ของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>(60)

tanya · โพสต์ 2012-2-6 12:23:38

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับ และขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
เอครับ........เอมาเป็นยารักษาโรคใจให้พี่ได้ไหมครับ”พี่หมอทีพูดพร้อมหันหน้ามาหน้าผม
ผมรู้และเข้าใจความหมายของคำว่ายาทางใจของพี่หมอทีดีว่ามันคืออะไรมันก็ไม่ต่างอะไรกับการที่จะขอผมเป็นแฟนนั่นเอง
ผมอึ้งเป็นอย่างมาก ความรู้สึกไม่ต่างอะไรจากตอนที่พี่นิคขอเป็นแฟนทั้งๆที่พอจะรู้อยู่ว่าพี่หมอทีแอบชอบผมแต่ก็ไม่คิดว่าพี่หมอทีจะกล้าพูดออกมาตรงๆและเร็วขนาดนี้  อีกอย่างผมยังไม่ทันได้เตรียมตั้งรับกับเหตุการณ์นี้เลย  จะว่าไม่เตรียมก็ไม่เชิงเพราะที่จริงเมื่อคืนผมนอนคิดอย่างหนักกับคำพูดของพี่คิม ทำให้ผมตัดสินใจว่าจะพูดเรื่องสถานการคบกันของผมกับพี่หมอทีว่าเป็นแบบพี่น้องหลังจากกลับไปที่มอพ้นช่วงปีใหม่ไปแล้ว แต่คิดว่าตอนนี้มันคงช้าไปซะแล้วเพราะพี่หมอทีดันมาขอคบกับผมก่อน
ผมเอื้อมมือไปจับมือพี่หมอทีที่วางอยู่บนพวงมาลัยก่อนที่จะพูดออกไปว่า “คือ......เอ........เอคงเป็นยารักษาโรคทางใจให้พี่ทีได้ไม่ดีนัก เพราะ...เอ....เป็น...แค่.......น้องชายของพี่  ตัวยาบางอย่างอาจไม่มีประสิทธิภาพเพียงพอที่จะรักษาโรคให้หายได้”ผมพูดเสร็จก็เหลือบมองหน้าพี่หมอที แววตาของพี่หมอทีที่สดใสเป็นประกายกลับดูเศร้าผิดหวังและหดหู่อย่างเห็นได้ชัด แล้วผมก็รีบก้มหน้านีแต่ยังจับมือพี่หมอทีอยู่
คำพูดที่ผมบอกออกไปถึงแม้มันจะเป็นการบอกอ้อมๆ แต่คนที่ฉลาดอย่างพี่หมอทีเข้าใจดีว่ามันคือการไม่ตอบรับนั่นเอง ตอนนี้ผมรู้สึกวุ่นวายในใจ หัวผมมันคิดหลายเรื่อง แต่ผมไม่รู้ซักเรื่องเลยว่ามันคิดอะไร ผมอยากหนีจากที่ตรงนี้ สถานการณ์แบบนี้ไปให้พ้นๆ แต่คำพูดของพี่คิมก็ดังขึ้นมาในหัวผมว่า “ถ้าคิดจะหนีเราคงต้องหนีมันทั้งชีวิต สู้เลือกที่จะเผชิญมันแล้วตามหาความจริงไม่ดีกว่าเหรอ” ผมเลยสูดลมหายใจเข้าปอดแรงๆหนึ่งที ก่อนที่จะหันหน้า(ฝืน)ยิ้มไปคุยกับพี่หมอที
“พี่...ที ..เอ่อ...พี่หมอทีครับ ผมว่าพี่คงหายาใจได้ดีกว่าผมแน่ๆครับ”ผมเปลี่ยนจากที่เรียกว่าพี่ที มาเป็นพี่หมอทีเหมือนเดิม
