++ กูพี่มึงนะเว้ย ++ # 27
ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกทีความเดิมตอนที่แล้ว
"ไม่ต้องพูดอะไรแล้วนะ ดึกมากเลยนอนนะครับ คนดีคืนนี้เต้ยจะกอดกานต์ไว้ทั้งคืนเลย"มันเต้ยพูดออกมาพร้อมกับกอดผมแน่นขึ้น
"นอนนะครับคนดี อย่าเพิ่งคิดมานะอย่างน้อยคืนนี้เราก็อยู่ด้วยกันนะ"เต้ยกระซิบข้างหูผมเบาๆ
ถึงแม้คำพูดเล่านั้นมันไม่ใช่คำเลิศหรูอะไรมากมาย แต่มันก็ทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นบ้าง ใช่ อย่างน้อยตอนนี้ผมก็ยังมีเต้ยอยู่
อีกหนึ่งเดือนข้างหน้าจะเป็นอย่างไรก็ช่างมัน
ผมเผลอหลับไปเมื่อไหร่ไม่รู้ แต่ตื่นมาอีกทีก็กลางดึกรู้สึกปวดฉี่มาก เลยลุกขึ้นเข้าห้องน้ำ หลังจากเสร็จธุระก็นอนลงบนเตียง
**** Hidden Message *****
ผมคุยกับเต้ยได้สักพักแม่ก็เข้ามาเรียกอีกรอบผมจำเป็นต้องวาง แล้วผมก็ต้องไปที่ร้านเป็นเพื่อนแม่ เวลาแต่ล่ะนาทีของผมในตอนนั้นมันผ่านไปช้ามากผมต้องรอให้ถึงเที่ยงคืนทุกวันเพื่อนที่จะโทรหาเต้ย จากวันเป็นเดือนจากเดือนก็เป็นหลายเดือน
เวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้า เราคุยกันทุกคืน ไอ้ความคิดถึงมันก็เริ่มเบาบางลงไปแต่การโหยหากันมันยังคงอยู่
จนมีอยู่วันนึงผมโทรไปหาเต้ยตามปกติ แต่วันนี้เต้ยแปลกๆไป
ขอบคุนนะคับ ขอบคุณมากๆครับ ขอบคุนครับ ขอบคุณมากๆๆๆ นะคับ ขอบคุณมากๆๆๆ นะคับ
ขอบคุนนะคับผม ((^.^)),,,,,, ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุนนะคับ ^^ -ขอบคุนมากคับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากๆครับผม สนุกมาก ชอบๆนะคับ ขอบคุนนะครับ ขอบคุณมากคร้าบ...... เต้ย ตามไปเลยยยย ขอบคุนมากคับ