ของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>(38)

tanya · โพสต์ 2012-2-1 14:27:59

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับ และขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
หลังทานข้าวเสร็จ พวกเราทั้งหมดก็พากันไปนั่งทานผลไม้กันต่อที่ห้องรับแขกดูทีวีไปคุยกันไป
อาอี๊กับป้าต้อยและแก้วช่วยกันตัดกระดาษแก้วสีต่างๆเอาไว้ทำโคมและประดับโต๊ะที่จะทำเป็นซุ้มไหว้พระจันทร์ในคืนพรุ่งนี้ พี่แป้งนั่งปลอกผลไม้ให้อาอี๊กับผม หนึ่งกับพี่หมอทีนั่งอ่านหนังสือพิมพ์พี่นิคกับพี่เก่งดูเหมือนจะคุยอะไรกันซักอย่าง จนถึงเวลาจะสี่ทุ่ม พี่แป้งจะขอตัวกลับ ผมเลยบอกอาอี๊
“อี๊ แป้งเขาจะกลับแล้ว” แป้งเดินมากับผมเข้าไปหาอาอี๊
“ห๊า.........จะกลับด้ายยังงาย  ดึกแหล้วๆ  อาหนูแป้งจะกลับปายยางงาย”อาอี๊บอกเสียงดัง
“ไม่เป็นไรค่ะ หนูกลับได้ค่ะ”แป้งบอก
“ม่ายล่ายๆ เป็นสาวเป็นแส้ อย่างนี้มันอันตราย อาเอก็ม่ายรู้อะไรมั้งเลย ให้กลับได้ยางงายเป็นแฟงตัวเองแท้”อาอี๊ว่าพลางพาลมาหาผม  ประโยคนั้นทำให้ทุกคนหันมามอง พี่แป้งยิ้มเขินๆ
“อี๊......”ผมเรียกอี๊อย่างอายๆ แล้วมองทุกคน ทุกคนหันไปทำกิจกรรมเหมือนเดิม
“อาหนูแป้งค้างกับอาอี๊นะ  เดี๋ยวอาอี๊ให้อาต้อยอีจัดห้องให้ที่ตึกใหญ่กับอาอี๊นี่แหละ พวกผู้ชายให้ไปนอนบ้านอาเอ”อาอี๊บอก
“อี๊ แต่แป้งไม่ได้เตรียมอะไรมาเลยนะ”ผมหาข้ออ้างให้
“ม่ายเป็นไร  ตอนนี้ห้างยังม่ายปิด  เดี๋ยวอาหนูแป้งไปกับอาเอ ไปซื้อเสื้อผ้าชุดใหม่กับของใช้
อี๊ออกให้เอง”อาอี๊บอก
“ไม่เป็นไรค่ะ  เกรงใจอาอี๊เปล่าๆ”พี่แป้งรีบปฏิเสธ
“เกรงจง เกรงใจอะไร อาหนูแป้งก็เป็นเหมือนหลานอาอี๊คนหนึ่งแหละ  อาเอรีบพาไปเร็วๆซิ”อาอี๊เร่งผมพร้อมเดินไปหยิบบัตรเครดิตรส่งมาให้ผม  ผมลุกขึ้นแล้วมองหน้าแป้ง เหมือนแป้งจะเกรงใจเอามากๆผมพยักหน้าให้แป้งเหมือนส่งสัญญาณว่ายังไงก็ทานอาอี๊ไม่ไหวหรอก
“หนึ่ง ไปกับเราไหม”ผมชวน
“ม่ายล่ายๆ อาหนึ่งอีจะช่วยอี๊ทำโคมใช่ไม อาหนึ่ง”อาอี๊รีบพูดขึ้น
หนึ่งทำหน้าเหวอๆ “ครับๆ”
ผมหันไปมองอาอี๊ที่หันไปซุบซิบกับป้าต้อยแล้วก็หัวเราะกันเบาๆ  ผมกับพี่แป้งไปซื้อของกันกลับมาเห็นแก้วบอกว่าอาเตี๋ยวกลับมาถึงแล้ว เลยแยกย้ายกันไปนอน แล้วผมก็ส่งพี่แป้งให้กับแก้วบอกว่าฝากไปส่งที่ตึกใหญ่ด้วย  พี่แป้งเดินไปกับแก้ว  ผมเดินไปที่บ้านของผม
ผมเดินเข้าไปในบ้านไม่เห็นมีใครอยู่ (สงสัยเข้าห้องกันหมด แล้วจัดห้องกันยังไงเนี่ยะ มีสามห้องแต่มีตั้งห้าคนรวมผมด้วย) ผมเปิดประตูเข้าไปเห็นหนึ่งนั่งอ่านหนังสืออยู่
“กลับมาแล้วเหรอ บ้านเอน่าอยู่ดีเน๊อะ”หนึ่งถาม
“อือ....แล้วนอนกันยังไงเนี่ยะ”ผมถาม
“ป้าที่เขาพามาบอกว่ามีสองห้องแล้วก็ห้องเอ พวกเราก็จัดกันเอง ห้องใหญ่ข้างล่างพี่นิคกับพี่เก่งนอน ห้องข้างบนตรงข้ามกับห้องเอพี่หมอนอน ตอนแรกเราว่าจะนอนห้องเดียวกับพี่หมอ แต่เราไม่คุ้นเลยขอมานอนห้องเอดีกว่า”หนึ่งบอก
“หนึ่ง อาบน้ำก่อนเลยนะ เราขอเล่นเกมเดี๋ยว”ผมบอกหนึ่ง
“ทำไมเอ ไม่เอาคอมที่บ้านไปไว้ที่หออ่ะ ดูเหมือนมันจะดีกว่าที่เอใช้อยู่ที่หอตั้งเยอะนะ”หนึ่งบอก

