++ Robot เฮ้!!! เขาคือหุ่นยนต์ ++ % 9
ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับ และขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกทีความเดิมตอนที่แล้ว
“ นัท.. เราว่ากล้วยคงจะชอบนัทนะประเมินจากสายตา การพูดคุย และการไปเที่ยวเล่นเครื่องเล่นด้วยกันในวันนี้วิเคราะห์ข้อมูลออกมาได้ว่า.. กล้วยมีแนวโน้มว่าน่าจะเป็นเกย์แล้วก็คงจะชอบนัทด้วยกล้วยจะชอบมาเบียดนัท อยู่ใกล้ๆนัทแทบจะตลอดเวลา ความเป็นไปได้ค่อนข้างสูงตามที่เราคิดน่าจะเป็นเช่นนั้นนะ จะว่าไป.. รูปหน้า ตลอดจนโครงร่างของกล้วยจัดว่าเป็นคนที่ดูดีพอควรเลย เห็นนัทเคยบอกอยากมีแฟนถ้ากล้วยได้เป็นแฟนนัทก็คงจะดี นัทคงจะมีความสุขนะ ”
“ เฮ๊ย บ้าน่า คิดเอง เออเองเลยนะไอ้นิคหุ่นบ้า มันจะเป็นงั้นไปได้ไง เราก็เพิ่งจะเจอกัน ก็ไม่ได้อะไรมากมาย แล้วจะมีโอกาสเจอกันอีกป่าวยังไม่รู้เลย ก็จริงอยู่ ที่เราบอกอยากมีแฟน อยากมีคนรัก แต่.. ตอนนี้เรามีนายแล้วอยู่เป็นเพื่อนเราแล้วนี่นา เราก็ไม่ได้สนใจเรื่องนั้นอะไรมากมายอีกแล้ว แต่.. ก็.. เอ่อ.. นายกล้วยก็น่ารักดีจริงๆด้วยว่ะ เราก็.. แอบชอบเขานิดๆเหมือนกันนะ เอาเป็นว่า.. เออ.. ยอมรับเลยก็ได้วะ ตอนกล้วยมากระแซะๆอยู่ใกล้ๆนะเราอยากหอมแก้มชะมัดยาดเลย ที่ทำเป็นบ่นๆ พูดโวยวาย ก็แค่.. กลบเกลื่อนกลัวโดนจับไต๋ได้ ก็แค่นั้นแหละ จริงๆแล้วเราชอบนะ ที่กล้วยมากอดๆเบียดๆอ่ะ เอ่อ..พูดแล้วชักเขินๆหว่ะ แหะๆ ถ้าเป็นไปได้ ก็อยากได้เจอกล้วยอีกจังเลยแฮะ แต่มันก็.. คงเป็นไปได้ยากเนอะนิค อืมม.. ตอนนี้.. ชักหิวๆแล้วดิ งั้น.. เราไปหาพ่อกันเหอะนิค ”
นัทกล่าวถึงกล้วยด้วยใบหน้าร้อนวูบๆแดงซ่านด้วยความเขิน แล้วเขาก็โอบกระชับไหล่นิค แล้วพากันมุ่งตรงไปยังศูนย์อาหารที่พ่อนั่งรออยู่ หลังจากที่เขาพากันมาเล่นเครื่องเล่นต่างๆอย่างสนุกสนานได้พักใหญ่ จนเหนื่อยและเริ่มรู้สึกหิว ระหว่างทางก็พูดคุยไปกับนิค แต่ใจกลับคิดถึงแต่นายกล้วย และการได้สัมผัสกัน แม้จะดูเหมือนแบบไม่ได้จงใจนักก็ตาม แต่มันก็ทำให้นัทรู้สึกอบอุ่นในใจลึกๆในอีกรูปแบบหนึ่ง.. นัทหนุ่มน้อยสุดหล่อ คงได้เจอรักแรกพบเข้าแล้วกระมัง..
