++ ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา ~ ++ @ 2

tanya · โพสต์ 2012-4-15 10:12:44

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
“เออหรือมึงไม่อยากให้กูกลับอยากให้กูนอนด้วยอีกคืนหรือไง”
“นอน`สวย`อ่ะดิแล้วมึงจะมาไงให้กูไปหาป่าว”
“ไม่ต้องเดี๋ยวกูไปเอง”
“ไหวแน่นะมึง”
“เออกูรู้ว่ามึงห่วง เดี๋ยวกูจะเอาหน้าหล่อๆไปหามึงเอง”
“เออๆกูจะรอมาถึงก็โทรมาละกัน”
“ได้เลยแล้วเบอร์กูก็เม็มไว้ด้วยล่ะ ท่าทางมึงกะกูจะได้คบกันยาวเดี๋ยวเจอกันโว้ย!”
“ไงล่ะมึงลิ้นห้อยมาเลยนะ กูบอกให้รอกูก็ไม่เชื่อ” ต่อทักเอ็มที่ยืนหอบรอเขาอยู่หน้ามหาลัย
“เออนะ ไหนๆกูก็มาแล้วแต่เล่นเอาหอบเหมือนกันว่ะ”
“ยังไม่หายดีอ่ะดิเสียหมดเลยนะมึง” ต่อว่าพลางส่ายหัว
“เสียไรพูดดีๆนะโว้ย”
“ก็มึงเป็นเด็กที่นี่ซะเปล่า ไปอยู่กรุงเทพได้ไม่เท่าไหร่แค่กลับมาบ้านเกิดแค่เนี้ยเป็นไข้กุขำว่ะ”
“เออมึงทำเป็นเก่ง ไว้มึงกลับกรุงเทพเมื่อไหร่กูจะรอดูมึง”
“เชิญมึงตามสบายกูไม่ได้สำออยเหมือนมึง”
“งั้นพี่ต่อไปหาน้ำให้ผมกินหน่อยสินะๆผมไม่มีแรงเดินแล้วนะคร้าบพี่ต่อครับ” เอ็มทำท่ากระแซะต่อจนต่อมันถอยหนีแทบไม่ทัน
“มึงเพี้ยนอะไรอีกเนี่ยไอ้เอ็ม”
“ก็กูสำออยไงครับไอ้พี่ต่อ” เอ็มนึกขำขึ้นมาเมื่อเห็นต่อยืนทำหน้าเอ๋อ
“มึงนะมึงไปได้เรื่อยๆ เอากุญแจกูมาแล้วอยากไปไหนก้อไปกูรำคาญ”
“อ้าวเฮ้ยไงพูดงี้วะกูเสียใจนะมึง”
“พอเลยมึงไม่ต้องมาอำกูอีก”
“ก็กูหิวน้ำอ่ะ”
“แขนขามึงขาดหรือไงหากินเองดิ”
“แฮะๆเงินกูไม่เหลือแล้วจ่ายค่ายาไปหมดแล้ว กูถึงต้องเดินมาหามึงนี่ไง” เอ็มเอามือเกาหัวแก้เขิน
“ไอ้นี่มึงอำกูอีกป่าวเนี่ย”
“กูไม่อำแล้วคอกูแห้งจะเป็นผงอยู่แล้ว เหนื่อยนะมึงเดินมาไม่ใช่ใกล้ๆ”
“กูไม่น่ามาเจอมึงเลยจริงๆแค่ไอ้พีกูก็ปวดหัวจะแย่อยู่แล้ว”
“บ่นๆเออกูไปขอเขากินก็ได้วะ” เอ็มทำท่าจะเดินไปจริงแต่ต่อผลักอกเขาไว้
“แล้วมึงกินข้าวมายัง”
“มึงจะเลี้ยงกูเหรอ”
