ของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>(55)

tanya · โพสต์ 2012-2-4 19:26:36

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับ และขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
“อืม ก็ดีนะครับอย่างน้อยก็มีเพื่อนเดินทาง แล้วผมค่อยไปนัดเจอกับคุณแม่ที่เชียงใหม่อย่างน้อยไปกับพี่หมอทีเจ้าถิ่นอยู่แล้ว ผมจะได้ไม่ต้องกลัวหลงหรือถูกหลอกไปขาย”ผมเริ่มอารมณ์ดี
“ใครจะกล้าขายน้องเอได้ลงครับ พูดอย่างนี้แสดงว่าอารมณ์ดีแล้วซิครับตอนพี่เข้ามาตอนแรก ที่น้องเอยังหลับอยู่เห็นเหมือนน้องเอนอนร้องไห้จนหลับไปเพราะหมอนมันเปียก นึกว่ามีเรื่องกังวลใจอะไร”พี่หมอทีบอกแล้วยิ้มให้ ทำให้ผมคิดถึงเรื่องที่ทำให้ผมร้องไห้ใช่เรื่องพี่นิค ป่านนี้เป็นยังไงนะ เราเล่นหลับไปตั้งสองชั่วโมงกว่านี่
“อ๋อครับ ไม่มีอะไร แล้วผมมานอนที่ห้องพี่หมอทีได้ยังไงครับ”ผมโกหกอีกแล้ว พร้อมเปลี่ยนเรื่องพูด
“พอดีเลยพี่ว่าจะถามน้องเออยู่เหมือนกันว่าทำไมเมื่อวานนี้หมดสภาพจัง รู้ว่าตัวเองเป็นโรคแพ้แอลกอฮอล์ยังจะดื่มซะขนาดนั้นอีก ดีนะที่พี่มาเจอ ไม่งั้นป่านนี้ได้ไปนอนโรงบาลแล้ว”พี่หมอทีบอกพร้อมเดินไปที่ห้องครัว ผมเดินตามออกไป
“แพ้แอลกอฮอล์ ผมเหรอ ผมไม่รู้เลยครับ”ผมบอกพร้อมถึงบางอ้อกับไอ้อาการแปลกๆที่เกิดขึ้นหลังดื่มเหล้า ตอนแรกผมคิดว่าเป็นอาการเมาเหล้าของคนทั่วๆไป แต่สำหรับผมมันจะมีคล้ายผื่นแดงๆขึ้นแล้วก็จะหายใจติดขัดหายใจไม่ออกหัวใจเต้นเร็วและแรงมาก จนหายใจเหนื่อยหอบ
“อ้าวไม่รู้เหรอครับ ทีนี้รู้แล้วอย่าดื่มอีกนะครับ อันตรายนะ”พี่หมอทีบอกพร้อมแกะถุงข้าวต้มใส่ชามก่อนเอาเข้าไมโครเวฟ
“ครับๆ พอดีมีงานราตรีพี่บัณฑิตครับ”ผมบอก เสียงไมโครเวฟดังเตือน พี่หมอทียกชามข้าวต้มมาให้ผม
“ทานซะ ข้าวต้มกุ้งร้อนๆ พี่ลงไปซื้อมาให้ตั้งแต่เช้าแล้ว แต่ขึ้นมาเห็นน้องเอหลับอยู่เลยไม่กล้าปลุก”พี่หมอทีบอก ทำให้ผมรู้ว่าช่วงที่ผมตื่นขึ้นมาก่อนที่จะออกไปเจอกับพี่นิค พี่หมอทีลงไปซื้อข้าวต้มมาไว้ให้ผม
“ขอบคุณครับ พี่หมอทีไม่ทานด้วยกันเหรอครับ”ผมบอกก่อนที่จะสูดกลิ่นข้าวต้มกุ้งหอมๆแล้วลงมือทานอย่างเอร็ดอร่อย
