Outdoor-กับอาจารย์ 4 จบ
outdoor-กับอาจารย์(coppy)บทนำของเรื่องก่อนคือปัจจุบันผมเป็นนักศึกษาปีหนึ่งในมหาวิทยาลัยที่เป็นตลาดวิชาแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานครแต่ผมเรียนในส่วนของภูมิภาคแต่ผมมีเพื่อนเรียนอยู่ที่กรุงเทพฯอยู่ 1 คนจนเมื่อ 2 วันที่ผ่านมาผมมีโอกาสได้ลงไป กทม ไปซื้อหนังสือกับชีทเฉลยข้อสอบแถวๆหน้ามหาวิทยาลัยแห่งนั้นแหละครับซึ่งเพื่อนก็ชวนผมเข้าไปนั่งเรียนในชั้นด้วย ซึ่งก่อนที่ผมจะลงไปผมได้คุยเอ็มกับครูเอกอายุพึ่งจะ 24-25 ปีครับจบมาใหม่ๆซึ่งเคยสอนคอมผมสมัยชั้น ม.5 แต่ผมไม่รู้นะครบัว่าเค้าเป็นใครเพราะไม่เคยเห็นหน้าเค้าแต่เค้าเคยขอรูปผมไปซึ่งผมก็ให้ไปไม่ได้คิดอะไรมาก หลังจากนั้นเราก็คุยกันไปสารพัดว่าชอบอะไรยังไงจนก่อนหน้าวันที่ผมจะลงมา กทม ก็ได้คุยกันเค้าก็ชวนผมว่าจะพาไปเล่นโชว์แบบ outdoor ซึ่งผมชอบแบบนั้นตามที่เคยคุยกับเค้าไปแต่ก็บอกเค้าไปว่าผมไม่เอาแบบแทงตูดอะไรประมาณนั้นซึ่งเค้าก็ตอบตกลงผมเองก็ยังอึ่งเลยว่าทำไมมันง่ายๆแบบนี้เลยเสนออะไรไปเค้าก็ตกลงหมด แต่ยอมรับว่าในใจหนึ่งตอนนั้นผมเองเริ่มเกิดอาการปอดนั่นเองว่าจะเอาจริงหรอมันจะดีหรอง่ายๆคือเริ่มลังเลว่าจะเล่นดีมั้ยวะ แล้วถ้าไม่เล่นจะหาวิธีหลบเลียงและหนีหน้าเค้ายังไงจะเปลี่ยนเมลล์หนีเปลียนเบอร์หนีคิดไปสารพัดแต่อีกใจหนึ่งก็บอกว่าลองดูมันไม่หน้าจะมีปัญหาอะไรทั้งความกลัวและความ`เสี้ยน`ก็เข้าปกคลุมผมไปพร้อมๆกันในตอนนั้นเอง ผมนั่งเครื่องมาลงที่สุวรรณภูมิระหว่างที่กำลังรอเพื่อนอยู่ครูเอกโทรมาพอดีเค้าถามเรื่องที่พักว่าพักที่ไหนยังไง ตอนนั้นผมก็อาการเดิมครับคือทั้งกล้าๆกลัวๆและความ`เสี้ยน`ครอบงำผมในตอนนั้นครวยผมแข็งขึ้นมาทันทีเลยต้องหาที่นั่งเพื่อมันครวยผมได้สงบสติอารมณ์ แต่ยังดีที่ผมใส่กางเกงยีนในตอนนั้นเลยช่วยพรางได้มากอยู่ครับและครูเอกพูดมาว่าไม่ต้องกลัวหรอกเล่นกันแบบสนุกๆ ในตอนนั้นเองก็เกิดอาการอารมณ์กระเจิงไปเลยแบบว่าเอาไงเอากันวะกรูเลยบอกไปว่าตอนแรกกะจะพักกับเพื่อนแต่คิดไปคิดมาไม่เอาดีกว่าเดียวหาที่พักเอง ครูเอกก็ตอบกลับมาอีกว่าไม่เป็นไรเดียวจะจัดที่พักให้ตอนนั้นเองผมยิ่งเกิดอารมณ์ว่ามันหน้าจะเป็นอะไรที่ตื่นเต้นที่สุดเป็นแน่ๆเพราะแกคงสนองความชอบโชว์ของผมแน่นอนและไม่นานเพื่อนผมก็มารับไป พอถึงบ้านเพื่อนแล้วก็รีบแต่งตัวกันเพื่อจะออกไปนั่งเรียนกับเพื่อนซึ่งผมกับมันเรียนคณะและสาขาเดียวกันต่างกันแค่มันเรียนส่วนกลางผมเรียนส่วนภูมิภาค หลังจากแต่งตัวเสร็จมันเดินออกมาในชุดเสื้อยืดคอโปโลสีขาวกางเกงยีนส่วนผมเองอยู่ในชุดนักศึกษาเรียบร้อยมากเล่นเอาผมเอ๋อกินไปเลยแต่ในใจก็บอกว่าคนไม่รู้ย่อมไม่ผิด เหอๆๆ เพราะผมไม่เคยได้มานั่งเรียนส่วนกลางนิครับเลยไม่รู้ว่าต้องใส่ชุดอะไรยังไงอีกอย่างคือตอนปฐมนิเทศน์ผมก็ไม่ได้ไปนั่งฟังด้วยเพราะส่วนภูมิภาคต้องนั่งฟังผ่านดาวเทียมครับเลยเบี้ยวไม่ไปเลยระหว่างนั้นครูเอกก็โทรเข้ามาหาเป็นระยะครับเล่นเอาผมไทบจะไม่มีสมาธิทไอะไรเลยเพราะเมื่อใดที่ครูเอกโทรมาครวยผมมันพยายามจะหาทางรับสายแทนมือผมที่จะกดปุมรับซะอย่างงั้น จนมาถึงตอนเย็นเพื่อนผมชวนไปเล่นบาสแถวๆสนามบาสใต้สะพานแห่งหนึ่งแถวๆ MRT ลาดพร้าว ครับไม่ไกลจากบ้านมันครับผมก็ตอบตกลงไปเล่นด้วยตอนนั้นครูเอกก้โทรเข้ามาหาผมอีกในใจผมคิดว่ากะจะเล่นกรูให้ได้เลยใช่มั้ยครับแต่ครวยผมมันพยายามจะรับโทรศัพท์แทนผมอีกแล้วในตอนนั้น ผมก็บอกครูเอกไปว่าจะออกไปเล่นบาสกับเพื่อนที่ไหนๆครูเอกก็บอกว่างั้นเดียวจะไปรับที่นั่นไว้ใกล้ไปถึงเมื่อไหร่จะโทรไปหาอีกรอบ ตอนนั้นเองสติผมกระเจิงหายเข้าไปในกลีบเมฆแล้วอาการหัวใจเต้นสูบฉีดอย่างรุ่นแรงคิดไปต่างๆนาๆว่าจะโดนอะไรมั้งเพราะจะคิดจะเดาไปยังไงต่างๆนาๆก็ล้วนแต่จะมีแต่ความตื่นเต้นกล้าๆกลัวๆเสี่ยวและ`เสี้ยน`สุดในตอนนั้น ผมโดนเพื่อนตีหัวเข้าไปหนึ่งทีมันถามว่าเป็นอะไรเรียกตั้งนานละไม่ตอบผมเอกเลยหลุดจากภวังตอนนั้นออกมาละก็หลุดปากบอกไปว่าคนรู้จักโทรมาคืนนี้จะไปนอนบ้านเค้านะเดียวเค้าจะมารับไปตอนค่ำหน่อยคงจะเล่นบาสได้ซักแป๊ปหนึ่ง มันก็ทำหน้างงๆละบอกว่างั้นก็ตาทใจเมิงนะจะเอายังไงแล้วแล้วแต่ผมก็เลยขอยืมกระเป้าเป้มันมาแบ่งเสื้อผ้ากับขอบใช้อื่นๆในกระเป้าผมละฝากกระเป้าเสื้อผ้าอันใหญ่ผมไว้ที่มัน หลังจากเล่นบาสไปได้พักใหญ่จวนจะถึงสี่ทุ่มแล้วก็ยังไม่มีวี่แววว่าครูเอกจะมาในใจผมก็เกิดอาการแบบสงสัยกรูคงรอดแล้วละแต่อีกใจก็อะไรฟะเสียดายจริงๆอีกคสามคิดผมมันช่างตีกันเองเสียจริงๆในตอนนั้นหลังจากนั้นผมก็เดินออกนั่งพักข้างสนามแล้วโทรศัพท์ก็ดังขึ้นตอนนั้นเองที่ผมตกใจมากเห้ยเอาจริงหรอวะความคิดนั้นพุ่งเข้ามาในจิตใจอีกตอนนั้นมันไม่อะไรมาแย่งความคิดครับซึ่งตอนนั้นคิดอยู่อย่างเดียวคือความกลัวความเสี่ยวและ`เสี้ยน`นี้กรูจะได้โชว์ outdoor ตามที่คุยกับเค้าไปจริงๆหรอเนี้ยแล้วเค้าก็ดันเองจริงอีกผมคิดนานมากปลาอยจนสายหลุดไปเองผมเลยหลุดจากภวังสบัดหัวตัวเองเพื่อไล่อาการต่างๆออกไปจนครูเอกโทรเข้ามาหาผมอีกรอบในตอนนั้นผมรับสายด้วยอาการใจเต้นแรงมากมือก็สั่นไปหมดและก็เป็นไปตามคาดคือครูเอกบอกว่าตอนนี้ใกล้จะถึงแล้วนะผมทำอะไรไม่ถูกได้แต่บอกไปอย่างเดียวว่า