...เมื่อครั้งดอกงิ้วบานในใจ
นั่งอิงแอบแนบคำนึงถึงความหลัง
ถึงเมื่อครั้งเคยฝังใจใฝ่ถวิล
ติดบ่วงเล่ห์เสน่ห์รักปักรวยริน
ไม่ยลยินบุญบาปมิหลาบกลัว
พรหมลิขิตรึเคราะห์กรรมนำพารัก
ไม่ตะหนักว่าคนดีมีลูกผัว
กริ่มราคะพาพะวงหลงเมามัว
เป็นชายชั่วยอดชายชู้อดสูตรม
ถ้อยแถลงสารภาพบาปความหลัง
หนามงิ้วยังฝังริ้วรอยคอยสาปสม
กรรมตามชิดติดความชั่วรัวระทม
ให้จอมจมสมสากรรมที่ทำมา
เข็ดแล้วเข็ดเข็ดจำสำนึกผิด
กรรมลิขิตยังติดโทษโอดมาหา
ให้พลาดสมจมจากรักหักสามครา
อนิจาเมื่อไรหนาจะสากรรม
ถึงวันนี้ชีวีอยากมีหวัง
คอยพลังโรยชื่นไม่ขื่นขำ
จะกลับตัวเริ่มใหม่ใจหนุนนำ
เพียงเจ้ากรรมให้โอกาสได้วาดเดิน
หุหุ เรื่องของความรักนี่มันแปลกมากๆครับ
ไม่รู้ว่าจะบอกอย่างไรครับ
คนที่รักก็ใช่ว่าเค้าจะรักเรา
มันยากที่จะสมหวังครับ
แต่ถ้าเป็นคนมีเจ้าของแล้ว
อย่าดีกว่าครับ
...
ความรักไม่จำเป็นต้องครอบครองคนที่เรารักนะครับ
ขอแค่คนที่รักมีความสุขก็พอครับ พี่คงไม่อ้างว้างเพราะข้างๆพี่ยังมีผมอีกคน ที่ห่วงใย ขอบคุณมากครับ
หน้า:
[1]