้มันมาเคล้าคลึงที่นมหนู มันได้ผลจริงๆ มันเลียนมซ้ายไปแค่แป๊บเดียว มันก็เป็นสภาพนี้แล้วหลับไม่รู้เรื่อง ดู~ช้างน้อย~มันดิ มันยังแข็งอยู่เลย”
“ขอบใจมาก นี่รางวัลของเธอ”
“จัดการอุ้มตัวมันไปได้แล้ว เดี๋ยวคนมาเห็น” เสียงที่ดูมีอำนาจสั่งผู้ติดตามเข้าไปอุ้มตัวเด็กหนุ่มที่นอนหลับไม่ได้สติบนเตียงออกมาอย่างรวดเร็ว
“ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง พี่ครับผมจะแก้แค้นให้พี่เอง”
ภายในรถตู้ มีผู้ชายที่ใส่ชุดเหมือนเป็นผู้รักษาความปลอดภัย 2 คน คนหนึ่งขับรถ อีกคนหนึ่งนั่งอยู่ข้างๆ เด็กหนุ่มที่นอนสลบอยู่ รถมุ่งหน้าขึ้นเหนือออกจากความวุ่นวายของกรุงเทพไป เสียงที่มีอำนาจพูดขึ้นทำลายความเงียบของรถ
“พวกนายโทรไปบอกพวกเรานะ พรุ่งนี้ 10 โมง เจอกัน” “ครับนาย” ยุทธผู้ซึ่งเป็นนายพวกมันมองเด็กหนุ่มที่อายุมากกว่ามันประมาณ 5 ปี นอนเปลือยแก้ผ้า~ช้างน้อย~หดลงแล้วอย่างมีอะไรบางอย่าง ในใจมันไม่ได้มีความพิศวาสใดๆ เกิดขึ้นเลย แม้ว่าเด็กหนุ่มที่นอนอยู่นี้จะมีรูปร่างที่สูงสมส่วน ผิวสะอาดก็ตาม
“ความแค้นระหว่างมึงกับครอบครัวของกู พรุ่งนี้มันต้องจบสิ้น” รถยังคงมุ่งหน้าขึ้นเหนือไปเรื่อยๆ ถนนเริ่มคดเคี้ยวและสูงมากยิ่งขึ้น รถผ่านมาทั้งถนนสายหลัก สายรอง และแล่นมาหยุดในสถานที่แห่งหนึ่ง
“เอาตัวมันไปที่ห้องโถงได้เลย จับมันมัดกลางห้อง มัดมือมันให้ชูขึ้นเหนือหัวมันให้ตึงที่สุด มัดเท้ามันด้วยไม่ให้มันขยับขาได้ แล้วเอาน้ำสาดเข้าตัวมัน” “ครับนาย” ลูกน้องทำตามที่ยุทธต้องการทุกอย่าง ยุทธเดินตามลูกน้องไปห่างๆ เพื่อดูสิ่งที่ลูกน้องทำ ไอ้เด็กหนุ่มที่สลบไสลอยู่ก็ค่อยๆ ฟื้นคืนสติและมันยังงงกับสภาพของมัน และสถานที่ที่มันมาอยู่
“พวกมึงเป็นใคร มึงทำไรกู ปล่อยกูเดี๋ยวนี้ มึงรู้มั้ยกูเป็นใคร”
“กูรู้อยู่แล้ว มึงชื่อ ไอ้แบ๊งค์ อายุ 25 ปี เป็นนายแบบและเจ้าพ่อเล่นโฆษณาหลายตัว มีสาวๆ มาพัวพันมึงไม่ขาด มึงชอบใช้สาวๆ เป็นเครื่องบำบัดความใคร่~ช้างน้อย~มึง ไม่เว้นว่าเต็มใจหรือไม่เต็มใจ มึงจำกูไม่ได้เหรอ มึงลองมองกูดีๆ สิ” ไอ้แบ๊งค์มองหน้าไอ้ยุทธ แต่นึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออก
