++ Real Love Story ++ ฿ 17

tanya · โพสต์ 2012-4-23 09:39:44

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
แล้วทุกอย่างก็เงียบลงเมื่อมันเดินหันหลังให้ผมเป็นครั้งแรกที่มันเดินหนีผมหลังจากที่ผมเคยเดินหนีมันมันตลอดทุกอย่างมันคงนานเกินไปแล้วจริงๆ…..
“จะกลับหรือยังล่ะพรุ่งนี้พี่ต้องตื่นเช้าด้วยนะ” พี่วิทย์เอ่ยชวนผม ทำให้ผมรู้สึกผิดที่ลากแกมาอยู่เป็นเพื่อนแบบนี้
“พี่วิทย์กลับก่อนเถอะครับ เดี๋ยวผมก็กลับแล้วขอนั่งต่ออีกหน่อย ขอบคุณครับที่มาเป็นเพื่อน”
“เล็กน้อย ว่าแต่บอยเหอะอย่าดึกมากล่ะ”
“ครับพี่”
พี่วิทย์เดินออกไปแล้วทั้งให้ผมนั่งปล่อยให้ผมนั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย..ชีวิตผมมันก็ตลกดีเหมือนกันบทจะดีมันก็ดีใจหายบทมันจะร้ายมันก็ทำเอาผมเครียดได้เหมือนกัน อุตส่าห์คบกับคนที่รักมาจนเรียนจบแต่สุดท้ายก็ไปกันไม่รอด ชีวิตมันไม่เหมือนนิยายเลยจริงๆ…
ผมกำลังจะลุกออกจากร้านเห็นแผ่นงานพี่วิทย์วางอยู่แกคงจะลืมไว้ผมเอื้อมมือไปหยิบมันมา….
ดึกมากแล้วผมนั่งถือโทรศัพท์อยู่ในรถของผมเอง งานของผมมันอาศัยความรวดเร็วครับ ผมเลยจำเป็นต้องมีพาหนะเพื่อความสะดวกมันดีต่องานครับ แต่มันกลับสร้างความเหินห่างระหว่างผมกับต้นเมื่อก่อนผมจะติดสอยห้อยตามมันไปทุกที่ดึกดื่นแค่ไหนมันเองที่เป็นคนคอยรับคอยส่งตลอด
จะว่าไปแล้วมันก็เป็นคนดีคนหนึ่งเลยล่ะครับ แต่เดี๋ยวนี้ผมกับมันค่อนข้างที่จะเหินห่างกัน ผมพร้อมที่จะดูแลตัวเองมากขึ้นแต่เวลาที่ผมกับมันจะอยู่ด้วยกันกลับน้อยลงไป เรายังไม่ได้อยู่ด้วยกันหรอกครับ ต่างคนต่างอยู่ด้วยเหตุผลหลายๆอย่าง ต้นมันก็ยังอยู่ที่บ้านญาติมันเหมือนเดิมบ้านที่ผมไม่เคยได้ก้าวเข้าไป....…แม้แต่ครั้งเดียว.....
แต่ผมก็ไม่ได้เรียกร้องหรอกครับ แค่เป็นอยู่ทุกวันนี้ผมก็คิดว่าผมโชคดีแล้ว บางทีถ้อยคำที่มันบอกผมเมื่อตอนบ่ายอาจจะมาจากอารมณ์น้อยใจมันก็ได้คิดๆดู ผมเองก็ผิดที่ผิดนัดมันหลายครั้ง…ถ้าผมจะกลับไปง้อแฟนผมสักครั้งมันก็คงจะไม่ผิดนะครับ….
ผมเผลอยิ้มออกมามองแหวนที่ยังอยู่ที่นิ้วตัวเอง มันเคยพูดถูกผมควรจะง้อมันสิไ ม่ไช่ปล่อยให้ผู้ชายอย่างมันมาตามง้อผม….ผมไม่ลังเลแล้วครับที่จะกดโทรศัพท์ไปหามัน..
“ พี่ต้นอยู่ใหนครับ” ผมเอ่ยเมื่อมันรับสาย
“อยู่ร้าน.xxx…มีไร” มันตอบมาห้วนๆแต่ช่างเหอะ คนมันกำลังโกรธครับ
“ผมไปหาได้ป่าวครับ”