ครับ ไม่ว่าครูเอกจะพูดอะไรผมเหมือนโดนสะกดเลย ครับ อย่างเดียวหลังจากวางสายผมก็ตะโกนบอกเพื่อนว่ากรูไปละนะเค้ามารับแล้วเพื่อนผมมันก็มั่วแต่เล่นอยู่มันก็เลยตะโกนรับมาว่า เออๆ อย่างเดียว หลังจากนั้นผมก็ลุกจะไปใส่เสื้อเพราะเล่นเป็นทีมที่ต้องถอดเสื้อเล่นครับ ตอนนั้นใส่เสื้อกล้ามเสร็จแล้วกำลังจะใส่ชุดนักศึกษาผมก็เลี้ยวมองไปเจอกับครูเอกซึ่งตอนนั้นผมเองก็ยังไม่รู้แหละครับว่านั่นแหละนายของผมกำลังจะมาสั่งให้ผมไปสนองทั้งความ`เสี้ยน`ของผมและของนายแล้วผมเลยตะโกนเรียกครูเอกไปครูเอกหันมายิ้มกับผมแปลกๆทำให้ผมสดุงว่าเห้ยสายตาแบบนี้มันแปลกๆ ครูเอกเดินตรงเข้ามาหาผมแล้วก็ยิ้มอีกทีก่อนจะถามว่าอ่าวนายบอสมาทำอะไรแถวนี้ผมเลยตอบไปว่ามาเล่นบาสกับเพื่อนละก็มาทำธุระด้วย ครูเอกยิ้มอีกละถามว่าแค่นั้นหรอเล่นเอาผมทำหน้าไม่ถูกแบบว่าครูเอกมีวิชาอ่านใจหรือยังไงเลยพยามยามก้มหน้าก้มตาจะติดกระดุมชุดนักศึกษาให้เสร็จสักพักครูเอกก็จับมือผมแน่นมากแล้วบอกว่าชอบโชว์ไม่ใช่หรอแล้วจะรีบใส่ชุดทำไม หลังจบคำถามนั่นปุ๊ปผมสดุงแบบตกใจมากในใจคิดว่าเห้ย!!!อย่าบอกนะว่าครูเอกคือคนที่คุยด้วยกันมาตลอดตั้งแต่ตอนนั้นผมเงยหน้ามองครูเอกอีกรอบครูเอกพยักหน้ายิ้มละก็หัวเราะออกมาเบาๆเหมือนจะรู้ว่าผมคิดอะไรอยู่แต่ผมนั้นหวอจนทำอะไรไม่ถูกเลย ครูเอกลากผมเข้าไปในมุมที่มีต้นไม้ขึ้นอยู่ค้อนข้างที่จะรกหน่อยๆแถวๆนั้นครูเอกสั่งผมว่าถอดเสื้อออก ตอนนั้นผมยังใบ้กินอยู่ตั้งแต่รู้ว่าคนคนั้นคือครูเอกจนสั่นแบบทำอะไรไม่ถูกเลย มารู้ตัวอีกทีตอนที่ครูเอกปลดกระดุมชุดผมออกหมดครูเอกเลยสั่งผมอีกรอบว่านายบอสถอดชุดซิผมก็ยังเฉยๆแบบอืดอาดๆทำอะไรไม่ถูกจนครูเอกเหมือนจะทนไม่ไหวเลยพูดออกมาว่า "จะถอดเองหรือจะให้ถอดให้" ผมตกใจอีกรอบแล้วค่อยๆถอดชุดนักศึกษาออกแบบกล้าๆกลัวๆ ในใจตอนนั้นไม่คิดมาก่อนว่าจะเป็นครูเอกแล้วครูเอกตอนที่สอนคอมผมอยู่ก็ไม่คิดว่าจะเป็นแบบนี้ "เอ้าช้าไรละถอดเสื้อกล้ามออกด้วยซิ" ผมหวอกินอีกรอบแบบ ห๊า!!!ตรงนี้เลยหรอแล้วจะอะไรยังไงต่อไปตอนนั้นสติผมเหมือนอยู่ครึ่งหนึ่งส่วนอีกครึ่งหายไปไหนไม่รู้แล้ว สติกลับมาอีกทีตอนที่รู้ตัวว่าครูเอกออกแรงฉีกเสื้อกล้ามผมไปแล้วตอนนั้นครูเอกเปลี่ยนสายตาไปเป็นคนละครเลยดูโหดขึ้นก่อนจะพูดว่า "อย่าขัดใจกูให้มากถ้าไม่อย่างนั้นจะโดนหนัก" ผมกลัวจนได้แต่พูดว่า "ครับ" เท่านั้นเช่นเคยก่อนที่ครูเอกจะเย็นลงแล้วหันมาขอโทษแล้วยิ้มให้ผมแล้วบอกว่า "สนุกๆน่าอย่าไปคิดมากพี่ก็อยากสนุกด้วย" ครูเอกเรียกตัวเองว่าพี่ก่อนที่ครูเอกจะตบไหล่ผมแล้วถามว่าพร้อมรึยัง ด้วยความบ้าบออะไรไม่ทราบในตอนนั้นผมก็ตอบไปอีกว่า "ครับ" ปากไว้ระบบอัตโนมัติจริงๆครูเอกสั่งให้ผมถอดกางเกงออกตอนนั้นผมไม่รู้สึกกลัวอีกแต่อย่างใดๆแต่กลัวมีทั้งความตื่นเต้นและความเสี่ยวมาแทนที่ ผมถอดกางเกงออกเหลือแต่บ็อกเซอร์ในตอนนี้ครูเอกก็บอกว่า "เร็วไปที่หารถกันพี่จองห้องพักสำหรับเราสองคนไว้ละคืนนี้" ความเสี่ยงพุ่งเข้าใส่ผมอีกในตอนนี้เพราะตอนนี้อยู่ในสภาพที่มีแต่บ็อกเซอร์ครูเอกหันมายิ้มเหมือนอ่านใจออกอีกเลยหยิบเอากางเกงขาสามส่วนมาให้ผมละบอกว่าใส่ตัวนี้แทนไปก่อนนะตอนนั้นผมรวบรวมความกล้าและความปากไว้ถามออกไปว่า "จะให้ถอดบ็อกเซอร์ด้วยมั้ยครับ" ครูเอกหันมาบอกว่าใส่ไว้ก่อนยังไม่ต้องถอดผมเลยใส่กางเกงที่ครูเอกซื้อมาให้แต่ครูเอกก็มาดึงลงจนมันโหลดลงมาเยอะพอสมควรจากที่ผมโหลดอยู่แล้วแบบพอประมาณเวลาใส่กางเกงของผมที่ขอบบ็อกเซอร์มันจะโผล่ออกมา แต่ครูเอกเล่นดึงโหลดกางเกงผมลงไปจนเห็นตัวของบ็อกเซอร์เลยถ้าจะพูดให้เห็นภาพก็ขอบกางเกงมาอยู่แถวท้องน้อยผมพอดี ผมยืนรอว่าครูเอกจะเอาเสื้อมาให้เมื่อไหร่ครูเอกหันมายิ้มอีกแล้วบอกว่าเสื้อไม่ต้องใส่ผมก็เอาละไงดอกแรกกรูโดนแล้วหลังจากนั้นครูเอกก็เอาเสื้อกับเกางเกงของผมยัดใส่เป้ของผมแล้วยื่นให้แล้วครูเอกก็เดินออกไปจากตรงนั้น ผมเลยรับสพายเป้แล้ววิ่งตามออกไปมาโผล่แถวๆซอยข้างๆสนามบาสตรงนั้นซึ่งก็พอจะมีรถอยู่ครับที่เข้าซอยนี้มาเพื่อเลี่ยงรถติดบริเวณถนนใหญ่แถวๆแยกหน้า MRT ลาดพร้าว ผมเลยถามครูเอกไปว่าจอดรถไว้ที่ไหนครูเอกหันมายิ้มแบบนั้นใส่ผมอีกแล้วละบอกว่า "แท๊คซี่" ผมอึ่งไปแบบพูดอะไรไม่ออกเลย ครูเอกเดินย้อนมาข้างๆผมแล้วบอกว่าจะเริ่มแล้วนะอาการผมตอนนั้นคือสั่นและกล้าๆกลัวๆอย่างเห็นได้ชัดครวยผมก็เล่นตลกอีกแข็งซะไม่ยอมหดเลยกางเกงขาสามส่วนที่ครูเอกให้มันดันเป็นสีขาวอีกแต่ก็พอมีลายอยู่บ้างหน้าจะดึงซีนออกไปจากขอบกางเกงที่มันตุงๆได้อยู่ ผมเดินตามครูเอกออกไปได้ซักพักก็เกือบๆจะถึงปากซอยแล้วละครับตอนนั้นอายมากกับหลายๆสายตาที่มองมาแต่เค้าก็เฉยๆสงสัยคงเพราะเ้ห็นบ่อยมั้งครับอาจจะด้วยสาเหตุที่ในซอยมีสนามบาสนั้นอยู่ ซักพักก่อนจะถึงหน้าปากซอยก็มีแท๊คซี่มาจอดทั้งๆที่ครูเอกยังไม่ได้โบกเลยแล้วครูเอกก็เปิดประตูให้ผมไปนั่งข้างหน้าผมเองก็ตกใจอีก เห้ย!!!