ความเชื่อใจ
ความเชื่อใจในวันนี้ไม่มีแล้วเหมือนกับแก้วถูกยก...ตกแตกสลาย
หลงเหลือเพียงเศษเสี้ยวความเดียวดาย
เกลื่อนกระจัดกระจายพ่ายอีกครา
... เมื่อมันหล่นแตกกระจายกลายเป็นเศษ
ไม่มีเหตุจำเป็น -วอนเห็นค่า
ก็ในเมื่อตอนเป็นแก้วในแววตา
เธอก็ยังเมินหน้าไม่มามอง
จะเก็บเศษความเชื่อใจไว้กลอนนี้
ถึงไม่มีใครเอาเป็นเจ้าของ
แค่ฝากฝังความเจ็บช้ำน้ำตานอง
ไม่เรียกร้อง "ความสงสาร"..คำหวานใคร!
{:5_128:}{:5_116:}{:5_139:}
หน้า:
[1]