รักสุดใจ
สวัสดีคับ ผมชื่อสุด คับเพื่อน ๆ มักจะเรียกสุดใจและมันกะมักจะล้อผมว่า ชื่อเหมื่อผู้หญิงตลอดผมเรียนอยู่ชั้น ม . 3 อยุ่ที่โรงเรียนแห่งหนึ่งในจังหวัดโคราชผมเป็นคนใจโลเล เพราะ มีคติเตือนใจว่า ชีวิตไม่มีอะไรแน่นอน ผมเป็นเด็กเรียนไม่ค่อยได้เล่นกีฬามากมายถ้าไม่มี ช. ม . พละ ด้วยความที่ผมน่าตาดี นิด ๆ (อิอิ หลงตัวเอง) เลยมีคนมองและเข้ามาจีบเยอะแต่กะมีแต่ผู้หญิงนะคับผมก็ไม่เคยรับรักใครเลยเพราะไม่ประสีประสาเรื่องความรัก มียุช่วงหนึ่ง ผมมักจะรุสึกเสียวสันหลังตลอด เหมื่อนมีคนตามดุเราทุกก้าว ไม่ว่าจะไปไหน ขนาดไปกับเพื่อนกะยัง เหมื่อนมีคนตามติด แต่ผมกะไม่ได้คิดอะไรมาก วันนั้นเป็นวันก่อนวันงานคริสมาสที่โรงเรียนของผมแต่ละห้องจะต้องมีกิจกรรม ออก ประกวด ว่าห้องไหนจะได้รับความนิยมมากที่สุด ห้องผมเลยตัดสินใจทำ ร้านกาแฟโบราณกันแต่ผมไม่ได้สนใจอะไรมากมายเพราะไม่ชอบงานรื่นเริงแต่ผมกะต้องอยุ่ช่วยเพื่อนจัดห้อง ตอนแรก ๆ กะช้วยกันดี แต่ก็มีคนชิ่งหนีทีละคนสองคนผมกะเข้าใจนะคับว่าพวกเพื่อนต้องรีบกลับบ้านเพราะพ่อแม่จะด่าเอาอะผมลืมบอกไปผมเป็นเด้กทุนนะเค้าเลยมีหอให้อิอิผมเลยต้องอยุ่จนดึกและมีเพื่อนอีกสองสามคนคือเอกบอย และบอล เราสี่คนตกลงกันไว้ว่าไม่เสร็จไม่กลับ แน่นอน แต่ตอนที่ผมทำยุนั้นอยู่ดีดี ก็รุสึกเสียวสันหลังขึ้นมาอีกเหมื่อนมีคนจ้องมองยุตลอด เหมื่อนเดิม ผมก้เริ่มสงสัยละ ว่าต้องเป็นคนในกลุ่มเพื่อนแน่นอนเลยที่ แอบมองผมตลอด ผมเลยลุกขึ้นจะไปห้องน้ำคับ“สุดใจจะไปไหนอะ”บอลถามขึ้น “ไปห้องน้ำทำไมจะไปด้วยเหรอ”พอผมบอก เสร็จบอลกะขอไปด้วย “เห้ยเราไปด้วย นายไปคนเดียวอันตรายมืดแล้ว” ผมกะงง เพราะตอนนั้นแค่ หกโมงกว่าเอง “แล้วนายสองคนอะบอยเอกไม่พักก่อนเหรอ”ผมกะหันไปถามสองคนที่เหลือ “ไม่อะเราจะทำต่อก่อนเดียวไม่เสร็จ”เอกพูดเสร็จบอยกะบอกว่า “ไปกันสองคนเหอะเดะมีก้าง”ผมกะงง เลย “ก้างอะไรวะบอย” แต่ยังไม่ทันที่บอยกะพูดบอลกะลากผมเดินออกมาจากห้อง”ปวดฉี่ รีบไปได้แล้ว” บอลมีสีหน้าแดง ๆ อะไรกันนะพวกนี้ท่าทางแปลก ๆ พอเดินมาใกล้จะถึงห้องน้ำ เราสองคนกะผ่านสวนหย่อมของโรงเรียนไปช่วงนั้นดอกไม้บานเยอะมากสวยสุด ๆ เลย แต่อยุ่ดีดีผมก็ถูกดึงไว้“หยุดก่อน เราไปนั้งตรงนั้นกันเหอะ สุดใจ” บอลบอกแล้วลากผมไป ที่ศาลาชมสวน “บอลมาทำไมตรงนี้อะ เราต้องรีบกลับไปช่วย เอกกะบอยนะ “ผมถามไป แต่บอลกะเงียบ และมองหน้าผมไม่กระพิบ “สุดใจ นายคิดว่าชายชอบชาย เป้นเรื่องที่ผิดมั้ยอะ” อยู่ดีดี บอลกะถามขึ้น ผมก็เลยงงตอบไป “เรา ว่าไม่นะ ความรักไม่เข้าใครออกใครนิเนอะ ^ ^” “นายคิดงั้นเหรอ”“อืม ทำไมบอลถามอะไรแปลก ๆอะ “บอลเงียบไป ผมกะงง{อะไรของเคาน้า} คิดในใจคิคิ“ไปเหอะ” แล้วผมกะจะเดินกลับ แต่บอลกับดึงแขนผมไว้“สุดใจ”“หือมีไรอะ”“.....”