“ถือว่าทำบุญให้เด็กเร่ร่อนไปเดี๋ยวกูพาไป”
ต่อออกเดินนำไปก่อนเอ็มมองตามหลังยิ้มๆ
“เล่นกูแรงนะมึงหาว่ากูเป็นเด็กเร่ร่อนนี่นะมันถิ่นกู”
เอ็มเดินตามหลังต่อไปถึงแม้ว่าตอนนี้เขาจะไม่มีเงินติดตัว เอ็มก็ไม่ได้รู้สึกกลัวเลยซักนิด ก็นี่มันบ้านเกิดที่เขาอยู่มาตั้งแต่เด็กๆถึงแม้ว่าบ้านที่เขาอยู่จริงๆจะไกลออกไปจากที่นี่ร่วมสี่สิบโล แต่เขาก็คุ้นเคยที่นี่เป็นอย่างดี แค่ตัวเมืองเขาเข้าๆออกมาเป็นประจำอยู่แล้ว คนรู้จักก็เยอะเป็นตาสับประรดเว้นเสียแต่ว่าคนที่นี่จะจำเขาได้หรือเปล่า เมื่อเขาโตเป็นหนุ่มขนาดนี้แล้วไม่ใช่เด็กทะโมนที่คอยแกล้งใครไปทั่วเหมือนแต่ก่อนกับไอ้พีคู่ซี้ของเขา…
“แล้วมึงไม่กินอ่ะ” เอ็มเอ่ยถามเมื่อไม่เห็นต่อสั่งข้าวมากินดื่มแต่น้ำเท่านั้น
“กูอิ่มแล้วมึง รีบกินเหอะนี่มันจะค่ำแล้วนะบ้านมึงก็อยู่ซะไกลถึงบ้านมืดนะมึง”
“ไกลอะไรล่ะแค่นี้กูไม่กลัวนี่มันถิ่นเก่ากู”
“อ้าวถิ่นมึงแล้วมึงมาให้กูเลี้ยงข้าวทำเบื้อกไรล่ะ”
“ก็กูอยากให้มึงเลี้ยงผิดด้วยเหรอ`คุณ`หล่อ”
“มึงนี่กะล่อนสุดยอดใครเป็นแฟนนี่ซวยตาย”
“กะล่อนแต่อ้อนเก่งนะครับ รับรองถ้าไอ้เอ็มจีบใครหลงทุกราย” เอ็มพูดไปพลางยักคิ้วหลิ่วตาจนต่อนึกหมั่นไส้
“แม่งโครตหลงตัวเองเลยว่ะ”
“เห็นมั๊ยขนาดมึงยังว่ากูหลงตัวเองเลย คนอื่นมันก็ต้องหลงกูเป็นธรรมดารวมทั้งมึงด้วย”
“ฝันเฟื่องแล้วมึงกูบอกแล้วไงว่าถือว่ากูทำบุญ”
“เอาเหอะๆมึงจะด่ากูเพื่อกลบเกลื่อนความรู้สึกมึงก็เอาเหอะ มึงอย่าเผลอจ้องตากูละกัน กูมองทะลุไปถึงหัวใจมึงแน่”
“มึงอย่ามาสำนวนกะกู กูไม่ใช่ผู้หญิงไม่ใช่เกย์ยากที่กูจะหลงคารมมึง”
“ยิ่งยากกูยิ่งชอบ เกิดมาไม่เคยจีบผู้ชายลองสักครั้งดีมั๊ยเนี่ยจะได้ไม่เสียชาติเกิด”
“หมอเขาฉีดยาอะไรให้มึงวะเนี่ย กูไม่คุยกะมึงแล้วเล่นเอากูขนลุกบ้าไปคนเดียวเหอะ มึงเอากุญแจกูมากูจะกลับห้องแล้วป่านนี้ไอ้พีมันคงถึงห้องแล้วมั้ง”