ตอนที่ 12
รถยนตร์คันงามของ ดร.นพคุณ แล่นออกจากบริเวณหน้าสวนสนุก ในช่วงเวลาที่บ่ายจัดมากแล้ว ภายหลังจากที่ทั้ง นัท นิค และดร.นพคุณ ได้รับประทานอาหารกลางวันร่วมกันที่ศูนย์อาหารภายในสวนสนุก จนอิ่มหนำดีเป็นที่เรียบร้อย จากนั้นก็พากันออกเดินทางต่อ เพื่อไปยังที่หมายแห่งใหม่ ตลอดระยะเวลาของการการเดินทาง ทั้ง 2 หนุ่มน้อย คุยกันเจื้ยแจ้วถึงเหตุการณ์ภายในสวนสนุก ที่เพิ่งเล่นเครื่องเล่นต่างๆกันมาอย่างสนุกสนาน จวบจน กระทั่ง..ถึง ณ จุดหมายปลายทาง อันเป็นห้องทดลองส่วนตัวของ ดร.นพคุณ ที่ใช่ค้นคว้าวิจัยเกี่ยวกับอีเลคทรอนิค เครื่องกล และหุ่นยนตร์ อีกทั้งยังเป็นที่กำเนิดของนิค หุ่นน้อยเสมือนมนุษย์อีกด้วยเช่นกัน รถยนตร์แล่นมาจอดสนิทลง ที่บริเวณลานว่างหน้า โกดังใหญ่แห่งหนึ่งในแถบชานเมืองที่ดูเงียบสงบ..
“ เอาละเด็กๆ มาถึงแล้ว ไง.. นิค ได้กลับมาบ้านหลังเก่าอีกครั้ง ดีใจไหม? อาวิทยาบ่นคิดถึงนิคตลอดเลยนะ ถามเกี่ยวกับนิคแทบทุกครั้งเลย เขาคงคิดถึงนิคมากๆเลยนะ ”
“ ครับ.. คุณลุง ท่านผู้ช่วยวิทยาก็คงสบายดีใช่ไหมครับ ผมก็คิดถึงท่านผู้ช่วยวิทยามากๆเลยครับ ”
“ อืม.. ลุงว่า.. ต่อแต่นี้ นิคควรเรียกว่า อาวิทยาแทน จะดีกว่านะ เพราะนิคเป็นหลานชายของลุงแล้วนี่นา ”
“ ครับคุณลุง บันทึกข้อมูลลงหน่วยความจำ ”
“ เออ.. นัท แล้วนี่ไงลูก ห้องทดลองของพ่อ ที่ให้กำเนิดนิค นี่.. เป็นครั้งแรกเลยที่พ่อพาลูกมาที่นี่ ลูกจะได้เห็นสิ่งต่างๆของการค้นคว้าทดลองของพ่อจากที่นี่ได้ทั้งหมด เป็นไง รู้สึกอย่างไรบ้าง? อืมมม.. แล้วลูกคงยังจำอาวิทยาได้ใช่ไหม? ผู้ช่วยของพ่อน่ะ เขาก็บ่นถึงลูกตลอดเลย ว่าเป็นไงบ้าง? เข้ากับนิคได้ดีไหม? นี่ก็.. นานพอควรทีเดียว ที่อาเขาไม่ได้เจอลูกเลย เจอกันครั้งสุดท้าย คงจะสัก 2-3 ปีก่อนละมัง? ”
“ ครับ จำได้ครับ อาวิทยาใจดีมากๆด้วยครับ ผมยังจำได้เลยครับว่า อาเขาสอนอะไรต่ออะไรต่างๆแก่ผมตั้งหลายอย่างเลย อาเขาเป็นคนเก่งมากๆเลยนะครับ แล้ว..โหย.. ดีจัง ผมอยากเห็นจังเลย ว่าข้างในจะเป็นไง? จะมีอุปกรณ์อลังการเหมือนในหนังหรือเปล่าน้า ตื่นเต้นๆ แล้ว.. อาวิทยายังจะหล่อเหมือนเดิมหรือป่าวน้า ไม่ได้เจอตั้งนานคิดถึงอาเหมือนครับ ”