“เอเป็นยาใจให้คนอื่นแล้วใช่ไหมครับ ........... คนๆนั้นใช่.....นิค หรือเปล่าครับ”พี่หมอทีถามออกมาทำเอาผมแทบหยุดหายใจ แต่ผมยังคงไม่ตอบอะไร ในใจตอนนี้ว้าวุ่นน่าดู หัวสมองก็คิดใหญ่ว่าจะทำอย่างไรต่อไปดี ทำยังไงสถานการณ์มันถึงจะคลี่คลายไปในทางที่ดี เพราะผมเองก็ไม่อยากเสียพี่ชายที่ดีๆอย่างพี่หมอทีไป
“พี่ดีใจนะ อย่างน้อยพี่ก็รู้ว่าเอเป็นยาใจให้นิคได้ พี่สังเกตเวลาที่นิคมองเอ เวลาที่นิคทำอะไรเพื่อเอ นิคเขาจะมีความตั้งใจเอาใจใส่เป็นพิเศษ
ไม่ซีเรียสจริงจังมาก เป็นเหมือนนิคคนเดิม”พี่หมอทีบอกแล้วยิ้มน้อยๆบางๆมาให้ผม
คำพูดที่ว่าเป็นเหมือนนิคคนเดิมมันสะกิดหูและสะกิดใจผมเป็นอย่างมาก แล้วมันก็ทำให้ผมคิดถึงเรื่องที่ไอ้อ๊อฟเคยบอกว่าพี่หมอทีกับพี่นิคเป็นแฟนกันขึ้นมา
“พี่นิคคนเดิม หมายความว่าอะไรครับ แล้วที่เขาว่ากันว่าพี่หมอทีกับพี่นิค........”ผมถามพร้อมเอามือออกจากมือพี่หมอที
“มันเป็นแค่อดีตไปแล้วแหละครับ ตอนนี้พี่กับนิคเราเป็นพี่น้องที่ดีต่อกัน เหมือนกับที่เอกับกำลังจะให้พี่เป็นนี่ไงครับ”พี่หมอทีพูดมันเจ็บแปล็บเข้าที่ใจผมอย่างแรง ทำเอาผมน้ำตาคลอเบ้าเพราะสงสารพี่หมอทีขึ้นมาจับใจ แต่ตอนนี้ผมก็ไม่รู้จะช่วยอะไรได้
จากคำพูดพี่หมอทีแสดงว่าพี่หมอทีต้องเคยคบกับพี่นิคและต้องโดนพี่นิคปฏิเสธเหมือนกับผมที่กำลังปฏิเสธพี่เขาอยู่ในตอนนี้ ใจจริงผมอยากจะถามไปให้รู้แล้วรู้รอดว่าแล้วทำไมพี่สองคนถึงเลิกกัน แต่ดูว่าถ้าถามตอนนี้คงจะไม่เหมาะเท่าไหร่
“ออกรถเถอะครับพี่หมอที เดี๋ยวไปไม่ทัน ผมขอฟังเพลงนะครับ”ผมตัดบทเพราะไม่อยากอยู่ในสถานการณ์อย่างนี้นานๆ แล้วผมก็เอื้อมมือไปเปิดเพลงฟัง แต่เพลงเจ้ากรรมดันเป็นเพลงที่เข้ากับอารมณ์ของพี่หมอทีตอนนี้ซะอีกได้
(http://www.imeem.com/people/H0fbiA6/music/R8vFvLwB/boyd_pod/ --- ฟังเพลงช่วงที่ดีที่สุด ของBoyd Pod)
...........เดินจับมือกันทุกข์สุขด้วยกันหัวเราะร้องไห้ด้วยกันมานานเท่าไหร่ฉันไม่เคยลืมจากใจ
วันที่เรายิ้มวันที่ทะเลาะภาพวันและคืนเหล่านั้นจะยังงดงามไม่เคยเปลี่ยนไป
ยังคงเป็นดังเหมือนเมื่อวานอยู่ในส่วนลึกความทรงจำแตกต่างกันแค่เพียงในตอนนี้
ฉันนั้นไม่ได้มีเธออยู่ข้างๆเหมือนวันที่เราเคยเดินข้ามผ่านทุกๆสิ่งทุกๆอย่างมาด้วยกัน
นับเป็นช่วงชีวิตที่ดีที่สุดแม้เป็นแค่เพียงเวลาสั้นๆที่ (และก็) เคยเกิดขึ้นกับฉัน เพราะเธอ…