“มึงคงนึกไม่ออกล่ะสิ เพราะกูไม่ใช่สาวๆของมึง ที่มึงต้องจำ กูบอกให้ก็ได้ เมื่อ 8 ปีก่อน ตอนมึงอายุ 17 ตอนนั้นกูอายุ12 ยังอยู่ชั้นประถม พี่สาวกูชื่อ กิ่ง มากกว่ากู 2 ปี มึงข่มขืนพี่สาวกู แล้วมึงรอดจากการถูกขังคุกเพราะบารมีของพ่อมึง มึงรู้มั้ยพี่สาวกูเครียดแค่ไหน ต้องผูกคอตายหนีบาปที่เขาไม่ได้ทำ แม่กูต้องมาตรอมใจตายไปอีกคนก็เพราะมึง ชีวิตกูเหลือแค่พ่อคนเดียว ต้องดิ้นรนกันแค่ไหนกว่ากูจะมีวันนี้ โชคชะตาพากูให้มาพบมึงจนได้ กูเฝ้าติดตามว่าบารมีพ่อมึงจะหมดเมื่อไหร่ วันนี้ก็มาถึง พ่อมึงไม่อยู่ ช่วยมึงอีกแล้ว มึงมันทำบาปกับคนอื่นไว้เยอะ เพราะมึงถือว่ามึงหน้าตาดี เข้าวงการมีเงินใช้จ่ายไม่อั้น คราวนี้แหละกูจะแสดงให้มึงเห็นว่า สิ่งที่มึงทำไว้กับพี่กู มันต้องสิ้นสุดกันในวันนี้” ไอ้แบ๊งค์ได้ฟังเรื่องราวที่มันจำแทบไม่ได้เพราะมันไม่ได้ใส่ใจอะไร เพราะตลอดช่วงวัยรุ่นของมันมันทำกับผู้หญิงเอาไว้มาก แต่เพราะพ่อมันช่วยไว้ตลอด ไอ้แบ๊งค์เริ่มกลัวว่ามันจะโดนอะไร มันร้องตะโกนเสียงดัง
“มึงจะทำอะไรกู กูจะฟ้องพวกมึงให้หมด”
“ถ้ามึงมีปัญญากลับไปฟ้องก็เชิญ แต่กูคาดว่าถึงมึงกลับไปได้ มึงก็จะไม่ใช่แบบเดิมอีกต่อไป วันเวลาดีๆ ของมึงสิ้นสุดแค่นี้ มึงเคยดูหนังเกี่ยวกับฆาตกรรมมั้ย คราวนี้กูจะให้มึงได้รับบทนั้นบ้าง” ยุทธซึ่งมีความแค้นกับไอ้แบ๊งค์มานาน เข้าไปหามันใกล้ๆ พร้อมกับชกเข้าที่ใบหน้า 1 หมัด ท้องนับไม่ถ้วน ไอ้แบ๊งค์จุก โก่งตัวหนี แต่มันไปไหนไม่ได้เพราะถูกมัดอยู่ ยุทธใส่มันไม่ยั้ง และไม่ลืมที่จะใช้ขาเตะเข้าไปที่หว่างขาของไอ้แบ๊งค์แบบเต็มๆ ไอ้แบ๊งค์เจ็บและจุกมาก หน้าของมันบ่งบอกความเจ็บได้เป็นอย่างดี
“ไอ้สัตว์ มึงไม่ใช่ลูกผู้ชาย มึงมาดวลกับกูเลยดีกว่า”
“แล้วผู้ชายตัวไหนวะ ที่มันมาข่มขืนพี่สาวกู” ยุทธเดินเข้าไปบีบ~ช้างน้อย~และไข่มันอย่างเต็มแรง แบ๊งค์ร้องเสียงหลง ยุทธบีบ~ช้างน้อย~กับไข่มันสลับไปมา ไอ้แบ๊งค์แทบสิ้นสติอยู่ตรงนั้น
“กูยังไม่ให้มึงสลบหรอก มันไม่สนุก มึงต้องได้เห็นสิ่งที่มึงเจออย่างนี้ไปจนถึงกลางวัน กูเตรียมของไว้ต้อนรับมึงเยอะไปหมด ไม่รู้จะเอาอะไรก่อนดี อ้อ! กูคิดออกแล้ว มึงเป้นแขกของกู กูต้องเอาน้ำมาต้อนรับมึงนี่ เดี๋ยวเสียมารยาท เฮ้ย ! พวกมึงหาน้ำให้แขกหน่อยดิ” ยุทธสั่งลูกน้องให้เอาน้ำมาให้ไอ้แบ๊งค์ ไอ้แบ๊งค์ มองไปทางลูกน้อง ก็ตกใจเพราะน้ำที่มันเตรียมมาเป็นคูลเลอร์น้ำหลายถังมาก ลูกน้องไม่ปล่อยให้เกมนี้ยืดเยื้อ มันขึ้นไปยืนบนเก้าอี้ แล้วลากสายยางที่ต่อกับถังน้ำเรียบร้อย เอาสายยางจ่อเข้าที่ปากไอ้แบ๊งค์ และจับหัวของมันแหงนขึ้นเล็กน้อย
