“หัวใจเสริมใยเหล็ก”( 5-1 )

tanya · โพสต์ 2011-12-13 12:24:52

(คัดลอกมา ขออภัยเจ้าของเรื่องนะครับถ้าหากว่าซ้ำ)
ตอน 5.1 “หึงหวง”
การดำเนินชีวิตใน ม.ปลาย ปีแรกนั้นช่างแสนจะเรียบง่ายผมกับเหล็กรักกันดีไร้ที่ติบางวันเขาก็มาค้างที่บ้านของผมแต่ที่แน่ๆ คือเขาจะมาส่งมารับผมถึงบ้านทุกวันถึงเวลาพักผมก็ไปหาที่สงบๆ กินข้าวกันสองคน เสาร์-อาทิตย์ ก็พากันไปเที่ยวเล่นซื้อของใช้ของกิน ดูหนัง และเข้าตู้เพลง ฯลฯ
มีอยู่ครั้งหนึ่งทางบ้านของเหล็กอยากไปเที่ยวพักร้อนกันซึ่งแน่นอนว่าเหล็กต้องชวนผมผมลังเลแต่ก็ต้องไปเพราะยอมใจอ่อนไปกับการตื้อในแบบของเขาผมพาแม่ไปด้วยในตอนที่พักร้อนอยู่ด้วยกันเหมือนครอบครัวใหญ่ แม่ผมก็จัดการโน้มน้าวให้พ่อแม่ของเหล็กเข้าใจและยอมรับเราทำให้พวกเขามั่นใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นยิ่งขึ้นว่ายุคสมัยนี้สิ่งนี้มันเป็นสิ่งที่ละเอียดอ่อนเข้าใจยากอยากให้ทำใจยอมรับ
จนตอนนี้ผมเลื่อนชั้นมาอยู่ ม.ปลาย ปีที่ 2 นั้นทำให้ผมรู้สึกดีใจและโล่งอกที่ว่าคุณพี่ “แหลม” จบการศึกษาไปเรียบร้อยเพราะช่วงที่เขายังอยู่เขามักจะคอยตามตื้อตามจีบ และได้มีอยู่ครั้งหนึ่งพี่แหลมเข้ามาพูดตรงๆ กับผมเลยกลางโรงอาหาร“ถ้าน้องยังไม่มีแฟนพี่อยากจะขอน้องเป็นแฟนพี่” เขาพูดได้
โดยไม่กลัวเกรงเจ้าเหล็กที่มันยืนมองตาเขียวตาขวางน่ากลัวอยู่ข้างๆตัวผม ผมรีบเปลี่ยนเรื่องคุยก่อนที่เจ้าเหล็กมันจะอาระวาดซึ่งสองคนนั้นยังเคยทะเลาะกันแทบจะตีกันเลยเชียว
ตอนนี้ก็เรื่อยๆ อยู่ปีสองมาได้สักพักแล้ว แต่เจ้าเหล็กซึ่งช่วงนี้มันมักจะมาเล่าให้ผมฟังอยู่บ่อยๆ ว่าสุดแสนจะรำคาญแค่ไหนกับอีพวก “ชะนี” หน้าขาว ที่คอยมาป้วนเปี้ยนอยู่รอบๆ ตัวเขาใจหนึ่งผมแอบขำ แต่อีกใจก็หวั่นวิตก กังวลไปต่างๆ นานาระแวงว่าเหล็กจะหันกลับไปชอบผู้หญิง ในเรื่องนี้ผมก็คิดได้
สองแง่สองมุม อย่างแรกก็คือดีต่อตัวเขา ครอบครัวเขา เพราะยังไงพ่อแม่ของเขาก็ไม่ได้กระตือรือร้นที่จะให้เหล็กเป็นเกย์มากเท่ากับแม่ของผมหรอก แต่แม่ของผมก็ใช่ว่าจะสนับสนุนเรื่องพวกนี้เต็มที่ เพียงแค่ต้องการให้ลูก “เป็นตัวของตัวเอง"
ส่วนแง่มุมที่สอง ตัวของผมเองนั้นก็ไม่อยากจะหมดรักเขาผมรักเขาสุดหัวใจไปแล้ว คงทำใจลำบากมากถ้าต้องจากกันแต่ผมมักถูกสอนมาให้ทำในสิ่งที่ถูกต้องเสมอ ความสับสนจึงตีกันอยู่ข้างในใจ และได้ข้อสรุปที่ดีจากแม่ ได้ความมาว่า
“สิ่งที่ถูกต้องก็คือ การซื่อสัตย์กับใจตัวเอง และสิ่งที่จะทำมันจะต้องไม่มีผลกระทบที่ไม่ดีต่อคนอื่นด้วย” คำพูดนี้ทำให้ผมรู้สึกเข้าใจขึ้นมาก และงงกับตัวเองขึ้นมากเช่นกัน
หากผมซื่อสัตย์กับใจตัวเอง นั่นก็คือผมรักเหล็กอย่างสุดใจผลกระทบต่อคนอื่นก็คือพ่อแม่ของเขานั้นเอง แต่ที่ถูกต้องก็คือจะต้องทำให้พ่อแม่ของเขายอมรับให้ได้ในสิ่งนี้ หากทำสำเร็จ เรื่องราวทั้งหมดก็จะถูกสมบูรณ์ตามแบบฉบับของคนรักความถูกต้องอย่างผมและแม่ของผม แม้จะใช้เวลานานแต่หากมันได้ผล ผมก็จะรอเวลานั้นให้มาถึงจนได้