“ อืม.. หึหึ เอาละๆ.. เข้าไปข้างในกันเถอะเด็กๆ ”
ภายในโกดังแห่งแห่งนั้น จัดแบ่งเป็นสัดส่วน กั้นแบ่งเป็นห้องต่างๆหลายห้อง ถ้าดูผ่านๆจากภายนอก จะเหมือนกับเป็นสำนักงานเล็กๆ ที่มีการกั้นแบ่งซอยย่อยเป็นห้อง ต่างๆ เพื่อประโยชน์ใช้สอยที่ต่างกัน ทั้ง 3 เปิดประตูเข้าไปในห้องหนึ่งที่ดูใหญ่กว่าห้องอื่นๆทั้งหมด ภายในดูเหมือนห้องแลป ที่มีอุปกรณ์อีเลคโทรนิคครบครัน จัดวางอย่างเป็นระบบ ระเบียบเรียบร้อย ซึ่ง..ดูเหมือนฉากในในห้องทดลองของภาพยนตร์วิทยาศาสตร์แฟนตาซี แนวหุ่นยนตร์ ภายในห้องมีชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลารูปร่างสูงโปร่ง อยู่ในชุดเสื้อสีขาวที่ดูทะมัดทะแมงคล่องตัว กำลังง่วนอยูกับจอคอมพิวเตอร์ เมื่อได้ยินเสียงเปิดประตู เขาก็ผละจากหน้าจอคอมพิวเตอร์ แล้วตรงเข้ามาทักทายด้วยใบหน้ายิ้มร่าเริง..
เขาเอ่ยทักทาย ดร. นพคุณ จากนั้นก็หันมาทางเด็กๆ เขาลูบหัว ทั้งนัทและนิคด้วยความเอ็นดู แล้วเอ่ยทักทายพูดคุยด้วยท่าทางที่ดูใจดี และน้ำเสียงที่เป็นกันเอง
“ ไง.. นัท โตเป็นหนุ่มหล่อเลยนะ ไม่ได้เจอกันตั้งนานเลย นี่.. เห็นพี่เขาบอกว่านัทตั้งชื่อให้ RV 14 ว่านิคเหรอ? ชื่อน่ารักดี ฟังคล้องจองกับนัทเลย แล้วนัทเข้ากันได้ดีกับนิคไหม? ”
“ เข้ากันได้ดีครับอาวิทยา นิคเป็นเหมือนเพื่อน เหมือนน้องชายของผม ทำให้ผมหายเหงาได้เยอะเลย ถึงแม้จะมีที่มีอะไรขัดแย้งกันไปบ้าง แต่ก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่เลยครับ ผมชอบนิคมากๆเลยนะครับคุณอา ”
“ อืม.. ดีแล้วละ.. ไง.. นิค เป็นไงบ้าง? ดูนิคสดใสมีชีวิตชีวาขึ้นมากเลย คงจะมีความสุขนะ ได้มีเพื่อนรุ่นเดียวกันแบบนี้ คงสนุกกันใหญ่เลยละสิ ”
“ ครับคุณอาวิทยา ”
“ วันนี้นอกจากที่พ่อจะพานัทมาดูห้องทดลองของพ่อแล้ว พ่อจะตรวจสอบดูโครงสร้างร่างกายของนิค เพื่อเป็นเป็นข้อมูลในการปรับสภาพโครงสร้างใหม่ให้กับนิคในอีกเกือบ 3 เดือนข้างหน้านี้ด้วย นอกจากนี้แล้วยังจะบรรจุข้อมูลพื้นฐานความรู้ในโรงเรียนของเด็กมัธยม ให้กับนิคด้วย เพราะเมื่อเปิดเทอม เมื่อนิคไปเรียนกับลูก จะได้ไม่มีปัญหาในการเรียนรู้ อาวิทยาได้เตรียมข้อมูลเอาไว้ให้แล้วละ ”
