++ กว่าจะรู้ว่ารัก ++ @ 1 - 3 ภาค 3
ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกทีความเดิมตอนที่แล้ว
“นิว นิว ได้ยินป่ะ เรานั่งเรียบร้อยแล้วเลยรีบเอามือถือมาคุยต่อนิวล่ะอยู่ไหน” เสียงของ เทค เหมือนเด็กทำผิดที่กลัวถูกจับได้
“ก็ในแอร์พอร์ตนี่ล่ะ” ผมตอบด้วยเสียงแหบแห้ง“งั้นเราจะออกไปหา” แต่เทคก็ถูกห้ามไว้เพราะเครื่องบินกำลังจะขึ้นแล้ว
“ไม่เป็นไร เราแค่จะบอกว่า เอ่อ คือ จะบอกว่าเทครักเรายังไงเราเองก็…” ..ตู๊ด ตู๊ด ..จู่ๆสัญญาณก็หายไปทั้งที่ผมยังพูดไม่จบ
ผมรีบดูที่มือถือว่ามีอะไรผิดปกติรึเปล่า ขีดแบตมือถือก็เต็มขีดสัญญาณก็มี แล้วเกิดอะไรขึ้น เฮ้อ…ผมทิ้งตัวลงนั่งอย่างอ่อนล้า
วันนี้มีแต่สิ่งผิดพลาด พลาดตั้งแต่ต้นจนวินาทีสุดท้ายวินาทีที่ผมกำลังจะพูดคำสุดท้ายออกไปให้เทคได้รู้ คำนั้นก็คือคำว่า ‘รัก’
**** Hidden Message *****
ผมอ่านเมล์จาก เทค ฉบับนี้ด้วยความตื้นตันอย่างบอกไม่ถูกเหมือนได้เห็น เทค คนใหม่คนที่ไม่มีปมด้อย ไม่มีอดีตที่เจ็บปวด
แต่เป็น เทค ที่มองเห็นคุณค่าของตัวเอง เป็นคนที่มองเห็นจุดยืนที่มั่นคงและอนาคตที่ชัดเจนของตัวเค้าเองผมสัมผัสได้เลยว่า
เทค กำลังมีความสุข สดชื่น มากขนาดไหนตอนที่พิมพ์แต่ละตัวอักษรใน e-mailฉบับล่าสุดนี้มาถึงผม “ดีใจด้วยนะเทค”
โคร ต ๆ อ่ะ Smile :') อย่าคิดว่าคุนดีนะ ผมไม่เห็นด้วย ขอบคุนครับ ขอบคุณมากๆครับ ขอบคุนคราฟ ขอบ คุน นะ คราฟ ขอบคุณมากนะครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]