“เราขี้เกียจย้ายอ่ะ อีกอย่างกลัวหาย”ผมบอก
“ดีแล้วแหละ เพราะวันก่อนเราได้ยินพวกชั้นสี่คุยเรื่องของหาย”หนึ่งพูด
“ชั้นสี่ก็ชั้นเดียวกับที่พี่นิคอยู่นี่”ผมบอก
“อ้าว  พี่นิคอยู่หอเดียวกับเราเหรอ  ไม่ค่อยเห็นหน้าเลย”หนึ่งถามอย่างแปลกใจ
“ก็ใช่นะซิ ห้องพี่แกอยู่บนหัวเราเลย  แกพักอยู่กับพี่ริช  แต่พี่ริชก็มีคอนโดอยู่อีกห้อง เลยไม่ค่อยเห็นหน้าพี่แกไง”ผมอธิบาย
“รู้ดีจริงๆเลยนะ  ว่าแต่ว่ารู้หรือยังว่าต้องเลือก”หนึ่งถาม
“ต้องเลือก  เลือกอะไร”ผมถามคืน
“ก็เลือกคนใดคนหนึ่งในสี่คนนี้ไง”หนึ่งบอก
“เลือกทำไม ไม่เห็นต้องเลือกเลย”ผมถามอย่าง งงๆ
“เอ .......... เอไม่รู้สึกลำบากใจหรือเหนื่อยบ้างเหรอที่ต้องดูแลเอาใจคนอื่นถึงสี่คน  เราเห็นสิ่งที่เอทำแล้วเราเหนื่อยแทนนะ  อีกอย่าง เอ ก็รู้ว่าการที่เอทำอย่างนั้นมันเป็นการเพิ่มความหวังให้กับทั้งสี่คน เอ โชคดีนะที่มีตัวเลือกเยอะ แต่การที่มีตัวเลือกเยอะก็ทำให้เราตัดสินใจลำบาก เหมือนกับข้อสอบแหละ  ก-ง ต้องเลือกตัวใดตัวหนึ่ง ไม่มีถูกหมดทุกข้อ”หนึ่งบอก
“ถ้าเราต้องเลือก เราต้องตัดสินใจ เราจะใช้อะไรเป็นเกณฑ์ล่ะ อย่างเวลาทำข้อสอบมันยังมีเกณฑ์ผิดถูกให้พอวิเคราะห์ใช่ม้า อีกอย่างเราว่าเราวางตัวกับทั้งสี่คนอย่างเหมาะสมและเท่าเทียมกันทุกคนนะ”ผมแย้ง
“เรื่องวางตัวเราไม่ว่าอะไรหรอก นั่นเรื่องส่วนตัวของเอ ส่วนเรื่องกฎเกณฑ์ที่จะตั้งเอย่อมรู้ดีกว่าเรา”หนึ่งบอก  แล้วเดินไปอาบน้ำ  ปล่อยให้ผมนั่งคิดอะไรคนเดียว
“เอ ไหนว่าจะเล่นเกม นั่งเหม่ออยู่หน้าคอม  คิดอะไร  คิดเรื่องกฎเกณฑ์อยู่เหรอ 55”หนึ่งพูดพร้อมหัวเราะเบาๆ
“หนึ่ง เราไม่รู้ซิ  เราคิดไม่ออก  ถ้าเอากฎเกณฑ์ความพอใจของทางบ้านและสังคม พี่แป้งชนะขาดลอยเห็นๆ  ถ้าเอากฎเกณฑ์ความโรแมนติกก็ยกให้พี่เก่ง ถ้าเอากฎเกณฑ์ที่ดูแลเอาใจใส่เราดีก็ต้องพี่หมอที  แต่พี่นิคเราหากฎเกณฑ์หรือเหตุผลไม่ได้เลย”ผมบอกพร้อมสะบัดหัวเหมือนไล่ความคิด
หนึ่งหัวเราะแล้วว่า “เอ เรื่องกฎเกณฑ์ไม่ต้องแล้วล่ะ  เรารู้แล้วว่าเอเลือกใคร”หนึ่งยิ้มๆ
“ใครอ่ะหนึ่ง เรายังไม่ได้เลือกเลย”ผมแย้ง
“เอ สมองคนเรามันมียาที่สามารถควบคุมได้ แต่จิตใจของเราไม่มียาตัวไหนควบคุมได้หรอกนะ”หนึ่งบอก (สมแล้วที่เรียนเภสัชเปรียบเข้ากับเรื่องยา)
