แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย kindaieiji เมื่อ 2011-12-3 13:28
ขออุทิศเรื่องนี้ให้กับทุกคนที่อยู่กับคนที่ตัวเองรัก.....
ลองอ่านแล้วหันไปดูคนข้าง ๆ
บอกรักให้เขารู้ว่าเขาเป็นคนสำคัญแค่ไหน....
ให้เขารู้ว่าคุณรักเขาแค่ไหน
เรื่องนี้ผมอยากให้ทุกคนอ่านมันมาก....แต่ถ้าจะมีเพียงคนเดียวก็ยังดี...ขอบคุณครับ รักครั้งแรกใช่จะผิดหวังเสมอไป มีคนเคยบอกว่า ความรักมีอยู่ 3 แบบ 1. รักเพราะหลง
2. รักเพราะอ่อนไหว
3. รักเพราะเข้าใจ
…… และยังมีคนบอกอีกว่า
รักครั้งแรกส่วนมากจะเป็นรักเพราะหลงและมักจะไม่สมหวัง
แต่สำหรับผมแล้วรักครั้งแรกเป็นรักที่เป็นความทรงจำที่ดีที่สุดในชีวิตของผม
ผมชื่อเอ็ม เรียนปี 3 อยู่มหาลัยแห่งหนึ่ง
ผมต้องทำงานไปเรียนไป
เพราะพ่อแม่ผมเสียชีวิตโดยอุบัติเหตุเมื่อปีก่อน
ตอนนี้ผมจึงเหมือนอยู่ตัวคนเดียว
ผมก็เป็นคนเงียบมาตลอดไม่ค่อยคุยกับเพื่อนคนไหนเลย ส่วนเค้าคนนั้นชื่อ ซี ... ซีเป็นลูกคนรวย เรียนปี 3 เหมือนผม
และคณะเดียวกับผม
โดยความคิดของผมแล้วนั้น
ลูกคนรวยส่วนมากจะชอบทำตัวเว่อร์ๆ
แต่สำหรับซีแล้วเธอไม่ใช่ ซีเป็นคนเรียบร้อย ร่าเริง เรียนเก่ง
แล้วยังเป็นที่รักของเพื่อนๆ ด้วย ซึ่งต่างกับผมราวฟ้ากับดิน
ผมแอบมองซีมาตลอดตั้งแต่เข้ามาเรียนปี 1
แต่ตอนนี้ผมคงไม่มีเวลาคิดเรื่องนั้นแล้ว!
ตั้งแต่พ่อแม่ผมเสียผมก้อไม่ค่อยมีเวลาอยู่กับเพื่อน ๆ เลย
ดังนั้นเลิกฝันถึงซีไปได้เลยครับ
เช้าวันนึงเข้าเรียนคาบแรก
อาจารย์สั่งให้ทุกคนนำงานที่สั่งมาส่ง
ผมไม่รู้เรื่องเลยว่าอาจารย์สั่งงานตอนไหน
สงสัยสั่งตอนที่ผมแอบหลับในห้องเรียนมั้ง
ผมทำอะไรไม่ถูกเอ็ม...เสียงเรียกชื่อผม ผมหันไปมอง
ซีเป็นคนเรียก
ซีพูดต่ออีกว่าซีทำรายงานมาให้ ซีรู้ว่าเอ็มคงไม่ได้ทำมา
เพราะเมื่อวานเอ็มหลับในห้องเรียนตอนอาจารย์สั่งงานพอดี
พอพูดเสร็จซีก้อวางรายงานไว้บนโต๊ะ แล้วก้อเดินกลับไป
หลังเลิกเรียนผมเดินเข้าไปบอก ขอบคุณซี
แต่ซีพูดกลับมาว่า เปลี่ยนจากคำขอบคุณเป็นข้าวมื้อเที่ยงได้มั้ย
ผมดีใจมากไม่คิดเลยว่าผมจะมีโอกาสได้นั่งกินข้าวกับซี
ผมเลยตอบกลับไปว่า... ได้ครับ
หลังจากนั้นเราก้อเดินไปกินข้าวที่โรงอาหารของมหาลัย
ซีดูเรียบร้อยมากเวลาทานข้าว
พอทานเสร็จซีก้อพูดขึ้นมาว่า ซีรู้นะ
ว่าแทนไม่ค่อยรู้เรื่อง
ไม่ค่อยมีเวลาทบทวนเรื่องที่เรียนไป
เอาเป็นว่าเวลาแทนว่างซีจะติวให้แทนดีมั้ย?
