ธรรม โพสต์ 2012-2-7 11:34:23

...เมื่อครั้งดอกงิ้วบานในใจ


                                       นั่งอิงแอบแนบคำนึงถึงความหลัง
                                          ถึงเมื่อครั้งเคยฝังใจใฝ่ถวิล
                                        ติดบ่วงเล่ห์เสน่ห์รักปักรวยริน
                                        ไม่ยลยินบุญบาปมิหลาบกลัว

                                    พรหมลิขิตรึเคราะห์กรรมนำพารัก
                                          ไม่ตะหนักว่าคนดีมีลูกผัว
                                        กริ่มราคะพาพะวงหลงเมามัว
                                       เป็นชายชั่วยอดชายชู้อดสูตรม

                                    ถ้อยแถลงสารภาพบาปความหลัง
                                    หนามงิ้วยังฝังริ้วรอยคอยสาปสม
                                    กรรมตามชิดติดความชั่วรัวระทม
                                        ให้จอมจมสมสากรรมที่ทำมา

                                        เข็ดแล้วเข็ดเข็ดจำสำนึกผิด
                                       กรรมลิขิตยังติดโทษโอดมาหา
                                    ให้พลาดสมจมจากรักหักสามครา
                                       อนิจาเมื่อไรหนาจะสากรรม

                                           ถึงวันนี้ชีวีอยากมีหวัง
                                       คอยพลังโรยชื่นไม่ขื่นขำ
                                        จะกลับตัวเริ่มใหม่ใจหนุนนำ
                                    เพียงเจ้ากรรมให้โอกาสได้วาดเดิน

yellow2550 โพสต์ 2012-2-7 12:10:29

หุหุ เรื่องของความรักนี่มันแปลกมากๆครับ
ไม่รู้ว่าจะบอกอย่างไรครับ
คนที่รักก็ใช่ว่าเค้าจะรักเรา
มันยากที่จะสมหวังครับ
แต่ถ้าเป็นคนมีเจ้าของแล้ว
อย่าดีกว่าครับ
...
ความรักไม่จำเป็นต้องครอบครองคนที่เรารักนะครับ
ขอแค่คนที่รักมีความสุขก็พอครับ

tavan โพสต์ 2012-2-7 13:07:10

พี่คงไม่อ้างว้างเพราะข้างๆพี่ยังมีผมอีกคน ที่ห่วงใย

Blue-Roses โพสต์ 2012-2-16 17:19:37

ขอบคุณมากครับ
หน้า: [1]
ดูในรูปแบบกติ: ...เมื่อครั้งดอกงิ้วบานในใจ