ฉันมองหาเธอในความมืด...
ฉันมองหาเธอในความมืด..ทั้งๆที่เธออยู่ในแสงสว่าง..
และเราก็ยังคงเดินร่วมทาง
แต่ความอ้างว้างเกิดขึ้นมาได้ยังไง
เหมือนแค่ฉันที่ผูกพันเธออยู่
และเธอ.........ก็ไม่รู้ฉันอ่อนไหว
ความรักที่มีมาต้องให้ใจ
มันไม่ใช่แค่อารมณ์ชั่ววูบเดียว
เหนื่อย.......แต่ก็ยังรักเธอเสมอ
ฉันมีเธอข้างความเปล่าเปลี่ยว
มีแค่ใจให้เธอเพียว เพียว...
ไม่เคยเหลียวมองใครที่เข้ามา
ฉันจะมองหาเธอในความมืด
และจะยืดเวลาสำหรับความปวดปร่า
หากเธอยังเห็นฉันเป็นสิ่งของธรรมดา
ก็คงถึงเวลาที่ว่า ........ เราเลิกกัน
หน้า:
[1]