“จะมาทำไมดึกแล้วไปนอนเหอะ เดี๋ยวพี่ก็กลับระวังทำงานไม่ไหวนะเรา” มันยังดีเหมือนเดิม ผมยิ่งอยากจะไปขอโทษมันเร็วๆ
“อืมก็ได้ครับพี่ต้นก็รีบกลับนะครับ”
“ครับ”
มันวางสายไปแล้วครับ ตอนนี้ถึงผมกลับห้องผมก็นอนไม่หลับอยู่ดี ในเมื่อใจผมวุ่นวายอยู่กับมัน ผมก็ควรจะตามหัวใจตัวเองไปสิครับ ตอนนี้มันก็อยู่ในร้านที่ผมรู้จักเป็นอย่างดีเพราะเรานัดเจอกันที่นั่นบ่อยๆ
ผมเดินเข้าไปในร้านเมื่อมาถึงต้นมันคงแปลกใจแน่ๆที่เห็นผมมา มันคงไม่คิดหรอกว่าคนอย่างผมจะตามมาง้อมัน
มันคงกำลังนั่งเศร้าอยู่อ่ะดิ เอาเหอะเดี๋ยวเราก็เจอกันแล้ว..แล้วทุกอย่างจะเหมือนเดิมครับพี่ต้น…
อ้าว!. ผมกวาดสายตามองหาต้นซะทั่วร้านเจอแต่คนหน้าแปลก.เฮ้ย.แปลกหน้า !… มันหายไปไหนล่ะเนี่ยผมคิดพลันเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมา พี่วิทย์แกยังไม่หลับไม่นอนอีกเหรอเนี่ย
“พี่วิทย์ว่าไงครับ”
“บอยเห็นแผ่นงานพี่หรือเปล่าอ่ะ”
“เห็นครับพี่วิทย์ลืมไว้ผมเก็บไว้ในรถ”
“อืมแล้วตอนนี้บอยอยู่ในรถหรือเปล่า”
“เปล่าครับ”
“อืม..พี่รบกวนทีสิพอดีพี่ต้องการข้อมูลบางอย่างเตรียมงานพรุ่งนี้บอยช่วยกลับไปดูให้หน่อยดิ”
“ได้ครับ” ผมบอกออกไปจริงๆก็ตั้งใจจะกลับเหมือนกันแหละ ต้นมันก็คงกลับไปแล้วมั้ง
ผมเดินกลับไปที่รถในขณะที่คุยกับพี่วิทย์ไปเรื่อยๆ…
จะถึงรถอยู่แล้วล่ะครับถ้าสายตามันไม่ไปจ๊ะเอ๋กับรถที่ผมคุ้นเคยมาหลายปี ผมถอนหายใจรถต้นมันยังอยู่นี่ แล้วมันหายไปไหนหรือว่าเมาแล้วหลับในรถ..
“พี่วิทย์...เดี๋ยวผมโทรกลับครับ” ผมวางสายจากพี่วิทย์แล้วเดินไปที่รถของต้น
ที่นั่งคนขับไม่เห็นมีคนเลย………แต่…ที่เบาะทางด้านหลัง ต้นมันกำลังหลับตาพริ้มกึ่งนั่งกึ่งนอนที่เบาะในสภาพที่เสื้อผ้ากำลังจะหลุดออกจากตัว อีกคนที่กำลังซุกไซ้มันอยู่ มันตรึงให้ผมต้องจ้องมองภาพนั้นอยู่กับที่ มันจุกแน่นไปหมดจนอยากจะอ้วกมันออกมา
ถ้ามันเป็นผู้หญิงผมจะไม่สะเทือนใจมากกว่านี้เลยครับ...แต่นี่นอกจากผมแล้ว มันยังให้ผู้ชายคนอื่นมาทำกับมันอย่างนี้อีกเหรอ
บอกตรงๆผมรับไม่ได้กับภาพตรงหน้า ผมทุบกระจกรถอย่างบ้าคลั่ง… !
ได้ผลครับผู้ชายคนนั้น มันหยุดกระทันหันดูท่ามันตกใจไม่น้อยในขณะที่ต้นมันยังเอนหลังนอนอยู่อย่างนั้น อย่าบอกนะว่ามันไม่รู้สึกตัวโดนไซ้ซะขนาดนี้ ผมดึงประตูเปิดพรวดออกมาเมื่อมองดูแล้วว่ามันไม่ได้ล็อคไว้ พวกมึงคงรีบกันน่าดูเลยล่ะสิ