“อ้าปาก รับน้ำจากพวกกูหน่อย” ไอ้แบ๊งค์ไม่อ้าปาก มันจึงโดนลูกน้องต่อยเข้าที่ใบหน้าและลำตัวไม่นับ จนมันเปิดปากและสายยางก็เข้าไปจ่อที่ปากของมัน น้ำทะลักเข้าปากลงไปกระเพาะอาหารอย่างรวดเร็ว ไอ้แบ๊งค์ถูกบังคับให้รับน้ำในปริมาณที่มากอย่างนั้นเป้นเวลาหลายสิบนาที มันเริ่มรู้สึกว่าท้องของมันในขณะนี้มีแต่น้ำ ไม่นานมันเริ่มรู้สึกตาลาย แต่ยุทธไม่ปล่อยให้มันได้สลบเพราะตรงเข้าไปต่อยที่ท้องอย่างแรง จนมันสำลักน้ำ แถมน้ำยังไหลออกมาจากปลาย~ช้างน้อย~มันด้วย
“นี่เหรอวะสภาพนายแบบ ถุย กูนึกว่าหมาที่ไหน” ยุทธให้ไอ้แบ๊งค์ดื่มน้ำอย่างนั้นไปเรื่อยๆ สักพักก็หยุด แล้วตรงเข้าไปต่อยที่ท้องเช่นเดิม ไอ้แบ๊งค์ปวดท้องมากขึ้น แถมมันยังปวดฉี่ด้วย ยุทธรู้อาการของมันดี จึงสั่งให้มันเยี่ยวลงกระป๋องที่เตรียมไว้ ไอ้แบ๊งค์ในสภาพนี้มันไม่มีทางเลือกอื่น มันต้องทำตามเพียงอย่างเดียวเท่านั้นถึงจะรอดออกไปจากที่นี่ได้ ไอ้แบ๊งค์มันเริ่มอายที่มันตกอยู่ในสภาพนี้ นายแบบที่หล่อ หุ่นดี กลับต้องมาโชว์ร่างกายแบบนี้ มันช่างน่าอายสำหรับไอ้แบ๊งค์ยิ่งนัก สภาพไอ้แบ๊งค์ในตอนนี้มันเริ่มจะอ่อนแรงของมันลงไปเรื่อยๆแล้ว
“นี่มันแค่เริ่มต้นเท่านั้นไอ้แบ๊งค์ ของจริงรอมึงอยู่ข้างหน้าอีกเยอะ”
“มึงเตรียมตัวบอกลา ขนบนตัวมึงได้เลย กูจะเริ่มกรรมวิธีกำจัดขนมึงแล้ว”
“อย่านะโว้ย ของของกู มึงอย่า” ไอ้แบ๊งค์ตะโกนออกไป แต่มันก็ไม่เป็นผล เพราะที่ถอนขนหรือแหนบขนาดต่างๆ รุมเข้าที่ขนของมัน โดยมีลูกน้อง 2 คน เป็นคนจัดการ คนหนึ่งถอนขนที่หมอย คนหนึ่งถอนขนที่รักแร้ การถอนขนดำเนินไปเรื่อยๆ ช้าๆ เหมือนกับเสพความสุขจากเสียงดนตรี แหนบดึงขนออกจากตัวของไอ้แบ๊งค์ทีละเส้น ทีละเส้น แล้วเวลาดึงนั้น ลูกน้องจับเส้นขนแล้วดึงยืดออกให้กางออกมากที่สุดแล้วกระตุกขนออก ทำอย่างนี้เรื่อยๆ จึงไม่แปลกที่จะได้ยินเสียงร้องที่บ่งบอกถึงความเจ็บปวดดังอย่างต่อเนื่องตลอดเกือบ 2 ชั่วโมง จนในที่สุดขนบนตัวมันทั้งรักแร้และขนหมอยรวมถึงขนตรงไข่มันก็โดนถอนเรียบไม่มีเหลือ ไอ้แบ๊งค์มันแทบจะไม่มีเสียงร้องอีกแล้ว น้ำตาไหลซึมออกมาให้เห็นเป็นระยะๆ