“ไม่หรอกครับ พี่เพิ่งทานไปเองครับ ทานเสร็จ ริชก็มาเรียกพี่ให้ไปดูแผลที่มือของนิค ไม่รู้ไปทำอะไรมา มือช้ำจนแตกเป็นแผล”พี่หมอทีพูดออกมาทำให้ผมเกือบสำลักข้าวต้มที่กำลังอร่อยแต่ผมก็ทำเป็นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทั้งๆที่จริงมันจะกลืนไม่ลงเลย หลังจากนั้นพี่หมอทีก็ให้ผมดื่มชารางจืด พี่หมอทีบอกว่ามันมีสรรพคุณในการล้างพิษ พวกที่เมาค้างหรือมีสารพิษตกค้างดื่มแล้วจะดี
ตลอดทางที่พี่หมอทีขับรถมาส่งผมทีหอ ผมก็คิดถึงแต่เรื่องพี่นิค ทำไมพี่นิคต้องทำอย่างนี้ด้วย ทำไมแค่เห็นเราต้องถึงกับทำร้ายตัวเองขนาด หรือเขาจะเกลียดเรามากแต่ทำอะไรเราไม่ได้เลยทำร้ายตัวเอง แล้วพี่หมอทีก็รู้อยู่ว่าช่วงนี้เราหลบหลบตาพี่เขา ทำไมพี่เขายังมาทำดีกับเรา อาจจะเป็นเพราะจรรยาบรรณของหมอมั้ง ที่เห้นคนป่วยก็ต้องดูแล แต่ก็ไม่ถึงกับต้องเลื่อนตั๋วกลับบ้านที่เชียงใหม่เพื่อไปพร้อมเราเลยนี่นา ทำไมนะ ทำไมในหัวเราตอนนี้มีแต่คำถาม เป็นคำถามที่เราหาคำตอบไม่ได้ด้วยซิ  ช่างมันเถอะ อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด บางทีคำถามเหล่านี้มันอาจจะไม่ต้องการคำตอบก็ได้ ผมนั่งคิดไปเรื่อยจนถึงหอ แล้วผมก็ขึ้นห้องแต่ไม่เห็นหนึ่ง ผมคิดว่าสงสัยคงออกไปกับพี่บัณฑิตที่มาพักด้วย  ว่าแล้วผมก็ล้มตัวลงนอนหลับต่อไปอีก
บทที่ยี่สิบสอง --- ปี๋ใหม่แอ่วเหนือ
“อะไรนะ แล้วโทรมาบอกอะไรเอาป่านนี้”ผมพูดกลับในในโทรศัพท์ หลังจากออกจากห้องสอบวิชาสุดท้ายเสร็จแล้วมาเปิดโทรศัพท์ดูพบว่าเป็นเบอร์ของคุณแม่กับเจ้าโอ๊ตเกือบๆสิบสาย
ตอนแรกที่ผมเห็นเบอร์ในโทรศัพท์ ใจไม่ดีเลยกลัวเป็นเหมือนเมื่อคราวคุณพ่อ ผมเลยเลือกที่จะโทรกลับไปหาโอ๊ตแทนคุณแม่ แต่ผลกลับมาทำให้ผมอารมณ์ค่อนข้างฉุนคือ คุณแม่กับเจ้าโอ๊ตเปลี่ยนทริปแทนที่จะนอนที่เชียงใหม่ก่อนดันไปนอนที่เชียงรายแทนแล้วค่อยมาเชียงใหม่โดยให้เหตุผลว่าคุณแม่บอกให้เที่ยวจากเชียงรายลงมาเชียงใหม่จะง่ายและสะดวกกว่า
“แล้วจะให้พี่เอายังไง จองไฟล์ไปเชียงใหม่แล้วด้วย”ผมบอกกลับไปพร้อมเดินลงจากตึกห้องสอบ
“พี่เอก็ลงเครื่องที่เชียงใหม่ แล้วค่อยต่อมาเชียงรายก็ได้”เจ้าโอ๊ตน้อยชายตัวดีของผมตอบ
“แล้วคิดว่ามันจะมีเหรอ อย่าว่าแต่เครื่องเลยรถบัสรถทัวร์ก็ยังยาก ก็รู้ๆอยู่ว่าช่วงปีใหม่คนเดินทางเยอะขนาดไหน ทำไมไม่โทรมาบอกพี่วันเดินทางกลับเลยล่ะ”ผมประชดกลับไป
“ก็โทรหาพี่เอตั้งหลายครั้งไม่ยอมรับสาย อีกอย่างก็คุณแม่เปลี่ยนใจ คุยกับคุณแม่เองซิ”เจ้าโอ๊ตเอาคุณแม่มาอ้าง
“ก็คนมันสอบอยู่  เออๆ  ไว้ไปถึงเชียงใหม่โทรบอกอีกทีแล้วกัน แล้วนี่เพิ่งลงจากเครื่องเลยใช่ป่ะ มีที่พักในเชียงรายยัง”ผมถาม