พอผมฟังไปตอนช่วงที่ว่า แตกต่างกันแค่เพียงในตอนนี้ ฉันนั้นไม่ได้มีเธออยู่ข้างๆผมจะเอื้อมไปปิด เพราะผมว่าเพลงมันโดนกับความรู้สึกพี่หมอทีมากเกินไป
“ไม่ต้องปิดหรอกเอ ........  เอครับ พี่ขอกอดเอ ในฐานะพี่ชายกอดน้องชายได้ไหมครับ”พี่หมอทีพูดออกมา ผมไม่ตอบแต่คว้าตัวพี่หมอทีมากอดอย่างแน่นแล้วก็ปล่อยโฮออกมาเสียเอง
เพลงก็ยังดำเนินต่อไปเรื่อยๆ ผมร้องไห้ซบอกพี่หมอทีจนเสื้อพี่หมอทีเปียก พี่หมอทีเพียงแค่กอดผมเบาๆด้วยมือข้างหนึ่ง อีกข้างหนึ่งก็ลูบผมเหมือนเป็นการปลอบใจ ความรู้สึกนี้ผมรู้ดีว่ามันเป็นความรู้สึกที่พี่ชายมีให้น้องชายจริงๆไม่มีอะไรเกินเลยไปกว่านี้แล้ว
..........เพลงและของขวัญตัวจากตรงนั้นจดหมายก็ส่งให้กันในวันที่ห่างฉันนั้นยังคงเก็บไว้
วันที่เหนื่อยล้าถ้อยคำที่ปลอบใจภาพวันและคืนเหล่านั้นจะยังงดงามไม่เคยเปลี่ยนไป
ไม่รู้ว่าเธอไม่รู้ว่าจะได้ยินเพลงนี้หรือยังอยากจะให้เธอช่วยรับฟังว่าฉันนั้นคิดถึง นะ…
ทุกๆสิ่งทุกๆอย่างได้ผ่านมาด้วยกันนับเป็นช่วงชีวิตที่ดีที่สุดแม้เป็นแค่เพียงเวลาสั้นๆ
และก็ เคยเกิดขึ้นกับฉัน เพราะเธอ...............…
“ขอบคุณครับน้องเอ มันเป็นช่วงเวลาสั้นๆแต่เป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดเลยครับ”พี่หมอทีพูดขึ้นมาเปลี่ยนจากที่เรียกผมว่าเอ มาเป็นน้องเอเหมือนเดิม  ผมกอดพี่หมอทีอยู่นานจนเพลงจบ
“พี่หมอทีลอกเพลงมาพูดนี่นา”ผมพูดพร้อมสะอื้นแล้วออกจากอกพี่หมอที
“เอ้า ก็เพลงเขาดีจริง เลิกขี้แยได้แล้ว น้องชายพี่ไม่มีคนขี้แยนะครับ”พี่หมอทีบอกพร้อมเอาผ้าเช็ดหน้ามาช่วยผมเช็ดน้ำตา
“ครับ ผมจะเป็นน้องชายที่ดีครับ”ผมตอบ
“เห้อ....ว่าแต่ทำไมน้องชายที่ดี ให้ยาใจเม็ดแรกกับพี่ชายก็เป็นยาขมซะแล้ว”พี่หมอทีบอกพร้อมเอามือมาขยี้ที่หัวผมเบาเป็นการพูดที่หยอกล้อมากกว่าประชดประชัน แล้วพี่หมอทีก็ขับรถไปส่งผมที่อาเขต
ระหว่างทางผมนั่งเงียบแทบไม่พูดอะไรเลย มีแต่พี่หมอทีที่ยังวางตัวปกติ ชวนผมคุยนั่นคุยนี่ แต่ผมแอบสังเกตแววตาที่ไม่ปกติคู่นั้นของพี่หมอทีได้ แววตาที่ไม่สดใสเป็นประกาย แววตาที่เศร้าดูห่อเหี่ยว ผมคิดในใจว่าถ้าเราได้บอกพี่หมอทีก่อน หรือบอกเร็วกว่านี้ เราหรือพี่หมอทีคงไม่ต้องเจ็บกันมากขนาดนี้ นี่แหละเพราะเราไม่เด็ดขาดพอ มั่วแต่ห่วงนั่นห่วงนี่ คอยแต่ให้ถึงเวลานั้นเวลานี้ แล้วตอนนี้เป็นยังไงล่ะ เจ็บทั้งคู่ ดีนะที่ไม่เสียพี่หมอทีไป