“จัดการผมบนหัวมันด้วย ความหล่อของมันหมดประโยชน์แล้ว” ไอ้แบ๊งค์มันหมดแรงที่จะร้องห้ามแล้ว เพราะมันรู้ว่าถึงตะโกนไปมันก็ทำอะไรไม่ได้ มันถูกมัดอยู่อย่างนี้ ลูกน้องจัดการเอากรรไกรมาตัดผมของมันแบบเว้าๆ แหว่งๆ ติดหนังหัว กระจายเป็นหย่อมๆ เรื่อยมาจนถึงขนที่คิ้วก็โดนมีดโกนโกนจนหมดไป ซึ่งแน่นอนว่าตอนนี้ความหล่อของมันได้ถูกทำลายลงไปเรียบร้อยแล้ว
“พวกมึงทำไรตัวกูอีก ไอ้พวกเฮี้ย กูจะฆ่าพวกมึง”
“พูดไปเถอะ อยากพูดๆ ไป เดี่ยวก็ไม่ได้พูดแล้ว” ยุทธจ้องหน้าไปหาไอ้แบ๊งค์ แล้วจัดการเอายาสีฟันสูตรเย็น ป้ายที่นิ้วแล้วเอายัดใส่รูตูดของไอ้แบ๊งค์ ไอ้แบ๊งค์มันจะรู้สึกแสบตูด ยุทธให้ลูกน้องเอายาสีฟันยัดใส่รูตูดเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
การทรมานไอ้แบ๊งค์ดำเนินไปได้ 3 ชั่วโมงกว่าๆ ท้องฟ้าก็เริ่มสว่างขึ้น ไอ้แบ๊งค์มันเริ่มเพลียจากการมัดอย่างนั้น มันขอร้องให้ปลดเชือกออก และจะเชื่อฟังทุกอย่าง ยุทธสั่งลูกน้องแก้เชือกที่มัดมือไว้ออก แต่ที่ขายังมัดไว้เช่นเดิม มือของไอ้แบ๊งค์เป็นอิสระแต่มันก็ไปไหนไม่ได้อยู่ดี
“ ไหนๆ ก็เช้าแล้ว มึงมาออกกำลังกายกันหน่อยมั้ย มึงเคย sit-up อยู่แล้ว มึงนอนหงายลงไป แล้วเอาตัวมึงขึ้นมาอม~ช้างน้อย~กู” ไอ้แบ๊งค์ได้ยินก็ตกใจ เพราะมันไม่เคยอม~ช้างน้อย~ผู้ชายมาก่อน
“กูไม่ทำ กูไม่อม ไอ้โรคจิต”
“มึงเพิ่งรู้เหรอว่ากูเป็น กูรอต้อนรับมึงโดยเฉพาะเลย มึงจะทำหรือไม่ทำ”
“กูไม่ทำ ไอ้สัตว์”
“มึงไม่ทำใช่มั้ย” ยุทธพูดไปพร้อมๆ กับรองเท้าขยี้ลงไปที่~ช้างน้อย~กับไข่ของมันแบบไม่นับ ไอ้แบ๊งค์จุกมาก จนมันต้องบอกให้หยุด
“กูยอมแล้ว กูยอมแล้ว กูยอมแล้ว”
“ถ้ามึงพูดรู้เรื่องตั้งแต่แรก มึงก็ไม่ต้องเจ็บตัว และอีกอย่างที่มึงควรจะรู้ไว้ มึงไม่อยู่ในฐานะที่จะมาต่อรองอะไรกับพวกกู” ยุทธปลดกระดุมกางเกงลง งัดเอา~ช้างน้อย~อ่อนๆ ออกมา ไอ้แบ๊งค์ลงไปนอนแล้วลุกขึ้นมาอม~ช้างน้อย~ของไอ้ยุทธแล้วทิ้งตัวลงเช่นเดิม มันทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ จนกว่ายุทธจะสั่งหยุด ซึ่งแน่นอนว่า~ช้างน้อย~ของยุทธก็ค่อยๆ แข็งทีละนิดจากการสัมผัส
“อมไปเรื่อยๆ อมให้ดีนะมึง อมจนกว่าน้ำว่าวกูจะแตก” ไอ้แบ๊งค์มันจำยอม ถึงแม้มันจะไม่เคยก็ตาม แต่มันคิดอยู่ว่า มันจะต้องหนีออกไปให้ได้ มันอมอยู่นาน น้ำว่าวของยุทธก็แตก มันถูกสั่งให้อมแล้วกลืนลงไป ไอ้แบ๊งค์จำยอมต้องทำตาม มันมีสีหน้าที่บอกไม่ถูก
“มึงลุกขึ้นได้แล้ว เดี๋ยวพวกกูจะอาบน้ำให้มึง เป็นครั้งสุดท้าย” ลูกน้องเอาสายยางมาใกล้ตัวไอ้แบ๊งค์แล้วฉีดน้ำใส่แบบเต็มแรง แต่ใช่ว่าการอาบน้ำจะปกติ เพราะน้ำที่ออกมาจากสายยางมันมีทั้งน้ำร้อน และน้ำเย็น ไอ้แบ๊งค์มันร้องออกมาเสียงดัง ความร้อนของน้ำทำให้ตามลำตัวของมันมีรอยแดงๆ อย่างเห็นได้ชัด
“มึงอาบน้ำแล้ว ก็คงถึงเวลาให้อาหารมึงแล้ว” ยุทธสั่งลูกน้องทันที ลูกน้องเดินเข้าไปหาไอ้แบ๊งค์ แล้วถีบขามันให้นั่งคุกเข่า แล้วบังคับให้เงยหน้า ลูกน้องของยุทธต่างทยอยเข้ามาใกล้ตัวมัน แล้วสั่งให้มันอ้าปาก ไอ้แบ๊งค์ไม่อยากอ้ามาก จึงถูกลูกน้องบีบปากจนอ้าปากเต็มที่ แล้วลูกน้องก็ถุยน้ำลายลงไปในปาก แล้วให้ไอ้แบ๊งค์กลืนลงไป ลูกน้องต่างแวะเวียนสับเปลี่ยนกันมาให้อาหารมัน
“พอแล้ว ให้มันกินเองบ้าง” “ครับเจ้านาย” ลูกน้องเปลี่ยนจากถุยน้ำลายเข้าปากมาเป็นถุยน้ำลายลงพื้น แล้วให้ไอ้แบ๊งค์เลียตามพื้นให้สะอาด ไอ้แบ๊งค์มันไม่เคยถูกเหยียดหยามเกียรติขนาดนี้ แต่มันจำยอมต้องทำเพราะมันไม่สามารถเคลื่อนไหวไปไหนได้ มันต้องก้มเลียน้ำลายอยู่นานจนกว่ายุทธจะสั่งให้พอ
“ให้อาหารมันพอแล้ว ถึงตากูแล้ว” ยุทธเดินเข้าไปหาไอ้แบ๊งค์แล้วบอกมันว่ากูอยากได้ยินการนับเลขจากมึง ถ้ามึงนับไม่ดัง กูเริ่มใหม่” “ลุกขึ้น” ยุทธตรงเข้าไปเอานิ้วโป้งกับนิ้วชี้มาบีบไข่ข้างซ้ายของไอ้แบ๊งค์ แล้วก็เอานิ้วมืออีกมือนึง มาดีดไข่ข้างซ้ายขอมัน “นับ” “หนึ่ง” “เสียงเบากูไม่ได้ยิน” ยุทธบีบไข่อย่างแรงอีกที “หนึ่ง” จังหวะของการบีบทุกครั้ง ไอ้แบ๊งค์ที่จุก เจ็บต้องทนตะโกนเสียงออกมา “สอง “ “สาม” “สี่” “ห้า” .......................”สามสิบ”
“ดีมากมึง รักษาอาวุธของมึงให้ดีเพราะอีกไม่นาน มึงอาจจะไม่ได้ใช้มัน ฮ่า ฮ่า ฮ่า” ไอแบ๊งค์ได้ยินถึงกับตกใจ
“อย่า กูยอมแล้ว มึงอย่าทำอะไรกูเลย กูผิดแล้ว กูยอมรับผิด มึงปล่อยกูไปเถอะนะ นะ นะ” ไอ้แบ๊งค์ใช้มือกอดขายุทธไว้ พร้อมทั้งยกมือไหว้มันอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน ไอ้แบ๊งค์ริ่มลนลานมากขึ้น
“มึงไม่ต้องมาร้องขอชีวิตกู มึงเอาชีวิตพี่สาวกูคืนมา ถ้ามึงทำไม่ได้ มึงก็ไม่ต้องเรียกร้อง” ยุทธพูดไปแล้วเดินไปหยิบเข็มฉีดยาเดินมาที่ไอ้แบ๊งค์อีกที