“หนึ่งจะบอกว่าใจเรามันเลือกไปแล้วเหรอ”ผมถาม หนึ่งพยักหน้านิดๆ
“แล้วเราจะรู้ได้ยังไงว่าใจของเรามันเลือกใคร”ผมถามหนึ่ง
“เอาอย่างนี้นะ เอค่อยๆหลับตาลง อย่าคิดอะไร หลับตาลงช้าๆ  แล้วคิด มีความสุขมากที่สุดเวลาอยู่กับใครในบรรดาทั้งสี่คนนี้ ภาพใครเป็นภาพแรกที่ปรากฏขึ้น”หนึ่งบอกผมลองทำตามดู
ผมลืมตาขึ้น หนึ่งถาม“ภาพพี่นิคใช่ม่ะ 555”
ผมลืมตาขึ้นยิ้มอายๆ ภาพแรกที่ผมเห็นเป็นภาพที่พี่นิคกำลังเช็ดน้ำตาให้ผมที่ร้านส้มตำ  ภาพที่พี่นิคร้องคาราโอเกะแล้วมองมาทางผม ภาพที่พี่นิคจัดรายการไปก็ส่งสายตามองมาทางผม แล้วภาพต่อมาก็เป็นภาพที่พี่นิคจูบเบาๆที่มือผมตอนที่อยู่ร้านนม ภาพที่พี่นิคจะจูบที่หน้าผมตอนผมไปดูแลพี่เขา
“หนึ่งรู้ได้ยังไง  บอกล็อตตารี่งวดนี้หน่อยซิ”ผมแซวเล่นแก้เขิน
“บางทีการที่เราจะเลือกสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ไม่จำเป็นต้องมีกฎเกณฑ์อะไรหรอก เพียงแต่ให้ใจเป็นผู้เลือกก็พอ”หนึ่งบอก
“งั้นหนึ่งทำมั้ง  หลับตาลง  หยุดคิด  แล้วมีความสุขมากที่สุดเวลาอยู่กับใคร”ผมทำล้อหนึ่ง
“บ้าน่า  เราไม่ได้มีตัวเลือกเหมือนเอซักหน่อย  เรานะไม่ว่าจะหลับตาหรือลืมตาเราก็เห็นแต่หน้าของแม่เราเท่านั้นแหละ”หนึ่งบอกด้วยเสียงเศร้าๆ
“หนึ่งแล้วเราจะรู้ได้ยังไงว่าตัวเลือกที่เราเลือก มันเป็นคำตอบที่ถูก”ผมรีบถามเมื่อเห็นหนึ่งเสียงเศร้าลงเมื่อพูดถึงแม่
“เอ เวลาเราเลือกตอบข้อสอบเราก็ไม่รู้หรอกใช่ไหมว่าเป็นคำตอบที่ถูกหรือเปล่า จนกว่าเราจะดูคำเฉลยหรือผลสอบออกมา”
“แล้วเมื่อไหร่ผลสอบมันจะออกล่ะ แล้วถ้าเราเลือกผิดล่ะ”ผมถาม
“เอ  เราว่าเอไปอาบน้ำเข้านอนได้แล้ว เวลาสอบเสร็จ เอสบายใจใช่ไหม ไม่ต้องมานั่งกังวลว่าผลมันจะเป็นยังไง นี่ก็เหมือนกัน เลือกแล้วก็เหมือนกับทำข้อสอบเสร็จแล้ว ที่เหลือก็ปล่อยให้มันเป็นไป”หนึ่งบอก
“หนึ่ง อีกคำถามเดียว หนึ่งไม่สนใจหลับตาแล้วเห็นเป็นหน้าพี่เก่งบ้างเหรอ เราว่าอย่างหนึ่งน่าจะชอบอะไรที่มันโรมานซ์นะ 5555”ผมแหย่หนึ่งแล้วหัวเราะดังๆก่อนเดินไปอาบน้ำ หนึ่งยิ้มหน้าแดง
