เด็กลาว1
มีอยูวันหนึ่งผมรู้สึกว่าตัวเองได้เดินเข้าไปในเขตสวนของใครก็ไม่รู้เห็นลงต้นไม้ไว้หลายชนิด ดูร่มรื่นดีคิดว่าเจ้าของคงจะมีไว้
พักผ่อนตากอากาศมากกว่าที่จะตั้งใจปลูกพืชอะไรอย่างเป็นล่ำเป็นสัน
ผมเดินไปเรื่อย ๆ ยังไม่เจอใครมองไปเห็นหน้าเห็นมี..จะเรียกว่าอะไรดี
จะเรียกว่าบ้านก็ดูเล็กไป จะเรียกกระต๊อบก็ดูดีเกินไป
เอาเป็นกระต๊อบไฮโซก็แล้วกันผมเดินไปจนใกล้จะถึงกระต๊อบ
ถึงได้รู้ว่ามีคนอยู่ อุ๊ย ทำเสียวซะด้วย
คือคนที่ผมเห็นพี่แกยืนตักน้ำจากโอ่งราดตัวอยู่กลางแจ้ง
ได้การหละคงได้ดูอะไรดี ๆ ผมเดินเข้าไปจนถึงตัวเขารู้สึกเขาตกใจเล็กน้อย
เล็กน้อยจริงๆ ผมยิ้มให้ เขาฉีกยิ้มกว้างต้อนรับด้วยไมตรีอันดี
ผมเดินไปนั่งตรงขอนไม้ด้านหน้ามองมาเห็นเขาอาบน้ำอย่างถนัดตา
ผมชวนเขาคุยไปเรื่อย ๆ สายตาก็สำรวจไปทั่วเรือนร่างเขาก็อาบน้ำไปเรื่อย ๆ
อย่างไม่เคอะเขินจริง ๆ แล้วพี่แกก็ไม่ได้แก้ผ้าอาบน้ำหรอก
ยังมีกางเกงในตัวจิ๋วปิดบังไว้อยู่และอีกอย่างเขาคงเห็นเป็นผู้ชายด้วยกัน
จึงไม่ได้แสดงอาการเขินอายจากการที่เราคุยกันและเขาก็เป็นคนค่อนข้าเปิดเผย
จึงได้รู้ว่า เขาชื่อ สะหวาด ตอนนี้อายุ 37 ปีอพยพมาจากประเทศลาวช่วงสงครามอินโดจีน
และเข้ามาอยู่ประเทศไทยได้เจ็ดปีแล้วพี่สะหวาดเล่าต่อไปอีกว่า
เขาเคยเป็นทหารพอประเทศลาวแตกพวกที่เป็นทหารจะอยู่ลำบากกว่าคนทั่ว ๆ
ต้องอยู่แบบหลบ ๆ ซ่อน ๆ ทั้ง ๆที่เป็นบ้านเมืองของตัวเองแท้
จึงตัดสินใจหนีไปตายเอาดาบหน้าและสิ่งที่เขาคิดว่าจะเป็นที่ที่ดีที่สุดก็
คือประเทศไทยเขาจึงตัดสินใจหอบเมียและลูกชายหนึ่งคนเดินป่ามาเรื่อย ๆ
และช่วงที่เขาสามคนพ่อแม่ ลูก ต้องคำทางอยู่ในป่าเป็นเวลาประมาณ ปี เศษ ๆ
จนภรรยาเขาต้องเสียชีวิตลงด้วยโรคไข้มาลาเรีย
หลังจากฝังศพภรรยาไว้กลางป่าแล้วเขากับลูกชายวัยเก้าขวบจึงออกเดินมาเรื่อย
ๆ จนถึงเมืองไทย และได้มาเจอกับเจ้าของไร่แห่งนี้
พี่สะหวาดเล่าต่อไปว่า
ผู้พันเป็นคนใจดี มีเมตตาเขาอยู่กับผู้พันตั้งแต่เข้ามาเมืองไทยครั้งแรก
รวมระยะเวลาก็เจ็ดปีแล้ว ผู้พันให้เงินใช้บ้างให้ที่พักพิง ให้เข้า ให้น้ำ
แค่นี้เขาบอกพอแล้ว รอแต่เวลาบ้านเมืองสงบเขาจะได้กลับประเทศเขาซะที