วันหนึ่งเกิดเหตุการณ์ที่ผมได้คาดการณ์เอาไว้แล้วว่าสักวันเหตุการณ์นี้มันจะต้องเกิดขึ้น มีหญิงรุ่นเดียวกันกับเราได้มาขอเป็นแฟนกับเหล็ก ผมอยากเข้าไปตบหน้าจิกหัวอีชะนีตัวนี้แล้วพูดว่า
“มึงไม่รู้รึไงว่ากูเป็นเมียไอ้เหล็ก กะห_ี่แ_ดเน่าอย่างมึงไม่มีใครอยากเอาหรอก_ีดอก อยากได้ผัวจนติ่งสั่นระริกนะสิถึงได้มาแย่งผัวชาวบ้านเขาแบบนี้ อยากโดนเขาเ_็ดนักก็ไปจ้างกรรมกรก่อสร้างข้างบ้านมึงให้ไปรุมโทรมซะซี้ กูจะได้ไปถ่ายคลิปเก็บไว้ลงเน็ตประจารให้รู้ว่าอีชะนีตัวนี้เป็นโรค
ขาดค_ยไม่ได้ หรือที่เขาเรียกกันว่าฮีสทีเรีย (Hysteria)”
ผมบอกเมื่อตอนต้นๆ ของเรื่องแล้วว่าผมเรียบร้อยแต่ร้ายลึก!สถานะของผมกับเหล็กนั้นออกจะบ่งบอกและเด่นชัดขนาดนี้แต่อีนี่เสือกไม่ตรัสรู้อีก มัวแต่ไปโม้กค_ยให้ชาวบ้านที่ไหนถึงไม่ได้รู้เรื่องรู้ราวกับเขาเลย ผมโคตรจะหึงไอ้เหล็กชิบหาย
“เออ...ขอโทษครับ...ผมมีแฟนแล้ว” เหล็กพูดพลางเอามือเกาหัวแล้วมองหน้าผม
“นี่เหรอเรียกว่าแฟน? ผู้ชายอะนะ?” อีนี่กล้าชี้หน้าผม ระวังนิ้วจะขาดไม่รู้ตัว!
“ถ้าใช่แล้วจะมีปัญหาอะไรละ!?” ผมกระแทกคำกดจิกเข้าเนื้ออีชะนีไปหนึ่งดอก (หลุดแอ๊บแล้วด้วย!)
“เฮ้อ...! สมัยนี้อีพวกตุ๊ดกระเทยชอบใช้เงิน ไม่ก็มารยาหลอกผู้ชายมาควงได้ควงดี!” _ีดอกทองถอนใจรำพึง
“ขอโทษนะ เธอหมายถึงใครเหรอ?” ผมชักจะทนไม่ไหวและ หลุดแล้วนะ!
“ไม่รู้สิ ใครจะรับก็รับไป” อีนี่ทำหน้าน่าเอาร้องเท้าตบหน้าจริงๆผมสังเกตดูดีๆ แล้ว อีนี่ก็สวยใช่เล่น หน้าตาแก่นแก้วหุ่นดีนมโต (รึฟองน้ำ) ออกจะแรงๆ ใช่ย่อยเพราะถึงขนาดกล้ามากระตุกหนวดเสือเต๋าได้ถึงเพียงนี้ก็คงจะไม่ใช่ชะนีธรรมดาๆ แล้วละซี คงจะเป็นชะนีกลายพันธุ์เหล็กชะงักงงไปด้วยท่าทางแปลกๆ ผมหันมองตาเหล็ก
“นี่เธอ...ใช่ ใช่ยัยคุณหนูจอมแก่นที่อยู่ในหมู่บ้านเดียวกัน ใช่ไหม?” เหล็กถามขึ้นมาเสียงดัง
“ฉันมีชื่อยะ ฉันชื่อส้ม อยู่ซอยถัดไปจากซอยนาย 3 ซอย” อีนี่เขาไม่ได้ถามสักหน่อยเสือกตอบมาได้
“ชื่อเสียงโด่งดังเรื่องความแรงของเธอนี่ดังมาถึงบ้านเลยนะเนี่ย” เหล็กพูดแล้วยิ้มเยาะ
“ก็ไม่เท่าไหร่หรอก แล้วนี่คิดไงถึงคบกันกับ...กับคนนี้ละ?” โถ่อี_ัตว์กูรู้ว่ามึงจะถามว่า “กับอีตุ๊ดนี่” ใช่ไหมละ
“งั้นเต๋าขึ้นห้องก่อนนะ คุยกันไปเถอะ”ผมเดินกระทืบเท้าขึ้นห้องไป
“อ้าว! ไม่กินข้าวก่อนเหรอ?” เหล็กถามแล้วจะฉุดผมไว้แต่อีดอกนั่นเสือกมาขวาง
“ไม่ต้องไปสนใจเขาหรอก ส้มหิว ไปกินข้าวด้วยกันกับเพื่อนส้มนะ”อี....อี.....ด่าไม่ถูกแล้ววะ อีดอกกกก ฮึ่มมม!!!
“ไม่เป็นไรครับ....เต๋า.....เดี๋ยว เต๋า” นั่นไงตามาแล้วชิชิไม่ได้หรอกผัวกู ฮ้าๆๆ (บ้าไปแล้ว)
merry★ 。 • ˚ ˚ ˛ ˚ ˛ •
•。★Christmas★ 。* 。
° 。° ˚* _Π_____*。*˚
˚ ˛ •˛•*/______/~＼。˚ ˚ ˛
˚ ˛ •˛• ｜田田｜門｜˚★。• ˚ ˚ ˛ ˚ ˛ •
Jaaaaaaaa \\(^^)//

