ทำได้ทุกอย่างที่ทำให้เธอไม่ห่างกัน
ผมมีเรื่องราวมาเล่าสู่กันฟังครับ ผมมีเพื่อนสนิท อยู่คนหนึ่งที่สนิทกันมาก(เพื่อนผู้หญิง)ชื่อเมย์ เรื่องมีอยู่ว่า ประมาณเดือนเมษยน 3 ปีที่แล้ว ผมได้รู้จักผู้ชายคนหนึ่ง(ชายแท้) พี่เค้าเป็นเพื่อนของพี่ชายผมชื่อพี่ปอน มีอยู่วันหนึ่งผมมีโอกาสได้ไปงานเลี้ยงของเพื่อนอีกคนของพี่ชายพร้อมกับพี่ของผม พอผมได้เห็นพี่เค้าครั้งแรก ก็รู้สึกแปลกๆ เหมือนคนที่เคยรู้จักกันมานานแล้วและรู้สึกชอบพี่เค้ามากๆจนบอกไม่ถูก ใจสั่งแต่ว่าต้องรู้จักพี่เค้าให้มากกว่านี้ให้ได้ และแล้วก็มีโอกาสได้รู้จักกับพี่เค้าซึ่งพี่ชายผมแนะนำให้รู้จัก พอได้รู้จักหัวใจผมเต้นแรงแบบบอกไม่ถูก และเราก็ได้คุยกันไปเรื่อย ๆ จนพี่ปอนถามผมว่าผมมีเพื่อนผู้หญิงน่ารัก ๆ บ้างไหม พี่ชายของผมก็พูดขึ้นมาว่ามีดิ ชื่อเมย์ น่ารักด้วยสนไหม พี่ปอนรีบบอกด้วยความสนใจ สนๆๆ พี่ขอเบอร์หรือ facebook เพื่อนเราหน่อยได้ไหม ในใจผมคิดได้อย่างเดียวว่าถ้าไม่ติดต่อ เมย์ เพื่อนของผมให้พี่ปอนรู้จักผมคงไม่มีโอกาสได้เจอพี่ปอนอีกแน่เลย ผมก็เลยทำสิ่งที่ผิดกับตัวเองมากๆๆ โดยการแนะนำ เมย์เพื่อนสนิทของผมให้ได้รู้จักกับพี่ปอน และเขาทั้งสองคนก็ได้รู้จักกันครับ เมย์ชอบพี่ปอนมาก และพี่ปอน ก็ชอบเมย์เช่นเดียวกัน ทั้งสองตกลงคบกัน ผมรู้สึกเสียใจมากๆๆเจ็บแบบบอกไม่ถูก แต่อีกใจก็รู้สึกดีใจกับเมย์ด้วยเช่นกัน ผมรู้สึกผิดกับเมย์มาตลอดที่ ผมแอบชอบพี่ปอนแต่เมย์ไม่รู้เรื่องเลย เมย์ชอบมาเล่าเรื่องพี่ปอนให้ผมฟังว่าไปเที่ยวกันมามีความสุขเล่าทุกเรื่องราว แต่ผมต้องฝืนยิ้มและแสดงความยินดีไปกับเพื่อนสนิทผม มันเจ็บมากเลยครับทุกครั้งที่ไปเที่ยวกัน 3 คนผมจะได้แต่แอบมองพี่ปอนด้วยความแอบชอบและอีกใจก็ได้แต่รู้สึกผิดกับเมย์ มาตลอดจนถึงทุกวันนี้ผมก็ยังไม่เลิกคิดถึงพี่เค้า(เพื่อนๆ คิดว่าผมทำผิดไหมครับที่ ไปแนะนำเพื่อนสนิทของตัวเองให้ได้รู้จักกับคนที่ตัวเองชอบมากที่สุด โดยที่เพื่อนสนิทของผมไม่รู้เรื่องเลยว่ากำลังทำร้ายจิตใจของเพื่อนที่รักกันมากที่สุดอยู่ ...........)-_-" เจ็บมากครับครับ...เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่น่าเห็นใจครับ...
ครั้งหนึ่งในชีวิตของผมก็เคยเป็นเช่นนี้เหมือนกันครับ...
แต่ ณ.ปัจจุบันนี้ผมยิ้มได้...ยิ้มได้อย่างไรเหรอครับ...อยากรู้ไหม...
คือ...ผมเองผ่านเรื่องราวร้าย ๆ มาหลากหลายรูปแบบมาก...จนประสบการณ์สั่งสมให้ระวังใจตัวเอง...
น้องลองมองความรักในมุมมองใหม่แบบพี่สิครับ...แล้วน้องจะมีความสุข....
โดยปกติแล้วคนเราทุกคนย่อมมีความรู้สึกดี ๆ มีความรู้สึกรักใครได้เป็นธรรมดาจริงไหมครับ...
และเมื่อเรารักใครสักคน...เราก็จะต้องการที่จะได้ยินเสียงเค้า...อยากให้เค้าพูดคุยกับเราดี ๆ ...
อยากให้เค้าเอาใจเราบ้าง...แคร์เราบ้างและอีกสารพัด...จนกระทั่งอยากได้อยู่ด้วยกัน.....
นั่นคือมุมมองของคนที่รู้ไม่เท่าทันความรัก...หากแต่ถ้าเรารู้เท่าทันความรักเสียแล้ว...เราจะมีความรักอย่างมีความสุข...
ลองมาดูกันนะครับ...
1.เคยถามตัวเองไหมครับ...ว่าการที่เรารักใครสักคนหนึ่ง...เราต้องการอะไร...แล้วหาคำตอบให้ตัวเองนะครับ...
แล้วน้องตอบมาในกระทู้นี้นะครับ...พี่จะมาคุยด้วย...และแก้ปัญหาให้น้อง...
มาตอบปัญหาที่พี่ถามนะครับ...แล้วชีวิตน้องจะมีความสุขกับความรัก...พี่รับรอง....
ขอบคุณครับ ขอบคุณประสบกรานที่มอบให้ครับ
หน้า:
[1]