ความหวังดีจากคนที่ผมเคยแอบมองมาตลอดนั้นมันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูก
หลังจากวันนั้นผมกับซี
ก็จะมานั่งติวหนังสือกันทุกวันจนเรียนจบมหาลัย
ผมก็มีบริษัทมารับเข้าทำงาน2 บริษัท บริษัทแรกทำงานในกรุงเทพส่วนอีกบริษัททำงานที่ระยอง
ผมปรึกษากับซีว่าจะเลือกบริษัทไหนดีซีบอกว่า
ตามใจเอ็มเถอะชีวิตเป็นของเอ็มนะ?
ผมได้ยินดังนั้นผมก้อไม่ลังเลที่จะเลือกทำบริษัทที่2 ถึงผมจะต้องไปทำที่ระยองแต่มันเป็นอนาคตที่ดีสำหรับผม ผมไปทำงานอยู่ที่ระยอง 1 อาทิตย์ผมจะโทรหาซี 2-3 ครั้ง 1 เดือนผมจะเข้ากรุงเทพ 1 - 2 ครั้ง เวลาผ่านไป 4 ปีผมได้ย้ายเข้ามาทำงานในกรุงเทพ เพื่อมารับงานในตำแหน่งผู้ จัดการแผนกบัญชี พอผมมาถึงกรุงเทพทางบริษัทให้ผมลาพักร้อนได้ 1 อาทิตย์ ผมจึงตัดสินใจชวนซีไปเที่ยวเป็นครั้งแรกผมโทรเข้ามือถือซี ผมชวนเธอไปที่สวนสามพรานเพราะซีชอบดอกไม้ ซีตอบกลับมาว่า จริงหรือเอ็ม
ซีไม่เคยไปไหนกับใครนอกจากพ่อและแม่เลย
เอ็มจะพาซีไปวันไหน ผมบอกกลับไปว่า พรุ่งนี้โอเคมั้ย?
พาไปเที่ยวเสร็จแล้วซีไปดูคอนโดเป็นเพื่อนเอ็มหน่อยนะ
เอ็มจะซื้อคอนโดใกล้บ้านซี ซีตอบตกลง
เช้าวันรุ่งขึ้นผมไปรับซีที่บ้าน
หลังจากนั้นเราก้อนั่งรถแท็กซี่ไปสวนสามพราน
ระหว่างที่ดูดอกไม้นั้นซีดูมีความสุขมาก
ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ผมได้สัมผัสมือซี
หลังจากที่คุยกันมานานถึง6 ปี พอบ่ายผมก้อไปดูคอนโดที่อยู่ใกล้บ้านซีที่สุด
แล้วก้อเซ็นสัญญาซื้อผ่อนทันที
ตกเย็นซีชวนผมไปบ้านของเธอซีบอกว่า
คุณพ่อของซีอยากเจอเอ็มนะ
เลยให้ซีชวนเอ็มมาทานข้าวที่บ้าน
ผมไม่ปฎิเสธครับพอไปถึงบ้านนั่งลงที่โต๊ะ
คุณพ่อของซีดูเป็นผู้ใหญ่มาก
ท่านพูดขึ้นมาว่าเธอเองหรือชื่อเอ็ม
แล้วซีเล่าให้พ่อฟังอยู่บ่อยๆ
ซีบอกกับพ่อว่าเธอเป็นคนขยัน
ว่าไงสนใจมาทำงานกับพ่อมั้ยมาทำที่บริษัทพ่อ?
ผมอึ้งไม่คิดเลยว่าท่านจะพูดกับผมแบบนี
ผมรู้สึกดีใจตอนนี้ผมรู้สึกเป็นส่วนนึงในชีวิตของซียังไงไม่รู้ครับ
ผมตอบตกลงทันที
หลังจากวันที่ผมไปบ้านซี2 วันผมก้อเริ่มงานในบริษัทของพ่อซี ตำแหน่งที่ผมได้เข้ารับคือตำแหน่งผู้จัดการฝ่ายบัญชี
งานส่วนใหญ่จะใช้สมองซะมากกว่าหลังจากนั้นก้อว่าง
วันนึงพ่อของซีก้อเดินมาที่โต๊ะทำงานผมแล้วก้อบอกว่า
เอ็ม...ถ้าว่าง ก้อพาซีไปเที่ยวก้อได้นะ พ่อฝากดูแลซีด้วย
ผมตอบตกลงไป
ผมและซีในเวลานี้มีความสุขที่สุด
ผมมีเวลาให้ซีมากขึ้นแต่พอผมว่างมากขึ้น
ผมก้อพูดกับซีว่า
ซี....เอ็มเบื่อแล้ว เอ็มอยากทำงาน
แต่ไม่ได้หมายความว่าเอ็มเบื่อซีนะ
เอ็มจะรับงานตรวจสอบบัญชีจากบริษัทอื่นมาทำด้วยนะ
ซีเห็นด้วยมั้ย?
