จะเก็บวันเวลาเหล่านั้นไว้ในใจเสมอ
เรื่องของผมเป็นเรื่องที่เกิดขึ้น ในช่วงผมเรียนอยู่ตอน ม.ปลาย ของโรงเรียนชายล้วนแห่งหนึ่งในกรุงเทพนี่ล่ะคับ ผมยังคงจำวันเวลา และความรู้สึกดีๆ เหล่านั้นได้เสมอ และไม่มีทางที่จะลืมได้แน่นอน เพราะวันเวลาเหล่านั้นมีค่ากับผมมากตอนนั้นเป็นตอนม.ปลาย ในช่วงม.4 เทอม 2 ผมเองเป็นผู้ชายคนนึงที่ชอบเฮฮากับเพื่อนๆ ว่างๆ ตอนเย็นก็เตะบอลกันเป็นธรรมดา ชอบไปหลีเด็กน่ารักโรงเรียนหญิงล้วนโรงเรียนอื่นประจำคับ ก็จะแข่งกันใครหาได้น่ารักกว่ากันเพื่อนๆ มักจะมาอวดกันคับ แต่มีเพื่อนคนนึงที่ทำให้ผมเปลี่ยนไป เพื่อนคนนี้ชื่อ ทัน ผมกับทันเริ่มมาสนิทกันเทอมนี้ล่ะคับ จากที่ไม่ค่อยได้พูดไรกันมากมาย ทันเป็นคนที่หน้าตาดีคับ หล่อ ขาวคับ พวกกระเทยที่โรงเรียนมักจะมาตามจีบทันคับ ผมเห็นทีไรก็หัวเราะทุกที ทันเป็นคนเฉยๆ แต่ทันไม่ค่อยมาเล่นบอล ทันเป็นคนเรียบร้อย บางครั้งดูเหมือนหยิ่งด้วยซ้ำไป เราเริ่มสนิทกันมากขึ้นเพราะทันจะคอยจดงานให้ผมบางครั้งก็ให้ลอกการบ้าน ประจำ เราเลยมานั่งเรียนด้วยกันตลอด และความสนิทมันก็มีมากขึ้นมาเรื่อยๆ ทุกเช้าตอน 7โมง ทันจะมารอผมที่ห้องเรียน เราจะไปกินข้าวพร้อมๆ กันทุกเช้าคับ เวลาผมเลิกเล่นบอล ทันจะซื้อนำมาให้ผม เราสองคนสนิทกันมากเรียกว่าทันเป็นเพื่อนซี้ปึกคนนึงเลยล่ะคับ ไม่ว่าไปไหนเรียนพิเศษเราก็เรียนด้วยกัน ผมรู้สึกดีที่มีเพื่อนซี้คุยอะไรได้หมดทุกเรื่อง เพื่อนๆ ในห้องมักจะแซวๆ กันประจำ ผมกับทันก็ได้แต่หัวเราะ ทุกๆ วันของผมกับทันก็เป็นแบบนี้มาตลอกคับ จนมาถึงม.5 คับ
ผมจำได้ดีคับในวันนั้น เรื่องก็คืออาจารย์สั่งรายงานให้ทำแต่ไม่ได้ทำคับ แล้วมันก็ใกล้จะส่ง วันนั้นเราอยู่โรงเรียนกันถึงเย็นคับ เพื่อจะทำรายงานให้เสร็จ แต่มันก็ไม่เสร็จ ทันบอกว่าไม่เป็นไรเดี๋ยวเราเอากลับไปทำเอง ผมก็บอกว่าเยอะอย่างนี้ไม่ทันแน่ๆ เราไปช่วยทำได้ ผมเลยบอกว่างั้นไปนั่งทำที่บ้านทันแล้วกัน เป็นครั้งแรกที่ผมได้ไปบ้านทันในวันนั้นเรารีบนั่งแท็กซี่กลับทันที ทันอยู่กับอา เพราะทันเป็นเด็กต่างจังหวัด เสาร์อาทิตย์พ่อแม่จะมาหาทันครั้งนึง ซึ่งพ่อแม่ของทันก็รู้จักผมดีเช่นกัน พอถึงเรารีบทำงานต่อ ผมก็นั่งเขียนไปเรื่อยๆ ดูโทรทัศน์ไป แต่ทันนี่ดิคับตั้งใจเขียนงานมาก ผมเอาแต่สบาย เพื่อนผมคนนี้ดีจริงๆ คับ บางครั้งผมเคยคิดว่า ถ้าทันเป็นผู้หญิงผมคงเป็นแฟนทันแน่นอน ออกจะนิสัยดีอย่างนี้ และในวันนั้นอยู่ดีๆ ผมก็พูดมาว่า ถ้าทันเป็นผู้หญิงนะ ป่านนี้คงเป็นแฟนเราไปแล้ว ทันหัวเราะแล้วก็ยิ้ม ทันตอบมาว่าแล้วผู้ชายเป็นไม่ได้หรือไง แล้วทันกับผมก็หัวเราะ ผมนั่งดูทีวีไปเรื่อยๆ ผมหันไปมองทัน สังเกตทันตาแดง ๆ ทันกำลังนั่งร้องไห้ ผมตกใจก็รีบถาม