"เรือชีวิต "
มนุษย์หนอดั้นด้นเที่ยวค้นนักความอยากชักรากเศร้าเหตุเขลาหาม
ขาดจำกัดขัดใจในนิยาม
จึงหมองตามกิเลสเหตุล่อลวง
ยึดติดมั่นตัวตนขนเอาทุกข์
เหตุด้วยไฟโรมรุกบุกดั่งบ่วง
ยอมทนร้อนกร่อนจิตทุกทิศปวง
เพื่อตักตวงบ่วงกรรมเอาตามใจ
เมื่อกิเลสเหตุหมองร้องยวนยั่ว
มนุษย์กลั้วสุขล้นขนเข้าใส่
ด้วยหลงกลิ่นรูปยศกำหนดไป
ลืมแก่นแท้เหตุใหญ่ใคร่พิจดู
เมื่อคนเรามีตาต่างดวงแก้ว
ของตัวใครต่างแนวที่แพรวอยู่
จะมองค่าของมัน...”นั่นของกู”
หรือพิจรู้ดูตนค้นความจริง
เมื่อร่างกายคือเรือเพื่อส่งจิต
ควรพินิจสิ่งล้วนให้ถ้วนยิ่ง
ตรองกระพี้ชีวิตสะกิดติง
ให้ประวิงยิ่งแก่นที่แน่นแล้ว
เอาพระธรรมนำใจให้เดินทาง
เร่งสะสางทางให้ใสดั่งแก้ว
นั่งเรือมนุษย์รุดหน้าฝ่าตามแนว
ให้ถึงแถวของฝั่งอย่างงดงาม
ขอบคุณมากนะครับ ถ้านั่งเรือที่ทวนน้ำ ยังไงก็ไม่ถึงฝั่งอย่างแน่นอน
ขอบคุณมากครับ ขอบคุณมากๆคับ ขอบคุณนะคับ ขอบคุณมากมาก ขอบคุณมากมาก
หน้า:
[1]