ซีตอบกลับมาว่าถ้ามันเป็นความต้องการของเอ็ม
ซีก้อเห็นด้วย
ผมก้อรับงานจากบริษัทอื่นเข้ามาทำ
เวลาว่างที่ผมเคยมีให้ซีก้อค่อยๆ หมดลงไป
ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าผมจะต้องพยายามทำงานให้มากเพื่อที่จะเทียบเท่าหรือใกล้เคียงซีมากขึ้น
ตอนนี้มันยังไม่ถึงเวลาที่ผมจะบอกว่ารักเธอ
แต่ในใจแล้วผมรู้สึกได้อย่างไม่ต้องสงสัยแล้วว่าซีคือคนที่ผมอยากอยู่ด้วย
วันนี้เป็นวันเกิดของซี
ผมทำงานจนลืมไปเลยว่าวันนี้วันเกิดของเธอ
วันรุ่งขึ้นซีโทรมาหาผมแล้วพูดว่า
เอ็มไม่เคยลืมเลยนะ
แต่ปีนี้เอ็มลืม
เมื่อวานเป็นวันเกิดของซีนะ
แล้วเธอก้อร้องไห้
ในเวลานั้นผมเครียดเรื่องงานมาก
ผมเลยพูดออกไปอย่างไม่คิดว่าไร้สาระน่าซี
เอ็มต้องทำงานนะเอ็มไม่ว่างเหมือนซีนะ
เธอเงียบไปสักพักแล้วซีก้อพูด
ขอโทษนะเอ็ม
ซีไม่อยากทะเลาะกับเอ็ม ซีอยากจะใช้เวลาที่เหลืออยู่อย่างมีความสุขโดยมีเอ็มอยู่เคียงข้างนะ
ผมโกรธที่เธอพูดแบบนี้มาก
แต่เงียบไม่ต่อว่าอะไรเธอไปซีพูดต่ออีกว่า
อีก2 วัน ซีจะไปอเมริกากับแม่ซีอยากให้เอ็มไปด้วย ซีขออนุญาตคุณพ่อแล้วนะ คุณพ่อบอกว่าให้เอ็มไปด้วยได้
เอ็มจะไปกับซีมั้ย?
ผมตอบกลับไปว่าช่วงนี้งานยุ่ง
ซีไปกับแม่ให้สนุกเถอะแล้วซีก้อวางหู
ซีเดินทางไปอเมริกากับแม่1 เดือนในเวลาระหว่าง 1 เดือนนี้ ผมไม่ได้ติดต่อกับซีเลย พอวันที่ซีกลับมากรุงเทพผมก้อไม่ได้ไปรับ
หลังจากกลับมาจากอเมริกาผมกับซีก้อห่างเหินกันไม่ค่อยได้เจอกัน
1 เดือนจะได้เจอหน้ากันสัก 2 - 3 ครั้ง ไม่ได้โทรคุยกันเลย เพราะผมงานยุ่งมากผมทำงานที่บริษัทพ่อซีมา 3 ปีแล้ว ตอนนี้ผมคิดว่าผมพร้อมทุกอย่างแล้วมีเงินพอที่จะซื้อบ้าน ซื้อรถและทุกสิ่งทุกอย่างที่ซื้อได้ด้วยเงินวันที่ 14 กุมภาพันธ์ผมจึงตัดสินใจที่จะขอซีแต่งงาน
แล้วคืนก่อนวันที่ 14 ซีก้อโทรมาหาผมที่บ้านเอ็มซีถามอะไรเอ็มหน่อยได้มั้ย? ผมตอบว่า ได้สิ
ซีถามต่อ
เอ็มทำไมถึงขยันทำงานขนาดนี้?
เอ็มขยันเพื่อใครเพื่ออะไร?
ผมไม่ตอบกับคำถามของซีแต่พูดกลับไปว่า
พรุ่งนี้เอ็มจะบอกเอ็มจะตอบทุกคำถามของซี
พรุ่งนี้ซีไปสวนสามพรานกับเอ็มนะ?
