แอบรักรุ่นน้อง
ผมสนิทกับรุ่นน้องคนนึงตั้งแต่ผม ม.3 น้องเค้าอยู่ ม.1 จนกระทั่งตอนนี้ผมจบ ม.6 แล้ว น้องเค้าอยู่ ม.4 รุ่นน้องคนนี้สนิทกับผมมาก จะเรียกว่าผมสนิทกะน้องคนนี้มากกว่าเพื่อนด้วยซ้ำไปและน้องเค้าก็เช่นกันสนิทกับผมมากกว่าเพื่อนตัวเองซะอีก น้องเค้านับถือผมเหมือนพี่ชาย เราสองคนมักไปเที่ยวด้วยกันทานข้าวกันบ่อยๆ มากกว่าที่ผมทานกับแฟนซะอีก น้องเค้าไม่เคยปิดบังอะไรกับผมเลย เราสองคนต่างคล้ายๆกัน น้องเคยแอบชอบผู้หญิงแต่ตอนนี้อกหักซะแล้ว ผมเองก็อยากจะเดินหน้ากับน้องเค้าในฐานะแฟนแต่ก็ไม่กล้าจะบอกไปกลัวน้องเค้าจะเลิกคุยกับผมไปเลย ผมเองวันๆก็นึกแต่หน้าน้องเค้า น้องเค้าก็ชอบโทรมาหาผมบ่อยๆเวลาเหงา บางทีก็ไม่ยอมกลับบ้านมานอนบ้านผม ขนาดนอนเตียงเดียวกัน ดูหนังโป๊ด้วยกัน ผมยังไม่กล้าบิ้วมีอะไรกับน้องเค้าเลย ตอนนี้ก็ได้แต่โทรหากันไปมา เร็วนี้น้องเค้าก็จะมานอนบ้านผมอีก ผมควรถึงเวลาเปิดเผยความรู้สึกรึยังครับ ไม่รู้ว่าน้องเค้าชาย 100 เปอรึเปล่า น้องเค้าเป็นเด็กเรียนไม่ชอบเล่นกีฬา ผิวขาวตี๋กล้ามนิดหน่อยน่ารักมากๆ น้องเค้าชอบอ้อนผมและชอบชวนผมไปนู่นไปนี่ ไปส่งบ้านบ่อยมากๆ รักน้องเค้ามากกว่าแฟนอีก ไม่รู้ใจตัวเองชายแท้ เกย์ หรือ เสือไบกันแน่ แต่ถ้าให้เป็นไปได้ก็อยากจะเป็นแฟนกะน้องเค้ามากๆเลยครับต้นฉบับโพสต์โดย Rolls-Royce เมื่อ 2012-3-13 23:27 static/image/common/back.gif
ผมว่า ตราบใดที่เขายังอยู่กับเรา และมีความสุขอยู่อย่ ...
สนิทกันมากครับเหมือนพี่น้องแท้ๆกันเลย ถ้าผมขาดน้องเค้าไป ผมคงรู้สึกเหมือนขาดอะไรในชีวิตไปแน่ๆ ต้นฉบับโพสต์โดย althemist เมื่อ 2012-3-13 23:52 static/image/common/back.gif
สนิทกันมากครับเหมือนพี่น้องแท้ๆกันเลย ถ้าผมขาดน้อ ...