แล้วคนขับเค้าจะไม่สงสัยอะไรเลยหรอแต่ผมก็ยอมขึ้นไปโดยดีครับเพราะเจอคำพูดที่ว่า "จะนั่งรถไปหรือจะเดินไป" ของครูเอกหลังกจาผมขึ้นไปนั่งได้ซักพักระหว่างนั้นรถกำลังติดแต่ไม่มากครับพอเคลื่อนตัวไปได้ผมหันไปมองหน้าพี่คนขับแท๊คซี่อายุหน้าจะยังสามสิบกว่าๆอยู่ครับคือดูยังไม่แก่ พี่แกก็หันมายิ้มให้ผมแปลกๆแบบครูเอกอีกแล้วผมก็ถึงบางอ้อทันทีหลังจากพี่ป้อมคนขับแท๊คซี่หันมาถามครูเอกว่า "จะไปไหนครับนาย" ครูเอกก็บอกว่าไป ลาดพร้าว 35 หลังจากนั้นพี่ป้อมก็ปรับเก้าอี้ที่ผมนั่งให้เอนลงลงไปให้พออยู่ในระนาบที่หัวผมโผล่พ้นขอบหน้าต่าง ซักพักครูเอกยื่นมือมาดึงเอามือผมไปไขว้ไว้ที่หลังเบาะแล้วจากนั้นผมก็รู้สึกว่าจะเป็นเชือกหรืออะไรซักอย่างมัดมือผมไว้ "บอสพี่ขอลองเล่นหน่อยได้มั้ย" ครูเอกถามแบบจะหัวเราะผมเองได้แต่เสี่ยวซี๊ดพี่ป้อมเองก็ใช่เล่นแกขับรถของแกไปเรื้อยๆแต่ถ้ารถหยุดหรือติดแดงเมื่อไหร่แกจะต้องมาร่วมมือกับครูเอกตลอด ผมก็เสี่ยวกลัวคนข้างนอกจะเห็นโดยเฉพาะตอนติดไฟแดงแต่รถของพี่ป้อมแกก็พอมีฟิล์มในระดับหนึ่งแต่ก็ไม่มืดมากตามที่แท๊คซี่จะทำได้บวกกับเป็นนั้นก็ใกล้ๆจะดึกแล้วรถก็เลยมีไม่มากแสงก็ไม่เยอะเท่าไหร่นอกจากแสงไฟที่จะส่องทะลุฟิล์มเข้ามาในรถ ครูเอกเริ่มเล่นผมแบบนิ่งๆเพระแกนั่งอยู่ด้านหลังผมซึ่งตอนนี้เอนเก้าอี้ไปข้างหลังก็มากพอที่จะสบตากกันได้ในขณะที่ครูเอกนั่งอยู่หลังเบาะของผมที่พี่ป้อมแกปรับเอนให้ ครูเอกเริ่มลูบไปตามต้นแขนของผมก่อนครับเล่นเอาขนลุกเลยจริงๆครับเพราะนอกจากจะตื่นเต้นละก็เสี่ยวแล้วครั้งนี้ยังเป็นครั้งแรกของผมอีกที่ได้มาเล่นอะไรแบบนี้ "รู้มั้ยพี่อยากเล่นแบบนี้มาตั้งนานละตั้งแต่ที่พี่ไปเห็นบอสถอดเสื้อเล่นบาสอยู่ในโรงยิมที่โรงเรียน" จบประโยคนี้ผมพอจะเข้าใจอะไรบางอย่างแล้วครับว่าทำไมเวลาผมเลิกเรียนแล้วไปเล่นบาสจะเจอครูเอกบ่อยมากๆเรียกได้ว่า 5 วันจันทร์ถึงศึกร์จะเจอไม่ต่ำกว่า 3-4 วันบางอาทิตย์มาทุกวันเลยแล้วครูเอกมักจะขอตัวไปนั่งพักที่อัฒจรรย์ในโรงยิมตลอดเวลาที่ผมอยู่ทีมที่ต้องถอดเสื้อเล่น จะว่าไปแล้วครูเอกได้สัมผัสผมถึงเนื้อถึงตัวแบบจริงๆก็รอบนี้แหละครับรอบแรกหลังจากที่ผมเคยโดนครูเอกทำโทษไปตอนที่ลืมเอาสมุดคอมไปซึ่งเพื่อนๆผมก็โดนกันไปเล็กๆน้อยๆแต่ผมนี้ซิโดนครูเอกบิดหัวนมจนช้ำเลย ครูเอกเริ่มจะลูบเข้ามาแถวๆต้นคอกับหน้าอกของผมก่อนที่แกจะใช้นิ้วชี้เขี่ยหัวนมของผมนมันแข็งแล้วยังเอามือมาบีบเล่นอีกตอนนั้นผมทั้งเสี่ยวมากในอีกอารมณ์คืออยากน้ำแตกสุดๆตอนนั้นระหว่างที่ผมกำลังเสียวแบบหลับตาไม่มองสิ่งรอบข้างอยู่ขั้นก็รู้สึกว่ามีปากมาครอบและปลายลิ้นมาตวัดที่หัวนมของผม ผมลืมตาขึ้นมาดูก็อึ่งไปพอสมควรคือครูเอกย้ายไปนั่งที่นั่งข้างหลังคนขับเก้าอี้ของผมถูกปรับเอนให้ลงไปให้เกือบจะนอนได้แล้วครับครูเอกกำลังดูดและเอาลิ้นมาตวัดหัวนมผมเล่นจนผมเสี่ยวสะท้านสุดๆแทบจะร้องออกมาแต่ก็พยายามเก็บเสียงเอาไว้ หลังจากนั้นรถก็หยุดอยู่ที่ไหนซักแห่งมืดๆผมคิดว่าคงเป็นที่ไหนซักแห่งในซอยไหนนั้นซักซอยพี่ป้อมดับเครื่องรถแล้วเปิดหน้าต่างตอนแรกผมตกใจจนกระตุกเล็กน้อยซึ่งในตอนนั้นครูเอกยังไม่เลิกอร่อยก็หัวนมของผมซักที ซักพักครูเอกก็เงยหน้าขึ้นพร้อมกับยิ้มให้ผมก่อนที่จะปลดเชือกที่มันมือผมเชิงว่าเราไปที่พักกันได้ละ "นายครับผมของลองซักหน่อยจะได้มั้ย" เสียงของพี่ป้อมเลยเอาผมสดุดเลยครูเอกพยักหน้ารับ เห้ย!!!อะไรวะเนี้ยแต่ก่อนที่ผมจะทันได้คิดไปต่ออย่างอื่นปากของพี่ป้อมก็ลงไปอยู่แถวๆหน้าท้องผมเรียบร้อนแกไซร้เก่งมากผมยอมรับผมเกร็งจนซิกแพคอันน้อยนิดของผมพอจะออกมาให้เห็นเป็นรูปร่างบางผมเองก็งงอยู่ว่า่เล่นกีฬาก็มากทำไมมันไม่ยอมมีเแบบชัดๆเหมือนชาวบ้านเค้าซักที พี่ป้องไซร้ผมไปเรียกว่าเกือบจะทั่วทั้งตัวโดยเฉพาะหัวนมผมพี่แกก็เล่นตวัดแบบไม่ได้เอาปากครอบแต่เอาลิ้นออกมาเลียให้เห็นๆเลยน้ำหนักลิ้นรู้สึกจะเยอะกว่าครูเอกจนผมต้องเบี่ยงตัวหลบเลยเพราะเสี่ยวสุดๆ หลังจากนั้นครูเอกปลดเชือกที่มัดมือผมไว้พี่ป้อมก็ปรับเบาะให้เป็นแบบเดิม "ถอดกางเกงที่ให้ไปออกเก็บไว้ในประเป้าให้เหลือแต่บ๊อกเซอร์นะ" ตอนนั้นผม`เสี้ยน`กินสุดๆอารมณ์กระเจิงเหมือนจะหมดแล้วซึ่งยางอายแต่มันก็ยังพอมีเหลืออยู่บ้างเพราะความที่กลัวๆแต่มันไม่รู้สึกกลัวแบบช่วงก่อนหน้านั้นแต่มันกลายเป็นความเสี่ยวและความ`เสี้ยน`เข้ามาแทนที่ไปเกือบจะเต็มสตรีมในตอนนั้น ผมรีบถอดตามตามที่ครูเอกสั่งแล้วออกไปยืนนอกรถดูได้ว่าตอนนี้รถเข้ามาอยู่ในซอยแห่งหนึ่งที่จอดรถตรงนี้เปรียวๆ ครูบอกว่าจากตรงนี้เราจะเดินไปที่พักที่ครูเอกจองไว้กันหลังจากนั้นครูเอกก็ไปคุยกับพี่ป้อมว่ายังไงผมก็ไม่ทราบระหว่างนั้นก็มีรถผ่านมาบริเวณนั้นไปแต่ก็ไม่มาก ผมเองก็ไม่รู้ว่าเค้าจะเห็นผมรึเปล่าแต่ก็อารมณ์อยากโชว์มากกว่าอารมณ์อายละครับในตอนนั้น ซักพักครูเอกก็เดินมาข้างๆผมแล้วเดินนำผมออกไปหลังจากนั้นพี่ป้อมก็ขับรถออกไป