“กำลังเลือกๆอยู่”โอ๊ตตอบ
“เอางี้ไปเช็คอินที่รีสอร์ทพี่รหัสของพี่นะ เดี๋ยวพี่เอาเบอร์โทรให้ แล้วพี่จะโทรไปบอกพี่เขาให้อีกที”ผมบอกเพราะคิดได้ว่าบ้านพี่กำปั้นอยู่ที่เชียงรายทำธุรกิจรีสอร์ท
“ได้ๆ เดี๋ยวบอกคุณแม่ให้”โอ๊ตตอบกลับมา
“งั้นแค่นี้ก่อนนะ ไว้พี่โทรบอกพี่เขาแล้วจะส่งเบอร์ไปให้”ผมวางสายโทรหาพี่กำปั้นซึ่งตอนนี้อยู่เชียงรายแล้ว พี่กำปั้นบอกว่ายินดีไม่มีปัญหา เดี๋ยวบริการให้ จะจัดรถไปรับที่สนามบินเลย แต่ว่าห้องพักหลังVIPคนจองเต็มหมดแล้ว เหลือหลังแบบธรรมดา ผมก็บอกว่าไม่เป็นไรแต่ขอหลังใหญ่หน่อยแล้วกัน คุยกับพี่กำปั้นเสร็จผมก็ส่ง smsไปหาโอ๊ตบอกว่าเรียบร้อยพร้อมให้เบอร์โทรพี่กำปั้นไว้ติดต่ออีกด้วย
ส่วนผมก็ต้องรีบขับมอเตอร์ไซค์กลับไปที่หอเพราะพี่หมอทีส่ง sms มาบอกว่าตอนนี้คอยอยุ่ที่หน้าแล้ว ระหว่างทางกลับไปหอผมดูบรรยากาศข้างทาง จากที่คนเคยพลุกพล่านตอนนี้กลับเปล่าเปลี่ยว ในมอที่เคยได้สมญานามว่าเมืองไม่เคยหลับตอนนี้คงได้หลับพักผ่อนบ้างแล้วอย่างน้อยก็สี่ถึงห้าวัน
เป็นธรรมดาที่ช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ยาวๆอย่างนี้ นักศึกษาในมอมักจะเดินทางกลับสู่ภูมิลำเนาถิ่นบ้านเกิด หรือจัดทริปไปเที่ยวกับกลุ่มเพื่อนของตัวเอง ทำให้ในมอดูเงียบสงบ จนบางทีเหมือนมอร้างไปเลย
ผมกลับมาที่หอเห็นพี่หมอทียืนคอยอยู่แล้ว ผมบอกว่าขอเวลาสิบนาทีเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วลากกระเป๋าลงมาจากหอเพื่อไปสนามบินกัน พอถึงสนามบินเช็คตั๋วอะไรเรียบร้อยหมด ขึ้นเครื่องได้ผมก็หลับเลยครับอาจจะเป็นเพราะเพลียจากการใช้สมองในการสอบและอีกอย่างผมก็ไม่รู้จะคุยอะไรกับพี่หมอทีดี ทั้งๆพี่หมอทีก็ทำตัวเหมือนเดิมทุกอย่าง
พอมาถึงสนามบินเชียงใหม่ พี่ชายของพี่หมอทีก็มาคอยรับอยู่แล้ว หลังจากทักทายกันเสร็จ พี่หมอทีก็บอกให้พี่ชายพาผมไปที่อาเขต (อาเขตก็คือสถานีรถโดยสารหรือที่เราเรียกว่า บขส.) เพื่อดูเที่ยวรถที่จะต่อไปเชียงรายหลังจากที่ดูไฟล์บินแล้วไม่มีแน่ๆ แต่พอไปดูทีอาเขตรถทุกเที่ยวเต็มหมดพนักงานขายตั๋วบอกว่าพรุ่งนี้ตอนสิบโมงค่อยมาดูใหม่อีกที ผมชักสีหน้าไม่ดีเพราะไม่ได้เตรียมแผนสำรองไว้ในกรณีนี้เลย เพราะคิดว่าอย่างน้อยน่าจะมีรถต่อไปเชียงรายได้