ไม่ได้การแล้ว เราจะไม่คอยไม่ห่วงอะไรอีกต่อไปแล้ว ตอนนี้ที่น่าห่วงคือใจของเราและใจของใครอีกคนที่เราไปทำให้เขาเจ็บไว้มาก ต้องไปตามหาเอากลับคืนมาให้ได้  ต่อไปนี้เราจะไม่ให้ใครเจ็บเพราะเราอีกแล้ว ถ้าจะเจ็บเราขอเป็นคนเจ็บเองดีกว่า
“อ้าว น้องเอจะไปไหนครับ เดี๋ยวก็ถึงคิวแล้ว”พี่หมอทีเรียกผมทันทีที่เห็นผมเดินออกจากช่องที่จะจองตั๋วเพื่อเดินทางไปเชียงราย
“ผมจะไปตามหาหัวใจครับ ผมทำให้ใจของใครหลายคนเจ็บช้ำมาเพราะผมมากเกินไปแล้วครับ”ผมบอกแล้วเงยหน้ามองหาช่องขายตั๋วที่ต้องการจะไป
“ถ้าไปจะหนองคาย ช่องจองตั๋วอยู่ทางนี้ครับ”พี่หมอทีบอกเหมือนรู้ใจผม
“ขอบคุณครับ ขอบคุณจริงๆครับพี่หมอที .................แต่ผมมีเรื่องให้พี่หมอทีช่วยอีกเรื่องครับ พี่หมอทีช่วยโทรไปยืนยันกับคุณแม่ผมให้ทีซิครับว่าผมติดธุระสำคัญเรื่องเรียนต้องกลับขอนแก่นด่วน แล้วผมฝากให้พี่ดูแลคุณแม่กับโอ๊ตตอนที่มาถึงเชียงใหม่ด้วยนะครับ”ผมบอกพร้อมรีบเดินเพื่อจะไปจองตั๋ว
“แหม...ตั้งแต่เป็นน้องชายที่แสนดี รู้สึกว่าจะใช้พี่เก่งเหลือเกินนะครับ เรื่องดูแลคุณแม่กับโอ๊ตนะไม่มีปัญหาครับ แต่จะให้พี่โกหกคุณแม่ของน้องเอนี่คง........”พี่หมอทีทำหน้ายิ้มทะเล้นแบบเจ้าเล่ห์
ผมต้องอ้อนพี่หมอทีอยู่นานจนพี่หมอทียอมโทรไปบอกให้ ก่อนที่คุณแม่จะโทรมาเทศน์ผมกัณฑ์ใหญ่ ผมขอโทษจริงๆครับคุณแม่ แต่ตอนนี้ผมขอวางหน้าที่ลูกที่ดี หน้าที่พี่ชายที่ดี หน้าที่ทุกอย่างเอาไว้ก่อน เพราะผมมีหน้าที่อีกอย่างที่ลืมทำและต้องรีบทำคือทำตามหัวใจตัวเอง
บทที่ยี่สิบสี่ --- ตามหา
ตลอดเวลาที่ผมอยู่บนรถโดยสารที่แน่นแออัดไปด้วยผู้คนจากเชียงใหม่ปลายทางคือขอนแก่น แต่ใจของผมกลับเบาและสบายอย่างบอกไม่ถูก
ในหัวผมคิดแต่เรื่องพี่นิค เราจะเริ่มตรงไหนดี จะพูดยังไงคราวนี้เราจะยอมพี่นิคหมดทุกอย่าง ต่อให้พี่นิคจะโกรธจะว่าเรายังไง ขอให้เพียงแต่ให้เราได้เจอพี่นิค ได้พูดความในใจของเราบางก็เท่านั้นเอง (ตอนแรกผมตั้งใจว่าจะจองตั๋วไปหนองคาย แต่ไม่มีรถไป เลยเลือกที่จะไปลงขอนแก่นก่อนแล้วจะขับรถต่อไปที่หนองคายเอง ผมจำการขึ้นรถครั้งนี้ได้ไม่มีวันลืมจากเชียงใหม่ถึงขอนแก่นใช้เวลาประมาณเกือบ 12 ชั่วโมง ผมซื้อตั๋วนั่งแต่พอขึ้นรถกลับเป็นตั๋วยืน แล้วก็ได้ยืนยาวซะด้วยเกือบ 6 ชั่วโมงพอไปถึงพิษณุโลกค่อยได้นั่ง ได้นั่งไม่ถึงชั่วโมงก็ต้องลุกให้หญิงท้องนั่งอีก ทำให้ผมได้ยืนยาวมาถึงขอนแก่น จากเก้าโมงเช้าที่เชียงใหม่มาถึงเกือบๆสี่ทุ่มที่ขอนแก่น)