“ ใช่แล้วละ อืม..วันนี้นิคแต่งตัวหล่อจัง แต่.. เดี๋ยวนิคคงต้องถอดชุดหล่อออกก่อนสักครู่นะ คงจะไม่อายนะที่จะต้องเปลือย ก็.. ตอนนี้ มีแต่ผู้ชายด้วยกันทั้งนั้นนี่นา งั้น.. เอาละ.. ถอดส่งมาให้อาเลย นั่น.. อย่างนั้น แล้วนิคก็ขึ้นไปนอนบนเตียงเหล็กเลย จากนั้นเข้าโหมดสแตนบายไว้ อาจะขอสแกนตรวจสอบโครงสร้างทั้งภายนอก และภายในของนิคก่อน แล้วเมื่อเรียบร้อย อาจะบรรจุข้อมูลเพิ่มเติมให้ ในหน่วยความจำของสมองกล ซึ่งคงจะต้องใช้เวลาสักพักใหญ่ ”
“ ครับคุณอาวิทยา ”
นิคจัดการถอดเสื้อผ้าออก ส่งให้ผู้ช่วยวิทยานำไปพับเก็บวางไว้ให้ที่โต๊ะมุมห้องจากนั้นนิคก็ขึ้นไปนอนบนเตียงเหล็ก ที่มีเครื่องมืออีเลคทรอนิคเป็นโลหะสีมันวาว ประกอบด้วยกลไกต่างๆมากมาย ซับซ้อน อยู่ตรงตำแหน่งเดียวกับเตียงเหล็กโละเรียบลื่นขนานอยู่ด้านบน จากนั้นเขาก็เข้าโหมดแสตนบาย ซึ่งเปรียบเสมือนการนอนหลับ หลังจากเป็นที่เรียบร้อยผู้ช่วยวิทยาก็จัดการเอา สายไฟ และอุปกรณ์แปลกๆ ติดเข้ากับส่วนต่างๆ ของร่างกายนิค แล้วก็ตรงมายังแผงเครื่องมืออุปกรณ์อีเลคทรอนิคต่างๆที่มีสวิตช์ปุ่มหลากสีสันมากมายจนดูน่าเวียนหัวด้านข้างแผงเครื่องมือมีจอคอมพิเตอร์ขนาดใหญ่ที่กำลังแสดงผล เป็นเส้นกราฟ และข้อมูลตัวเลขต่างๆ..
นัทจ้องมองการปฏิบัติการณ์ต่างๆอย่างรู้สึกทึ่ง และตื่นตะลึง มีความรู้สึกเหมือนกับว่าเขากำลังฝันไป.. ว่าได้มามีส่วนร่วมในฉากภาพยนตร์แนววิทยาศาสตร์เรื่องหนึ่ง แต่.. ที่เห็นทั้งหมดที่เห็นนั้น นั่นคือความเป็นจริงที่เขากำลังประสพอยู่ในขณะนี้ เขาอดรู้สึกชื่นชมและภาคภูมิใจในตัวพ่อของเขาไม่ได้ว่า ช่างเก่งกาจ และอัจฉริยะเหลือเกิน นี่เขามีคุณพ่อที่เก่งกาจถึงเพียงนี้เชียวหรือนี่..
ผู้ช่วยวิทยากดสวิตช์เครื่องสแกนโครงสร้าง แล้วมันก็เริ่มทำงาน ฉายเป็นแสงจ้าอาบไล้ทั่วร่างเปลือยที่ดูสมบูรณ์งดงามสมส่วนของนิค ที่กำลังหลับตาพริ้ม เสมือนกำลังนอนหลับสนิทอย่างมีความสุข ผลการสแกนส่งข้อมูลมาแสดงผลที่จอคอมพิวเตอร์ขนาดใหญ่ ฉายให้เห็นส่วนต่างๆของร่างกายนิคในภาพแบบเสมือนสามมิติ และมีข้อมูลเป็นตัวหนังสือภาษาอังกฤษ และตัวเลขเต็มจอ..
