พ่อถาม แม่ตอบแทนให้
ก่อนหน้านี้สักเมื่อ7-8ปีก่อนแม่แนะนำให้จีบหญิง(รุ่นน้อง)ที่อยู่บ้านในซอยแถวบ้าน แม่บอกว่าชอบขยัน น่ารัก และยังได้รับการสนับสนุนจากแม่ของน้องเขาด้วย
เราอ้างว่าเพิ่งจบอยากหาประสบการณ์ทำงานก่อน เพราะเพิ่งจบและยังไม่คิดว่าอยากมีแฟน พ่อเราก็บอกว่าคิดดีๆแล้ว
ปีต่อมา..แม่ ก็ถามว่ามีแฟนหรือยัง เราบอกว่ายังเลยไมเหรอคับ เราถามไป ป่าว..แม่ก็แค่อยากรู้..แม่ว่างั้น แต่ก็เปรยๆมาว่าสาวออฟฟิศที่มาเช่าบ้านใกล้ๆสวยมากนะเห็นมั้ย..เราบอกว่าขอบคุนครับแม่ที่มาบอก ดูจะรุ่นพี่ลูกเราอีกนะนั่นพ่อแซวแม่กลับไป
เมื่อ2ปีก่อน..แม่ก็บอกว่าถ้ายังไม่มีแฟนแม่จะแนะนำให้นะเราถามว่าทำไมเหรอฮะแม่ แม่บอกว่า...เพื่อนสมัยเรียนรุ่นเดียวกับเราไม่มีใครที่ยังโสดอยู่สักคนเลยนะคนสุดท้ายก็ไอ้อ่าง..แล้วนะที่เพิ่งแต่งงานมีเมียไปน่ะ พ่อก็..ยิ้มๆเชิงเห็นด้วย
บอกตัวเอง อืมเราไม่มีแฟนไม่ได้แล้ว...รึยังไง
ปลายปีที่ผ่านมา..แม่มาชวนคุยบอกว่าแม่รับได้นะถ้าลูกไม่ชอบผู้หญิง หรือเป็นเกย์และก็คุยกับพ่อแล้วด้วยเหมือนกัน
เพราะพ่อกับแม่แก่มากแล้วแค่อยากให้ลูกมีความสุข พี่ๆน้องๆเขาก็มี่ลูกกันหมดแล้ว ย้ายไป สร้างครอบครัวกันหมดแล้วเหลือเราลูกคนเดียว
วันนี้พ่อถามเราว่า..เราจะมีแฟนเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายเราหัวเราะ..แล้วไม่ตอบนั่นซินะไม่เห็นจีบใคร เห็นแต่อะไรที่เล่นกับเด็กๆ แม่ตอบแทนให้เป็นคำถามมาอีกที
(แต่ว่าในใจเราคำตอบคือ..เราอยากเป็นเกย์เพราะที่เราเป็นอยู่นี้ มันคือ............ ต้องร้องไห้คนเดียว ดูหนังคนเดียว เล่นคนเดียว เหงาคนเดียวทั้งที่มีเพื่อนๆ มากมาย
แรงกดดันนี้...เดี๋ยวมันก็ผ่านไป เชื่อเราสิ สมัยนี้คนโสดเยอะแยะ นายอายุเท่าไหร่ล่ะ...
จริง ๆ แล้วไม่น่ามีปัญหาอะไรนะครับ...เพราะคุณพ่อและคุณแม่เข้าใจนายมากเลย...
แถมยังเป็นห่วง...จนกระทั่งท่านทนไม่ไหวและพูดออกมาเพื่อให้นายเป็นนาย...ตามแบบที่นายต้องการ...
แต่เราว่านายต่างหาก...ที่ปิดกั้นตัวนายเอง...และไม่กล้าที่จะยอมรับมันอย่างเปิดเผย...
เพราะฉะนั้น...สิ่งที่นายเป็น...มันจึงทำให้นายรู้สึกว่านายโดดเดี่ยว...เหงา...ไม่มีเพื่อน...และไม่มีใครเข้าใจ...
ผมเองนะครับ...ผมไม่เคยปิดบังใคร...ไม่ว่าจะเป็นครอบครัว...ญาติพี่น้อง...เพื่อน...และที่ทำงาน...
ผมจึงใช้ชีวิตความเป็นเกย์อย่างอิสระ...และไม่เคยรู้สึกอายใคร...เพราะอย่างน้อย...เราก็เป็นคนดีของสังคม....
ฝากกลับไปคิดนะครับ...และหวังว่านายคงจะฝ่านจุดนี้ไปได้ครับ... เห็นด้วยคับถ้าพ่อแม่รับได้อย่าได้แคร์คนอื่นนะคับ นายอายุเท่าไหร่ล่ะ...
จริง ๆ แล้วไม่น่ามีปัญหาอะไรนะครับ...เพราะคุณพ่อและคุณแม่เข้าใจนายมากเลย...
แถมยังเป็นห่วง...จนกระทั่งท่านทนไม่ไหวและพูดออกมาเพื่อให้นายเป็นนาย...ตามแบบที่นายต้องการ...
แต่เราว่านายต่างหาก...ที่ปิดกั้นตัวนายเอง...และไม่กล้าที่จะยอมรับมันอย่างเปิดเผย...
เพราะฉะนั้น...สิ่งที่นายเป็น...มันจึงทำให้นายรู้สึกว่านายโดดเดี่ยว...เหงา...ไม่มีเพื่อน...และไม่มีใครเข้าใจ...
ผมเองนะครับ...ผมไม่เคยปิดบังใคร...ไม่ว่าจะเป็นครอบครัว...ญาติพี่น้อง...เพื่อน...และที่ทำงาน...
ผมจึงใช้ชีวิตความเป็นเกย์อย่างอิสระ...และไม่เคยรู้สึกอายใคร...เพราะอย่างน้อย...เราก็เป็นคนดีของสังคม....
ฝากกลับไปคิดนะครับ...และหวังว่านายคงจะฝ่านจุดนี้ไปได้ครับ...
kindaieiji ผมเห็นด้วยกับเพื่อนครับพี่น้องครับ ผมดีใจนะครับ ที่คุณไม่ปิดกั้นตัวที่ใจคุณปราถนา แต่ผมซิ ผมไม่กล้า ที่จะเปิดเผยตัว เอง แต่ผมก็รู้สึกดี กับเพื่อนที่เปิดเผยตัว สักวันผมจะตัดสินใจ คิด ว่าคงมีสักวัน ครับ เป็นกำลังใจให้ด้วยนะครับ
หน้า:
[1]