บอลเงียบไป “สุดใจเราชอบนาย”“ 0.0” ผมช๊อคคับความรุสึกตอนนั้น ปนกันไปหมด“เราไม่รุว่าเราชอบนายเมื่อไหร รู้ตัวอีกทีเรากะเริ่มมองแต่นาย อยากกอดนายอยากอยุ่ไกล้ ๆ กับนายถึงจะรู้ว่ามันไม่ควรก็ตาม““เราเลย ถามนายว่าชายชอบชาย ผิดมั้ยเพราะกลัวนายเกลียดเราแต่พอได้ยินคำตอบ จากนาย เราจรึงกล้าที่จะบอกไป” “เรารักนายนะรักสุดใจ”“แล้วนายหละคิดไงกะเรา”ผมหลุดจากพวังทันทีทันใด “เร......”ยังไม่ทันที่ผมพูดผมกะถูกดึงเข้าไป ประกบปากทันทีอ๊าอืมมม นี้คือจูบเหรอทำไมมันหวาน อย่างนี้ อืมมแล้วเค้าก็ผละออก จากปากผม“สุดใจไม่ต้องตอบหลอกเพราะจากนี้ไป นาย คือ แฟนเราเราไม่สนใจอะไรแล้วเรารักสุดใจมากถึงแม้สุดใจจะไม่รักเรากะตาม”ผมไม่รุจะพุดอะไรเพราะอึ้งทึ่ง เสียว อุ้ย ไม่มีนะอันหลังงะแล้วเค้าก็ก้มลงมาจุบผมอีกที“สุดใจรุมั้ย ว่า เวลาสุดใจน่าแดงอะ น่ารักมากเลย^ ^”ผมไม่รุจะทำอะไรเลยได้แต่ยืนทึ้งอยู่อย่างนั้นแล้วบอล กะ ลากผมกลับ ห้องไป พอถึงห้อง บอยกะทักขึ้น “สุดใจเป็นอะไรอะหน้าแดงเชียว”“บอลนายทำอะไรสุดใจเปล่าวะ”เอกถามบ้างพอผมได้ยินดังนั้นก็รุสึกร้อนหน้ามากครับวันนั้น ผมทำงานไม่ได้เลยจับอะไรพอเห้นหน้าบอลผมกะทำหล้นหมดบอล ต้องช่วยตลอด และจากวันนั้นมาบอลกะเข้ามาในชีวิตผมตลอดค่อย ไปส่งหอ คอยทำนูนนี่ให้ค่อยยุข้าง ๆ “บอลนายชอบเราจริงเหรอ” ผมถามขึ้นขนะนั่งอยู่ที่ศาลาชมสวน (ที่เดิม)“เปล่าชอบ”....... “แต่เรารักสุดใจเลยตะหาก”ผมรุสึกร้อนหน้าทันที“ทำไมเหรอสุดใจ”“เอ่ออ เราผิดไม ถ้าเราจะ เอ่อ”“ชอบ.....นายอะ บอล”ผมหน้าแดงมากใจเต้นแรงและเร้วมากดูเหมื่อนบอลจะอึ้งไปนิดนึงก่อนจะยิ้มอยากมีความสุข แล้วร้องลั่น“จริงเหรอสุดใจ สุดจุดจริง ๆ นะ ไม่หลอกเรานะ”“เอ่อเรา เรา พูดจริง ๆ”แล้วผมก็รุสึกอุ้นๆ ที่ปาก บอลจูบผม มันอ่อนหวานอุ่นนุ่ม มาก ผมก็จูบตอบเค้า ผมไม่รุว่าเราจูบกันนานเท่าไหน แต่ที่ผมรู้คือ ผมมีความสุขมาก และอยากอยู่อย่างนี้ตลอดไปเลยหละคับเค้าผละออก แล้วกระซิบที่ข้างหูผมว่า “รักสุดใจ จริง ๆ”ผมพึ้งแต่งเรื่องแลกคับ ไม่รุว่าดีมั้ยเชิญติ ชมได้ตามใจเลยคับ
{:5_128:} แจ่มครับ...น้อง มาให้กำลังนะครับ
มาให้กำลังนะครับ ขอบใจนะครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]