“เอาไงดีหว่า”ผมบ่นออกมาหลังจากซักถามพนักงานขายตั๋วเสร็จ แล้วเดินออกมากับพี่หมอทีเพื่อกลับไปหาพี่ชายของพี่หมอทีที่คอยอยู่ที่รถ
“ไม่มีรถเหรอ”พี่ชายพี่หมอทีถาม
“ครับพี่ เขาบอกให้มาดูใหม่พรุ่งนี้ตอนสิบโมง”พี่หมอทีตอบแทนผม
“พี่ครับ พี่ช่วยพาผมไปหาโรงแรมได้ไหมครับ”ผมตัดสินใจในเมื่อไปไหนไม่ได้ก็นอนค้างมันที่นี่แหละ แล้วค่อยไปพรุ่งนี้แทน
“จะไปนอนโรงแรมทำไม ไปบ้านเราก็ได้ ใช่ไหม ที”พี่ชายของหมอทีบอก พี่หมอทียิ้มกว้างรับทันที
“ได้ซิครับ ผมว่ากำลังจะชวนน้องเออยู่พอดีเลยครับ”พี่หมอทีรีบพูดสนับสนุน
“ขอบคุณครับ ไม่ดีกว่าครับ แค่นี้ก็เกรงใจพี่ทั้งสองคนแล้วครับ”ผมรีบปฏิเสธด้วยความเกรงใจ
“ถ้าบ่ไปนั่นแหละ ปี้จะถือว่าบ่เกรงใจปี้ บ่ฮื้อประเพณีคนเมืองเหรอ ใครมาถ้าเฮือนชานต้องต้อนฮับ”พี่ชายของพี่หมอทีบอกออกมาเป็นภาษาคำเมือง ทำเอาผมปฏิเสธไม่ได้ พี่หมอทียิ้มดีใจออกนอกหน้า
ผมโทรไปบอกคุณแม่ว่าคืนนี้คงได้ค้างที่เชียงใหม่ที่บ้านพี่หมอทีเพราะไม่มีรถไป คุณแม่จำพี่หมอทีได้ตอนไปงานศพคุณพ่อ คุณแม่บอกว่าได้เจอกับพี่กำปั้นเข้าเช็คอินเรียบร้อย แถมพี่กำปั้นยังเสนอตัวพาเที่ยวเชียงรายอีกต่างหาก คงเป็นเพราะเจ้าโอ๊ตตีสนิทกับพี่กำปั้นเร็วมาก จนพี่กำปั้นถูกอกถูกใจเป็นพิเศษ จะขอให้คุณแม่ยกเป็นน้องชายบุญธรรม ผมคิดว่าพี่กำปั้นแกเป็นลูกชายคนเดียวคงอยากมีน้องชายเป็นธรรมดา
พอมาถึงบ้านพี่หมอทีผมก็ประทับความงามของบ้านเรือนไทยในรูปแบบล้านนา ที่ถูกจัดวางอย่างลงตัวกับสวนรอบๆบ้าน บ้านเรือนไทยล้านนาสองหลังที่มีระเบียงทางเดินเชื่อมหากัน เรือนใหญ่มีชื่อว่า เฮือนคำ ห้องโถงกว้างถูกใช้เป็นห้องสำหรับรับแขก ทานข้าวและทำกิจกรรมต่างๆร่วมกันของคนในครอบครัว รวมทั้งยังมีห้องพระ ห้องนอนของคุณพ่อคุณแม่ของพี่หมอทีและห้องนอนสำหรับแม่บ้านสองคนอีกด้วย ถัดมาเป็นเรือนหลังเล็กลงมาหน่อยมีชื่อว่า เฮือนแก้ว มีทั้งหมดสามห้องเป็นห้องนอนของพี่ชายของพี่หมอที ห้องพี่หมอที และห้องของน้านวล น้องสาวของแม่พี่หมอที ที่ไปเรียนโทต่อที่อเมริกา พอเรียนจบก็แต่งงานกับคนที่นั่นและทำงานอยู่ที่นั่นเลย จะกลับมาไทยก็ปีละครั้ง  ทำให้ห้องนั้นเป็นเหมือนห้องร้างหรือเป็นห้องรับแขกไปโดยปริยาย