ซีตอบมาว่าได้
เช้าวันที่14 กุมภาพันธ์ผมรีบไปที่เต้นท์โชว์รูม ฮอนด้า
ทำสัญญาออกรถป้ายแดงแล้วก้อขับไปรับซีที่บ้าน
ผมนึกว่าซีจะตกใจที่ผมขับรถไปรับเธอ
แต่ไม่เลยเธอดูอ่อนเพลียเหมือนคนไม่สบาย หน้าซีด
ผมจึงบอกซีว่าไว้วันหลังก้อได้นะซี
ซีตอบกลับมาว่าวันนี้แหละ ซีอยากไปวันนี้
ก่อนขับรถออกจากบ้านซีผมเห็นแม่ซีดูเหมือนจะร้องไห้แต่ก้อไม่ได้คิดอะไร
พอมาถึงสวนสามพรานผมเดินจูงมือซีดูดอกไม้
เดินได้สักพักผมก้อพาซีมานั่งที่ม้านั่งริมสระน้ำ
ซีซบไหล่ผมแล้วพูดกลับผมว่า
เอ็มซีรู้นะว่าเอ็มรักซี
แต่ซีอยากให้เอ็มบอกซีเองจะได้มั้ยเอ็มบอกซีด้วยว่า
เอ็มทำไมถึงขยันทำงานขนาดนี้เอ็มขยันเพื่อใคร...เพื่ออะไร?
แล้วคราวนี้ผมก้อบอกเธอทุกอย่างว่า
ซี.........เอ็มรักซีนะ
ทุกอย่างที่เอ็มขยัน
เอ็มทำเพื่อซีเอ็มไม่อยากให้ซีโดนใครดูถูกว่ามาคบกับเอ็ม
แล้ววันนี้เอ็มมีพร้อมทุกอย่างแล้ว
วันนี้เอ็มคิดว่าเอ็มใกล้เคียงพอที่จะขอซีแต่งงานแล้ว
ซีแต่งงานกับเอ็มนะ'
แล้วผมก้อหยิบแหวนแต่งงานที่แอบซื้อไว้หมายจะสวมเข้าที่นิ้วของซี
ผมจับมือของซีขึ้นเธอไม่ตอบสนองต่อสิ่งที่ผมทำ
ผมจับตัวเธอเขย่าเธอไม่รู้สึกอะไรเลย
ผมจึงอุ้มร่างซีขับรถไปที่โรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด
แล้วแล้วระหว่างนั้นผมก้อโทรบอกทุกคนที่เกี่ยวข้องกับซี
มาถึงโรงพยาบาลหมอรีบพาซีเข้าห้องไอซียู
ผมไม่รู้เรื่องอะไรเลยถามหมอว่าซีเป็นอะไรหมอก้อไม่ยอมบอก
ไม่นานพ่อกับแม่ซีก้อมาถึงโรงพยาบาล
ผมถามแม่ซีว่าซีเป็นอะไรแม่ซีบอกกับผมว่า
ซีเป็นโรคหัวใจเป็นมาตั้งแต่เด็กแล้ว
ผมอึ้งทำไมผมมันโง่อย่างนี้ผมไม่เคยรู้อะไรเลย
ไม่เคยรู้ว่าซีเป็นโรคหัวใจ
ผมนั่งภาวนาอยู่หน้าห้องไอซียูว่าขออย่าให้ซีเป็นอะไรเลย
ถ้าซีหายผมจะแต่งงานกับเธอ
จะไม่ทิ้งให้เธอเดียวดายอีกต่อไป
ซีอยู่ในห้องไอซียูนานถึง5 ชั่วโมง
หมอก้อเดินออกมาจากห้อง
ผมรีบวิ่งเข้าไปเขย่าตัวหมอแล้วถามว่า
ซีไม่เป็นไรใช่ไหมหมอ?
หมอเงียบสักพักแล้วตอบว่า
ผมเสียใจด้วยนะครับ
ผมได้ยินคำนี้ถึงกับทรุดตัวลง
แล้วก้อนั่งร้องไห้ออกมา
หลังจากนั้นงานศพของซีของถูกจัดขึ้นท่ามกลางแขกหลายคน
รวมทั้งเพื่อนของซีด้วย
วันนี้เป็นวันสุดท้ายเป็นวันเผาศพ
แม่ซีเดินเข้ามาหาผมแล้วก้อยื่นซองเอกสารสีน้ำตาลให้ผม
แล้วพูดว่าของที่อยู่ข้างในเป็นของที่ซีเขียนจดหมายไว้ให้แม่
บอกให้แม่มอบให้เอ็ม
ผมค่อยๆ แกะซองนั้นออกข้างในมีสมุดเล่มเล็ก ๆ
กับม้วนวีดีโออยู่
หลังจากพีธีเผาศพเสร็จผมนั่งอยู่ด้านหน้าจนแขกในงานกลับไปกันหมด พ่อซีเดินเข้ามาหาผมแล้วพูดกลับผมว่า
ซีรักเอ็มมากนะแล้วพ่อก้อเดินกลับไป
ผมขับรถกลับมาคอนโด
ด้วยรอยคล้ำใต้ตา
ผมเดินไปหยิบม้วนวีดีโอเทปแล้วนำมันไปเปิด
ผมเห็นซีในชุดสีขาวเหมือนชุดในโรงพยาบาลไม่มีผิด
ซีพูดว่า
เอ็ม.......