เราตื่นมาทานอาหารเช้าด้วยกัน ก่อนที่จะออกไปไหว้เจ้าที่ศาลปุงเถ่ากงม่า  อาเตี๋ยวกับอาอี๊ดูมีความสุขมาก มีพี่ทั้งสี่คนคอยเอาใจ พี่แป้งคอยกางร่มคอยบีบคอยนวดให้อาเตี่ยวอาอี๊(เพราะพี่แกเรียนเทคนิคฯกายภาพฯ)  พี่เก่งก็คอยถ่ายรูปหยอดลูกหวานใส่อาอี๊อยู่บ่อยๆ  พี่หมอทีก็คอยพูดเกี่ยวกับเรื่องสุขภาพให้อาเตี๋ยวฟังว่าเดินทางบ่อยๆควรรักษาสุขภาพยังไง พี่นิคก็เอาใจทั้งอาเตี๋ยวกับอาอี๊โดยการพยายามฝึกพูดภาษาจีน ชวนคุยถามโน่นถามนี่เกี่ยวกับการไหว้เจ้าไปเรื่อย  ผมกับหนึ่งเลยเหมือนเป็นคนนอกไปเลย
“เอ นี่ถ้าเป็นผู้หญิงทั้งสี่คนนะ รับรองงานนี้อาเตี๋ยวอาอี๊ของเอทุ่มสินสอดไม่อั้น  ดูซิแต่ละคนทำคะแนนใหญ่”หนึ่งแอบกระซิบแซวผมหลังไหว้เจ้าเสร็จ
“ไม่รู้ซิหนึ่ง  นั่นแหละอีกข้อที่เรากลัวสำหรับตัวเลือกที่เราเลือก”ผมพูดด้วยน้ำเสียงหนักใจ
“คิดมากน่า  ยังไงเราก็เลือกแล้ว”หนึ่งให้กำลังใจ
“เราเลือกแล้ว ถ้าเขาไม่เลือกเราล่ะ”ผมถามเบาๆ  แต่หนึ่งไม่ทันตอบก็มีเสียงตะโกนของพี่เก่งให้มาถ่ายรูปหมู่กันที่หน้าศาลเจ้า  หลังจากนั้นเราก็ไปทานข้าวเที่ยงกัน  อาเตี๋ยวเลือกร้านที่อยู่ริมบึงแก่นนคร อากาศดีถึงจะตอนกลางวันก็ไม่ร้อน  ทุกคนกินไปคุยไปดูมีความสุขมาก แม้แต่หนึ่งเองก็เถอะ แววตา สีหน้า น้ำเสียงที่เศร้าๆอยู่ตลอดเวลา ตอนนี้ก็หายไป เป็นหนึ่งที่ยิ้มง่าย คุยเก่ง แววตาสดใส
หลังจากทานข้าวเสร็จพวกเราก็กลับมาที่บ้าน แล้วก็มาช่วยกันตั้งโต๊ะเพื่อจัดเป็นซุ้มสำหรับไหว้พระจันทร์ในคืนนี้ ลุงชัยไปตัดก้านมะพร้าวมาให้แล้วก็เอามาโค้งใส่กันเพื่อทำเป็นซุ้ม โดยมีพี่เก่งคอยช่วยและออกแบบอยู่  ผมกับหนึ่งกำลังเลือกกระดาษแก้วที่ตัดไว้ตั้งแต่เมื่อคืนเพื่อเอาไปประดับที่ซุ้ม อาเตี๋ยว พี่หมอที พี่นิคกำลังบรรจงแขวนโคมที่โยงจากตัวบ้านไปจนถึงโต๊ะตั้งไหว้ที่ทำเป็นซุ้ม  อาอี๋ ป้าต้อย พี่แป้ง แก้ว กำลังช่วยกันจัดของสำหรับไหว้ในคืนนี้
หลังทานอาหารเย็นเสร็จประมาณทุ่มกว่าๆเห็นจะได้พวกเราทุกคนก็ออกมาที่สนามหน้าบ้านตรงกลางแจ้ง ที่ตอนนี้มีโต๊ะตั้งไหว้ประดับเป็นซุ้มอยู่แล้วมีโคมกระดาษที่โยงเป็นสายจากตัวบ้านมาที่ซุ้มโต๊ะตั้งไหว้ บนโต๊ะมีเครื่องไหว้เยอะแยะไปหมด มีผลไม้มงคล 9 ชนิด ขนมโก๋ ขนมจันอัน ขนมไหว้พระจันทร์ไส้ต่างๆ ขนมเปี๊ยะ แถมยังมีแป้งกระจกและผ้าแพรอีกด้วย
พอทุกคนมาพร้อมกับอาเตี๋ยวก็ให้ลุงชัยจุดธูป แล้วส่งให้ทุกคนคนละสามดอก