เป็นอะไร ร้องไห้ทำไม ตาแดงเลย มีอะไรก็บอกแต่ทันก็ยังนั่งนิ่งๆ ผมก็เลยขยับไปใกล้ๆ แล้วถามอีก ทันหันมามองหน้าผม และสิ่งที่ทันบอกคือ ทันชอบผมและชอบมาตลอดแต่ไม่กล้าพูดออกมา เพราะกลัวว่าผมไม่ได้คิดเหมือนกับที่เขาคิด ซึ่งจริงๆ แล้วผมเองคิดกับทันเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดคนหนึ่งเท่านั้น แต่ผมได้แต่นั่งนิ่งๆ ยังคงอึ้งจนพูดอะไรไม่ถูก ทันบอกผมทุกครั้งที่ทันอยู่ใกล้หรือได้ทำหลายๆ อย่างเพื่อผมทันมีความสุข รู้สึกอบอุ่น ผมเองได้ฟังแล้ว ผมรู้สึกสงสารทันคับ ผมบอกทันหยุดร้องได้แล้ว เราอยู่ใกล้ๆ นายแล้วนี่ไง เราคือเพื่อนนายนะไม่เห็นต้องร้องไห้เลย ยังไงเราก็เพื่อนกันอยู่แล้วไง หยุดร้องได้แล้วเดี๋ยวอากลับมาเดี๋ยวอาจะงง สักพักผมก็กลับบ้านแต่ก็ยังคงรู้สึกดี และไม่ดีอย่างบอกไม่ถูก มันแปลก ผมเริ่มเป็นห่วงทัน
พอวันต่อมาทันเริ่มเฉยๆ กับผม ซึ่งมันไม่ค่อยเหมือนเดิม ผมเองก็รู้สึกได้เพราะทันดูเปลี่ยนไป เป็นแบบนี้อยู่หลายอาทิตย์ ผมเองหงุดหงิดมากๆ ผมเลยถามทัน ทันมีไรก็บอกดิ เราแคร์นายนะทัน นายไม่เหมือนเดิมเรารู้สึกไม่ดียังไงก็ไม่รู้ นายกลับมาเหมือนเดิมได้ไหม เหมือนที่เราเคยคบและคุยกันเหมือนก่อนๆ เราแคร์นายนะทัน เย็นนั้นผมไปที่บ้านทัน ผมไปนั่งคุยกับทัน ผมบอกไม่ถูกว่าผมรู้สึกยังไง อยู่ดีๆ ผมเองเดินไปหาทันและไปกอดทัน ทันมองผม ผมกอดทันแน่นมากบอกว่า เราอยู่ใกล้ๆ นายแล้วนะ นายอย่าทำแบบนี้เลยเรารู้สึกไม่ดียังไงไม่รู้ ทันกอดผมแน่นขึ้นทันที ผมเองได้กอดผู้ชายครั้งนี้ก็ครั้งแรกล่ะคับ ความรู้สึกมันบอกไม่ถูกคับเหมือนตัวผมจะเบาๆ ยังไงไม่รู้ เรากอดกันและมองตากันอยู่นาน ทันเอาหน้ามาซุกที่ซอกคอผม ทันหายใจแรงขึ้นผมรู้สึกได้เพราะลมหายใจของทันนั้นมันอยู่ที่ต้นคอผม ผมเองรู้สึกหวิวๆ ขึ้นมา ตัวผมเริ่มร้อนขึ้น ผมเองไม่รู้จะทำไรแล้วเหมือนตัวผมจะเบาๆ ไปหมดแล้ว แล้วทันก็บอกผมว่าทันรักผมมาก หัวใจผมเริ่มเต้นแรงขึ้น ทันค่อยๆ ไซร้ที่ต้นคอ ในตอนนั้นผมอยู่ในอาการที่ปฏิเสธไม่ลงเลยผมเริ่มหอมเบาที่แก้มทัน จากนั้นทันค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อนักเรียนผมออก มันเป็นวันที่ผมมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก และทันก็ค่อยดันตัวผมลงมานอนกับโซฟา ทันแนบหน้าของทันลงบนหน้าอกผม ทันบอกว่ากลิ่นตัวผมหอม ทันค่อยๆ ปลดเสื้อนักเรียนออกเช่นกัน เย็นวันนี้เป็นครั้งแรกของผมกับทันที่เราได้มีสิ่งดีๆ ให้กัน ผมมีความสุขมาก คืนนั้นผมนอนค้างที่บ้านทัน ทันนอนกอดผมทั้งคืน ตั้งแต่วันนั้นมา ไม่ว่าที่โรงเรียนหรือที่ไหน ทันเป็นส่วนนึงของผม ผมอยากดูแล คอยห่วงใย มันทำให้ผมมีความสุขมาก
