ขอเพียงน้อง..ไปดี
๐ สวรรค์ส่ง..หรือสาป..หนอภาพรักจึงมาหัก..อกขึ..งดึงตัณหา
ให้รักแล้ว..กลับเลือน..เกลื้อนน้ำตา
ส่งตามมา..เกาะภาพ..เป็นคราบคาว
๐ ให้พี่ต้อง..ตกตาย..อยู่ปลายทุ่ง
กลิ่นเหล้าคลุ้ง..ลอยคลอ..ล้อลมหนาว
ห้วงหัวใจ..สีด่าง...เหมือนอย่างดาว
ต่างแต่เพียง..แสงพราว..เพราะร้าวราน
๐ เกิดจากน้อง..นวลนาง..ผู้วางรัก
เป็นกับดัก..ลวงใจ..ให้อาจหาญ
ครั้นพี่ก้าว..เข้าบ่วง..ห่วงนายพราน
ก็ประหาร..พี่ทิ้ง..ไม่จริงใจ
๐ เหลือแค่เพียง..รอยร่อง..ละอองแก้ม
ที่ลอยแซม..สาบเสือ..น้องเชื่อไหม
พี่คิดถึง..ทุกครั้ง..หยั่งทรวงใน
น้องทรามวัย..ลายฉกาจ..แถมพาดกลอน
๐ ขอเพียงน้อง..ไปดี..เถอะที่รัก
พี่นี้จัก..เก็บกรุ..อนุสรณ์
ว่าครั้งหนึ่ง..เคยแพ้..แม่งามงอน
จนหนาวร้อน..ร่อแร่..แม้ปางตาย...
ขอบใจหลายๆครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากๆคับ
หน้า:
[1]