“มึงจะทำไรกู มึงจะฉีดอะไร” ไอ้แบ๊งค์ร้องเสียงหลง ลูกน้องเดินมาจับแขนทั้งสองข้าง ยุทธฉีดยาลงไปตรง~ช้างน้อย~ของมันพอดี ไอ้แบ๊งค์ร้องตะโกนออกมา มันหายใจถี่ขึ้น ไม่นาน ~ช้างน้อย~มันก็ชูชันขึ้นอย่างสง่างาม
“ถึงเวลาที่มึงจะใช้อาวุธประจำกายมึงให้เป็นประโยชน์ก่อนที่มึงจะไม่ได้ใช้มัน” ไอ้แบ๊งค์ฟังยุทธพูด ร่างกายของไอ้แบ๊งค์ตอบรับตัสยานี้เร็วมาก มันเริ่มมีความรู้สึก~คัน~ขึ้นมาทันที หัว~ช้างน้อย~ของมันเยิ้มเร็วมาก นมมันตั้งขึ้น
“มึงนี่มัน~คัน~จริงๆ ได้กูจะสงเคราะห์มึงให้”
“เอ้า เด็กๆ มาหาความสำราญหน่อย” ยุทธเรียกสาวๆ ที่ได้นัดไว้ประมาณ 4 คน โดยให้เข้าไปหาไอ้แบ๊งค์ทีละคน ไอ้แบ๊งค์ตอนนี้เห็นผู้หญิงเข้ามาหามัน สัญชาติญาณการสืบพันธุ์ของมันเริ่มทำงาน ขาของมันถูกผูกไว้ มันจึงขยับไปไหนไม่ได้ สาวๆ เข้าไปหามัน ไอ้แบ๊งค์ไม่รอให้เสียเวลา ลูกน้องยื่นถุงยางให้กับมัน มันรับไปโดยเร็วแล้วสวม~ช้างน้อย~มันทันที แล้วปฏิบัติกามกิจอย่างรีบร้อน ไม่สนว่ามีใครยืนอยู่รอบข้างมันบ้าง มันซอยไม่ยั้ง ไม่นานน้ำแรกของมันก็หลั่งออกมา ไม่ทันที่จะให้มันได้พัก คนที่สองก็เข้าไปหามันต่อ ความ~คัน~ของมันเมื่อผสมกับฤทธิ์ยา ~ช้างน้อย~ของมันจึงยังตั้งเด่อยู่อย่างนั้นตลอด มันไม่รอช้า ปฏิบัติกามกิจต่อ มันทำอย่างนี้ 4 คนต่อเนื่องกัน น้ำว่าวมันลดลงไปเล็กน้อย แต่~ช้างน้อย~ของมันไม่ลดลงเลย
“เป็นไงบ้างมึง กูสงเคราะห์ให้มึงแล้วนะ ต่อไปให้รูตูดมึงได้ทำงานบ้าง” ไอ้แบ๊งค์ได้ยินมันตกใจมาก
“มึงอย่า กูไม่เอา กูไม่เอา”
“ไม่ได้โว้ย ก่อนมึงจะตายมึงต้องได้ลิ้มลองแบบี้ก่อน เฮ้ย! เอาเชือกมัดมือกัน จับมันอยู่ในท่าหมา” ลูกน้องจัดการไอ้แบ๊งค์ตามที่สั่งทันที เมื่อจัดท่าทางเสร็จ มีชายฉกรรจ์ที่~ช้างน้อย~แข็งรออยู่แล้ว 4 คนเช่นกันยืนรอเสียบตูดมันอยู่ ไอ้แบ๊งค์มันทำอะไรไม่ได้ ชายทั้งหมดเข้าหามันแล้วเอานิ้วทะลวงตูดมันบ้าง ให้มันอมบ้าง ก่อนที่จะมีคนเปิตูดมันโดยใช้สารหล่อลื่นช่วย ไม่นาน~ช้างน้อย~ก็ได้เข้าไปอยู่ในรูตูดมัน ไอ้แบ๊งค์มันจุก และอึดอึดมาก มันร้อง “อย่า อย่าทำกู อย่า อย่าทำกู” อยู่อย่างนั้น แต่มันไม่มีปัญหาสำหรับพวกชายฉกรรจ์ เพราะน้ำว่าวก็แตกใส่ที่ตัวของมันจนหมด รูตูดของมันบานแดง มีรอยเลือดออกด้วย ไอ้แบ๊งค์มันมีน้ำตาซึมออกมา