ผมยืนเผชิญหน้ากับผู้ชายคนนั้นหน้าตาการแต่งตัวก็ดูดี ไม่น่าจะทำอะไรที่มันทุเรศขนาดนี้
“คุณเป็นใคร” มันเอ่ยถามผม
“เป็นใครไม่สำคัญหรอก แต่คุณมาทำแบบนี้ ผมแจ้งจับคุณได้นะข้อหาอนาจาร”
“เสือกอะไรด้วยคนเขาเป็นแฟนกันแล้วก็ทำกันในรถ ใครมันจะมาเห็นนอกจากพวกแอบดู” มันพูดได้อย่างไม่อายปากเลยเหรอ
ผมเหลือบไปมองต้นอีกครั้งมันก็ยังอยู่ท่าเดิม ผมสงสัยแล้วสิว่ามันเกิดอะไรขึ้น
“ท่าทางแฟนคุณมันจะไม่รู้สึกตัวเลยนะ” ผมตามน้ำมันไปเห็นมันอึกอักนิดหน่อย ผมพอจะเข้าใจแล้วล่ะว่าอะไรเป็นอะไร
ซักพักโทรศัพท์มือถือมันก็ดังขึ้นมา ผมจะไม่สนใจเลยซักนิดว่าคนที่มันคุยด้วยชื่อไม่คุ้นหูผมแต่นี่…
“เสร็จบ้าเสร็จบออะไรล่ะ ยัยขวัญนี่เธอมารับฉันเลยนะหมดอารมณ์” สาวแตกเลยนะมึง ผมกัดมันอยู่ในใจ เมื่อดูท่าทางมันพูด
แล้วอย่าบอกนะว่าขวัญที่มันเอ่ยถึงจะเป็นคนๆเดียวกับที่ผมรู้จัก ถ้าใช่ชีวิตผมมันก็คงยิ่งกว่านิยายแล้วล่ะครับ และมันคงจะเริ่มภาคต่ออย่างแน่นอน……….
บรรยากาศภายในห้องเงียบกริบ…ผมกับต้นนั่งอยู่คนละมุมภายในห้องของผม มันกำลังใช้ผ้าเช็ดตัวเช็ดหัวตัวเองอย่างงงๆโดยหันมาสบตาผมเป็นระยะๆ มันคงงว่าเกิดอะไรขึ้นที่ผมลากตัวมันเข้าห้องน้ำทันทีที่มันลืมตาขึ้นมา ผมจัดการฉีดน้ำใส่มันแบบไม่ยั้งมือทั้งที่ปากมันก็ร้องไปเรื่อยว่า ผมเกิดบ้าอะไรขึ้นมาแต่ผมไม่ฟังมันหรอก ผมไม่จับมันแช่น้ำตั้งแต่เมื่อคืนก็บุญแล้วเห็นว่าเมาอยู่หรอกเดี๋ยวเกิดช็อคตายขึ้นมาล่ะยุ่ง…จนผมเห็นมันเปียกไปทั้งชุดที่ผมเปลี่ยนให้มันเมื่อคืนแหละ ผมถึงหยุดแยกตัวออกมาสงบสติก่อนที่มันจะเดินออกมาเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวไปนั่งเช็ดหัวตัวเองอยู่อีกมุมหนึ่ง……..
เห็นหน้ามันแล้วผมหงุดหงิดขึ้นมาดื้อๆโตจะเป็นควายอยู่แล้วยังให้คนอื่นมามอมเหล้าได้ ถ้าเกิดผมไม่ไปเจอมันก่อนนะอะไรจะเกิดขึ้น บอกตรงๆผมรับไม่ได้หรอกนะครับเรื่องแบบนี้ ไม่รู้ใครจะเหมือนผมหรือเปล่า ผมยอมรับเลยล่ะครับว่าผมซีเรียสกับเรื่องพวกนี้มาก คนของผมก็ต้องเป็นคนของผมจะว่าผมขี้หึงก็ยอมล่ะ
“มองอะไร” มันว่าผมเมื่อผมจ้องมันไม่วางตา ยังมีหน้ามาขึ้นเสียงอีกนะมึง
“มองคนโง่ไง” ผมด่ามันตรงๆจนมันชะงัก ไม่รู้เหมือนกันว่าผมหลุดคำนั้นออกไปได้ยังไง แต่ทำไงได้ล่ะด่าไปแล้ว
“ไอ้งานนักข่าวมันสอนให้บอยปากจัดหรือเปล่า” มันว่าผมหรือมันจะจริงระยะหลังๆมานี่ ผมก็รู้สึกว่าตัวเองอารมณ์ร้อนมากกว่าแต่ก่อน