kengee · โพสต์ 2012-2-1 20:52:28

ขอบคุนนะคับ ^_______^{:4_98:}{:4_102:}

Ifoot-ballZ · โพสต์ 2012-2-3 03:02:01

คืนนี้แหละ หุหุ

body5 · โพสต์ 2012-2-5 08:16:50

ขอบคุณครับ

pongsakron01 · โพสต์ 2012-2-5 18:39:10

ขอบคุณครับ

abcdefghij · โพสต์ 2012-2-7 19:20:33

ความเหิน ห่างเป็ฯสิ่งที่ดี

jun2010 · โพสต์ 2012-2-13 09:34:48

ขอบคุณครับ

orrick · โพสต์ 2012-4-25 23:22:03

ขอบคุนนะคับ ^^

soigiro · โพสต์ 2012-4-29 11:12:02

ขอบคุณครับ ^_^

manza555 · โพสต์ 2012-4-29 16:07:00

สนุกมากๆเลย

peemakung · โพสต์ 2012-9-24 15:01:53

ขอบคุณครับ

wsdonin · โพสต์ 2012-9-27 19:59:57

ขอบคุณมากคับ

Klong · โพสต์ 2012-11-17 16:30:22

ขอบคุนครับ

kiwwy · โพสต์ 2012-11-20 22:03:48

ขอบคุณขร๊า อิอิ น่ารักจุง{:sm-36:}

TawanIndy · โพสต์ 2012-11-24 20:53:41

ขอบคุณครับ

kamaji · โพสต์ 2013-8-1 17:38:54

ขอบคุนคราบ

harain15 · โพสต์ 2013-8-10 23:27:02

ขอบคุณครับ

tarsii · โพสต์ 2013-12-9 13:45:16

ขอบคุณมากนะ

cawee · โพสต์ 2014-1-24 23:12:07

ขอบคุนคราฟ

gearsoccer · โพสต์ 2014-1-28 16:43:54

ขอบคุณครับ

บัญชี		จำการเข้าสู่ระบบไว้	ลืมรหัสผ่าน
รหัสผ่าน			สมัครเข้าเรียน

ของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>(38)

แสดงความคิดเห็น

RE: ของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>(38)

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

สมาชิกจีโฟกาย 100%

สมาชิกระดับเพชรคู่

สมาชิกระดับตรีเพชร

สมาชิกระดับเพชรบริหาร

สมาชิกระดับมงกุฎ

สมาชิกระดับทับทิม

สมาชิกระดับแพลตตินั่ม

สมาชิกระดับไพลิน

สมาชิกระดับมรกต

สมาชิกระดับเพชร

ของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>(38)

แสดงความคิดเห็น

RE: ของขวัญ 7 ปี &lt;หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ&gt;(38)

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

สมาชิกจีโฟกาย 100%

สมาชิกระดับเพชรคู่

สมาชิกระดับตรีเพชร

สมาชิกระดับเพชรบริหาร

สมาชิกระดับมงกุฎ

สมาชิกระดับทับทิม

สมาชิกระดับแพลตตินั่ม

สมาชิกระดับไพลิน

สมาชิกระดับมรกต

สมาชิกระดับเพชร

RE: ของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>(38)