“ทำไมมันปวดขาอย่างนี้ว่ะ”ผมบ่นพึมพร่ำกับตัวเองระหว่างที่เดินลงจากรถเมื่อถึงที่หมาย
“คุณเอ มาครับลุงช่วยถือกระเป๋า”ลุงชัยมาคอยรับผมที่สถานีรถปรับอากาศ (ผมโทรบอกให้มารับเพราะคิดอยู่แล้วว่าต้องมาถึงขอนแก่นดึก)
“ขอบคุณครับ”ผมบอกพร้อมส่งกระเป๋าให้ทันที ก่อนเดินไปขึ้นรถ
“เห็นอาเนี๊ยะบอกว่าคุณเอมีธุระใน มอ เลยรีบกลับ ก็ดีครับ ปีใหม่กลับมาฉลองที่บ้านเราดีกว่าตอนนี้เถ้าแก่ก็อยู่ที่บ้านแล้วนะครับ”ลุงชัยรายงาน
“อะไรนะครับ อาเตี๋ยวก็อยู่บ้านแล้วเหรอ งั้นลุงช่วยไปส่งผมใน มอ เลยดีกว่าครับ ผมไม่เข้าบ้านแล้ว”ผมบอกระหว่างทางที่ใกล้จะถึงบ้านแล้ว ผมคิดว่าถ้าผมเข้าบ้านตอนนี้รับรองว่าไม่มีทางได้ไปไหนแน่ จุดประสงค์ของผมไม่ได้กลับบ้านนิ่ ผมต้องไปหนองคายไปตามหาหัวใจของผม
“ทำไมล่ะครับ น่าจะเข้าบ้านก่อนนะครับ”ลุงชัยทวงแต่ก็กลับรถเพื่อไปในมอ
“พอดีรถผมอยู่ในมอครับ ไว้ผมทำธุระเสร็จ ผมจีบเข้าบ้านนะครับ”ผมบอกลุงชัยไป
แล้วลุงชัยก็มาส่งผมที่หอพักในมอ ก่อนกลับลุงชัยยังกำชับอีกว่าให้โทรบอกอาอี๊ว่าผมเลือกที่จะเข้ามาในมอทำธุระก่อนที่จะเข้าบ้าน ผมรับปาก
ตอนแรกผมกะว่าพอเข้ามาถึงหอให้ได้อาบน้ำแล้วคงสดชื่นขึ้นมาอีกครั้งแล้วจะได้ขับรถไปหนองคายต่อ พอไปถึงที่นั่นก็เที่ยงคืนอย่างน้อย
ถ้าพี่นิคยกโทษให้ก็ขอนอนด้วยหนึ่งคืน แต่ถ้าไม่ก็หาโรงแรมนอนแล้วตอนเช้าค่อยไปว่ากันใหม่ แต่เปล่าเลยมันไม่เป็นตามที่ผมคิดคงเป็นเพราะร่างกายที่ต้องทนยืนมาบนรถที่อัดแน่นไปด้วยผู้คนเกือบสิบชั่วโมง ทำให้ผมเผลอหลับไปจนเช้าของอีกวัน
“อะไรว่ะเนี่ยะ หลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วนี่มันกี่โมงแล้วนี่”ผมตื่นขึ้นมาเพราะรู้สึกเจ็บที่แขนขวาเนื่อมาจากผมนอนตะแคงทับแขนตัวเองข้างเดียวทั้งคืน
“ดีนะเพิ่งแปดโมง ไม่สายมาก วันสิ้นปีแล้วซินะ วันสิ้นปีแต่เราต้องไม่สิ้นใจ เอสู้ๆ เตรียมพร้อมรับมือกับพี่นิคได้แล้ว ภารกิจแรกอาบน้ำแต่งตัว ภารกิจที่สองทานข้าวเช้า ภารกิจที่สามขับรถไปหนองคาย ภารกิจที่สี่ตามหาพี่นิคเพื่อเอาหัวใจตัวเองกลับมา รับทราบ”ผมทำเสียงพูดกับตัวเองเหมือนทหาร