“อ่ะแน่ะรีบกลับไปรายงานตัวเลยนะมึง สามคนผัวเมียมันก็ไม่เลวนะเออกูไปด้วยดีกว่า”
เอ็มจะลุกขึ้นตามนึกชอบใจที่เห็นต่อมันยืนอึ้งก็ต่อมันกลับระแวงคิดไปต่างๆนาๆ เขาคิดว่าไอ้พีกะเอ็มมันต้องเป็นมากกว่าเพื่อนแน่นอน ท่าทางเขาคงต้องคุยกะไอ้พียกใหญ่ ถ้าไอ้พีมันเป็นเกย์จริงเขาก็คงต้องย้ายออกแน่ แต่พฤติกรรมยังไงไอ้พีมันก็ไม่ใช่เกย์แน่นอนส่วนไอ้เอ็มมันยากที่จะไว้ใจ
“มึงอยู่ห่างๆกูเลยนะ กูว่าแล้วท่าทางมึงแปลกๆตามกูมาถึงมหาลัย เอากุญแจกูมาเลยแล้วมึงไปไหนก็ไป”
“โอ้ย เจ็บว่ะ เจ็บมากๆโดนไล่ส่งพี่ต่อใจร้ายจังไม่ส่งสารเอ็มเหรอครับ อุตส่าห์ตามมาถึงนี่รู้งี้เมื่อคืนรวบรัดซะก็ดี ไม่น่าให้รอดมือไปเลยพูดแล้วเสียดายขอโอกาสอีกครั้งนะๆ”
“ไอ้บ้านี่แทนที่จะสำนึกดันมากระแดะอีก กูจะบอกไอ้พีว่ามึงน่ะเป็นเกย์คอยดูพีมันเลิกคบมึงแน่”
“เออพอดีเลยมึง เนี่ยไอ้พีมันโทรมาแล้วบอกให้หมดเลยเพื่อน” เอ็มยื่นโทรศัพท์ที่พีโทรเข้ามาให้กับต่อ
“รับไปสิจะฟ้องไม่ใช่เหรอ” ต่อรับโทรศัพท์มากดรับ เอ็มกลับไปนั่งกินข้าวต่อหน้าตาเฉย
“ไอ้พี มึงอยู่ไหนเนี่ย”
“อ้าวเฮ้ยต่อ มึงมารับโทรศัพท์ไอ้เอ็มได้ไง”
“ยังจำเสียงกูได้เหรอมึง กูนึกว่ามึงเมาค้างอยู่”
“กูสร่างแล้วโว้ย แล้วนั่นมึงสองคนอยู่ด้วยกันเหรอ”
“เออกูกำลังอยู่กับคู่เกย์มึงเนี่ย” เอ็มสำลักน้ำที่กำลังกินออกมาทันที ไม่คิดว่าต่อมันจะเอาจริง ต่อมันได้ทียักคิ้วให้นึกสะใจว่าท้าใครไม่ท้ามาท้าคนอย่างเขา
“ใครคู่เกย์กู อย่าบอกนะว่ามึงหมายถึงไอ้เอ็ม”
“ก็เออดิแล้วมึงขำอะไร”
“โดนมันอำอีกคนแล้วสิมึง กูว่าแล้วมึงน่ะคงไม่รอดนิสัยห่ามๆของไอ้เอ็มมันหรอก”
ต่อหันกลับไปมองเอ็มที่แกล้งยิ้มหวานให้เขา
“แต่แม่งโคตรเหมือนเลยมึง กูไม่ไว้ใจมึงแน่ใจเหรอว่ามันไม่ใช่”
