เด็กน้อยขอมผม 1
หลังจบ ม.3 ผมก็ได้โควตาเข้าเรียนที่วิทยาลัยเทคนิคประจำจังหวัด เนื่องจากขี้เกียจอ่านหนังสือและคิดว่าเรียนสายอาชีพคงจะเบากว่า แถมยังได้ใส่เสื้อช็อปกางเกงขายาวเท่ห์ๆด้วย เนื่องจากบ้านผมอยู่ชานเมืองจึงต้องนั่งรถเมล์เข้าไปเรียนในตัวเมือง ต้องตื่นแต่เช้าและกว่าจะกลับถึงบ้านก็ค่ำ ช่วงนั้นรู้สึกเหนื่อยมาก เพราะยังไม่ชินกับการเดินทางและต้องปรับตัวให้เข้ากับการเรียนที่วิทยาลัยอีก งานบ้านก็ต้องรับผิดชอบจนแทบไม่มีเวลาว่างชักว่าวเลยทีเดียว เดือนๆหนึ่งผมชักว่าวไปแค่ 10 กว่าครั้งเอง ดูไม่ค่อยจะเหมาะกับวัยรุ่นอายุ 16 ปีเลยนะว่าไหม ปกติเวลาผมชักว่าวผมก็จะขีดปากกาตรงวันที่ในปฏิทินไว้ เหมือนเครื่องหมายถูก ถ้าบังเอิญวันไหนจัดไป 2 ทีก็จะขีดได้เป็นกากบาทพอดี ใครมาเห็นก็คงไม่ได้คิดอะไร แหะๆ ไม่รู้มีใครทำแบบผมมั่งป่าว แล้วไม่ต้องถามต่อนะว่าถ้าชักว่าว 3 ทีหรือมากกว่านั้นจะขีดยังไง ก็ขีดได้จนเป็นเหมือนเครื่องหมายดอกจันเลยไง 555+ ถ้ายังงั้นมันต้อง 8 รอบแล้วฮะ ไม่ไหวๆ อยากจะบอกว่าสมัยนั้นผมทำมากสุดแค่ 2 รอบเท่านั้นแหล่ะ ผมล่ะเสียดายจริงๆ อยากย้อนเวลากลับไปช่วงวัยนั้นอีกที จะทำให้ขีดเครื่องหมายดอกจันมันทุกวันเลย 555+ เพราะตอนนั้นก็กลัวโน่นกลัวนี่ไปสารพัด บ้างก็ว่ามีผลต่อการเจริญเติบโต บ้างก็ว่าทำบ่อยๆจะเป็นสิวเยอะ ช่วง ม.ต้น ผมดันติดคอลัมน์ “เสพสมบ่มิสม” ของคุณหมอนพพรมากก็เลยได้อ่านเจอเหตุผลต่างๆนาๆ มากมายหลายเหตุผลจนทำให้ไม่อยากจะทำเลย เพราะส่วนมากคำแนะนำของคุณหมอจะชอบบอกไม่ให้หมกมุ่น เลยมองว่าการชักว่าวเหมือนเป็นสิ่งต้องห้ามไปเลย จึงได้แต่พยายามอดกลั้นและห้ามใจไม่ให้ทำ ก็เลยทำสถิติได้ไม่ดีเท่าไหร่ในช่วงวัยเจริญพันธุ์แบบนั้น คิดแล้วก็เสียดายอีกและจากเหตุผลที่ว่าเหนื่อยๆนั้นทำให้ผมอยากไปเช่าหอพักอยู่ในตัวเมือง อยากลองใช้ชีวิตอิสระดูบ้าง ความคิดนี้ก็อยู่ในหัวของผมเรื่อยมา จนเรียนไปสักพักรู้จักเพื่อนในห้องเกือบทุกคนแล้ว แต่ที่สนิทสุดคนหนึ่งคือไอ้พีท มันเป็นคริสเตียน มันก็ชอบเป่าหูผมกับเพื่อนๆในห้องให้ไปโบสถ์กับมัน แรกๆผมก็เฉยๆ แต่หลังๆก็มีเพื่อนอีกคนไปโบสถ์กับมันเลยทำให้ผมอยากไปมั่ง เพราะสองเสียงช่วยกันกล่อมเลยทำให้ผมใจอ่อนก็เลยไปกะพวกมัน แล้วผมก็กลายไปเป็นคริสเตียนตลอด 3 ปี จนจบ ปวช. แต่เพื่อนที่ไปก่อนผมนั้นมันอยู่ได้ไม่ถึงปีก็เลิกเลย 555+ ผมกลับกลายเป็นชาวคริสเตียนไปเลยช่วงนั้นต้องทำภารกิจและรับผิดชอบอะไรหลายๆอย่าง เป็นเหตุให้ผมต้องเข้าไปพักที่บ้าน Center ซึ่งจะเป็นบ้านพักของนักศึกษาชาวคริสเตียนมาอาศัยอยู่ร่วมกันทั้งหญิงและชาย แต่ผู้หญิงกับผู้ชายนอนแยกกันนะครับ นี่เลยเป็นครั้งแรกที่ผมได้ใช้ชีวิตนอกบ้านตามที่ได้ตั้งใจเอาไว้
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณจร้า ขอบคุณครับผม ขอบคุณครับผม ขอบคุนครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณนะครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ติดตามอ่านนะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ :loveliness:ขอบคุงมากมาย ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