ถ้าเอ็มได้ดูม้วนวีดีโอนี้แล้วแสดงว่าซีไม่ได้อยู่แล้วนะ
ตอนนี้ซีอยู่ที่โรงพยาบาลในอเมริกา
แม่ซีพาซีมาหาหมอเพื่อที่จะผ่าตัดครั้งสุดท้าย
ถ้าผ่าตัดครั้งนี้ไม่สำเร็จหมอบอกว่าซีจะอยู่ได้อีกไม่ถึง 2ปี
แต่ซียอมเสี่ยงเพื่อที่จะได้อยู่กับเอ็มตลอดชีวิต
ซีไม่โกรธเอ็มนะที่เอ็มไม่มาอเมริกากับซี
แต่เอ็มอย่าโกรธซีนะที่ซีไม่ได้บอกว่าซีเป็นโรคหัวใจ
ซีแค่ไม่อยากให้เอ็มกลุ้มใจ
ซีเห็นเอ็มพยายามในสิ่งที่เอ็มต้องการ
แค่นี้ซีก้อมีความสุขแล้ว
ซีรู้นะว่าเอ็มพยายามทำเพื่อใคร
เอ็มทำเพื่อซีใช่มั้ย
ถ้าคิดไปเองก้อขอโทษนะ
ซีอยากให้เอ็มรู้นะว่าซีรักเอ็มมากมากที่สุดด้วย!
สัญญาณภาพก้อหายไป
น้ำตาขอผมออกมาชำระความโง่เขลาของตัวเอง
ทำไมผมไม่เอะใจกับคำพูดของเธอที่ว่า
ขอโทษนะเอ็มซีไม่อยากทะเลาะกับเอ็ม ซีอยากจะใช้เวลาที่เหลืออยู่อย่างมีความสุขโดยมีเอ็มอยู่เคียงข้างนะ
ผมน่าจะรู้ว่าเธอไม่สบาย
ผมน่าจะไปอเมริกากับเธอ
ผมนั่งคิดสักพักแล้วก้อหยิบหนังสือขึ้นมาอ่านในนั้นเขียนว่า
ถึงเอ็มที่ซีรักอย่าโทษตัวเองนะที่ไม่มีเวลาให้ซี
อย่าโทษตัวเองนะว่าผิด
เรื่องนี้ไม่มีใครผิดและก้อไม่มีใครถูก ซีรักเอ็ม
เอ็มก้อรักซีถึงเรา 2 คนจะไม่พูดแต่ซีก้อรู้สึกนะ
ถึงซีจะไม่อยู่แล้วแต่ซีก้อยังคงอยู่ในใจเอ็มนะ
ซีรักเอ็มมากมากเกินกว่าที่จะเขียนลงไปได้
ซีอยากจะบอกว่ารักเอ็มจากปากของซีเอง
แต่มันคงไม่มีเวลาแล้วหลังจากที่ซีไปผ่าตัดแล้วผลออกมาล้มเหลว
ซีก้อป่วยมาตลอดซีไม่ได้โกรธเอ็มนะ
แต่ซีไปหาเอ็มไม่ไหวซีไม่อยากจะบอกให้เอ็มรู้
เพราะเอ็มกำลังตั้งใจกับงานที่ทำอยู่
สุดท้ายนี้ซีอยากจะบอกกับเอ็มว่า
ซีขอโทษซีอยู่กับเอ็มได้แค่นี้
ระยะเวลา9 ปีที่ซีอยู่กับเอ็มถึงมันจะน้อย
แต่ซีรู้สึกมีความสุขมากนะลาก่อนเอ็มที่ซีรัก
ผมอ่านจดหมายเสร็จ
ผมก้อนั่งร้องไห้และคิดอยู่ตลอดเวลาว่า
ตอนนี้ผมมีทุกอย่าง
มีทุกสิ่งที่จะซื้อได้ด้วยเงิน!