“ไอ้นี่มันทะโมนยังกะลิง กูเอาหัวเป็นประกันเลยมึง มันชอบอำชาวบ้านแบบนี้แหละ เพื่อนกูกระเจิงไปหลายรายแล้ว จนกูไม่รู้จะด่ามันยังไง มันบอกกูนะว่าถ้าเพื่อนมันจะคบกันจริงๆน่ะจะเป็นอะไรยังไงเขาไม่ถือกันหรอก คนที่โดนมันแกล้งแล้วเลิกคบกุมึงบอกกุไว้เลยว่าไอ้พวกนั้นน่ะเพื่อนกินชัวร์ เรื่องแค่นี้ทำเป็นรับไม่ได้ จริงๆมันไม่มีอะไรหรอกกูคบกับมันมานานมากมันก็แค่สแกนเพื่อนให้กูเท่านั้น มึงกำลังโดนบททดสอบอ่ะดิ แต่ท่าทางไอ้เอ็มมันจะเล่นมึงแรงไปหน่อยว่ะ ฟังจากเสียงแม่งโคตรเครียดเลย”
ต่อมองดูเอ็มอีกครั้ง คราวนี้มันเอาแต่นั่งกินโดยไม่สนใจอะไรต่างกับเขาที่รู้สึกผิดเขามากๆที่คิดอกุศลกับเพื่อนได้ขนาดนั้น
“อ่ะ”
ต่อยื่นโทรศัพท์คืนให้เอ็มเมื่อพีมันวางสายไป ตอนนี้มันกำลังอยู่ที่ห้องแต่มันเตรียมจะจัดเสื้อผ้าเพื่อจะไปออกค่ายกับเพื่อนของมันเขาเองก็เพิ่งจะรู้เรื่องไอ้นี่ม้นชอบไปแจมกะชาวบ้านเขาไปทั่วจริงๆ
“อ้าวมันวางไปแล้วเหรอยังไม่ทันได้คุยเลยอ่ะ”
“เออมันบอกมันรีบมันจะไม่อยู่สามสี่วันจะไปออกค่าย”
“อะไรวะไอ้นี่รักกูจัง กูอุตส่าห์มาหาอดเจอเลยเดี๋ยวกูก็จะกลับกรุงเทพแล้วเซ็งว่ะ” เอ็มส่ายหัวเครียดๆ ต่อเพิ่งสังเกตเห็นสีหน้าเอาจริงเอาจังของเขาก็ตอนนี้แหละ
“มองไร” เอ็มถามดุๆเขากำลังหงุดหงิดไม่มีอารมณ์จะล้อต่ออีก ต่อเองก็ไม่กล้าแหย่เพราะดูท่าตัวตนที่แท้จริงของเอ็มท่าทางเอาเรื่องไม่น้อย
“หงุดหงิดอะไรว้าคบกับมันมานาน ก็น่าจะรู้นิสัยมันดีนิว่าไอ้พีมันเป็นยังไง”
“กูรู้แต่กูก็ใช่จะว่างกลับมาบ้านบ่อยๆ งั้นเดี๋ยวกูกลับล่ะ ขอบใจว่ะที่อยู่เป็นเพื่อนทั้งวันที่กูล้อๆ มึงไปก็ลืมเหอะไอ้พีมันนิสัยดีคบๆมันไว้แล้วมึงจะไม่เสียใจ ยังไงมันก็เป็นเพื่อนรักกูฝากดูแลมันด้วยละกัน กุกลัวว่ามันจะจบช้าเดี๋ยวที่บ้านเล่นงานมันอีกไอ้นี่มันยิ่งไม่ค่อยถูกกะที่บ้านอยู่”
ต่อเองก็เคยๆได้ยินพีมันบ่นเรื่องที่บ้านให้ฟังอยู่เรื่อยๆ เหมือนพีมันขาดความอบอุ่นมาตั้งแต่เด็ก พอเป็นอิสระมันก็เลยเที่ยวหัวราน้ำแต่นิสัยมันก็ดีมากเหมือนอย่างที่เอ็มว่า
“แล้วมึงจะกลับยังไง”
“นั่งรถกลับสิถามโง่ บ้านกูมันไม่ได้นอกเมืองขนาดนั้นรถไปกลับมีเรื่อยๆโว้ย”
