หน้าแรก › บทกลอนอื่นๆ ไม่เข้าพวก › ฟ้าพิโรธ

tavan โพสต์ 2012-1-9 21:33:04

ฟ้าพิโรธ

http://i2.sqi.sh/s_3/cHg/l_29646_headline.jpeg

สุดสายตาแลไปไกลเวิ้งว้าง
สายน้ำพร่างหลั่งล้นท้นกระแส
กระฉอกคลื่นกลืนหายไม่เหลียวแล
ฝูงชนแย่แม่กลืนหายในสายธาร

แม่คงคาคงพิโรธแสนโกรธเกรี้ยว
จึงไม่เหลียวแยแสแม้สงสาร
ปล่อยมนุษย์ผู้ยากไร้ให้ทรมาน
จมสายธารเหน็บหนาวเศร้าฤดี

พระพิรุณก็ร่วมด้วยช่วยพระแม่
ยิ่งยากแท้ฝนฟ้ามาถึงที่
โหมกระหน่ำซ้ำร้ายไม่ปราณี
หนาวกายียังไม่เท่าต้องหนาวใจ

แม่คงคา...พระพิรุณคงขุ่นเคือง
จึงหาเรื่องลงทัณฑ์นั้นยิ่งใหญ่
คงเหลือทนกับคนเขลาไม่เข้าใจ
พวกคนไทยใยไม่รักสามัคคี...

ธรรม โพสต์ 2012-1-9 22:36:15

ขอบคุณมากนะครับ

sand โพสต์ 2012-1-11 13:02:11

สามัคคีคือพลังครับผม

noom2521 โพสต์ 2012-1-11 17:57:02

ขอบคุณมากครับ ที่แบ่งปัน
จะติดตามผลงานต่อไปนะครับ

dookdiik โพสต์ 2012-1-20 15:45:10

เพราะมากๆๆๆ เลยจร้า

kindaieiji โพสต์ 2012-3-30 14:56:36

ขอบคุณมากครับ

chabar0607 โพสต์ 2012-7-1 08:21:00

ขอบคุณมากมาก

ดูในรูปแบบกติ: ฟ้าพิโรธ