“พี่ต่างหากล่ะที่ทำให้ผมต้องเป็นแบบนี้” น่านผมโทษมันซะดื้อๆ จนมันเหวี่ยงผ้าลงจากหัวตัวเองจ้องผมดุๆ
“อะไรพี่ไปทำอะไรให้บอยอย่าหาเรื่องให้อารมณ์เสียหน่อยเลยแล้วอยู่ๆมาลากพี่ไปล้างน้ำแบบนี้เป็นคนอื่นโดนเตะไปแล้วนะบอกไว้ก่อน”
“ก็มันน่าหรือเปล่าล่ะไหนบอกตัวเองโตเป็นผู้ใหญ่ไงแล้วเมื่อคืนไปทำอีท่าไหนถึงเมาไม่รู้เรื่องแบบนั้นหรือว่าตั้งใจ”
“ตั้งใจอะไรแล้วมันเกิดอะไรขึ้นพี่ยังงงอยู่เลยก็แค่พี่บังเอิญไปเจอขวัญก็เท่านั้นอย่าบอกนะว่าแค่นี้หึง”
ยิ่งฟังมันก็ยิ่งหงุดหงิดครับ นี่ถ้าเกิดเขาลากมันไปเผานั่งยางมันจะมีโอกาสมาเถียงกับผมแบบนี้หรือเปล่าง านผมเองก็ตั้งเยอะตั้งแยะปล่อยมันไว้อย่างนี้คนเดียวแหละ วันนี้ก็วันหยุดอยู่กับมันก็พาลจะทะเลาะกันเปล่าๆ
ผมลุกเดินไปหยิบกุญแจรถกำลังจะเดินออกจากห้องแต่มันก็ทักไว้ซะก่อน
“จะไปไหน”
“ไปทำงานมีแถลงข่าวเปิดตัวสินค้า”
“หยุดบ้างไม่ได้เหรอไงไหนๆก็อยู่ด้วยกันแล้ว”
“ไม่ได้งานใหญ่”
“เปลี่ยนงานดีกว่ามั๊ย” ต้นเอ่ยออกมาในที่สุด นี่ผมไม่มีเวลาให้มันขนาดนี้เชียวเหรอ อารมณ์ผมเริ่มเย็นลงบ้างเมื่อมันเดินมากุมมือผมเอาไว้
“ผมรักงานแบบนี้มันคงเปลี่ยนยาก”
“รักมันมากกว่าพี่เลยหรือเปล่า” ผมอึ้งเลยล่ะครับเมื่อมันมาไม้นี้ ปัญหาโลกแตกจริงๆ
“ผมรักพี่เหมือนเดิมนะครับ แต่กับงานผมก็ทิ้งไม่ได้เหมือนกัน พี่อย่าเอามันมาเกี่ยวกันสิครับ”
“พี่ว่าแล้วบอยเปลี่ยนไปจริงๆ” มันปล่อยมือผมกลับไปนั่งที่เดิม มันจะงอนอะไรกันนักหนาเนี่ยผ มเลยจำเป็นต้องนั่งลงข้างๆมัน
จริงๆมันก็นานแล้วเหมือนกันนะครับที่เราไม่ได้อยู่กันตามลำพังแบบนี้ ก็มีแต่โทรคุยกันเท่านั้น ผมเองก็ยุ่งจนหัวแทบจะปั่นตั้งแต่เช้า
ยันดึกแต่ผมก็มีความสุขที่ได้ทำงานแบบที่ผมรัก จะให้ผมไปทำงานนั่งโต็ะเคลียร์เอกสารไปวันๆ ผมคงอึดอัดตายเลยล่ะครับ
ผมเอื้อมมือไปกุมมือมันไว้มันถึงยอมหันมาสบตาผม หน้าเราสองคนชิดกันอีกครั้ง แรงดึงดูดบางอย่างจากสายตาของเราที่สื่อให้กัน
ทำให้ผมกับมันโน้มตัวเข้าหากันแบบไม่รู้ตัว
ต้นประกบปากผมทันทีก่อนที่มันจะส่งปลายลิ้นมาสัมผัสกับผม ผมโอบกอดร่างของมันที่มีเพียงผ้าเช็ดตัวผืนเดียวเท่านั้นที่มันนุ่งไว้
แต่ก็กำลังจะหลุดเต็มที่เมื่อร่างกายเราสองคนเบียดกันแน่น เราถอนปากออกจากกันชั่วขณะเมื่อผมเอนตัวมันลงบนโซฟาร่างเปลือยเปล่าของคนที่ผมรักกำลังนอนอยู่ตรงหน้าผม