“กูขอโทษ ยกโทษให้กูด้วย กูสำนึกผิดแล้ว กูขอโทษ” ไอ้แบ๊งค์พูดต่อหน้ายุทธ ~ช้างน้อย~ของมันยังคงแข็งอยู่ตามฤทธิ์ยา ยุทธไม่พูดใดๆ กับมันอีก แสงแดดมีความเข้มมาก บ่งบอกให้รู้ว่าถึงเวลาเที่ยงวันแล้ว
“ ถึงเวลาของมึงแล้ว ช่วงสุดท้ายมาถึงแล้ว” ยุทธเดินไปเอาธูปมาจี้ตามลำตัวของมัน ไม่เว้นแม้แต่อัณฑะ ไอ้แบ๊งค์ได้แต่ร้องดิ้นอยู่อย่างนั้น ตัวของมันตอนนี้เต็มไปด้วยรอยแดง ผิวหนังช้ำเป็นจุดๆ”
“อันนี้กูให้มึงเลือกว่าอยากได้แบบไหน” ยุทธเอาขวดน้ำขนาดเล็ก 2 ขวดใสๆ มาใกล้ๆตัวไอ้แบ๊งค์ แล้วเปิดฝา จับไอ้แบ๊งค์นอนหงาย สารน้ำ 2 ชนิด หยดลงไปตรงหัวนมทั้งสองข้าง ไอ้แบ๊งค์ดิ้นไม่เป็นผู้เป็นคน เนื้อเยื่อบางๆ ตรงหัวนม มันเหมือนโดนกัดกร่อน หัวนมของมันเปลี่ยนสีทันที เป็นรอยแดงช้ำ เนื้อบริเวณหัวนมหลุดออกเป็นชิ้นเล็กๆ ไอ้แบ๊งค์เจ็บปวดทรมานมาก ยุทธยังไม่หยุดแค่นั้น ใบหน้าของมันที่สะอาดปราศจากร่องรอยใดๆ ก็โดนเล่นงานไปส่วนหนึ่งเช่นเดียวกัน แต่ยุทธยังพอที่จะปราณีไอ้แบ๊งค์บ้าง จัดแจงปฐมพยาบาลให้เป็นอย่างดี มีผ้าป้องกันการติดเชื้ออย่างดี ไอ้แบ๊งค์ตอนนี้ใจของมันเตลิดไปเรียบร้อยแล้ว มันไม่คิดว่า วันนี้มันจะได้รับการลงโทษจากพฤติกรรมที่มันทำมาในอดีต มันร้องไห้ออกมาอย่างไม่อายใคร
“อย่าเพิ่งร้อง มันยังไม่จบ เอาตัวมันไปกลางแดด” ลูกน้องปลดเชือกออกจากตัวแล้วลากร่างของไอ้แบ๊งค์ออกไปกลางแดดเปรี้ยงๆ จับมือ ขาของมันมัดไว้อย่างแน่นหนา
“มึงเคยได้ยินเกมไข่ระเบิดมั้ย กูอยากดูว่ามันเป็นยังไง เคยอ่านเจอในหนังสือช่วงที่เกิดสงครามที่เมืองจีน เขาไว้ทำกับเชลย มึงได้รับเกียรติเป็นคนแรกและคนสุดท้าย” ยุทธจัดการดึงหนังอัณฑะให้แผ่ตึง พร้อมกับใช้ไม้ไผ่ชุบน้ำทำการขึง หนังอัณฑะให้แผ่ตึงที่สุดเท่าที่ทำได้ ซึ่งการเล่นเกมนี้ยุทธก็บอกถึงผลที่ตามมาให้ไอ้แบ๊งค์ฟังอย่างละเอียดว่าเมื่ออยู่กลางแดด ตลอดจนไม้ไผ่ชุบน้ำที่ถูกแดดเผาจนความชื้นหดหายไป ย่อมทำให้ไม้ไผ่เกิดอาการตึงตัว รวมทั้งอุณหภูมิที่สะสมความร้อนจนเดือดพล่านภายอัณฑะที่ถูกแผ่ตึงจนน้ำหล่อเลี้ยงภายในเดือดสุกกลางแดด สิ่งเหล่านี้ทำให้เกิดอาการ “ระเบิด” ขึ้นภายในถุงอัณฑะ การระเบิดทำให้ลูกอัณฑะทั้งสองฉีกผนังอัณฑะออกมาทำให้เจ็บปวดทรมานมาก
“อย่าทำผมเลย ผมขอร้อง อย่าเอาชีวิตผมเลย” ไอ้แบ๊งค์กลัวจนตัวสั่น แต่~ช้างน้อย~มันยังคงแข็งได้ที่เช่นเดิม