“ อืม… พี่ครับ ส่วนของสารสังเคราะห์ลาเท็กซ์ LVG 412 HMD ที่เป็นเสมือนผิวเนื้อของนิค ก็ดูสมบูรณ์ดีเกือบปกติ จะมีบางส่วนเสียหายบ้างนิดหน่อยเหมือนแผลเล็กๆ คงเพราะเกิดจากการเล่นซุกซนกันบ้าง แต่ไม่น่าเป็นปัญหาอะไร เพราะระบบคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าพิเศษ ที่ไหลเวียนไปทั่วร่างอย่างอ่อนๆ จะซ่อมแซม สมานให้เป็นเนื้อเดียวกันเป็นปกติได้ในไม่ช้า แต่.. ผมคิดว่า ในการปรับสภาพโครงสร้างคราวหน้า ผมว่าจะใช้สารสังเคราะห์ลาเท็กซ์ตัวใหม่ NVG 4465 SCL ครับ เพราะมีความยืดหยุ่นใกล้เคียงผิวเนื้อมนุษย์มากกว่า มีการสมานตัวในกรณีที่เกิดการฉีกขาดเสียหายได้เร็วกว่า นอกจากนี้ยังถ่ายเทความร้อนจากระบบวงจรภายในได้ใกล้เคียง ผิวหนังของมนุษย์มากกว่าด้วยครับ ”
“ ดีเลย งั้นเอาตามนั้นนะวิทย์ ”
“ โห.. เหลือเชื่อ เอ่อ.. คุณพ่อครับ คุณอาครับ ผมสงสัยนิดหนึ่งครับ นิคเคยบอกผมว่าเขามีประสาทสัมผัสได้เหมือนคน ผมอยากรู้ว่า เขามีได้ไงครับ ในเมื่อเขาไม่มีเส้นประสาทรับความรู้สึกแบบคนนี่คับ หรือว่า..เป็นกลไกภายใน? ผมรู้สึกข้องใจมากๆเลยครับ ”
“ คืองี้นะลูก.. โดยรอบโครงสร้างร่างกายของนิค จะมีสนามแม่เหล็กไฟฟ้าอ่อนๆ ไหลเวียนทั่วร่าง เมื่อมีสิ่งใดมาสัมผัส หรือกระทบ สนามแม่เหล็ก จะส่งข้อมูล ไปยังสมองกล เพื่อแปลงออกมาเป็นความรู้สึกต่างๆ เมื่อได้รับรู้สัมผัส สมองกลจะประมวลผลออกมาว่า สิ่งที่มากระทบนั้น.. ก่อให้เกิดความรู้สึกอย่างไร? ตามความรู้สึกแบบเดียวกับมนุษย์ แล้วสมองกลก็จะประมวลผลสั่งการถึงการถึงการแสดงออกตามอารมณ์ ตามการสัมผัส ซึ่งเป็นสิ่งละเอียดอ่อนมากๆ ยกตัวอย่างนะนัท ถ้าสิ่งที่มาสัมผัส อาจจะก่อให้เกิดความเสียหายต่อโครงสร้างได้ สมองกลจะสั่งการเพื่อที่จะได้มีการหลีกเลี่ยง เช่นสมมุติว่า.. เวลานัทโดนใครเอาเข็มมาทิ่มที่ผิวหนัง นัทก็จะ สะดุ้งแล้ว ขยับหนี เพื่อหลีกเลี่ยงเข็มที่อาจทำอันตราย ต่อผิวเนื้อของนัทไง เข้าใจไหมละลูก? นัท.. พ่ออยากจะบอกกับลูกว่า นอกจากที่พ่อจะทุ่มเท ค้นคว้าสร้างนิคขึ้นมาเพื่อเป็นเพื่อน เป็นน้องชายของลูกแล้ว จุดประสงค์หลักอีกอย่างของพ่อ ก็คือ นิคจะเป็นนวัตกรรมที่มีคุณค่า และมีประโยชน์มหาศาลแก่มวลมนุษย์ชาติในอนาตคนะลูก ”