“อ้าวไหนบอกไม่มีตังค์ไง”
“ไอ้เรื่องนั้นกูไม่กลัวบอกแล้วไงว่านี่น่ะบ้านเกิดกู”
“เออเก่งนักมึงก็กลับเองละกัน กูว่าจะขับมอไซไปส่งซะหน่อย” เอ็มมองหน้าต่อแล้วยิ้ม จนต่อมันงงว่าไอ้นี่มันจะมาอารมณ์ไหนอีก
“มึงไม่กลัวกูปล้ำมึงเหรอ” เอ็มมันถามออกมา
“มึงกล้าที่จะเอาผู้ชายด้วยกัน กูก็กล้าที่จะเป็นของมึงวะ”
ที่ต่อกล้าตอบออกไปอย่างนั่นเพราะเขาได้ยินจากปากพีแล้วว่าเอ็มเป็น ยังไงมันก็คงจะดีแต่ปากเอาเข้าจริงๆเรื่องพวกนี้พีบอกเขาว่าเอ็มมันก็แหยงเหมือนกัน
“พูดอย่างงี้เดี๋ยวได้เสียวหรอกมึง”
“แล้วมึงจะรออะไรล่ะ กูก็อย่างรู้เหมือนกันว่ามึงจะทำกูเสียวได้แค่ใหน”……….
“เออบ้านมึงน่าอยู่ดีว่ะเอ็ม” ต่อเอ่ยออกมาเมื่อพาเอ็มมาส่งที่รั้วหน้าบ้านซึ่งกว่าจะมาถึงก็เล่นเอาทั้งสองสั่นพั่บๆเพราะต้องขับรถฝ่าสายลมกันมา
“น่าอยู่มึงก็มาอยู่กะกูดิ” เอ็มพูดพลางยักคิ้ว
“ไอ้นี่หยอดกูบ่อยเดี๋ยวเหอะมึง”
“ทำไมมึงจะทำอะไรกูไอ้ตี๋น้อย”
“อยากรู้เหรอ” ต่อแกล้งยิ้มเจ้าเล่ห์บ้างจนเอ็มเผลอถอยหลังหนีแบบไม่รู้ตัว
“มึงไม่ต้องหนีกูเลยชอบล้อกูดีนักมานี่เลยมึง”
ต่อโผเข้าจับตัวเอ็มด้วยอารมณ์อยากแก้แค้นคืนเท่านั้นที่เอ็มชอบอำเขามาตลอดอย่างที่พีเคยบอก พอต่อมันแตะโดนตัวเอ็มเท่านั้นแหละด้วยสัญชาตญานที่เอ็มมันตกใจต่อจึงโดนเอ็มผลักร่างออกเต็มแรงจนร่างกระเด็นไปชนรั้วบ้านทรุดลงอย่างไม่เป็นท่า
“โอ้ยขากูไอ้เอ็มมึงจะฆ่ากูหรือไงวะ”ต่อร้องด้วยความเจ็บปากก็ด่าเอ็มไม่หยุดก็เล่นทำเอาขาเขาครูดกับเหล็กรั้วบ้านจนเป็นแผล
“เฮ้ยกูขอโทษมึงเป็นไรหรือเปล่าวะ” เอ็มจะเข้าไปพยุงต่อลุกขึ้นแต่โดนต่อมันชี้หน้าไว้ซะก่อน
“หยุดเลยมึงอย่ามาใกล้กูเชียวทีแกล้งกู กูไม่เห็นรุนแรงกะมึงเลยพอกุแกล้งคืนหน่อยเดียวทำกูได้เลือด”
“เออๆกูขอโทษแม่งกูไม่เคยนี่หว่าอยู่ๆจะให้ผู้ชายมากอด”
“แล้วมึงคิดว่ากูเคยหรือไงเล่าจะเป็นบาดทะยักหรือเปล่าวะรั้วบ้านมึงสะอาดหรือเปล่าก็ไม่รู้”

