"คืนที่..น้ำตาพราก?"
๐ หากน้ำตา..ที่หลั่ง..ยั้งไม่ได้
ก็ขอให้..ทะลัก..หนักเช่นฝน
ขอเป็นครั้ง..สุดท้าย..พ่ายจำนน
หลังกมล..ทุ่มเท..เซเพราะเธอ
๐ หลงพลาดที่..ดวงจิต..พิศวาส
ทั้งประมาท..เล่ห์กล..ยามตนเผลอ
ไม่เคยเสีย..น้ำตา..เพิ่งมาเจอ
สะกดคำ..ว่าเซ่อ!..เจอกับตัว
๐ เคยเปรียบรัก..ทำนอง..ละอองทิพย์
ขวัญระยิบ..ตระการ..ซ่านจรด-หัว
มันโสภา..เปี่ยมฤทธิ์..จิตระรัว
ยามที่กลั้ว..หลงวัตร..อัศจรรย์
๐ คิดว่าเทพ..เทวัญ..ท่านอุ้มสม
แท้ผูกปม..อุปสรรค..หนักพลิกผัน
สุขที่รับ..สะสม..ล้มกลางคัน
ทุกข์โลกันตร์..บรรจบ..รักตบตา
๐ ผู้ชายก็..มนุษย์..ยามทรุดหมอน
กายหลบซ่อน..มีบ้าง..คลั่งโหยหา
ช่วงที่หลั่ง..น้ำนัยน์..ใสออกมา
หมดน้ำยา..คือช่วง..ทรวงกล้ำกลืน
๐ ผลักน้ำตา..จากใจ..ที่ไหลอ่วม
พิษรักน่วมท่วมแผลแพ้ขมขื่น
ชะละอองฝุ่นรักพรากทั้งคืน
พรุ่งนี้ฟื้นหวังไว้..ได้ลืมเธอ..
{:5_116:}{:5_116:}{:5_116:}{:5_116:}{:5_116:}{:5_116:}{:5_116:} ขอยาทขุดแต้มน๊าๆๆ.................... กลอนเพราะมากก ขอบคุณครับ กลอนเพราะมากนะ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากๆคับ
หน้า:
[1]