แต่ผมกลับซื้อเวลาที่จะอยู่กับซีไม่ได้
แต่ถ้าผมซื้อเวลาคืนมาได้
1 นาที ผมจะบอกว่าให้ซีรู้ว่า ผมรักเธอมากแค่ไหน
1 ชั่วโมง ผมจะรีบขับรถไปหาเธอแล้วบอกเธอว่าขอโทษที่จำวันเกิดไม่ได้นะที่รัก
1 วัน ผมจะอยู่กับเธอในวันเกิดที่ผมลืม
1 เดือน ผมจะไปดูแลเธอที่อเมริกา
และ1 ปีผมจะขอเธอแต่งงานและอยู่กับเธอ
ถึงแม้จะเป็นเวลาแค่1 ปีก้อตาม
ในชีวิตของคนๆ นึง จะมีสักครั้งมั้ยที่จะได้พบรักแท้ในรักครั้งแรก
ชีวิตเราเกิดมาเพื่อใครและเกิดมาทำไม
อย่างน้อยชีวิตของผมที่เกิดมา
ก้อได้รู้ว่าเกิดมาเพื่อใครและพยายามเพื่อใคร
สำหรับรักครั้งแรกของผมนั้นผมคิดว่าจะเป็นรักครั้งเดียวในชีวิตของผมที่ดีที่สุด
ถึงแม้ผมจะไม่ได้บอกกับซีว่าผมรักซี
แต่ตอนนี้ผมจะบอกผ่านโพสต์นี้ไปถึงซีว่า
ผมรักซีมากรักตั้งแต่วันแรกที่เจอ
ซีคือทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมมีได้ในวันนี้
เพราะฉะนั้นผมจะไม่รักใครอีกนอกจากเธอ
ซีจากผมไป1 ปี กับ อีก 4วัน
แต่เมื่อวานซีก้อยังทำให้ผมร้องไห้อีกจนได้ครับ
เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อวานตอนเย็นผมกลับมาที่คอนโด
เพื่อเปลี่ยนชุดไปงานเลี้ยงของบริษัทที่ผมทำงานอยู่
(หรือบริษัทของพ่อซีนั่นเอง)
ผมเลือกเสื้อสูทที่จะใส่ไปงาน
ในขณะที่ผมเลือกอยู่ผมก้อเหลือบไปเห็นเสื้อสูทสีม่วงผ้ากำมะหยี่
ผมเลยนึกขึ้นได้ว่าเสื้อตัวนี้
ซีเป็นคนซื้อให้ผมก่อนที่เธอจะไปรักษาตัวที่อเมริกา
แต่ผมไม่เคยใส่มันเลย
เพราะเคยลองใส่ดูแล้วมันดูเหมือนนักสนุ๊กเกอร์อย่างไรไม่รู้
ผมเลยไม่ชอบ
แต่วันนี้ผมคิดถึงซีมากผมเลยหยิบสูทตัวนี้ขึ้นมาใส่
พอใส่เสร็จผมมีความรู้สึกว่ามีของอยู่ในกระเป๋า
ผมจึงล้วงลงไปหยิบและเอามันขึ้นมาจึงรู้ว่ามันเป็นเทปคาสเซ็ทม้วนหนึ่ง
ด้วยความอยากรู้ว่ามันเป็นเพลงอะไรผมจึงตรงไปที่เครื่องเสียงแล้วเปิดมัน
เสียงแรกที่ผมได้ยินเป็นเสียงของซี
เธออัดเสียงของเธอลงในเทป
ต่อไปนี้จะเป็นคำพูดที่เธอพูดในเทปนะครับ
'สวัสดีเอ็ม นั่นแน่! เอ็มได้ฟังเทปแล้ว
แสดงว่าเอ็มแพ้พนันซีแล้วนะ เพราะเอ็มบอกว่าจะไม่มีวันใส่สูทตัวนี้ (เธอหัวเราะเบา ๆ)
ในที่สุดเอ็มก้อใส่สูทตัวนี้จนได้
เฮ้อ...!(เธอถอนหายใจ)
ตอนนี้เราจากกันนานหรือยังนะ
ขอโทษที่ซีพูดอย่างนี้นะ
ซีคิดว่าเอ็มคงได้ฟังเทปนี้ตอนที่ซีไม่ได้อยู่กับเอ็มแล้ว
เอ็มคิดถึงซีมั้ยคงคิดถึงล่ะสิ
เอ็มอยากรู้มั้ยว่าตอนนี้ซีอยู่ที่ไหน
ถ้าอยากรู้ทำตามที่ซีบอกนะ
เอ็มเปลี่ยนเทปไปฟังที่ต้นหน้าB นะค่ะ'
แล้วเสียงซีก้อเงียบลงผมจึงรีบกรอไปที่ต้นหน้า B แล้วเปิดฟัง
เอ็ม....เอ็มทำตามที่ซีบอกนะ เอ็มหลับตาลงนะ'