“เดี๋ยวพี่จะเข้าไปที่คลินิกซักหน่อย คุณพ่อคุณแม่คงอยู่ที่นั่น ทีเพิ่งกลับมายังไม่ต้องไปกับพี่หรอก เดี๋ยวค่ำๆท่านทั้งสองคงกลับมา ให้เอนอนที่ห้องน้านวลก็ได้นะ เดี๋ยวบอกแม่บ้านไปทำความสะอาดให้ อ้อ วันนี้ผมคงนอนที่คลินิกกะว่าตอนเช้าจะได้เลยไปเข้าเวรที่โรงบาลต่อเลย มีอะไรไว้ค่อยคุยกัน อยู่หลายวันไม่ใช่เหรอ กุญแจรถอีกคันอยู่ที่เดิมนะเพื่ออยากจะไปไหน เอทำตัวตามสบายนะ ไม่ต้องเกรงใจ พี่ไปแล้ว”พี่ชายของพี่หมอทีบอกขณะที่พี่หมอทีพาผมเดินดูรอบๆบ้าน
“ครับ ขอบคุณครับพี่”ผมบอกกับพี่ชายของพี่หมอที
“งั้นเอเอากระเป๋าไปเก็บที่ห้องของพี่ก่อนแล้วกัน ไว้แม่บ้านทำความสะอาดเสร็จค่อยไปที่ห้องน้านวล”พี่หมอทีบอก
“ผมนอนห้องพี่หมอทีก็ได้ครับ ไม่ต้องลำบากเลยครับ”ผมบอกออกไปโดยตอนนั้นไม่ได้คิดอะไรจริงๆ มีแต่ความเกรงใจอย่างเดียว
“น้องเอจะนอนกับพี่เหรอครับ”พี่หมอทีถามเป็นเชิงแซวติดตลก แล้วเอากระเป๋าของผมวางลง ห้องพี่หมอทีเป็นระเบียบร้อยมาก เครื่องเรือนทุกชิ้นออกเป็นสีโมโนโทนสอดรับกับบ้านเรือนไทยสไตล์ล้านนา
“ป่าวๆ คือนอนห้องเดียวกับพี่ครับ  ห้องพี่น่าอยู่จังครับ”ผมรีบปฏิเสธแล้วเอ่ยชมเพื่อกลบเกลื่อนความอายที่พี่หมอทีแซว
“พี่เป็นคนออกแบบแล้วเลือกเองแหละครับ น้องเอเหนื่อยหรือเปล่าครับ จะนอนพักก็ได้นะครับ”พี่หมอทีถาม
“ไม่ครับ”ผมตอบ
“งั้นดีเลย ไหนๆก็ได้นอนที่เชียงใหม่หนึ่งคืนแล้ว พี่ขออาสาเป็นไกด์พาน้องเอเที่ยวดีไหมครับ”พี่หมอทีถาม
“ถ้าพี่หมอทีไม่เหนื่อย ผมก็ยินดีเป็นลูกทัวร์ที่ดีครับ ดีกว่านั่งคอยให้ถึงพรุ่งนี้เฉยๆ”ผมบอกพร้อมยิ้มออกมา ตอนนี้ความรู้สึกอบอุ่น ความรู้สึกดีๆที่มีให้พี่หมอทีเริ่มกลับมาที่ใจของผม ทำให้ผมลืมเรื่องทุกอย่างหมดออกไปจากหัว รวมถึงเรื่องพี่นิค และการวางตัวในระยะห่างความสัมพันธ์ฉันพี่น้องกับพี่หมอที อาจเป็นเพราะตอนนี้ผมมีความสุข สุขมากจนลืมทุกอย่าง
ตอนแรกผมคิดว่าพี่หมอทีคงพาผมไปเที่ยวตามที่เที่ยวทั่วไปๆของเมืองเชียงใหม่ ยิ่งเวลาตอนบ่ายอย่างนี้คงหนีไม่พ้นพาไปเดินกาดสวนแก้วแน่ๆ แต่แล้วก็ผิดคาดพี่หมอทีรู้ใจผมเสมอว่าผมชอบอะไร ไม่ชอบอะไร พี่หมอทีพาผมไปไหว้พระที่วัดพระสิงห์วัดเก่าแก่คู่บ้านคู่เมืองของเชียงใหม่แล้วก็มาไหว้พระที่วัดพระอุปคุต พี่หมอทีเล่าให้ฟังถึงประเพณีที่แปลกไปจากที่อื่นของวัดนี้ว่า ถ้าถึงวันพุธเพ็ญ (วันพุธขึ้นสิบห้าค่ำ) จะมีการตักบาตรตอนเที่ยงคืนด้วย เพราะเชื่อว่าพระอุปคุตที่อยู่ใต้สะดือทะเลจะขึ้นมารับบิณฑบาตในวันพุธเพ็ญตอนเที่ยงคืน ถ้าใครได้ใส่บาตรกับพระอุปคุตแล้วจะร่ำรวย คำว่าไม่มีจะไม่พบเจอเลย