คุยกันนาน ๆ ทำให้ผมได้สังเกตุอีกว่าพี่สะหวาดเป็นคนคุยสนุก
บางทีติดตลกด้วยและเป็นคนที่มีมนุษย์สัมพันธ์ดีคนหนึ่ง
ด้วยรูปร่างที่ไม่ค่อยสูงมากนักแต่เป็นคนล่ำ
ผิวค่อนข้างกร้านเหมือนกรรมกรทั่ว ๆ ไปแต่คงจะแกร่งไปทั้งตัว เพราะแขน ขา
ดูเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ หน้าท้องแบนเรียบมีกล้ามเนื้อ
ขึ้นเป็นลอน กางเกงในที่พี่เขา ใส่อาบน้ำค่อนข้างเก่าสีซีดจนแทบมองไม่ออกว่าเป็นสีเทา หรือสีอะไรกันแน่ และก็คงเป็นแบบราคาถูก เพราะเวลาโดนน้ำดูมันแนบกับลำตัว มอง เห็นกลุ่มหมอยสีดำลาง ๆ และโอ้ โห `ช้างน้อย`ขึ้นเป็นลำเลย คงใหญ่น่าดู ยิ่งเวลาพี่แกฟอกสบู่ แกทั้งล้วง ทั้งควัก บางครั้งของกางเกง ในล่นลงจนมองเห็นก้น และเวลาที่แกล้วง ข้างหน้าก็มองเห็นหมอย เกือบจะเห็น`ช้างน้อย`เลย ผมมองแกอาบน้ำด้วยใจระทึก จนรู้สึก`ช้างน้อย`ลุก อาบน้ำเสร็จพี่สะหวาดชวนผมเข้าไปนั่ง เล่นในบ้าน แกบอกว่า คุยกับผมสนุกดีทำให้แก ลืมเรื่องอะไร ๆ ในอดีตบ้าง แกพาผมไปนั่งใน ส่วนที่ทำไว้นั่งเล่น คือตรงนี้ จะยกพื้นขึ้นประมาณสะเอว เปิด โล่งให้ลมโกรกเย็นสบาย และส่วนที่เป็น ห้องนอนก็ยกขึ้นอีกระดับหนึ่งพอก้าวขาขึ้นได้ แต่ตรงนี้จะทำฝากั้นมีประตูเข้า-ออก พี่สะหวาดเข้าไปในบ้านคงจะไปใส่เสื้อ ผ้า แต่ผมเดาผิดแกยังนุ่งผ้า ขาวม้าอยู่เหมือนเดิม แกเดินออกมาจากใน ห้องในมือของแกถือหมอนติดมาสองใบ เรานอนคุยกันหลายเรื่อง และก็หนีไม่พ้น เรื่องเซ็กส์ ผมถามแกว่า
“พี่อยู่คนเดียว ไม่คิดจะหาเมียมาอยู่เป็นเพื่อนหรือครับ”
“ใจจริงก็อยากครับ แต่จะทำไงได้ ที่นี่(เมืองไทย)ไม่ใช่บ้านผม ใครเขาจะมามองคนไม่มีหัวนอนปลายเท้าอย่างผม ผมอยู่กับลูกผมก็มีความสุขดีครับ อยู่รับใช้ผู้พันก็พอแล้ว ท่าน ให้ความเมตตาผมกับลูกมาก อีกอย่างผมอยู่ที่นี่
วัน ๆ แทบไม่เจอผู้คนเลย เรื่องมีเมีย คงยังอีกนานครับ”
ขออ่านต่อครับผม ขอบคุณมากครั ขอบคุณครับ ขอบคุณนะครับ ขอบคุนคราบ ขอบคุณครับ ขอบคุณ ชอบมากคับ ขอบคุนมากคับ ขอบคุงคร้าบ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมาก ขอบคุณครับ{:5_137:} ขอบคุณครับ ขอบคุณมาก เด็ดมากมายครับ ขอบคุณมากคับ