ผมกับครูเอกเดินไปจนเจอรู้สึกจะเป็นเพิงร้านริมถนนในซอนนั้นแหละครับบริเวณนั้นมืดครับไม่รู้ว่าไม่มีไฟหรือไฟเสียซึ่งผมไม่ได้สังเกตุ ครูเอกผลักผมเข้าไปริมเพิงนั้นครับหลังจากนั้นก็เอามือล้วงเข้าไปในบ๊อกเซอร์กับกางเกงในผมตอนนั้นตกใจมากครับไม่คิดว่าครูเอกจะเล่นแบบนี้เลยหรอครูเอกบีบครวยผมเล่นอย่างมันมีเลยครับแล้วหันมายิ้มบอกว่าพอดีมือเลยนะนิ หลังจากนั้นครูเอกดึงขอบกางเกงบีฮกเซอร์และกางเกงในของผมลงไปจนครวยผมโผล่ออกไปครูเอกเอาปากเข้าครอบทันทีครับแล้วรูดเข้ารูดออกประมาณ 5 ทีหลังจากนั้นก็เก็บเข้าที่เดิมและยิ้มให้ผมบอกผมว่า "สนุกแน่คืนนี้" หลังจากนั้นครูเอกก็เดินนำผมไปจนถึงที่พักที่ครูเอกจองไว้ในซอยนั้นเดินเข้าไปจากตรงนั้นค้อนข้างลึกพอสมควรครับ พอถึงห้องพักที่ครูเอกเปิดไว้บรรยากาศในห้องก็เหมือนๆอพาร์ทเม้นท์ทั่วๆไปแต่ทางออกไประเบียบหลังนั้นเป็นประตูบานเลื่อนครับสามารถดึงม่านมาปิดได้ครับหลังจากถึงห้องแล้วครูเอกบอกให้ผมไปถอดบ๊อกเซอร์ออกแล้วใส่กางเกงที่ครูเอกให้ผมมาหลังจากผมเปลี่ยนเสร็จเดินออกมาครูเอกบอกว่าไปหาอะไรกินกัน ครูเอกยื่นเสื้อกล้ามให้ผมใส่ตัวหนึ่งครับแต่พอผมใส่แล้วเป้นเสื้อกล้ามที่รอบแขนใหญ่ช่วงอกก็ลึกครับแล้วก็หลวมๆสรุปแล้วดูยังไงก็ไม่ต่างจากผมแก้เสื้ออยู่ดีครับเพราะบางครั้งเดินๆไปหัวนมก็โผล่ออกมาทักทายโลกเหมือนไม่ได้ใส่อะไรเลย ครูเอกเองในตอนนั้นก็ถอดเสื้อทำงานที่ตัวเองใส่ออกเหลือแต่เสื้อกล้ามเหมือนกันสังเกตุจากชุดแล้วคาดว่าหน้าครูเอกหน้าจะทำงานเป็นอาจารย์แบบเดิมแน่ๆหลังจากนั้นก็เปลี่ยนใส่กางเกงขาสั้นครูเอกดูมิดชิดกว่าผมมากเสื้อกล้ามของครูเอกแอบรัดจนผมเห็นหัวนมครูเอกนูนออกเห็นแล้วอยากเอามือไปจับบีบเล่นมากๆครับ หลังจากนั้นผมกับครูเอกก็เดินออกไปเกือบๆถึงหน้าปากซอยหยุดตรงร้านอาหารตามสั่งแล้วนั่งสั่งข้าวกินกันตรงนั้นถ้าดูผ่านๆปล้วหลายๆคนจะมองว่าผมกับครูเอกเป็นพี่น้องกันแน่ๆเพราะครูเอกก็ยังไม่ได้อายุมากผมเองก็ 19 แล้ว หลังจากกินข้าวเสร็จผมกับครูเอกก็เดินกลับห้องพักพอมาถึงห้องครูเอกปิดไฟในห้องทั้งหมดหลังครับหลังจากนั้นเดินไปดึงเปิดผ้าม่านที่ปิดประตูบานเลื่อนมุ้งลวดเอาไว้แสงไฟจากข้างนอกเลยส่องเข้ามาข้างในพอสลัวๆครับ "ถอดทุกอย่างที่มีอกให้หมด" เสียงสั่งมาจากครูเอกครับแต่ผมก็ยอมทำตามแต่โดยดีเพราะความ`เสี้ยน`ได้เข้าครอบงำผมเต็ม 100% แน่นอนแล้วครับในตอนนั้น . . . . . ปล.วันนี้พอแค่นี้ก่อนนะครับเดียวพรุ่งนี้ผมจะมาเล่าต่อว่าในคืนนั้นเกิดอะไรขึ้นกับผมบ้าง แล้วหลังจากนั้นอีก 2 วันที่เหลือที่ผมอยู่ในกรุงเทพฯนั้นโดนอะไรไปบ้าง เรื่องนี้เป็นประสบการณ์จริงที่ผมสัมผัสมาเลยครับและติดใจมากๆหลังจากนั้นครูเอกลากผมไปยืนอยู่แถวๆประตูบานเลื่อนพอดีหลังจากนั้นก็เอาเชือกที่ครูเอกเตรียมไว้ออกมามัดมือไว้กับราวผ้าม่านหลังจากครูเอกก็ดึงเปิดประตูบานเลื่อนออก ช่วงอารมณ์นั้นเล่นเอาผมหวิวๆแบบบอกไม่ถูกแต่จากระเบียบห้องนั้นซึ่งอยู่ชั้น 4 ก็ไม่ค่อยจะมีอาคารไหนหันหน้ามาทางห้องที่ผมอยู่ส่วนอาคารไหนที่หน้าต่างหันมาตรงบริเวณที่ผมยืนอยู่ก็เหมือนจะปิดไฟนอนกันไปแล้วเพราะเวลาก็ร่วมเข้าไปจะเที่ยงคืนอยู่แล้วตอนนั้นบวกกับความยาวของระเบียงมาถึงประตูบานเลื่อนที่ผมโดนมัดอยู่ตรงนั้นก็ยาวแบบพอดิบพอดีคนข้างล่างถ้าจะเห็นก็คงจะเห็นแว๊ปๆ "ตื่นเต้นมั้ย" ครูเอกคล้ายๆจะกระซิบถามผมในตอนนั้นผมก็ตอบเป็นแต่ "ครับ" ตามระเบียบมันก็อยากจะพูดอย่างอื่นนะครับแต่ในตอนนั้นมันพูดไม่ออกจริงๆ ครูเอกก็ไม่รอช้าเข้าไปยืนประกบด้านหลังผมปากของครูเอกไซร้อยู่ตามซอกคอของผมถ้าอารมณ์ในตอนนั้นคงบอกเสี่ยวแต่ถ้าพูดในศัพท์ชาวบ้านคือจักจี้นี้เองมือของครูเอกก็ไม่ได้อยู่สุขลูบไล้ไปตามตัวของผม "อย่าครางดังซิ" ครูเอกพูดเหมือนกระซิบผมข้างหูอีกคำ หลังจากนั้นผมรู้สึกว่าครูเอกเอาอะไรบางอย่างซึ่งหน้าจะเป็นเบบี้ออยแน่นอนมาทาทั่วตัวผมเลย ครูเอกชโลมเบบี้ออยอีกครั้งตรงครวยผมด้วยความที่ผมขลิบไปแล้วเลยไม่มีหนังหุ้มครูเอกก็เล่นหัวครวยของผมทั้งเอามือถูดตรงบริเวณส่วนหัวแล้วก็แถวๆเส้นสองสลึง ตอนนั้นผมอยากจะระบายความเสี่ยวออกมาด้วยการคราวดังๆแต่ทำไม่ได้เพราะครูเอกสั่งผมไว้ก่อนที่จะเล่นครวยผมว่าห้ามครางหรือส่งเสียงใดๆทั้งสิ้นผมบอกตามตรงว่ามันทรมานมากๆที่ระบายความเสี่ยวอะไรออกมาไม่ได้เลยด้วยความที่ไม่มีอะไรมาปิดปากของผมด้วยเหมือนคนที่อยากจะพูดแต่พูดไม่ได้ ครูเอกนวดเล่นแถวๆบริเวณครวยของผมอยู่นานพอสมควรครับผมเองก็อกจะแตกเนื่องจากส่งเสียงอะไรไม่ได้นอกจากการหายใจเข้าออกลึกๆของผมจะเป้นตัวช่วยผ่อนคลายได้บางนอกนั้นก็ไม่ได้ช่วยอะไรผมเลย ซักพักครูเอกก็หยุดเล่นทั้งๆที่ผมก็ใกล้จะถึงแล้วแท้ๆอารมณ์เหมือนมันมาจ่อปากเขื่อนจะออกอยู่แล้วแต่แล้วประตูเขื่อนก็ปิดไปซึ่งเหมือนครูเอกจะรู้เรพาะผมได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆของครูเอก หลังจากที่ครูเอกจะเดินไปหยิบอะไรซักอย่างก็พ่นลมเบาๆใส่หลังหูผมเสี่ยวจนขนลุกทั้งตัวเลยครับหลังจากนั้นซักพักครูเอกเดินมาข้างหน้าผมตอนนั้นสีหน้าครูเอกดูเรียบและเฉยมากๆ หลังจากนั้นก็ครูเอกเริ่มไซร้คอผมอีกครั้งและดูดหัวนมของผมก่อนจะใช้ไม้หนีบผ้าที่ผมเห็นมันอยู่ในตู้เสื้อผ้าที่เค้าเตรียมไว้ให้คนพักมาหนีบที่หัวนมผมซึ่งตอนนั้นกำลังแข็งและชูชันไม่ต่างจากครวยผมเลยในตอนนั้น อ่า......... ผมเผลอหลุดเสียงร้องออกมาตอนที่ครูเอกเอาไม้หนีบมาหนีบที่หัวนมของผมอยากจะดิ้นให้ตายเลยตอนนั้นทรมานมากๆครับครูเอกเล่นหนีบแต่ตรงหัวนมที่มันตั้งชูขั้นมาในตอนนั้นและคงจะเป็นเพราะครั้งแรกของผมด้วยตอนนั้นที่โดนแบบนี้ อาการเกร็งไปทั้งตัวเกิดผมกับผมในตอนนั้นครูเอกมองหน้าผมแล้วยิ้มด้วยสีหน้าที่ถึงความสะใจก่อนจะพูดว่า "นึกว่าชินแล้ว" เพราะสมัยตอนผมเรียนกับครูเอกเวลาโดนทำโทษทีไรผมโดนบิดหัวนมตลอด สีหน้าความสะใจของครูเอกในตอนนั้นคงจะต่างกับสีหน้าผมเอามากๆเรพาะผมทั้งเหงือออกเต็มตัวทั้งเสี่ยวและทรมานระหว่างนั้นมือของครูเอกก็ขย้ำครวยผมเล่นอีกครั้ง ครูเอกเดินไปหยิบเอายามาให้ผมกินซึ่งผมเดาได้แน่นอนว่าไวอาก้าชัวร์เพราะเดียวนี้อนุญาติให้ขายกันได้ทั่วไปแล้วผมก็เอาพยายามเบี่ยงปากหลบไม่กินและทั้งบอกครูเอกไปว่า "ผมไม่เอา ไม่กิน" เพราะผมกลัวจริงๆแหละครับ เลี่ยงอยู่นานจนครูเอกจับกรอกปากผมเลยแต่ผมก็ป่วนออกตอนนั้นผมเห็นสีหน้าอำมหิตของครูเอกเกิดขึ้นอีกครั้งเล่นเอาผมแทบทรุดเลยไม่รอดแน่ๆกรูผมคิดในใจตอนนั้นได้อย่างเดียว และแน่นอนว่าตามมาด้วยเสียงดัง ตุ๊บ!!! มัดครูเอกคาอยู่ที่ท้องของผมซึ่งในตอนนั้นเองจุกจนงอเลยพูดอะไรไม่ออกเลยได้แต่งอตัวเพื่อทุเลาความเจ็บและจุกอย่างเดียวในตอนนั้น หลังจากนั้นครูเอกเอามือมาบีบตัวไม้หนีบกำลังหนีบหัวนมผมอยู่ในตอนนั้นแล้วบิดเลยเหมือนที่ครูเอกทำโทษผมบ่อยๆในตอนสมัยเรียนจากตอนนั้นที่ผมลอตัวอยู่กลับยืดขึ้นโดยอัตโนมัติและพยายามเอียงตัวไปตามองศาที่โดนบิดจะตอนนั้นเองที่ผมหายใจแรงมากๆเหมือนจะต้องส่งเสียงอะไรออกมาซักอย่างแต่ก่อนที่จะได้ส่งเสียงอะไรออกไปมือครูเอกก็มาบีบที่มุมปากของผมพอดิบพอดี ครูเอกบีบแรงมากผนังปากของผมกับเหล็กดัดฟันของผมบีบเข้าหากันและเสียดสีกันเนื่องจากจังหวะของผมจะขยับปากพูดด้วยแต่ทำไม่ได้เพระโดนบีบอยู่จนผมรู้สึกว่าต้องเป็นแผลแน่ๆ "ผมขอโทษครับ" ผมพยายามจะพูดออกไปทั้งที่โดนบีบปากอยู่แบบนั้นเสียงเลยดูอู่อี่ไปหมดแต่เหมือนครูเอกจะได้ยินเลยหยุดก็สีหน้าก็กลับไปเรียบเฉยอีกครั้งแต่ก็แฝงไปด้วยนัยตาที่บ่งบอกว่าผมยังต้องโดนต่ออีกแน่ๆ ครูเอกปลดเชือกออกผมหล่นลงไปกองกับพื้นเหมือนคนหมดแรง "ขึ้นไปนอนบนเตียง" เสียงสั่งมาจากครูเอกมันนิ่มๆและเฉียบจนผมขนลุกเลยกลัวว่าจะโดนครูเอกตูสแน่นอนทั้งๆที่ผมของไปว่าไม่เล่นนะตั้งแต่ที่เราคุยกันไปตอนแรกๆ ครูเอกเดินไปปิดประตูบานเลื่อนทำให้ผมสัมผัสได้กับความเย็นของแอร์ในห้องซึ่งตอนนี้มันเย็นแบบหวิวๆกับผมดีเหลือเกินกับแสงสลัวๆที่ส่องผ่านประตูบานเลือนที่ไม่ได้ปิดม่านไว้เข้ามา ครูเอกเดินออกห้องน้ำพร้อมกับแก้ผ้าหมดเป็นครั้งแรกที่ผมได้เห็นครูเอกในสภาพแบบนั้นครวยของครูเอกก็ใหญ่พอดูครับแต่ไม่รู้จะกะยังไงดีเอาเป็นว่ามือผมกำได้แบบพอดิบพอดีน่ะครับ ครูเอกเรียกผมให้เข้าไปอาบน้ำตอนนั้นสั่งให้ผมนอนอยู่ในอ่างเฉยๆก่อนแล้วจากนั้นครูเอกก็เปิดประตูเข้ามาพร้อมกับขวดน้ำดืมฟรีที่เค้าเอาให้ 2 ขวดเย็นจนไอขึ้นเลยเป็นไปตามคาดของผมครับ ครูเอกาเอาน้ำเย็นเทราดผมตั้งแต่หัวลงเท้าเลยน้ำเย็นมากจนผมสั่นเลยเพราะโดนไปทั้งสองขวดเลย หลังจากนั้นครูเอกก็บอกให้ผมอาบน้ำผมก็อาบอย่างรวดเร็วหลังจากนั้นครูเอกก็เข้าไปอาบต่อผมเองคิดตอนนั้นว่าคงจะไม่โดนอะไรแล้วละ "ใส่เสื้อผ้าทำไมบอส" ครูเอกทักผมหลังจากออกห้องน้ำมาผมใบ้กินอีกครับ อะไรวะยังไม่จบอีกหรอ!!! คิดในใจอยู่ตอนนั้นครูเอกสั่งให้ผมถอดเสื้อผ้าออกอีกครั้งให้เหลือแต่กางเกงตอนแรกผมก็กำลังตั้งท่าจะไม่เอาด้วยอยู่พอครูเอกสบตาผมอีกครั้งเหตุการณ์เมื่อครู่ที่ผ่านมายังจำติดหัวอยู่เลยผมเลยต้องยอม หลังจากนั้นครูเอกอาบน้ำเสร็จก็เปลี่ยนใส่แต่กางเกงเช่นกันครูเอกพาผมเดินออกไปตรงระเบียบเลยทีนี้และสั่งให้ผมยืนพิงระเบียบด้านซ้ายมือในตอนนั้นเท่ากับว่าจากระเบียบผมยืนหันหน้าให้ถนนเต็มๆแต่ดึงแล้วตอนนั้นหน้าจะไม่ต่ำกว่าเที่ยงคืนกว่าๆแล้วแต่ผมก็สังเกตุเห็นได้ว่ารถก็มีผ่านไปเป็นช่วงๆ ครูเอกดึงกางเกงและกางเกงในผมลงไปกองไว้กับพื้นหลังจากนั้นก็บรรเลงดูดและชักอย่างเมามันมือก็เอื้อมขึ้นมาบี้หัวนมซึ่งตอนนั้ยอมรับว่าเคลิ้มมากๆซะจนเหมือนยางอายผมหมดไปแล้วในตอนนั้นแต่ก็อาจจะด้วยความมั่นใจนะครับว่าไม่หน้าจะมีใครเห็นแน่นอนเพราะว่าดึกแล้ว ครูเอกเล่นอยู่แบบนั้นแหละครับจนผมแตกคาปากเลยตอนที่ลิ้นของครูเอกกำลังสนุกสนานอยู่กับเส้นสองสลึง หลังจากผมแตกแล้วผมก็ช่วยชักให้ครูเอกครับตอนแรกครูเอกขอให้ผมอมครวยให้เหมือนกับที่ครูเอกทไต่ด้วยว่าในปากผมมันมีสปริงอยู่เพราะผมปักสกรูละก็จัดฟันอยู่ขืนดูดๆอมๆเข้าไปมีหวังครวยครูเอกพังยับเยินแน่ๆแต่ก่อนที่ครูเอกจะแตกก็สั่งให้ผมหยุดแล้วรีบลากผมแล้วผลักลงไปบนที่นอนก่อนที่ครูเอกจะสาวครวยตัวเองต่ออีกซักพักก็ปล่อยน้ำแตกออกมาเต็มตัวผมเลย "เห้ย!!!