“ทราบ ปฏิบัติ”ผมทำเสียงตอบรับตัวเองแล้วเริ่มลงมือทำตามแผนที่วางไว้
ผมขับรถมาอย่างสบายใจไม่เร่งรีบมาก รถบนท้องถนนก็มีไม่มากแล้วเพราะวันนี้เป็นวันสิ้นปีต่างคนต่างอยู่กับครอบครัวไม่ใช่วันเดินทางระหว่างขับรถผ่านเมืองอุดรผมคิดอะไรขึ้นมาได้ ผมเลยแวะเข้าตัวเมืองอุดรตอนที่ไปบ้านพี่นิคครั้งแรกพี่นิคพาผมไปตัดผมซื้อคอนเทคมาให้ เสื้อผ้าอีกแต่คราวนี้ผมไม่ได้ไปทำอะไรอย่างนั้น เพราะผมคิดว่าตอนนี้ผมพร้อมและดูดีที่สุดแล้วไม่ต้องแต่งองค์ทรงเครื่องมากนัก

Ifoot-ballZ · โพสต์ 2012-2-7 02:02:20

เอจะรับหรือไม่รับนะ จะลงเอยยังไงนิ

kengee · โพสต์ 2012-2-7 22:13:53

ขอบคุนนะคับ ^________^{:4_102:}{:4_76:}

pongsakron01 · โพสต์ 2012-2-8 11:09:00

ขอบคุณครับ

abcdefghij · โพสต์ 2012-2-17 19:00:20

อย่าพูดคำว่ารัก ถ้ายังไม่แน่นอน

jun2010 · โพสต์ 2012-3-3 00:32:32

ขอบคุณครับ

orrick · โพสต์ 2012-4-26 17:45:53

ขอบคุนนะคับ ^^

soigiro · โพสต์ 2012-4-29 18:01:52

ขอบคุณครับ ^_^

manza555 · โพสต์ 2012-5-1 19:42:32

สนุกมากๆเลย

peemakung · โพสต์ 2012-9-25 02:57:53

ขอบคุณครับ

wsdonin · โพสต์ 2012-9-28 07:16:20

ขอบคุณมากคับ

Klong · โพสต์ 2012-11-17 21:07:29

ขอบคุนครับ

kiwwy · โพสต์ 2012-11-22 23:14:33

ขอบคุณขร๊า ลุ้ก่อนนอน{:sm-38:}

TawanIndy · โพสต์ 2012-11-29 14:46:54

ขอบคุณครับ

kamaji · โพสต์ 2013-8-1 20:59:30

ขอบคุนคราบ

harain15 · โพสต์ 2013-8-11 17:48:39

ขอบคุณครับ

tarsii · โพสต์ 2013-12-10 05:31:20

ขอบคุณมากนะ

cawee · โพสต์ 2014-1-25 20:45:07

ขอบคุนคราฟ

gearsoccer · โพสต์ 2014-1-29 14:44:15

ขอบคุณครับ

sensedevil · โพสต์ 2014-3-30 14:25:50

ขอบคุณมากนะครับ

บัญชี		จำการเข้าสู่ระบบไว้	ลืมรหัสผ่าน
รหัสผ่าน			สมัครเข้าเรียน

ของขวัญ 7 ปี <หนุ่ม IT กับ DJ สุดหล่อ>(60)

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

สมาชิกจีโฟกาย 100%

สมาชิกระดับเพชรคู่

สมาชิกระดับตรีเพชร

สมาชิกระดับเพชรบริหาร

สมาชิกระดับมงกุฎ

สมาชิกระดับทับทิม

สมาชิกระดับแพลตตินั่ม

สมาชิกระดับไพลิน

สมาชิกระดับมรกต

สมาชิกระดับเพชร