ต่อจากนั้นพี่หมอทีก็พาผมไปที่เมืองโบราณ เวียงกุมกามเป็นเมืองโบราณคล้ายๆพวกสุโขทัย อยุธยาอะไรทำนองนั้น พี่หมอทีเช่าจักรยานมาหนึ่งคันให้ผมเป็นคนซ้อนแล้วก็ปั่นไปเที่ยวรอบๆเวียงกุมกามเราแวะพักที่ตลาดโบราณ ตลาดที่จำลองมาจากสมัยโบราณในสมัยนั้นพ่อค้าแม่ค้าที่ขายของยังนุ่งชุดไทยล้านนาโบราณอยู่เลย

kengee · โพสต์ 2012-2-4 19:58:55

ขอบคุนนะคับ ^_______^{:4_102:}{:4_76:}

body5 · โพสต์ 2012-2-5 20:41:04

ขอบคุณครับ

pongsakron01 · โพสต์ 2012-2-6 10:03:51

ขอบคุณครับ

Ifoot-ballZ · โพสต์ 2012-2-6 12:24:03

นึกว่าพี่หมอทีจะไม่ได้ออกมาอีกซะแระ

abcdefghij · โพสต์ 2012-2-13 19:25:00

ความรักทำให้คน ตาบอด

jun2010 · โพสต์ 2012-3-2 01:33:26

ขอบคุณครับ

orrick · โพสต์ 2012-4-26 15:16:05

ขอบคุนนะคับ ^^

soigiro · โพสต์ 2012-4-29 16:48:46

ขอบคุณครับ ^_^

manza555 · โพสต์ 2012-4-30 16:18:54

สนุกมากๆเลย

peemakung · โพสต์ 2012-9-25 02:07:57

ขอบคุณครับ

wsdonin · โพสต์ 2012-9-28 06:51:26

ขอบคุณมากคับ

Klong · โพสต์ 2012-11-17 20:04:35

ขอบคุนครับ

kiwwy · โพสต์ 2012-11-22 22:08:43

ขอบคุณมากขร๊า อิอิ {:sm-52:}

TawanIndy · โพสต์ 2012-11-29 08:25:07

ขอบคุณครับ

kamaji · โพสต์ 2013-8-1 20:19:36

ขอบคุนคราบ

harain15 · โพสต์ 2013-8-11 16:44:35

ขอบคุณครับ

tarsii · โพสต์ 2013-12-9 21:58:45

ขอบคุณมากนะ

cawee · โพสต์ 2014-1-25 20:06:19

ขอบคุนคราฟ

gearsoccer · โพสต์ 2014-1-29 13:52:09

ขอบคุณครับ

บัญชี		จำการเข้าสู่ระบบไว้	ลืมรหัสผ่าน
รหัสผ่าน			สมัครเข้าเรียน

ของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>(55)

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

สมาชิกจีโฟกาย 100%

สมาชิกระดับเพชรคู่

สมาชิกระดับตรีเพชร

สมาชิกระดับเพชรบริหาร

สมาชิกระดับมงกุฎ

สมาชิกระดับทับทิม

สมาชิกระดับแพลตตินั่ม

สมาชิกระดับไพลิน

สมาชิกระดับมรกต

สมาชิกระดับเพชร