รัก
อ้างว่ารักมากมายจึงให้หมดทุกหยาดหยดฤทัยไม่เคยหวั่น
จดทุกถ้อยสัญญายามจำนรรจ์
ว่าเราจะ"รักกัน"และ"มั่นคง"
ให้หมดทั้งวิญญาณผ่านความคิด
มอบให้ทั้งชีวิตจิตประสงค์
ยึดเขาเป็นเสาหลักรักซื่อตรง
มั่นด้วยเจตจำนงค์อย่างจงใจ
ให้จนลืมตัวตนว่า"คนรัก"
ผูกมัดไว้แน่นหนักเมื่อรักไหว
เหมือนหวังเพียงครอบครองดังของใช้
ทวงสิทธิ์การมอบให้ในทุกวัน
เมื่อถึงคราวสิ่งนั้นมันดิ้นหลุด
ใจแทบหยุดแทบคลั่งอย่างโศกศัลย์
ใช้ลมปากเหนี่ยวรั้งร้องรำพัน
ทวงคำมั่นครั้งก่อนอย่างอ่อนแอ
รัก หรือ ลวง..ถ่วงไว้ในห้วงจิต
ใครจะผิด-ถูกไซร้ล้วนได้แผล
บ้างว่าหลงรูปรสอารมณ์แจ
ไม่แน่แท้หรอกหนาชีวาคน
ใคร่นึกถึงหนึ่งเพลงบรรเลงศาสตร์
บุพเพสันนิวาสประกาศผล
รักนั้นเหมือนโคถึกนึกชอบกล
ดังมีมนต์ตรึกไว้ในโลกีย์.
รักที่แท้จริงคือการเสียสละ แม้อาจไม่ได้รักตอบแทนครับ ชอบคุณมากนะครับน้องชาย
หน้า:
[1]