“เอางั้นเหรอ ได้ งั้นต้องวัดดวงก็แล้วกัน กูมีเหรียญอยู่ 1 เหรียญ ออกหัว ตัด~ช้างน้อย~มึง ออกก้อย ตัดอัณฑะมึง”
“ไม่เอาได้มั้ยครับ ผมกลัวแล้ว อย่าทำผมเลย ผมเข้ดแล้ว ไว้ชีวิตผมเถิด ผมกลัวแล้ว” ไอ้แบ๊งค์ร้องขอชีวิตอย่างน่าเวทนา
“ไม่มีข้อต่อรอง ตัดสินเลยแล้วกัน” ยุทธโยนเหรียญไปกลางอากาศ ปล่อยให้มันตกถึงพื้น แล้วกลิ้งไปจนหยุด ไอ้แบ๊งค์มันหวาดกลัวจนตัวสั่น มันไม่เคยกลัวใครอย่างนี้มาก่อน”
“ออกหัวว่ะ ดีใจด้วยนะ” พอยุทธพูดจบ มีดอันคมกริบก็ตัดฉับลงไปที่~ช้างน้อย~ของมันทันที ~ช้างน้อย~ของมันหลุดออกจากร่างมันแบบที่มันไม่สามารถจะปกป้องสิ่งสำคัญได้ เลือดไหลเต็มพื้นหญ้า มันสลบไปในทันที
“จบสิ้นกันที พี่ครับ ผมแก้แค้นให้พี่แล้วนะครับ” ยุทธนำตัวไอ้แบ๊งค์ไปที่รักษาพยาบาลแห่งหนึ่งโดยไม่ได้บอกว่าใครเป็นคนทำ ยุทธและลูกน้องก็ไปจากที่นี่ไปตั้งต้นอาชีพใหม่ที่ต่างประเทศ ไม่ได้อยู่ดูผลงานที่เป็นวาระสุดท้ายของไอ้แบ๊งค์ พยาบาลทำการต่อ~ช้างน้อย~ของมันอย่างเต็มที่ แต่มันไม่สำเร็จเพราะเนื้อเยื่อมันได้ตายไปก่อนที่จะมาถึงที่นี่ แพทย์จึงทำได้เพียงตบแต่งบาดแผลส่วนโคนของ~ช้างน้อย~ที่ยังหลงเหลืออยู่ให้เป็น~ช้างน้อย~ขึ้นมาใหม่ แต่ก็ใช้ได้แค่เยี่ยวเท่านั้น ไม่สามารถโด่ แข็งได้เพราะมันไม่ยาวพอที่จะสอดใส่ได้ เท่ากับว่าไอ้แบ๊งค์นับจากนี้ มันจึงไม่สามารถใช้~ช้างน้อย~ของมันไปทำร้ายสาวๆ คนอื่นอีกได้ เพราะแม้แต่ตัวมันมีอารมณ์ทางเพศมันก็ไม่สามารถที่จะชักว่าวตัวมันเองได้เลย
จากวันนั้นไอ้แบ๊งค์ก็หายสาบสูญจากวงการนายแบบ ไม่มีใครได้ข่าวอีกเลย มันหลีกหนีผู้คนไปอยู่ที่ไหนสักแห่ง มันเสียใจมากที่เกิดเหตุการณ์นี้กับมัน มันไม่กินอะไรเลยจนสุดท้ายมันตรอมใจตายในบ้านเช่าหลังเล็กๆ หลังหนึ่งนั่นเอง...
เครดิต: .com
เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวรครับ...ขอบคุณ หายใจไม่ทั่วท้องเลยอ่ะพี่{:5_131:} โหดมากๆเลยคับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ โหดจริงๆ โหดได้ใจมากครับ ขอบคุนคับ โหดจังเลยอะ สนุกสุดมันเลยครับขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุนมากๆครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุนคับ{:5_130:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ สนุกมากเลย โหดจังเลยอะ ขอบคุณมากๆครับ ขอบคุณคับ