แล้วผมก้อได้ยินเสียงคลื่น
แล้วก้อมีเสียงเธอพูดขึ้นว่า
'เอ็ม... ซีว่าเปลือกหอยอันนี้สวยจังเลยนะ
แล้วเธอก้อพูดขึ้นมาว่า'รู้มั้ยว่าตอนนี้เราอยู่กันที่ไหน'
ผมตอบกับตัวเองว่าทำไมจะจำไม่ได้
เพราะเสียงที่ผมได้ยินนั้นมันมาจากม้วนวีดีโอ
ที่เราไปถ่ายตอนไปเที่ยวที่พัทยา
แล้วเทปที่มีเสียงของซีก้อยังคงเล่นต่อไป
ซีเปิดวีดีโอมีเสียงที่อยู่ตามสถานที่ต่าง ๆ ที่ ผมกับเธอไปเที่ยวกัน
เสียงของเธอในเทปก้อพูดขึ้นมาว่า
' ตอนนี้เอ็มรู้ยังว่า ซีอยู่ที่ไหน ซีอยู่ในใจเอ็มนะ
เวลาที่เอ็มคิดถึงซีเอ็มก้อเปิดวีดีโอ หรือ รูปถ่ายของเราดูก้อได้นะ
และวันนี้ซีก้อจะรักษาสัญญากับเอ็มอีกเรื่องหนึ่งนะ
เอ็มจำได้มั้ยเอ็มเคยร้องเพลงให้ซีฟัง ซียังจำได้นะ
แต่จำชื่อไม่ได้ว่าเพลงอะไร
แต่จำเนื้อร้องได้ท่อนนึงนะท่อนที่ว่า '
' เส้นทางชีวิตของฉัน
ถึงแม้ว่ามันไม่โรยด้วยกลีบดอกไม้
แต่มันเป็นทางที่ฉันเลือกเดินด้วยหัวใจ
เส้นทางชีวิตสายนี้จะขอพิสูจน์ด้วยแรงและกำลังใจ'
และอะไรต่อจำไม่ได้แล้ว
ร้องได้แค่นี้แหละ
พอเอ็มร้องเสร็จเอ็มก้อบอกให้ซีร้องให้ฟังบ้างแต่ซีไม่ได้ร้อง
เอ็มเลยโกรธแต่วันนี้ซีจะร้องให้ฟังนะ เอ็มฟังให้ดีนะ
ซีอาจจะร้องไม่เพราะเท่าไรนะ
ซีจะฝากบทเพลงนี้ไว้แทนใจนะเมื่อไรที่เอ็มเหงาเอ็มจงฟัง
เพราะมันจะเป็นบทเพลงสุดท้ายไว้แทนใจ
เพราะตอนนี้เราคงต้องห่างไกลกันนะซีร้องแล้วนะ
(แล้วเธอก้อร้องเพลง)
'วันคืนที่เนิ่นนาน...
อาจผ่านชีวิตคน
อาจเปลี่ยนใจคนให้เวียนหมุนไป
ทำเราจากกันนาน
ไม่เคยโทษใคร
มันเป็นเงื่อนไขของกาลเวลา
วันวานของเรา
แม้มันไม่คืนกลับมา
แต่อยากจะบอกให้เธอรู้ว่า
ฉันยังห่วงใย
ใจก้อยังคิดถึงเธอ
เหมือนแต่ก่อนเป็นมาเสมอ
แม้ว่าเธอจากฉันไป
ฉันยังเฝ้าดู
และอยากจะรู้ความเป็นไป
เพราะว่าฉันรักเธอดั่งเดิม เดิม
ถึงจะนาน
นานเท่าไร
ฉันขอพอใจขอเป็นอย่างเดิม
ไม่ต้องการจะทนเห็นเธอต้องเหนื่อย
ไม่ต้องการจะทนเห็นเธอลำบาก
ได้แต่คอยเอาใจช่วยเธอทุกอย่าง
อยากให้เธอมีโลกที่สวยงาม
รักเธอเสมอ
ยังไงซีก้อรักเอ็มนะ
สุดท้ายยย (เสียงของเธอผมรู้สึกได้เลยครับว่าเธอกำลังร้องไห้เพราะเสียงของเธอสะอื้น)
ซีอยากจะบอกเอ็มว่าเอ็มอย่าปิดกั้นตัวเองเพราะซีนะ
ซีอยากให้เอ็มเจอคนดีดีอย่าจบชีวิตตัวเองโดยไม่ใคร
เอ็มเป็นคนดีเอ็มต้องได้เจอคนดีดี
ซีเชื่อว่าต้องเป็นเช่นนั้นซีจะไม่โกรธถ้าเอ็มจะมีใครสักคน
แต่ซีจะโกรธถ้าเอ็มปิดกั้นชีวิตเพราะซี
เอ็มเอ็มอย่าทำให้ซีต้องเป็นห่วงนะ
เอ็มสัญญากับซีนะว่าจะไม่ปิดกั้นตัวเอง
ถึงซีจะไม่ได้ยินแต่ซีจะเงียบให้เอ็มพูดนะ .......
