ความสุข.....ที่ค้นหา
หมื่นร้อยพันความสุข.....ที่ค้นหาแสนล้านความปรีดา......ที่สัมผัส
สุดท้ายแค่ปมทุกข์.......ที่ผูกมัด
เป็นวงจรแสนอุบาทย์.....ที่วนเวียน
เพียงใจเราที่ไม่ตาย......เมื่อกายดับ
สลัดบาปปัดภาพลวง.....ให้ห่างพ้น
เกิดเพียงใจสู้เพียงกาย....ตายเพียงตน
หยุดดิ้นรนเก็บความทุกข์...มาผูกใจ
ดินกลบหน้าคือเวลา......บอกทุกสิ่ง
ว่าความจริงมาเพียงตน....กลับเพียงตน
เกียรติยศฐาและตัณหา....ที่มากล้น
เหลือจิตตนในซากศพ.....แค่นั้นเอย
เป็นกำลังใจให้น้องเสมอครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากมาก
หน้า:
[1]