บ้านร้างติดกับบ้านผม ประสบการจริง
บ้านร้างติดกับบ้านผม ประสบการจริงผมจะมาเล่าเรื่องเกียวกับบ้านร้างประสบการจริง บ้านหลังนี้อยู่ติดกันกับบ้านผมครับ มาเริ่มกันเลยดีกว่า เมือวันที่ 5 ม.ค. 2548 จ.ชัยภูมิ อ.ภูเขียว ต.ผักปัง พ่อผมจะซื้อบ้านร้างหลังนั้น วันต่อมา อยู่ดีๆ ก็มีตาแก่คนหนึ่งเดินออกมาจากรถกะบะเก่าๆมาห้ามไม่ให้พ่อผมซื้อ(เวลาประมาน 6 โมงเช้า) ตาแก่คนนั้นบอก ว่าบ้านหลังนี้อปมงคล ด้วยความว่าพ่อผมมองไปที่บ้านหลังนั้นสภาพบ้านก็น่ากลัวเป็นใจ พ่อก็เลยไม่ซื้อบ้านหลังแล้ว ผมก็ดีใจเล็กๆ วันต่อมาผมสงสัยมากๆว่ามันอปมงคลมันเป็นยังไง ผมก็เลยชวนเพื่อนและพี่ของผมรวมแล้วประมาณ 7คน ไปบ้านร้างนั้น วันนั้นพ่อกับแม่ผมไม่อยู่บ้าน (เวลาประมาณ 6 โมงเย็น)พอทุกคนมาถึงก็ปรากฏว่ามีคนเข้าไปแค่4คนอีก3ไม่กล้าเข้าไป ผมชวนเข้าไปทั้งขู่ทั้งด่าก็ไม่กล้าอยู่ดี ผมก็เลยให้3คนนั้นมาเฝ่าหน้าบ้านผมไว้(3คน นั้นมันชื่อว่า แพ แนน ฟลุ๊ก ผู้หญิง กะเทย ทอม ทั้งนั้น)เดียวพอพ่อมาเห็นเดียวมีเรีอง ผมเข้าไปทางด้านหลังบ้านเพราะเข้าง่ายกว่าทางหน้าบ้าน เพราะหน้าบ้านร๊อกกุญแจ เมือผมเก้าเข้าไปผมกับตกใจสุดขีด!! สิ่งที่ผมเห็นนั้นคือผู้หญิงมองมาที่ผม ผมได้ยิงเสียงร้องดังมาจากคนข้างหลังแปลว่าไม่ใช้ผมเห็นคนเดียวแต่ทั้ง 7คนเลย อีก2คนสลบไป(คือ แพและฟลุ๊ก ทอมกับกะเทยครับ) แต่พอมามองดีๆกลับเป็นหุ่นที่อยู่ในร้านเสื้อผ้าแต่เป็นหุ่นที่เมือคนมากๆมีลูกตาเลยทีเดียวและที่แปลกคือมันมองมาที่ผม และทุกคนก็รวมสติกและเข้าไป บ้านหลังนั้นอีกครั้งที่ 2 บรรยากาศเป็นเมือคุณอยู่ในที่ที่มืดแต่ยังมองเห็นอยู่อย่างชัดเจน ทั้งหมด 4 ชีวิต เดินเข้าไปห้องน้ำ บรรยากาศในนั้นมีดินเต็มไปหมด และมีซากหมาที่ตายมานานแล้ว1ปีเป็นกระดูกและยังส่งกลิ่นเหม็นอยู่ มันก็กลัวอีกแบบ และมาถึงชั้นบน เราทุกคนก็เห็นไห3ไห ทุกคนในนั้นคิดถึงแม่นาค และไม่ได้ใส้ใจอะไร พี่ผมเดินอยู่ดีพื้นที่เยีบอยู่ก็หัก นน กับ พิษจับไวทันถ้า นน กับ พิษ เด็กข้างบ้านผมไม่จับเสื้อเอาไว้ก็คงลนลงมาขาหักแน่ๆ ทันใดนั้นเองทุกคนเห็นเชือกเส้น 1 มันเป็นเชือกที่คนจะฆ่าตัวตายหรือเชือกผูกขอตายนั้นแหละครับ ด้วยความดื้อของไอ้ นน มันหยิบเชือกนั้นที่ติดเพดานมันบอกว่า "จะเอาไปผูกวัว" ผมตกใจด้วยความคิดของมัน และทุกคนก็ออกจากบ้านหลังนั้นไป 2คนที่สลบสไรอยู่ก็ตื่นและผมก็เล่าเหตุการทั้งหมดให้ฟังและทุกคนก็แยกย้ายกันกับบ้าน 3 วันต่อมา ผมไปหานนที่บ้าน นนมันร้องไห้และหน้าตามันดำสีดเหมือนคนไม่ได้หลับไม่ได้นอนมันบอกว่ามันฝันมา2วันแล้วและฝันเดิมๆมันเล่าให้ผมฟังว่ามันเห็นผู้ชายคนหนึ่งบอกว่า"อยู่บนโลกไปก็ไม่มีประโยนช์ตายดีกว่า"ผมมีอาการตกใจและนนมันเล่าต่อว่า "ผู้ชายคนนั้นเอาเชือกที่นนไปเอาจากบ้านร้างนั้นแหละยืนให้นนแล้วบอกไปอยู่แทนฉันได้รึเปล่า" ผมตกใจมากจึงพาไอ้นนและทุกคนไปที่วัดนครบาลวัดประจำหมู่บ้านพอไป ไปหาหลวงพ่อหลวงพ่อก็เลยบอกว่า"ไปเอาเซือกมา"ทุกคนตกใจว่าหลวงพ่อรู้ได้ยังไงเพราะไม่ได้บอกใครเลย และเมือนั้นคนที่อาสาไปเอาเซือกที่บ้านนนไม่มีใครเลยแม้แต่นน เราก็เลยไปกันหมดทุกคนเลย เมือไปถึงไอ้นนบอกว่า"ไม่ใช้บ้านนนแน่" ผมงงๆ บรรยากาศเหมือนกับบ้านร้างไม่มีผิด เมื่อเอาเชือกได้แล้วทุกคนก็ไปวัดเลยเมื่อไปถึงหลวงพ่อก็พูดว่า"เข้าไม่ได้ไปในเลยเข้าอยู่ในเชือกเส้นนี้"และหลวงพ่อก็เลยสวดอะไรไม่รู้เรื่องไม่เคยได้ยินผมจำได้เล็กๆน้อยๆ"กุกิกะกี#&*##%*&%" เมือเสร็จทุกคนก็กลับบ้าน ผมก็เลยไปถามย้าของผมว่าแต่ก่อนบ้านหลังมีใครอยู่ย้าก็เลยเล่าให้ฟังว่า"ตั้งแต่ย้ายังสาวมีครอบครัวอยู่บ้านร้างหลังนี้ 6 คนพ่อแม่2ลูก3น้า1อยู่เหมือนชาวบ้านถ้วนไปแต่มีอยู่วันหนึ่ง ลูกคนโตติดยาเสพติดตายที่ห้องน้ำ ต่อมาอีก2เดือนลูกคนเล็กผูกคอตาย 1เดือนต่อมาน้าและแม่ไหลตาย(นอนหลับไม่ตื่น)หมอชันนะสูดศพมีลอยคร้ำที่คอ อีก5วันต่อพ่อเกิดอาการบ้าคั้งฆ่าตัวตายด้วยการผู้คอตายที่ชั้นบนเพดาน"ผมกลัวมากนึกอยู่ในใจว่าทำไหมถึงกล้าไปบ้านหลังได้วะ ผมถามว่าลูกคนกลางละครับย้าผมตอบ"เข้าย้ายออกไปอยู่ที่อื่นแล้วละจะ"และผมก็กับบ้านและก็เล่าให้ทุกคนฟัง ทุกคนไม่กล้าผ่านหน้าบ้านหลังอีกเลย เรื่องที่ผมเล่ามาเป็นเรื่องจริงครับไม่ใด้แต่งเลยสักนิด ผมก็เพิ่งรู้ครั้งแรกว่าผีมีจริงครับผมยังมีอีก เรื่อง หญิงชรากับบ้านปิดตาย ขอฝากไว้ด้วยนะครับ
หน้า:
[1]