ผมก้มลงไปจูบมันใหม่อีกครั้งในขณะที่มันพยายามแกะกระดุมเสื้อเชิ๊ตที่ผมสวมอยู่ ผมซุกไซร้ต้นลงมาเรื่อยๆตั้งแต่ซอกคอพร้อมๆ
กับที่มันถอดเสื้อผมออกได้สำเร็จ ร่างกายมันเริ่มเกร็งพร้อมกับครางออกมาเบาๆเมื่อผมไล่ริมฝีปากและปลายลิ้นมาจนถึงหน้าอก
ที่แข็งแรงของมัน ผิวขาวสะอาดและอกที่แข็งแรงนั้นถูกผมลงลิ้นด้วยค้วยความรัก ผมต้องการให้มันมีความสุขกับสิ่งที่ผมทำให้
ร่างเปลือยเปล่าของเราเบียดกันอีกครั้งเมื่อต้นกอดผมเอาไว้แน่น เสียงที่มันครางออกมาทำให้ผมมีอารมณ์ที่จะโลมไล้ร่างกายมันต่อ
ได้เรื่อยๆ มือผมเองก็เอื้อมไปสัมผัสในสิ่งที่ผมหวงแหนในตัวของมันรู้สึกถึงอารมณ์ที่ตื่นตัวเต็มที่ของมันที่ผมสัมผัสได้
ต้นยิ่งครางหนักขึ้นเรื่อยๆ ร่างกายก็เกร็งขึ้นมาทุกขณะเมื่อลิ้นและมือของผมไม่ยอมที่จะห่างจากตัวมันไป ผมยังคงตอบสนองมัน
ไปเรื่อยๆตามอารมณ์ของผมที่คงตื่นเต็มที่ไม่แพ้มันเหมือนกัน ผมเลื่อนตัวขึ้นไปประกบปากมันอีกครั้งเป็นใครๆก็คงคิดนะครับว่า
แฟนตัวเองเป็นคนที่จูบเก่งที่สุด ผมเองก็ไม่เคยสัมผัสลิ้นกับคนอื่น ผมเองก็เกร็งทุกครั้งเหมือนกันที่ต้นมันดุนปลายลิ้นเข้ามาพัน
กับลิ้นผม ผมยอมให้มันพลิกร่างผมเป็นฝ่ายนอนลงไปแต่โดยดี มันคงไม่ยอมที่จะให้ผมทำมันฝ่ายเดียว ปลายลิ้นและริมฝีปากที่มัน
ซอกไซร้ผมก็ทำให้ผมครางออกมาได้เหมือนกัน ผมกอดร่างต้นไว้แน่นเมื่อร่างเปลือยท่อนบนของผมถูกมันซุกไซร้ไปทั่วทุกส่วน ในขณะที่มือมันก็จัดการถอดกางเกงผมออกแต่แล้วทุกอย่างก็ต้องสะดุดลงเมื่อเสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้นมาซะก่อน…
เงียบไม่มีคำพูดใดๆหลุดออกจากปากใครคนใดนอกจากแววตาที่มองกันเท่านั้น มันคงกำลังวัดใจกับผมอยู่ผมเองก็มีความต้องการ
ไม่น้อยไปกว่ามัน แต่ผมจำเป็นต้องรับสายเมื่อเบอร์ที่โชว์มันเป็นของเจ้านายผมเอง….
ต้นมันยอมลุกจากร่างผมคว้าผ้าเช็ดตัวผืนเดิมมานุ่ง ท่าทางมันหงุดหงิดน่าดู ผมเองก็รู้สึกผิดแต่ทำไงได้ล่ะครับเมื่อหน้าที่ที่ผมต้องรับผิดชอบมันมาตามผมแล้ว
“ไปเหอะไม่ต้องคิดมากหรอก...” ต้นบอกผมเครียดๆในขณะที่มันพาตัวเองไปนั่งก้มหน้าอยู่บนที่นอน ผมรู้สึกไม่ดีเลยล่ะครับ
“ผมขอโทษ”
“ไม่จำเป็น…” ต้นมันสวนกลับผมเร็วมากก่อนที่มันจะผลุนผลันลุกขึ้นแต่งตัวทำเอาผมตกใจ
ผมยิ่งเครียดมากกว่านั้นเมื่อได้ยินถ้อยคำที่มันเอ่ยออกมา ก่อนที่มันจะผลุนผลันออกจากห้อง
“คนอื่นที่เขาต้องการพี่มีเวลาให้พี่ และก็รอพี่อยู่ก็ยังมี…………….”