ทุกเช้าและเย็นผมจะไปรอและไปส่งทันที่บ้าน เรามีวันเวลาที่ดีต่อกัน ผมบอกได้เลยว่าผมรักทันมากคับแม้ความรู้สึกนี้จะมีให้ผู้ชายก็ตาม และความรู้สึกนี้ก็จะอยู่กับทันคนเดียว เพราะผมไม่เคยคิดหรือสนใจผู้ชายคนไหน แต่ที่ผมเป็นแบบนี้ได้รู้สึกอย่างนี้ได้ ทันเป็นเพียงคนเดียวเท่านั้น ผมเองอาจเขียนออกมาได้ไม่หมดเพราะช่วงเวลาของผมและทันนั้นมีสิ่งดีดีเกิด ขึ้นมากมาย วันเวลาเหล่านี้ผมยังคงจำได้เสมอ จนวันนี้มันผ่านมาได้ 3 ปีแล้ว แต่ความรู้สึกนั้นเหมือนมันเกิดได้ไม่นานนี่เอง แต่เราต้องมาแยกกันตอนเมื่อจบม.6 ทันต้องไปเรียนต่างประเทศ ส่วนผมเองเรียนที่นี่ ผมจำได้วันเลี้ยงรุ่นผมกับทันยืนกอดกันและเราต่างร้องไห้นำตาของผมมันไหลออก มาเมื่อรู้ว่าทันต้องไป ผมเองรู้สึกใจหายขึ้นมา ทันบอกว่า เก็บความรู้สึกดีดีไว้นะ เขารู้ว่าผมไม่ได้เป็นเหมือนกับเขา ทันบอกว่าผมเองอนาคตต้องแต่งงานมีครอบครัว เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะอยู่กับผมได้ตลอด ผมเองได้ฟังแล้วเข้าใจ ทั้งๆ ที่เรารักกัน แต่ในความเป็นจริงของผมมันเป็นไปไม่ได้คับ ผมไม่โกรธและโทษทันเลยที่เราจะต้องเก็บความรู้สึกที่ผ่านมาทั้งหมดนั้นเป็น แค่ความทรงจำที่ดี
ผมเองบอกกับทันว่าไม่ว่านายจะอยู่ไหน เพื่อนยังไงก็คือเพื่อน ผมจะไม่เปลี่ยนความรู้สึกของเพื่อนคนนี้ตลอดไป จนมาถึงวันที่ผมต้องไปส่งทันที่สนามบิน ก่อนขึ้นเครื่องผมกอดทันครั้งสุดท้าย ทันนำตาซึมออกมา ผมเข้าใจทุกอย่างที่ทันบอกผม ทันเป็นผู้ชายคนเดียวเท่านั้นที่ผมจะให้ความรู้สึกนี้ ทันเดินไปผมรู้สึกเข่าอ่อนที่ทันไป วันเวลาที่มันผ่านไปของผมมันรู้สึกเหงาเข้ามาแทนที่ทันที กว่าผมจะใช้เวลาทำความรู้สึกเดิมๆ ให้กลับมานั้นใช้เวลานานมาก และในปัจจุบันนี้ผมกับทันติดต่อกันมาตลอด ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตามทันจะไม่ปิดบังผม ทันบอกว่าทันเจอคนที่ทันรักแล้ว ผมเองได้ยินแบบนี้ผมดีใจมาก อยากให้ทันรักและคนๆ นั้นรักทันจิงๆ เช่นกัน ทุกครั้งที่ทันกลับมา ผมจะไปรับเขาที่สนามบินทุกครั้ง เรื่องที่เกิดขึ้นกับผมช่วงเวลานั้นผม ดีใจ และมีความสุข ผมไมเสียใจแม้ว่าความจริงเราต้องจากกันไป แต่เราจากกันด้วยดี ผมอยากให้ใครที่เป็นเหมือนกับทัน อยากให้รักกัน ผูกพันเช่นผม แม้ว่าผมจะไม่ใช่เกย์ก็ตาม อย่าปล่อยให้วันเวลาหลุดลอยไปนะคับ
- ปลายฟ้า - ขอบคุณกะเรื่องราซึ้งๆจ้า ขอบคุณค่าาา ชอบคับ ขอบคุณ ชีวิตคนเรามันไม่แน่นอน ต้องเป็นไปตามธรรมชาติ ขอบคุลมากๆคับ ขบคุณคับผม ขอบคุนค้าบ ขออ่านหน่อยคับ ขอบคุณสำหรับสิ่งดีๆ ขอบใจมากๆๆนะ ขอบคุณคับ
ผม
ขอบคุณมากมายคับที่นำมาแบ่งปัน แต้ง ง ง กิ้วคับ ขอบคุณครับ น่าอ่านมาก ขอบคุณครับ น่าอ่านมาก ไหนอะไรยังไง ออยากอ่านจังครับ