ครูอาบน้ำแล้วนะ" ประโยคแรกที่ผมพูดได้เต็มปากเต็มคำนับตั้งแต่เจอครูเอกในวันนั้นซึ่งเป็นเหมือนการพูดคุยกันปกติสมัยที่ครูเอกสอนผม ครูเอกหันมายิ้มแต่ก็ไม่พูดอะไรก่อนจะเอามือของตัวเองมาละแลงน้ำของครูเอกที่ตัวผมจนเต็มตัวผมก่อนที่ครูเอกจะบอกว่า "หลับกันเถอะเหนื่อย..." หลังจากนั้นครูเอกก็ล้มตัวลงมานอนข้างๆผมซึ่งในห้องตอนนั้นมันเป็นเตียงเดียวเลยต้องนอนข้างๆกัน ผมเองกำลังจะลุกไปล้างตัวแต่ครูเอกก็กดตัวผมลงไปนอนทั้งๆแบบนั้นเลยแถมยังถอดกางเกงกับกางเกงในผมโยนทิ้งไปข้างเตียง สรุปคืนนั้นผมต้องนอนทั้งที่ไม่ได้ใส่อะไรแล้วนอนไปกับคราบน้ำกามของครูเอกที่เต็มตัวผมอยู่แบบนั้นซึ่งในตอนเช้าที่ผมตื่นมามันแห้งเป็นคราบเลยแต่ก็จัดการล้างออกไปได้พร้อมกับการอาบน้ำ "ไม่ไปทำงานหรอครู" ผมเริ่มคุยก่อนในวันนั้น "ลาไว้แล้ว 3 วัน" ครูเอกพูดจบพร้อมกับยิ้ม แต่ผมเองอึ่งว่าลาเพื่อนมาเล่นกับผมโดยเฉพาะเลยจริงๆเพราะผมก็ลงไป กทม. 3 วันเช่นกัน "แล้วครูทำงานที่ไหนหรอ" ผมถามต่อแบบอยากรู้มากครูตอบมาอีกครั้งก็เล่นเอาผมทึ่งตาค้างเลยเพราะครูเอกเป็นครูสอนอยู่ที่มหาวิทยาลัยที่ผมกำลังเรียนอยู่นั่นเอง
7โมงเช้าวันนั้นดูเหมือนจะเป็นอะไรที่ชิลๆครับเหมือนทุกอย่างจะเป็นปกติวันนั้นฟ้าครึ้มๆมีเสียงฟ้าร้องมาเป็นระยะก่อนที่ฝนจะค่อยๆเทลงมาแต่ก็ไม่มาก ผมกับครูเอกเดินออกไปหาซื้ออะไรกินในเซเว่นซึ่งก็ไม่พ้นอาหารแช่แข็งนั่นแหละครับซื้อๆกันเสร็จเราก็เดินกลับมาถึงห้องผมคิดในใจว่าวันนี้สงสัยไม่โดนอะไรแล้วละ เฮอออ!!! เสียดายแต่อีกใจก็เถียงว่าก็ดีแล้วไงความรู้สึกตีกันมันกลับมาอีกครั้ง แต่ผมก็ยังไม่ทันจะได้คิดอะไรไปมากเลย "ถอดออกให้หมดใส่แต่กางเกงในก็พอ" ครูเอกสั่งมาแล้วนั่นไงกรูว่าแล้ว!!!แต่ผมก็เถียงออกไปว่าไว้ก่อนได้มั้ยเพราะเหมือนตอนนั้นผมจะคุยกับครูเอกแบบเป็นปกติเหมือนสมัยที่ผมเรียนอยู่กับครูเอกนั่นแหละครับ "ถ้าไม่ถอดก็ไม่ต้องกินข้าว" ประโยคนี้เลยทำผมต้องยอมครับแต่มันก็ไม่ได้กินง่ายๆอย่างที่คิดครับเพราะครูเอกยกโต๊ะกินข้าวออกไปที่ระเบียงผมเลยได้แต่ยืนทำหน้าหวอใบ้กินอยู่ในห้องเพราะตอนนั้นมันเช้าแล้วนะ!!! เป็นไปตามคาดครับว่าผมได้นั่งฝั่งด้านซ้ายซึ่งหันหน้าออกถนนอีกแล้วแต่บังเอิญเราอยู่กันชั้น 4 ครับแต่ผมก็ไม่รู้ว่าตึกที่หน้าต่างหันมาแถวๆนั้นจะเห็นรึเปล่า แต่ก่อนที่ผมจะกินก็โดนเบรกอีกครั้งครูเอกดันมาดึงขอบกางเกงในผมอีกตอนนั้นครวยโผล่ออกมาเลยครับเกือบสำลักข้าวผัดปู "เอาไว้แบบนั้นแหละไม่ต้องเก็บ" ครูเอกพูดออกมาขณะกำลังกินข้าวไปอย่างสบายอารมณ์ครับผมก็ได้แต่บ่นในใจอะไรฟะให้กรูแก้ผ้าอยู่คนเดียวแถมแก้หมดเลยอีกเพราะตอนนั้นกางเกงในมันก็ไม่ได้ช่วยอะไรผมเลยนั่นแหละครับ ตอนนั้นเองผมรู้สึกสนิทและคุ้นเคยกับครูเอกมากขึ้นนะครับแม้จะแก้ผ้าแบบไม่ได้ใส่อะไรเลยแต่ถ้าสำหรับคนอื่นมาเห็นแบบนี้ผมก็คงต้องรีบมุดดินหนีนั่นแหละ 555 ผมใช้เวลากอกข้าวใส่ปากไม่นานต้องเรียกว่ากรอกเลยเพราะไม่อยากนั่งตรงนั้นนานถึงแม้มันจะทั้งสะใจและเสี่ยวสำหรับผมเองก็เถอะครับ ผมใช้เวลากินได้ไม่นานก็รีบยกน้ำกินและกำลังจะเข้าไปในห้องครูเอกก็สั่งให้ผมหยุด "ห๊ะ" ประโยคนี้หลุดปากผมมาแบบระบบดีสเบรกก็เอาไม่อยู่และครูเอกก็สั่งให้ผมถอดกางเกงในออกแล้วให้ไปยืนแถวๆประตูบานเลื่อนที่โดนเล่นไปเมื่อคืนนั่นแหละครับโดยให้ผมยืนกางขาแล้วก็เอามือประสานไว้ที่ท้ายทอยแล้วครูเอกก็กินข้าวไปเรื้อยๆอย่างเฉือยๆปล่อยให้ผมยืนอยู่ตรงนั้นนานมากๆ ครูเอกมาบอกให้ผมรู้ทีหลังว่าเป็นการลงโทษที่รีบกินข้าวให้เสร็จเร็วๆเพื่อเลี่ยงการโชว์ผมเลยต้องยืนอยู่อย่างนั้นไปจนครูเอกกินข้าวเสร็จไม่รู้ว่าจะมีใครเห็นบางนะครับนั่นแต่ตอนนั้นเหมือนมีแค่ผมกับครูเอกอยู่แค่สองคนเท่านั้นเองอารมณ์ตอนนั้นคือไม่สนใจชาวบ้านนั่นเองครับ พอครูเอกกินข้าวเสร็จก็ให้ผมเข้าไปอาบน้ำแต่แน่นอนว่าผมเจอเวลคัมดิ้งอีกแล้วน้ำเย็น 2 ขวดอีกตามเคยเล่นเอาสั่นเลยโชคดีที่ห้องพักมีน้ำอุ่นให้ระหว่างที่ผมกำลังอาบน้ำก็ได้ยินเสียงคนเข้ามาในห้องผมอาบเสร็จก็ยังไม่กล้าออกไปเพราะครูเอกให้ผมไปเช็ดตัวข้างนอกนั่นคือผมไม่มีผ้าเช็ดตัวนั่นเองแหละครับ "ครูใครมาหรอ" ผมแง้มประตูถามออกไปซักพักพี่ป้อมหรือลุงป้อมทาสของครูเอกที่ขับแท๊คซี่มาส่งพวกผมเมื่อวันนั้นแหละผมยื่นหน้ามายิ้มให้ผม ผมก็เลยยิ้มตอบละขอเค้าช่วยหยิบผ้าเช็ดตัวให้ผมแต่กลับมีเสียงตอบมาจากครูเอกว่า "เดินออกมาหาเอาเองลืมไปละว่าเอาวางไว้ที่ไหน" นั่นแหละครับผมคิดละว่าโดนเล่นเกมหาผ้าเช็ดตัวซะแล้วงานนี้ผมลังเลอยู่นานและในระหว่างที่ลังเลครวยผมที่มันอุสาสงบแล้วตอนอาบน้ำกลับแข้งขึ้นมาอีกแล้วผมเลยตัดสินใจนับ 1 2 3 พี่ป้อมก็ยิ้มให้ผมแล้วยังเอามือมาถูหัวครวยผมเล่นอีกซักพักแกเริ่มจับตรงโคนแล้วชักเข้าชักออกผมเลยมองหน้าครูเอกแต่ครูเอกก็เฉยๆประมาณว่าให้พี่ป้อมเค้าทำไปส่วนครูเอกก็นอนดูทีวีเฉยเลย