“ จริงเหรอครับคุณพ่อ ดูช่างซับซ้อนละเอียดอ่อนมากๆเลยแล้วที่ว่า นิคจะมีคุณค่าประโยชน์มหาศาลเนี่ยจะเป็นในรูปแบบไหนครับ? ”
“ มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิต ที่มีคุณลักษณะโครงสร้างที่ซับซ้อน ละเอียดอ่อนมาก นับเป็นสิ่งมหัศจรรย์ที่น่าพิศวงที่ไม่อาจสร้างลอกเลียนแบบได้เลย ที่พ่อมุมานะ พยายามสร้างนิคขึ้นมาเพื่อให้ใกล้เคียง เสมือนมนุษย์มากที่สุดเท่าที่จะมากได้แม้จะไม่ได้ทั้งหมดก็ตาม ก็เพื่อที่ว่า.. อวัยวะ และการทำงานของส่วนต่างๆของโครงสร้างร่างกายนิค สามารถ นำไปประยุกต์ใช้ ทดแทนให้กับผู้ที่ต้องสูญเสียอวัยวะส่วนต่างๆไปในกรณีต่างๆ เช่นจากอุบัติเหตุ หรือพิการสูญเสียอวัยวะบางส่วนโดยกำเนิด เพื่อที่ว่าเขาจะได้สามารถดำรงชีวิตได้เหมือนคนทั่วไปอย่างปกติ ทุกส่วน ทุกอวัยวะของโครงสร้างร่างกายของนิค สามารถทำงานได้เหมือนอวัยวะของมนุษย์ปกติได้อย่างใกล้เคียงที่สุด เริ่มตั้งแต่.. แขน ขา ดวงตา หู ฯลฯ รวมทั้ง.. อวัยวะเพศ พ่อคิดว่า.. ลูกคงโตพอที่จะทำความเข้าใจเรื่องนี้ได้ มันเป็นธรรมชาติของมนุษย์ที่ต้องมีเซ็กส์ หรือเพศสัมพันธ์ เมื่อมีผู้ที่ต้องสูญเสียอวัยวะส่วนต่างๆไป ไม่ว่าจะส่วนไหนก็ตาม เมื่อนำเอาอวัยวะเทียมที่พัฒนามากจากโครงสร้างของอวัยวะต้นแบบจากนิค มาแทนที่ ก็จะสามารถ ใช้งานได้เหมือนอวัยวะจริงๆ ซึ่งสั่งการได้โดยตรงจากสมอง และอารมณ์ความรู้สึก ”
“ อ่า.. งั้น.. เอ่อ.. หมายความว่า.. นิค.. สามารถมีอารมณ์ แบบว่า.. เอ่อ.. คือ.. ไอ้ตรงนั้น.. อวัยวะเพศของนิค สามารถแข็งได้? เมื่อมีอารมณ์? ”
ใช่แล้วลูก มันขึ้นอยู่กับว่า.. นิคได้เรียนรู้ และเข้าใจในอารมณ์ ความรู้สึกแบบมนุษย์ได้แค่ไหน? เมื่อเขาเข้าใจอย่างแท้จริง สมองกล และส่วนลึกของอารมณ์จะสั่งการให้ตอบสนองได้ แต่.. เขาไม่สามารถให้กำเนิดได้ ทำได้แค่เพียงตอบสนองอารมณ์ในส่วนลึกได้เท่านั้น มนุษย์นับเป็นสิ่งมีชีวิตที่มหัศจรรย์ ที่น่าพิศวง ยากที่จะสร้างลอกเลียนแบบได้ทั้งหมด อย่างที่พ่อบอกไปแล้วแต่ต้นไงลูก ”