ไม่มีเสียงจากเทปครับผมก้อเลยพูดออกไปตามอารมณ์นั้น
เอ็มสัญญา
ผมก้อนึกว่าเทปคงหมดหน้าแล้วจึงเอื้อมไปปิด
ผมถึงกลับสะดุ้งและขนลุกทันที
ที่ได้ยินเสียงของซีออกมาจากเทปแล้วพูดว่า
ขอบคุณนะถึงซีจะไม่ได้ยิน
แต่ซีเชื่อว่าเอ็มคงจะรักษาสัญญากับซีนะ
ว้าเทปหมดแล้วซีรักเอ็มนะ..............
ช่วงเวลาที่ผมได้ยินคำขอบคุณจากเธอ
ผมยังรู้สึกว่าเธอยังอยู่ข้างๆ ผมเลย
ผมคิดถึงเธอมาก
ผมนั่งคิดว่าทำไมซีถึงเข้มแข็งได้ขนาดนี้
ผมนั่งร้องไห้ตั้งแต่ได้ยินเสียงคลื่นจากทะเลของวีดีโอแล้ว
แต่เสียงซีเพิ่งมาร้องไห้ตอนร้องเพลงให้ผมฟัง
ทั้งๆ ที่รู้ว่าตัวเองจะต้องตาย
ทำไมเธอไม่เคยบ่นว่าทรมาน
ทำไมเธอถึงพูดได้ขนาดนี้ให้ผมฟัง
แล้วทำไมเธอยังเป็นห่วงชีวิตผมอีก
แล้วอย่างนี้ผมจะลืมเธอได้มั้ย
ผมจะเจอคนที่เป็นห่วงและรักผมได้อย่างนี้อีกมั้ย
แต่อย่างน้อยผมก้อยังรู้สึกได้ว่าเธอไม่ได้จากผมไปไหนไกล
แต่เธอยังอยู่กับผมใกล้ๆ ในใจผมเสมอ
และแล้วผมก้อไปไม่ทันกล่าวพิธีเปิดงานเลี้ยงจนได้
พ่อของซีโกรธใหญ่เลย
ท่านถามผมว่าไปทำอะไรมา
ผมแอบอมยิ้มแล้วตอบกับท่านว่า
'ผมนั่งฟังคนที่ผมรักพูดอยู่ครับ'
พ่อซีได้ยินเท่านั้นแหละทำหน้างงเป็นไก่ตาแตกไปเลยครับ
สายลมพัดไปแล้วไม่หวนมา
เหมือนกับชีวิตคนตายไปแล้วก้อไม่ฟื้นขึ้นมา
ขึ้นอยู่กับว่าโลกสำหรับคนที่ตายนั้นมันเป็นอีกโลกหนึ่ง
แต่โลกสำหรับคนที่อยู่นั้นมันเป็นโลกแห่งความจริง
อย่ายึดติดกับสิ่งที่ไม่มีตัวตน
และอย่าปิดกั้นในสิ่งที่เรียกว่ารักแท้
แต่จงยึดมั่นและเก็บความรู้สึกที่ดีไว้ให้กับรักแท้จะดีกว่า
มีพบก้อมีจากมันเป็นธรรมดา
C loveTan never die and forever but Tan forget me not…
BecauseC will alive in your heart
นั่นคือจดหมายฉบับสุดท้ายที่ซีเขียนให้ผมและแนบไว้ในกล่องใจ
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2011-12-3 13:22:38
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2011-12-3 14:17:31
ขอบคุนจ้า
โพสต์ 2011-12-3 22:17:48
โพสต์ 2011-12-5 11:35:35
โพสต์ 2011-12-5 14:25:44
โพสต์ 2012-1-6 14:09:07
โพสต์ 2012-1-11 14:55:07
โพสต์ 2012-3-27 13:10:05
โพสต์ 2012-4-26 19:47:28