ความรักของเกย์ต้องเป็นแบบนี้หรือ T_T
ผมก็เป็นอีกหนึ่งคนที่กำลังจมทุกข์ในเรื่องความรักขอเล่าเรื่องความเป็นมาสักหน่อยนะครับ คือว่าผมกำลังเรียนอยู่กรุงเทพฯครับ ผมเริ่มคบกับแฟนคนที่มาประมาณ 2 ปีครับครั้งแรกที่คบกันตอนนี้ผมอ่อนแอจากความรักและแฟนคนนี้ก็เข้ามาในชีวิตพอดี
เค้าดูแลผมเป็นอย่างดี ทำให้ผมหายเศร้าได้ ผมมักจะขอบคุณเค้าเสมอ และคิดว่า คงได้เจอคู่ชีวิตจริงๆสะแล้ว ทุกอย่างดูจะลงตัวไปหมด เพื่อนๆต่างก็พากันอิจฉา แต่แล้วความเบื่อก็เริ่มพอกพูนขึ้นเรื่อยๆที่ละนิดโดยไม่รู้ตัว จนกระทั่ง
เมื่อรู้ว่าอีก 6 เดือนเค้าจะต้องไปเรียนต่างจังหวัดอีก 3 ปี ระหว่างนั้นคงแทบไม่เจอกันเลย แม้กระทั่งโทรศัพท์ยังไม่มีเวลาคุยเพราะแฟนต้องเรียนหนักมากเช่นกัน ทำให้ผมรู้สึกว่าผมต้องอยู่ไกลจากเค้า ทำให้ผมเริ่มรู้สึกว่า
เราควรจะเป็นเพื่อนกันดีกว่า ไม่ทันไรผมก็แอบมีความรักกับเพื่อนร่วมคณะครับ เพื่อนคนนี้รู้ดีว่าผมมีแฟนแล้ว ผมก็พยายามจีบเค้าครับโดยบอกว่ากำลังจะเลิกกับแฟนแล้ว ทุกอย่างผมรู้ตัวว่าผมผิด แต่ตอนนั้นผมเริ่ม
ชอบเพื่อนคนนี้จริงจังเพราะว่าใกล้ชิดมาก เริยนก็นั่งติดกันตลอด กินข้าวก็ด้วยกันตลอด รู้สึกมีความสุขมาก แต่เพื่อนคนนี้บอกว่าให้ไปเคลียร์กับแฟนเก่าให้เรียบร้อยแล้วค่อยว่ากันใหม่ วันนึงผมก็บอกแฟนไปตรงๆว่า
ผมรุ้สึกดีๆกับเพื่อนคนนี้ครับ เค้าก็บอกว่างั้นก็ให้คบแค่กิ๊กนะ ผมก็บอกแบบนี้กับเพื่อนคนนี้ แต่ทีนี้เค้ารับไม่ได้ครับ เพื่อนคนนี้อยากได้แฟนเลยไม่่ใช่แค่กิ๊ก ทำให้ผมต้องเล่นบทสับรางกันปวดหัวมากๆครับทะเลาะทั้งเพื่อนและแฟน ทำให้ความเป็นเพื่อนแย่ลงไป วันนึงวแฟนก็จับได้และก็บอกเลิกผม
ตอนนั้นผมรู้สึกผิดและเศร้าที่สุดในชีวิต ผมนอนร้องไห้อยู่หลายคืน โดดเรียน กินเหล้า เมื่อนึกถึงภาพเก่าๆก็ย้อนกลับมาทำให้ผมรู้ว่าผมควรจะเลือกแฟนดีกว่าแม้ว่าระยะห่างจะเป็นอย่างไรผมตัดใจจากเพื่อนได้อย่างง่ายได้โดยไร้เยื่อใย
แม้ภายหลังเพื่อนคนนี้จะบอกว่ารอได้ให้แฟนไปต่างจังหวัดก่อนก็ตาม และก็มาบอกว่ารักผมแล้วก็ตาม
ผมก็ตามขอคืนดีอยู่หลายอาทิดย์ แฟนกับผมก็ retrun กันได้ครับ (แต่กับเพื่อนตอนนี้ก็เสียไปเลย มองหน้ากันไม่ค่อยติด)
แต่เรื่องที่ผมจะขอคำปรึกษาคือว่า ตอนนี้ผมกับแฟนอยู่ห่างกันมาก ไม่ได้เจอมาเป็นเดือน โทรศัพท์คุยกันนานสุดไม่เกิน 5 นาทีเค้าก็ต้องไปเรียนต่อแม้กระทั่งตอนดึกก็ยังไม่มีเวลาให้ ผมเหงามาก ผมเที่ยวคนเดียว กินข้าวคนเดียวมาเป็นเดือนครับ แรกๆผมก็ทนครับ ผมได้ดูหนังเรื่องรถไฟฟ้ามาหานะเธอ แล้วก็จำประโยคเด็ดทีว่า "แฟนเค้ามีไว้ไม่ได้ให้อยู่ด้วยกันตลอดเวลา แต่มีไว้ให้รู้ว่ามีคนที่คอยรักและเป็นห่วงเรา" ประโยคนี้ก็ฝังในใจผมตลอดครับ แต่ว่าเป็นเดือนๆที่ผมเหงาจนก็รับไม่ได้ไหวจริงๆครับ