“ เง้อ.. เหลือเชื่อ ว่าแต่.. แล้วนิคสามารถเสียใจ ร้องไห้ได้ไหมครับ? ”
“ ได้สิลูก พ่อบอกแล้วไง มันขึ้นอยู่กับนิค ว่าสมองกลของเขาจะ เรียนรู้และเข้าใจในอารมณ์ความรู้สึกแบบมนุษย์ได้มากแค่ไหน? เฮ้อ.. ช่างสงสัยจริงๆนะลูก เจ้าเด็กบ๊องเอ๊ย แต่.. ก็ดีแล้วละ ลูกจะได้เข้าใจในตัวนิคได้มากขึ้นไง นิคจะเข้าใจอารมณ์ ความรู้สึกแบบมนุษย์ได้แค่ไหน? มันก็ขึ้นอยู่กับตัวลูกเลยนะนัท เพราะ.. นิค เป็นของลูก แล้วเขาก็จะอยู่กับลูก คอยดูแลลูก และเรียนรู้สิ่งต่างๆจากลูกด้วยเช่นกัน ”
“ ครับคุณพ่อ นิคเป็นของขวัญอันล้ำค่าที่สุดของผมเลย ผมสัญญาครับ ว่าผมจะรักเขาให้มากๆ ให้เหมือนเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตผมเลยครับ ”
“ ดีแล้วละลูก น้อยคนนัก หรืออาจจะมีเพียงแค่ลูกเท่านั้น ที่ได้สิ่งพิเศษ ทรงคุณค่าขนาดนี้ พ่อว่า.. พ่อเข้าใจความรู้สึกของลูกนะว่ารู้สึกกับนิคอย่างไร เพราะนิค ไม่ใช่ของเล่นไฮเทค หรือสัตว์เลี้ยงแสนรู้ แต่เขา.. คือหุ่นยนตร์ ที่เกิดมาเพื่อลูก สิ่งพิเศษสุดสำหรับลูกเพียงคนเดียว พ่อรักลูกมากนะนัท นิค ถึงได้เกิดขึ้นมาไงละลูก เพื่อลูกเพียงคนเดียว ”
“ ขอบคุณครับคุณพ่อ ผมก็รักพ่อมากที่สุดเลยครับ ที่สุดในชีวิตผมเลย ”
นัทโผเข้ากอดพ่อด้วยความตื้นตัน พ่อเขาลูบหัวเขาแล้วตบหลังเบาๆ โดยมีผู้ช่วยวิทยายืนมองแล้วยิ้มละไมด้วยความรู้สึกตื้นตันตามไปด้วย สักพัก ดร.นพคุณก็เอ่ยถามขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ดูจริงจัง
“ เออ.. วิทย์ แสกนตรวจดูระบบวงจรภายในแล้วเป็นไงบ้าง? ”
“ เท่าที่ตรวดูตอนนี้ยังไม่มีอะไรเสียหายครับพี่ แต่..ดูจากข้อมูลทางสมองกล ดูเหมือนว่า อารมณ์ ความรู้สึกของนิคจะใกล้เคียงมนุษย์มากขึ้นครับ เขาใช้โหมดอัจฉริยะไป 3 ครั้งแล้วเพื่อนัทดูเหมือนว่า เขาจะรัก และผูกพันกับนัทมากขึ้นด้วยความรู้สึกของเขาเอง
ขอบคุณครับ {:5_135:} ขอบคุนคับ{:5_130:}
ขอบคุณมากๆๆเลยครับบ สนุกมากๆเลย อยากให้มีจริง หุ่นยนต์แบบนี้ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ สนุกดีครับ ขอบคุณคับ ขอบคุณนะครับ งื้ออออออออ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]