imanaji · โพสต์ 2012-4-23 12:55:12

ขอบคุณมากๆครับ

pongsakron01 · โพสต์ 2012-4-24 16:52:06

ขอบคุณครับ

arzugima · โพสต์ 2012-4-25 19:52:02

ขอบคุณครับผม

orrick · โพสต์ 2012-4-29 11:06:15

ขอบคุนนะคับ ^^

MaximusRavi · โพสต์ 2012-4-29 18:39:51

ขอบคุนนะครับ

imseng · โพสต์ 2012-4-29 19:08:12

ขอบคุณนะคับ

akeins · โพสต์ 2012-5-1 19:59:22

ขอบคุณครับ

malivb · โพสต์ 2012-5-14 21:26:15

ขอบคุณครับ

pkclub2146 · โพสต์ 2012-5-17 20:32:16

ขอบคุณครับ

mind19mindPSU · โพสต์ 2012-5-18 01:56:09

ขอบคุนนะครับ

manza555 · โพสต์ 2012-5-24 20:42:37

ม่ายยยย อย่าเลิกกันนะะ T^T

Klong · โพสต์ 2013-6-5 15:12:47

ขอบคุนครับ

harain15 · โพสต์ 2013-6-7 22:03:20

ขอบคุณครับ

KillTi · โพสต์ 2013-6-8 23:26:22

ขออ่านหน่อยน่ะ

kamaji · โพสต์ 2013-8-2 13:17:53

ขอบคุนมากนะคราบ

kikkapkao · โพสต์ 2013-8-9 18:08:46

ขอบคุณครับ

ninami · โพสต์ 2013-8-30 20:41:15

ขอบคุณมากๆคับ

dung · โพสต์ 2013-9-1 10:31:57

ขอบคุณครับผม

ton521 · โพสต์ 2013-9-1 14:07:02

ขอบคุนครับ

บัญชี		จำการเข้าสู่ระบบไว้	ลืมรหัสผ่าน
รหัสผ่าน			สมัครเข้าเรียน

++ Real Love Story ++ ฿ 17

แสดงความคิดเห็น

สมาชิกจีโฟกาย 100%

สมาชิกระดับเพชรคู่

สมาชิกระดับตรีเพชร

สมาชิกระดับเพชรบริหาร

สมาชิกระดับมงกุฎ

สมาชิกระดับทับทิม

สมาชิกระดับแพลตตินั่ม

สมาชิกระดับไพลิน

สมาชิกระดับมรกต

สมาชิกระดับเพชร