เค้าก็ห่วงเสมอและคุยเล่นด้วยกับเวลาเพียง 2-3 นาที ผมบอกว่ามันก็ไม่ใช่ความผิดอะไรของเธอหรอกนะต้องโทษสิ่งแวดล้อมมากกว่า แต่ในใจก็รู้ได้เลยว่าอาการเก่ากำเริบอีกครั้ง ผมเบื่อแฟนเข้าแล้ว
ทุกอย่างที่เค้าคุยมามันช่างน่าเบื่อและจำเจ เหมือนเปิดเทปฟัง เพราะว่าเนื้อหาในการสนทนามีแค่ว่า อยู่ไหนแล้ว ทำอะไรอยู่ เหมือนผมต้องคอยโทรรายงานตลอด ผมอึดอัดจริงๆ
ผมก็รู้ว่าผมกำลังเบื่อเค้าอยู่ ผมก็เลยพยายามหาเพื่อนเที่ยว แต่กลุ่มเพื่อนผมมีแต่ผู้หญิง ซึ่งทำก็เที่ยวด้วยมันก็ไม่ค่อยสนุกเท่าไรครับ สุดท้ายก็อยู่กับบ้าน ไปฟิตเนส กลับบ้าน นอน มาเป็นเวลาเดือนกว่า ความอดทนผมเริ่มหมดครับ ผมรู้ตัวเลยครับว่า "ผมกำลังอยากจะมีกิ๊ก" เพราะ ผมเหงาเหลือเกิน
ผมจึงโทรหาเพื่อนคนหนึ่งสมัยเรียนมัธยม แต่เค้ามีแฟนแล้วนะครับ ผมก็กำลังสืบอยู่เค้าเป็นเกย์หรือเปล่า ใจหนึ่ง เฮ้อ ไม่เชื่อว่ามีแฟน เพราะว่าไม่เห็นคุยกันเลย ดูหนังก็ไม่ได้ดู ใจหนึ่ง ก็ เอะ! หรือว่าเค้าก็คบกันแบบห่างๆ ผมชวนเค้ามาเดินเที่ยวได้สบายครับ เค้าก็ขับรถไปรับไปส่ง ดูหนังด้วยกันด้วย
แต่ผมไม่ได้บอกแฟนผมที่ต่างหวัดเลย แต่ทุกครั้งที่ผมคุยผมก็รู้ตัวว่าตอนนี้ผมไม่อยากคุยกับเแฟนแล้วแหละ ผมอยากห่างกับเค้าสักพัก อยากรู้ใจตัวเองครับว่าต้องการอะไร ในใจผมคิดถึงแต่เพื่อนมัธยมคนนี้ครับผมตกหลุมรักเค้าไปแล้วครับวันนี้ผมโทรไปหาเพื่อนมัธยมคนนี้ 3 ครั้ง เค้าไม่โทรกลับมาเลย ผมแทบบ้าทั้งวันครับผมเลยประชดไปดูหนังคนเดียวเลย แล้วผมก็คุยไม่ค่อยดีกับแฟนด้วย แฟนก็บอกว่ามีอะไรก็บอกนะ เค้าไม่อยากกักขังผมเอาไว้ ผมกลัวประวัติศาสตร์ซ้ำรอยครับ ผมเลยต้องการหยุดไว้เท่านี้ ทำไม่อยากเป็นมือที่ 3 ถ้าเพือนมัธยมคนนี้มีแฟนจริงๆ
วันนี้ผมเลย block msn ตอนดึกๆเพื่อนมัธยมคนนี้ก็โทรมานะครับแต่ผมไม่รับ และไม่โทรกลับ ผมก็แทบบ้าอีกเช่นกันทั้งทีอยากคุยแทบขาดใจ ผมควรอยู่ห่างๆกับแฟนและเพื่อนมัธยมคนนี้พร้อมกันเลยดีไหมครับ?? เพราะผมอยากเริ่มต้นชีวิตใหม่จริงๆ
ผมรู้ตัวว่าผมเป็นคนเลวครับ ผมควรทำอย่างไรต่อไปดี ผมอยากหลุดพ้นความทุกข์ครั้งนี้ครับ ถ้าผมเล่าไม่รู้เรื่องก็ขออภัยด้วยนะครับผมนอนไม่หลับและคนปรึกษาไม่ได้แล้วครับ
ขอบคุณมากที่รับฟังเรื่องราวของคนเลวๆอย่างผม
....ไม่ต้องซีเรียสครับผมเองก็คบกับแฟนแต่ละคนไม่เกิน 3 ปี น้อยสุดไม่กี่เดือนด้วยซ้ำ ถ้าเราอึดอัด ถ้าเราไม่สบายใจในรักครั้งนั้น....มันไม่ใช่แล้วหล่ะครับชีวิตนี้สั้นนัก อย่าทรมานตัวเอง ข้างนอกนั่นยังมีสิ่งที่สร้างสรรค์อีกตั้งเยอะ......เป็นกำลังใจให้นะครับ ต้นฉบับโพสต์โดย ตรี เมื่อ 2012-4-2 10:04 static/image/common/back.gif
....ไม่ต้องซีเรียสครับผมเองก็คบกับแฟนแต่ละคนไม่เกิน ...
ขอบคุณมากน่ะคร้าบ
หน้า:
[1]