ดูโพสต์ทั้งหมด · โพสต์ 2012-4-17 10:37:38

หมายเหตุ: ผู้โพสต์ถูกแบนหรือถูกลบ โพสต์นี้ถูกปิดโดยอัตโนมัติ

ดูโพสต์ทั้งหมด · โพสต์ 2012-4-17 10:38:35

หมายเหตุ: ผู้โพสต์ถูกแบนหรือถูกลบ โพสต์นี้ถูกปิดโดยอัตโนมัติ

tamia · โพสต์ 2012-4-19 15:15:59

ขอบคุณครับผม

kikkapkao · โพสต์ 2012-4-19 19:00:34

ขอบคุนคราฟ

pongsakron01 · โพสต์ 2012-4-24 19:10:31

ขอบคุณครับ

imanaji · โพสต์ 2012-4-26 17:28:33

ขอบคุณมากๆครับ

imseng · โพสต์ 2012-4-30 14:52:24

ขอบคุณนะคับ

pkclub2146 · โพสต์ 2012-5-13 16:27:26

-อบคุนนะค่าบบ ๆ

arttylovely · โพสต์ 2012-5-17 14:34:25

ขอบคุนมากๆครับ

peemakung · โพสต์ 2012-5-17 16:54:41

ขอบคุณครับ

MaximusRavi · โพสต์ 2012-5-18 15:11:40

ขอบคุนนะคับ

Klong · โพสต์ 2012-11-13 15:45:26

ขอบคุนครับ

adan · โพสต์ 2013-1-6 20:06:58

ขอบคุณครับผม

game6969 · โพสต์ 2013-1-8 21:17:21

ขอบคุนากมายคัฟ

llMAGz · โพสต์ 2013-1-10 12:46:10

ขอบคุณครับ

dung · โพสต์ 2013-1-13 00:02:16

ขอบคุณมากๆครับผม

mario401 · โพสต์ 2013-5-16 17:19:31

555สนุกดีนะครับอ่านต่อๆ

sugaritc · โพสต์ 2013-5-16 19:21:13

ขอบคุณครับ

KillTi · โพสต์ 2013-5-22 19:20:57

สุดยอดเลยอ่ะคร๊าฟ

บัญชี		จำการเข้าสู่ระบบไว้	ลืมรหัสผ่าน
รหัสผ่าน			สมัครเข้าเรียน

benz00 สมาชิกนี้ถูกลบไปแล้ว	โพสต์ 2012-4-17 10:37:38 \| ดูโพสต์ทั้งหมด สมัครสมาชิกพิเศษ (M.D.A.) ไม่ต้องตอบกระทู้ก็เห็นข้อความ/รูปภาพได้ทันที, ไม่ต้องจ่ายค่าดูกระทู้, เข้าแซ๊บโซนได้ทันทีไม่ต้องสะสมคะแนน, และสิทธิพิเศษอื่นๆอีกมากมาย สมัครclick! หมายเหตุ: ผู้โพสต์ถูกแบนหรือถูกลบ โพสต์นี้ถูกปิดโดยอัตโนมัติ
benz00 สมาชิกนี้ถูกลบไปแล้ว
	ตอบกลับ ใช้ไอเท็ม รายงาน

benz00 สมาชิกนี้ถูกลบไปแล้ว	โพสต์ 2012-4-17 10:38:35 \| ดูโพสต์ทั้งหมด หมายเหตุ: ผู้โพสต์ถูกแบนหรือถูกลบ โพสต์นี้ถูกปิดโดยอัตโนมัติ
benz00 สมาชิกนี้ถูกลบไปแล้ว
	ตอบกลับ ใช้ไอเท็ม รายงาน

++ ~จนกว่าฟ้าจะมีเวลา ~ ++ @ 2

แสดงความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

สมาชิกจีโฟกาย 100%

สมาชิกระดับเพชรคู่

สมาชิกระดับตรีเพชร

สมาชิกระดับเพชรบริหาร

สมาชิกระดับมงกุฎ

สมาชิกระดับทับทิม

สมาชิกระดับแพลตตินั่ม

สมาชิกระดับไพลิน

สมาชิกระดับมรกต

สมาชิกระดับเพชร