แต่วันที่ผมจบ ม.6 น้องเค้าร้องไห้ใหญ่เลยและมาขอผมกอดด้วย เป็นหนึ่งในความสุขในชีวิตของผมเลย ใครก็ได้แนะนำหน่อยครับ ว่าถ้าเป็นพวกคุณจะทำยังไง รอให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ดีกว่า หรือไม่ลองถามแนวๆนี้บ้าง
เช่น บอกเขาว่า "มีเพื่อนชายมาขอเบอร์เรา เขาแอบชอบ นายไม่สนบ้างบ้างหรอ"
ถ้าน้องเขาเบนมาทางนี้ น่าจะทำให้เรากล้ามากขึ้น น้องเค้าอยากมีแฟนเป็นหญิงครับ แต่ด้วยนิสัยเป็นขี้อายไม่กล้าบอกก็เลยไม่สำเร็จซะทีจนน้องเค้าหมดหวังไปแล้ว ผมก็พยาพยามคอยดูน้องเค้าตลอดว่าจะแนวเบนมาด้านนี้รึเปล่า จริงๆผมก็ไม่ได้ชอบด้านนี้หรอกครับ แต่ถ้าเป็นน้องชายคนนี้ผมก็พร้อมที่จะเบนมาเพื่อรักน้องเค้าคนเดียวเท่านั้นเกิดมาไม่เคยรู้สึกว่าอยู่กับใครแล้วจะมีความสุขขนาดนี้เลย ความรู้สึกแบบนี้บางครั้งก็ทำให้เราเจ็บ แต่เรารักเขาและก็ไม่กล้าที่จะบอกเพราะมีกำแพงของคำว่ากลัวกั้นอยู่ พี่ไม่รู้จะทำไง ถ้าถึงวันนั้นวันที่เราไม่ได้เจอกันอีก สำหรับพูม ก็เป็นกำลังใจให้กันและกัน
แม้ว่าจะไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอด
แค่นึกถึง สิ่งดีดีที่เราทำมาด้วยกัน
แค่นั้นก็สุขใจแล้วฮะ :)
#เป็นกำลังใจให้ฮะ ขอแนะนำนะครับ ผมคิดว่า คุณควรจะบอกนะครับกับสิ่งที่คุณรู้สึก คุณรู้สึกอย่างไงก็บอกไปครับ คุณควรทำในสิ่งที่คุณอยากจะทำ(แต่บางครั้งก็ต้องดูโอกาสด้วย เวลา สถานที่ด้วย) ความรักหนะมันไม่มีการแบ่งหญิงหรือชายหรอกครับ เพราะตั้งแต่เกิดมาผมยังไม่เคยเห็น กฏข้อนี้เลย ส่วนใหญ่ผู้คนคิดกันไปเองว่าชายต้องคู่กับหญิง แต่คงไม่เสมอไปหรอกครับ อย่างไรเสียสิ่งที่คุณทำอยู่ก็ไม่ได้ผิดต่อคุณธรรมสะหน่อย ดังนั้นคุณอยากทำอะไรก็ทำเถอะครับ {:1_1:} เห้อช่วงนี้น้องเค้าไม่ค่อยจะมีเวลาให้ผมเลย กลัวจะเสียน้องเค้าไปจริงๆ หงุดหงิดใจมากๆ ผมก็เคยมีความรู้สึกแบบนี้เหมือนกันเพราะว่าจริงๆแล้วเราก็อยากบอก แต่เราทนความเสียใจไม่ไหว ความรู้สึกดีๆ ที่มีให้ อาจจะเปลี่ยนใจเค้าได้ เราคิดว่าอ่ะนะ กระทู้นี้เก่าแล้ว ไม่รู้ว่าเจ้าของจะได้เข้ามาอ่่านอีกไหม
ตอนมัธยมมีคนบอกว่าผมเป็นคนอบอุ่น มีรุ่นน้องหลายคนมาขอผมเป็นน้องชาย แต่ที่สนิทเห็นจะมีอยู่คนนึงเขาติดผมมาก ชอบมานอนกะผม และนอนกอดทุกคืน เขาไม่มีพ่อเข้าใจว่าคงขาดความอบอุ่น ช่วงมอปลายเขามีแฟนผู้หญิง แต่ถ้าเขาจะซื้ออะไรให้แฟนเขาก็จะซื้อเผื่อผมด้วย และให้ผมเลือกก่อน ผมไม่กล้ากอดเขากลัวเขารู้ว่าชอบเขา แต่คิดว่าพฤติกรรมผมมันบ่งบอกได้ เขาตามใจผมทุกอย่าง อยากได้ไรก็หาให้จบมัธยมผมเข้ามหาลัยและมีแฟนเป็นผู้หญิง และเคยพาไปหาเขา จากนั้นก็ไม่ได้ติดต่อกันจนผมเลิกกะแฟน และเมื่อไม่นานผมแวะไปหาเขาที่บ้านไม่เจอ แต่่คนที่บ้านเขาดีใจมากที่ผมไป เขารีบหาเบอร์ให้ผมและสั่งให้ผมติดต่อหาเขา ประโยคแรกที่เขารู้ว่าผมโทรไปก็ถามถึงแฟนผมนะ พอรู้ว่าผมอยู่คนเดียวดูเหมือนเขาจะดีใจครับ บอกว่าอยากย้ายมาอยู่กะผม ให้ผมหางานให้ แต่ผมยังไม่แน่ใจตัวเองครับว่ายังรู้สึกกะเขาเหมือนเดิมหรือป่าว ก็เลยไม่ได้ให้คำตอบที่เป็นความหวังอะไรกับเขา มันเป็นความสุขอีกแบบนะครับ ความรักที่ไม่เคยเอ่ยออกจากปากแต่เป็นความรู้สึกดีๆ ให้กันตลอดมา บอกไปตรงๆเลยครับ ก่อนที่อะไรๆ จะสายเกินไป
หน้า:
[1]