โทษที..ทำไงได้กูรักมึงไปแล้ว (33-34)
ขออภัยนะครับวันนี้มาต่อช้าไปหน่อย เน็ตช้ามาเลยครับ เรามาต่อกันดีกว่าครับคราวนี้ 2 ตอนเลยครับ(คัดลอกมา ขออภัยเจ้าของเรื่องนะครับถ้าหากว่าซ้ำ)
ตอนที่ 33 มากกว่ารัก
“กูถามว่าของใคร” นี้มึงไม่เชื่อกูหรอ
“กูซื้อเอง”
“ของใคร” มันยังย้ำคำถามเดิมเสียงเย็นและโหดขึ้น
“แล้วมึงจะมาตะคอกกูทำไมเนี้ยะ” ผมว่ามันกูไม่ชอบนะเว้ย
“กูขอโทษ” เสียงมันอ่อนลง ทำไมๆมึงถึงต้องยอมกูด้วยวะ
“กูขอถามมึงนะว่า มึงยอมทนเห็นคนที่มึงรักมีคนอื่นได้มั้ย” ผมถามมันอย่างจริงจัง
“สำหรับกูไม่ได้คนที่กูรักก็ต้องรักกูคนเดียวเช่นกันต้องเป็นของกูคนเดียว”
“มันจะไม่เป็นคำตอบที่เห็นแก่ตัวไปหน่อยหรอวะ”
“ไม่อะกูให้เค้าเต็มที่สิ่งที่กูหวังคือเค้าต้องรักกูมากกว่าหรือเท่ากับที่กูรักมันอาจจะฟังดูเห็นแก่ตัวนะ แต่ถ้ามึงได้ลองรักใครอย่างเต็มหัวใจมึงคงไม่มีความสามารถมานั่งทนคนที่มึงรักมีคนอื่นหรอก”มึงคิดอย่างงั้นจริงๆหรอวะ
**** Hidden Message *****
“ก็แค่นั้น ปะ"เราก็ลุกออกจากร้านไป
“ไปเดินเล่นชายหาดกันมะ” บรรยากาศมืดๆเดินเล่นกันสองคน โรแมนติก
“ไปดิ” แล้วเราก็จูงมือกันไปเดินเล่นริมชายหาด เสียงคลื่นกระทบฝั่ง ลมแรง กับสองเรา
“อนาคตมึงไม่อยากมีลูกหรอวะ” ผมเดินคุยกันไป
“ไม่อะ กูอยากอยู่กับมึง แต่ถ้ามึงอยากมีเราไปรับเด็กมาเลี้ยงก็ได้”แต่กูอยากมีลูกอ่ะ
“แล้วมึงอะ” มันถามผมกลับ
“กูอยากมีครอบครัว อยากมีลูกอ่ะ” ก็ผมอยากมีจริงๆอ่ะมันเงียบไปแป็บนึง
“ตุลย์ ถ้าถึงวันนั้นเรายังรักกัน มึงยังคิดที่จะมีลูกอีกป่ะ”
“ก็รับเด็กมาเลี้ยง อย่างที่มึงบอกไง” ผมก็เห็นมันยิ้ม
“ลมเย็นเนอะ” มันบอกผม ทำลายความเงียบ
“อืม อยากหยุดเวลาไว้แค่นี้จัง” ขณะที่ผมมีความสุขผมไม่รู้ว่าอีกคนนึงเป็นยังไง
“อย่าเพิ่งหยุดได้ป่ะ” สาสมึงจะเบรกกูทำไมกำลังโรแมนติก
“ทำไมอ่ะ”
“ก็ไปหยุดเวลาบนเตียงไง” แล้วมันก็ช้อนตัวผม อุ้มลอยเลย
ขอบคุนครับ ขอบคุณที่แบ่งปันครับ ขอบคุณนะครับ น่าหนุกๆ ขอบคุณครับ
เป็นกําลังใจให้นะ ขอบคุณครับ โคร ต ๆ อ่ะ Smile :') ขอบคุณมากๆครับ ติดตามทุกตอนเลยนะครับ ขอชมหน่อยครับ
อ่านต่ออีกหน่อยนะครับ ขอบคุณนะ{:5_119:} ขอบคุณมากมากคับ
ยังไม่มีวี่แววที่ตุลจะชอบพี่โชว์เลยนะ ฮ่าๆ ดีดีดีดีดีดี Lerm sa nook la siii ... Hehe Tul + Show forever! ขอบคุณครับ ขอบคุนมากคับ ขอบคุนมากมายคัฟ