somkaite · โพสต์ 2011-12-13 13:21:49

เต๋าจะต้องเสียเหล็กไปแล้วหรือครับผม

badin · โพสต์ 2011-12-21 17:19:02

ขอบคุณมากมายครับ

pongsakron01 · โพสต์ 2012-1-28 21:40:41

ขอบคุณครับ

GunGuy · โพสต์ 2013-2-12 18:07:41

ขอบคุณครับ

cawee · โพสต์ 2013-12-24 23:29:51

ขอบคุนคราฟ

teezajung1 · โพสต์ 2014-4-3 16:00:50

หนุกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

thawatchai_01 · โพสต์ 2014-4-13 12:14:19

ขอบคุนคับ

hiroshi111 · โพสต์ 2018-5-2 07:24:27

ขอบคุณครับ

wiput · โพสต์ 2021-10-15 20:01:41

ขอบคุณมาก

wiput · โพสต์ 2021-11-10 18:48:42

ขอบคุณครับ

บัญชี		จำการเข้าสู่ระบบไว้	ลืมรหัสผ่าน
รหัสผ่าน			สมัครเข้าเรียน

“หัวใจเสริมใยเหล็ก”( 5-1 )

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

สมาชิกจีโฟกาย 100%

สมาชิกระดับเพชรคู่

สมาชิกระดับตรีเพชร

สมาชิกระดับเพชรบริหาร

สมาชิกระดับมงกุฎ

สมาชิกระดับทับทิม

สมาชิกระดับแพลตตินั่ม

สมาชิกระดับไพลิน

สมาชิกระดับมรกต

สมาชิกระดับเพชร