ซักพักครูเอกก็บอกว่าผ้าเช็ดตัวอยู่ไหนไม่รู้ยืนไปแบบนั้นแหละจนกว่าตัวจะแห้งละพี่ป้อมจะทำอะไรก็ปล่อยเค้าทำไปห้ามขัดแล้วยังสั่งให้ผมยืนท่ากางขาและเอามือประสานไว้ที่ท้ายทอยแบบเดิมอีก พี่ป้อมแกก็สนุกเลยครับรูดเขารูดออกอยู่แบบนั้นมืออีกข้างก็บี้หัวนมไปตอนนั้นผมครางออกไปมาเลยทั้ง ซี๊ด... ทั้ง อ่า... มีหมดซักพักเหมือนพี่ป้อมจะรู้ใจครูเอกผลักผมไปยืนแถวๆระเบียงอีกแล้ว!!! จากนั้นพี่ป้อมแกเดิมมายืนหลังผมแล้วเอื้อมมือสาวว่าวให้ผมอย่างรวดเร็วเลยน้ำใส่ๆที่ออกมามันเต็มหัวครวยผมเลยตอนนั้นครวยผมเหมือนใส่เบเบี้ออยเลยยิ่งช่วงที่มือพี่ป้อมชักขึ้นไปแถวหัวแล้วดึงลงมามันเกือบทรุดเสียวจริงๆครับซักแป๊ปผมก็ปล่อยน้ำพุ่งออกมาแต่เหมือนโดนแกล้งครูเอกลุกขึ้นมาล็อกตัวผมไว้แล้วเอามืออีกข้างมาปิดมากผมบีบแน่นจนผมมั่นใจว่าเหล็กจัดฟันทำปากผมเป็นแผลอีกแน่ๆ พี่ป้อมที่ตอนแรกดูเหมือนจะสาวว่าวผมช้าลงกลับเร่งมือขึ้นอีกครั้งตอนนั้นบอกตามตรงว่าเสียงสุดๆร้องออกมาแทบไม่เป็นคำเลยครับภายใต้มือของครูเอกที่ปิดปากผมไว้อีกข้างก็ล็อคแขนผมไว้พี่ป้อมเองก็ล็อคขาผมไว้ส่วนมืออีกข้างสาวไปไม่มีทีท่าว่าจะหยุดสาวซึ่งตอนนั้นน้ำผมแตกไปแล้วผมก็ทั้งดิ้นทั้งที่แทบจะขยับไม่ได้ทั้งร้องโวยวายแบบที่ได้ยินเล็ดออกมาเพียงนิดเดียว ผมโดนพี่ป้อมกับครูเอกแกล้งหรือทำเพื่อความสะใจของพวกเค้ากันก็ไม่ทราบครับสาวต่อไปทั้งๆที่ผมทั้งเสี่ยวและทรมานขนาดนั้นทำไปจนผมน้ำตาซึ้มก็เลยหยุดแล้วทั้งสองคนนั้นก็หันมาหัวเราะผมซึ่งตอนนี้นอนลงไปกองตรงพื้นเลยครับทั้งอ่อนแรงและอะไรหลายๆอย่างในตอนนี้ที่ผมเองกอธิบายไม่ถูก ผมคิดว่าผมคงหลับไปทั้งสภาพแบบนั้นเลยเพราะมารู้ตัวอีกทีก็เกือบจะ 11 โมงแล้วหน้าจะหลับไปเกือบๆชั่วโมงตื่นตื่นมาในสภาพที่ไม่ได้ใส่อะไรเลยนั่นแหละครับนอนอยู่บนเตียงกางแขนออกไปด้านข้างมีครูเอกกับพี่ป้อมนอนตะแครงทับแขนผมไว้อยู่ ไม่รู้ว่าระหว่างหลับโดนเล่นอะไรไปอีกบ้างแต่มั่นใจว่าตูสผมยังปลอดภัยครับแต่ที่หน้าอกกับหัวนมผมน่ะซิครับมีไม้หนีบผ้าหมีบไว้อยู่แรกๆไม่เท่าไหร่แต่พอตื่นเต็มตานี้ซิครับเล่นเอาผมส่งเสียงไปอีกซี๊ด...โอ๊ย!!! เลยงวดนี้ ซักพักครูเอกก็เอาไม้หนีบออกละก็เอาเบบี้ออยแน่นอนรู้สึกจะเป้นแบบนั้นมาละเลงละก็นวดวนๆไปทั่วตัวผมเลยช่วยกันทำกับพี่ป้อมระหว่างนวดไปก็เน้นกันจังตรงหัวนมเนี้ย "ได้เวลาไปโชว์กันละน้องชาย" ครูเอกพูดและยิ้มพร้อมกับพี่ป้อมแต่ผมนี้คงจะไม่ยิ้มด้วยแน่นอน
หลังอาบน้ำเสร็จอีกซึ่งงวดนี้ไม่โดนเวลคัมดิ้งเล่นงานครับเพราะมันหมดไปแล้ว วะห้าๆๆ สะใจที่รอด!!! พออาบน้ำเสร็จโดนแบบเดิมอีกแล้วผ้าเช็ดตัวหายให้ออกไปเดินหาเอาเองผมก็เดินไปทั้งยังงั้นๆละครับไม่รู้ว่าจะอายอะไรละถ้ามีกันอยู่แค่ 3 คนในห้องนั้นซึ่งก็พึ่งจะรุมเล่นงานผมไปไม่นานเรียกได้ว่าขนาดชักว่าวเองแจกแล้วก็หยุดเพราะมันเสี่ยวสุดๆถ้าแตกแล้วยังสาวต่อในความถี่เท่าเดิมแต่ที่ผมโดนไปคือมันถี่ขึ้นกว่าเดิมกรือก่อนแตกนั่นเองเลยทำเอาผมจะหมดแรงไปเลย กว่าผมจะหาผ้าเช็ดตัวเจอคือตัวผมแห้งพอดีเลยครับเพราะสรุปคือครูเอกแกล้งผมโดยการเอามันไปยัดไว้ใต้ผ้าห่มซึ่งครูเอกก็นั่งทับอยู่ตอนแรกผมเองก็พอจะรู้ละครับว่าโดนแกล้งแต่ก็ต้อตั้งหน้าตั้งตาหาต่อไปเพราะดันไปเจอคำพูดที่ว่า "ถ้าหาไม่เจอจะไม่ให้กินข้างเที่ยงกับเย็น" ผมก็เลยต้องงมหาพอจะเปิดค้นใต้ผ้าห่มก็โดนว่าเป้นเขตห่วงห้าม "ละกรูจะเจอมั้ยก็มันอยู่ตรงนั้นน่ะ" ผมพูดในใจกันครูเอกได้ยินแต่พอผมจะหยุดหาครูเอกก็บอกอีกว่าให้ตั้งใจหาให้ดีๆ เกือบ 10 นาทีเดิมวนหาทั่วห้องทั้งๆที่ก็รู้ละครับว่ามันอยู่ที่ไหนแต่เข้าไปเอาไม่ได้ครวยผมจากที่มันไม่อะไรมากมันคงจะรำคานว่าเมื่อไหร่จะเช็ดผมให้มันซักทีเพราะผมของมันเปียกอยู่ก็เลยจัดการตื่นเต็มตัวมาช่วยผมส่องหาอีกแรง พี่ป้อมซึ่งก็นอนดูทีวีอยู่ในห้องนั้นก็เอาแต่หัวเราะผมลูกเดียวแถมตอนที่ครวยผมแข็งก็กวักมือเรียกผมบอกว่าหยิบผ้าให้พอผมเดินจะเข้าไปเอาก็เอามือมาบี้หัวครวยผมเล่นซะอย่างงั้น เดินหาอยู่แบบนั้นแหละครับจนครูเอกพอใจก็เลยยื่นผ้าเช็ดตัวคืนให้ละบอกว่า "โทษทีแอร์มันเย็นนึกว่าผ้าห่มเลยเอามาเก็บไว้" กวนประสาทสุดๆ "โหย!!!ครูรู้ตั้งนานละว่ามันอยู่ตรงนั้น" ผมตอบไปเหมือนสมัยที่เราสนิทกันตอนที่ครูเอกสอนผมสมัย ม.ปลาย คือเราค้อนข้างจะสนิทกันเรียกได้ว่าวิ่งไล่กระโดดตีหัวกันยังได้เลยแต่พอผมขึ้นเรียน ม.6 ก็เอกก็ลาออกไปด้วยเหตุใดไม่ทราบ ผมเช็ดตัวเสร็จกำลังจะเปลี่ยนเสื้อ ตุบ!!! ครูเอกตบหัวผมผมก็เอามือกุมหัวเพราะมันเจ็บ "เจ็บเว้ย" ผมปากไว้อีกแล้วแต่ผมหันไปมองหน้าครูเอกกลับหัวเราะซะงั้นละได้ยินคำพูดว่า "อยู่กับพี่แกจะใส่ชุดแบบนั้นได้ยังไง" ผมใจเต้นไม่เป็นจังหวะหัวใจแบบพี่บี้อีกแล้ว แต่แล้วครูเอกก็ยิ้มแบบภูมิใจเสนอผลงานมากกับเสื้อยืดสีขาวที่บางๆพอที่จะมองเห็นข้างในได้ถ้าเพ่งมองดีๆแต่ไม่ได้เห็นเป็นเนื้อเลยนะครับคงจะเห็นเป็นเงาๆประมาณนั้นแหละครับและมีลายกรีนตามแบบเสื้อวัยรุ่นทั่วๆไป "อะพี่ซื้อให้" ครูเอกยื่นเสื้อให้ผมใส่พอผมใส่เสร้จก็ลองส่องกระจกดูด้วยที่เสื้อบางละยังเป็นคอวีอีกผมก็พอจะคิดภาพออกครับว่าถ้าผมปะทะผมคือเสื้อแนบติดตัวผมเห็นเป็นรูปเป็นร่างแน่นอนแถว แต่งตัวเสร็จก็ออกไปเตรียมจะขึ้นแท๊คซี่ของพี่ป้อมอีกเช่นเคยพี่แกน้อมดวงจิตบริการจริงๆระหว่างที่ขับไปครูเอกก็นั่งอยู่เบาะหลังกับผมแน่นอนละครับผมโดนแกล้งอีกครูเอกเอามือล้วงจากชายเสื้อขึ้นมาบี้หัวนมผมเล่นแล้วก็บอกให้ผมทำเสียงครางดังๆแบบเสี่ยวๆเวลาที่ผมโดนบีบหัวนมแต่ถ้าแค่เขี่ยเล่นเฉยๆก็คราวเบาๆเล่นอยู่แบบนั้นแหละครับจนไปถึงแต่คงจะไม่มีใครสังเหตุเห็นแน่นอนเพราะครูเอกล้วงมือเข้าไปบี้หัวนมผมเล่นให้ผมใส่เสื้อกันหนาวหลายๆคนก็คงจะงงใช่มั้ยครับว่าทำไมเหมือนกับผมตอนแรกๆ แต่พอลงรถเท่านั้นแหละครับถอดเสื้อกันหนาวออกเหงือครับยังดีที่แค่ชุมๆแต่มันก็พอที่จะทำให้ชุดเกือบเข้ามาแนบกับตัวผมที่แน่ๆเห็นหัวนมนูนขึ้นมาเลยครับลงปุ๊บผมรีบเดินจะเข้าไปข้างในเพราะเห็นว่าข้างนอกมีงานของของเครื่องดืมยี่ห้อหนึ่งอยู่(ไม่รู้ว่าตอนนี้ยังมีอยู่รึเปล่า) ผมเข้ามาด้านในคนยังไม่เยอะครับสาเหตุคือคงเพราะจะเป็นวันธรรมดาแล้วศูนย์การค้าก็ยังพึ่งจะเปิดใหม่ๆก็เดินไปได้ไม่นานเสื้อก็เริ่มแห้งนั่นแหละครับผมก็รู้สึกโล่งเราก็เดินเล่นกินข้าวละก็ดูหนังไมเคิลกันผมหลับไปหลายงีบมากยอมรับเพลียสุดๆตื่นมาก็โดนเล่นต่อเลยจากเมื่อคืนก็โดนหนักอยู่แล้ว แต่ขากลับนี้ซิครับแท๊คซี่น้อมดวงจิตบริการไม่ได้มารับเลยต้องนั่ง BTS แล้วก็ต่อ MRT กลับลาดพร้าวนั่นแหละครับครูเอกแกล้งผมให้เดินวนไปวนมาแถวๆสกายวอร์คให้เหงือออกนั่นแหละครับละมันก็ได้ผลจริงๆตอนนั้นก็บ่ายสี่กว่าๆแล้วโรงเรียนก็เลิกงานก็เลิกแล้วแน่ครับทั้ง BTS และ MRT แทบจะขี่คอกันเลยถ้าหลังคารถมันสูงกว่านี้เสื้อผมที่เหงือออกก็เห็นหัวนมนูนๆขึ้นมาเวลาผมยืนพิงแล้วเสื้อมันมาแนบติดตัวผมเลยต้องพยายามยืนแบบก้มๆตัวลงแต่กะนั้นก็ไม่วายคนที่มายืนข้างๆผมสังเกตุยังไงก็รู้ว่าเป็นชัวร์แรกๆยืนห่างผมอยู่แต่พอช่วงรถออกจากสถานีจังหวะนั้นทำให้ตัวผมที่กำลังก้มอยู่เสียหลักหลังไปพิงติดเพดานเสื้อก็เลยแนบเข้าไปเลยรถวิ่งไปซักพักเค้าก็ทำเป็นเดินจะมาคุยโทรศัพท์ข้างผม "กรูรู้ทันซิ" ในใจผมคิดตอนนั้นเพราะผมเห็นเค้าเหล่ผองลอดผ่านคอเสื้อตัววีผมมากๆแต่ผมก็สนองนีสเค้าไปเพราะยังดีกว่าผมยืนตัวตรงแล้วมันต้องทำให้คนที่ยืนแถวนั้นเพ่งมองหัวนมของผมที่นูนออกมาด้วยความไม่หวังดีจากเหงือของผมที่โดนแกล้งนั่นเอง ครูเอกก้รู้ว่าเค้ามองแต่เค้าก็เฉยๆส่งยิ้มให้ผมแบบสะใจ ยังดีที่ตอนขึ้น MRT เห็นที่นั่งว่างเลยรีบนั่งแบบไม่ปล่อยให้ใครเลย หลังจากนั้นก็มาถึง ลาดพร้าว ลาวพร้าวสเตชั่น พีสมันเดอะแก๊บบิดทวีนเทรนแอนแพทฟอม อันหลังๆมาพิมพ์ให้มันดูยาวขึ้นเฉยๆครับแต่มันก็เป็นแบบนั้นจริงๆครั้งแรกที่ผมนั่ง MRT เมื่อตอนที่เปิดใหม่ๆผมก็งงกับสำเนียงอยู่ว่าอะไรจะกระเดะสำเนียงได้ขนาดนั้นกว่าผมจะเกาะออกว่าป้าคนนั้นแกพูดอะไรก็ล่อเข้าไปเกือบจะ 4 สถานีครับเหมือนบรรไดเลื่อนที่สุวรรณภูมิ เอน อ๊อฟ เดอะ วอร์ค ระวังสิ้นสุดทางเลื่อน สำเนียงภาษาไทยยังดระเดะเลยผมจะสดุดก็กลับตอนพยายามฟังนี้แหละครับว่ามันพูดว่าไรนะ กลับมาเข้าเรื่องกันต่อหลังจากถึงแล้วครูเอกบอกว่าเราต้องเดินไปกันผมก็เดินผ่านไปเรื้อยๆๆๆจนเข้ามาถึงกลางซอยจำได้ว่าเป็นที่เปรียวๆที่พี่ป้อมมาส่งให้ผมลงในคืนแรก "ถอดเสื้อออก" ครูเอกบอกผมซึ่งผมก็หันไปมองหน้าเล่นตานิดๆประมาณว่ามันจะดีหรอ "เออน่าถอดซิ" ครูเอกก็ย้ำคำเดิมอยู่ซึ่งผมก็ถอดอย่างว่างง่ายนั่นแหละครับหลังจากนั้นครูเอกก็เอาเสื้อไปถือไว้เฉยเลยละก้บอกให้เดิต่อไปจนถึงที่พักซึ่งทางเดินตอนนั้จะต้องผ่านตึกสูงๆที่คล้ายๆคอนโดเหมือนจะร้างแต่ก็ไม่ร้างครับละก็บ้านคนที่รั่วและกำแพงสูงได้อีก ผมใจเต้นแรงอีกครั้งที่จะต้องเดินผ่านตรงตึกนั้นเพราะจะมี รปภ ประมาณ 3-4 คนครับนั่งอยู่ใต้ตึกนั้นเหมือนตอนคืนแรกที่ผมเดินผ่านแต่งวดนี้ครูสั่งให้ผมไปเดินเรียบฝั่งอาคารโน้นเลยพอผมเดินผ่านเหงือนี้แตกเต็มตัวเลยเพราะ รปภ ที่อยู่ใต้ตึกตอนนั้นเห็นอยู่ 2 คนซึ่งเค้าก็มองผมและที่ทำให้ผมสดุ้งก็คือเสียงเรยกทักจากพวกลุงเค้า "ไอ้น้องร้อนหรอ" ผมหยุดกึกหันไปได้แต่ยิ้มๆละก็บอกไปว่า "ครับ" แต่ใจผมเต้นแรงมากตอนนั้น "เออลุงก็ว่ามันร้อนจริงๆเห็นน้องแก้ผ้าเดินตั้งแต่เมื่อคืนละ" ผมก็ตอบไปอีกว่า "ครับ" แต่งวดนี้หลังตอบเสร็จ "ไปก่อนนะคับ" แล้วผมก็รีบสาวเท้าข้ามถนนไปหาครูเอกทันที "สะใจมั้ย" ครูเอกถาม "ถามมาได้เนอะ" ผมตอบกวนๆกลับไปอีกแต่ครูเอกก็ไม่ได้ว่าอะไรแล้วเราก็เดินขึ้นห้องกันไป
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ เสียวมากครับ ขอบคุณนะ ขอบคุณคับ ขอบคุณครับ ขอบคุนคับ ขอบคุณมากคับ thank you na ขอบคุณครับ{:5_119:} ขอบคุนครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณนะครับ {:5_129:}{:5_129:} ขอบคุณมากคับ จบแค่นี้เหรอเนี่ย ขอบคุณคับ
ขอบคุณครับ สุดยอดไปเลยครับ{:5_146:}{:5_146:}{:5_146:}{:5_146:} ขอบคุณครับ