++ Real Love Story ++ ฿ 21

tanya · โพสต์ 2012-4-26 08:21:02

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย tanya เมื่อ 2012-4-26 08:21

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
เออมันก็จริงของพี่วิทย์ ถ้าเราได้อยู่ใกล้กันมากขึ้นมีเวลาให้กันไม่ใช่ต่างคนต่างอยู่แบบนี้บางทีอะไรมันอาจจะดีขึ้นก็ได้นะครับ
“พี่วิทย์เอ่อถ้าผมจะลาออก บอกอจะยอมป่าวอ่ะ”
“เฮ้ย!พูดเป็นเล่นนะเอ็ง มนุษย์งานอย่างเอ็งคงยากว่ะบอกอเขาตามใจเอ็งขนาดไหนคิดดูลางานได้ตั้งหนึ่งอาทิตย์เอ็งยังคิดจะหนีจากที่นี่อีกเหรอ”
“ก็ถามดูอ่ะพี่บางทีผมก็เหนื่อยนะ”
“เออก็เห็นใจว่ะแล้วเอ็งจะไปทำอะไร”
“อืมยังไม่รู้เหมือนกัน”
จริงๆผมรู้แล้วล่ะครับว่าจะไปทำอะไรไว้เสร็จงานวันนี้ก่อนเหอะ แล้วผมจะโทรหาต้น ผมพร้อมที่จะเดินไปกับมันแล้วล่ะครับ ผมจะลืมเรื่องเมื่อวานซะถือซะว่ามันเป็นบททดสอบจิตใจผมละกัน
เอาใจช่วยผมด้วยนะครับให้ผมได้ไปทำงานที่เดียวกับมัน
จะรอดหรือจะร่วงก็ติดตามกันต่อนะครับ……
กว่าที่ผมจะเคลียร์งานเสร็จก็ตกเย็นพอดีเลยล่ะครับ มันถึงเวลาแล้วสิที่ผมจะโทรไปหาคนที่ผมคิดถึงมาทั้งวัน ผมรีบเดินออกจากงานสุดท้ายของวันนี้ทันทีที่ผมเก็บข้อมูลทุกอย่างเสร็จ ผมตรงดิ่งไปที่รถแล้วโทรหาต้นทันทีเลยครับ
“บอยว่าไงครับ” เสียงมันทักกลับมาเหมือนกับว่ามันไม่รู้สึกอะไรกับเหตุการณ์เมื่อวานเลย มิน่ามันไม่โทรกลับหาผมเลย ผมชักลังเลแล้วสิว่าจะพูดกับมันดีหรือเปล่าแต่แล้วมันก็เร่งผม
“พี่งานยุ่งนะครับมีอะไรจะคุยมั๊ย”
“ยังไม่เลิกงานเหรอครับ”
“ยังเหลืออีกหน่อย”
“แล้วพี่ไปไหนต่อหรือเปล่า”
“ยังไม่รู้มีอะไรหรือเปล่า” ถามย้ำๆอยู่นั่นแหละมึง
“ก็เปล่าแค่โทรมาหา”
“อืมงั้นเดี๋ยวพี่เคลียร์งานเสร็จเดี๋ยวโทรกลับ” ผมยังไม่ทันตอบว่าอะไรมันก็วางสายไปซะแล้ว
ยังไงล่ะครับทีนี้ผมจะบอกมันดีหรือเปล่าว่า ผมตัดสินใจจะลองไปสมัครงานที่เดียวกะมันดู เครียดเลยล่ะครับระหว่างรอมันโทรกลับไม่รู้เหมือนกันว่าตอนไหน ผมแวะไปหาเพื่อนเก่าผมดีกว่าครับ
“นนท์ทำอะไรอยู่ว่างป่ะ” ผมเลือกที่จะโทรหานนท์ครับ ไม่เจอมันนานแล้วเหมือนกัน
“บอยเหรอหายไปเลยนะครับสบายดีป่าว”
“ก็ดีนนท์เป็นไงมั่ง”
“เรื่อยๆเจอกันมั๊ยวันนี้ผมว่าง”
“เอาดิที่ไหนเดี๋ยวแวะไปหา”
“เฮ้ยจริงเหรอแล้วไม่กลัวแฟนว่าเหรอ”
“แฟนทิ้งไปแล้วตอนนี้ว่าง” ผมตอบคนองปากไปงั้นแหละครับ แต่ท่าทางนนท์มันจะอึ้งเงียบไปนานเลย
“นนท์ฟังอยู่ป่าว”
“อืมฟังอยู่ดีใจจนพูดไม่ออกในที่สุดบอยก็โสด”
“อย่ามาทีเล่นทีจริงเป็นแฟนผมขึ้นมาจริงๆแล้วจะรู้สึก”
“อยากลองรู้สึกดูเหมือนกัน”
“เอาเหอะเดี๋ยวค่อยว่ากันว่าแต่ตอนนี้อยู่ไหนครับ”
ผมบอกปัดเมื่อรู้มันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้วนนท์บอกที่อยู่มาเรียบร้อย ก็ร้านเดิมที่เราเจอกันแหละครับ มันเป็นลูกค้าที่ดีจริงๆตั้งแต่ต้นมันห้ามผมคราวนั้นผมก็ไม่เคยโผล่ไปอีกเลย ถ้าผมจะกลับไปอีกรอบวันนี้มันคงจะไม่เป็นไรมั้งครับเดี่ยวมันโทรกลับผมก็ค่อยออกมาละกัน
“รอนานป่าวนนท์” ผมทักเมื่อไปถึงที่นั่นคนยังไม่เยอะเท่าไหร่อาจจะหัววันด้วยแหละครับ
“รอได้ขออย่าให้รอเก้อละกัน” มันบอกยิ้มๆ เออมันก็ดูแลตัวเองดีเหมือนกันนะครับ มันดูดีขึ้นกว่าเดิมเป็นกองเลยล่ะ
“ดื่มไร” มันถามผมยิ้มแห้งๆจนโดนมันดักคอ
“น้ำเปล่าอ่ะดิ”
“ยังเข็ดไม่หายเลยอ่ะ”
“โหมันนานมากแล้วนะ อย่าบอกนะว่าตอนนี้ก็ยังไม่แตะเหล้าเหมือนเดิม” ผมพยักหน้าแทนคำตอบ
“ว้ากะจะมอมเหล้าซะหน่อยไม่เจอกันนานคิดถึง”
“ทะลึ่งอย่างนนท์เนี่ยนะไม่ต้องไปมอมเหล้าใครหรอก ดึกๆเดี๋ยวรู้ว่าจะแจกเบอร์ไปกี่คน”
“อย่างน้อยก็บอยคนนึงล่ะที่ผมจำเป็นต้องมอม ให้ตายสิวันนั้นไม่น่าพลาดเลยเรา” นนท์มันทำเป็นบ่น ผมรู้ครับว่ามันล้อเล่นกับผมผมก็เลยแหย่ๆกับมันบ้างตามประสา
จนเวลาล่วงเลยไปเท่าไหร่แล้วไม่รู้ที่ผมกับมันนั่งคุยกันอยู่อย่างนั้น ป่านนี้ต้นมันยังไม่โทรมาอีก
ผมเหลือบดูนาฬิกาข้อมือตัวเองจะสามทุ่มอยู่แล้ว สองชั่วโมงแล้วเหรอเนี่ยผมเข้ามาที่นี่ตั้งแต่เกือบๆจะทุ่ม
“นัดแฟนไว้หรือเปล่า” นนท์เอ่ยถามมันคงเห็นสีหน้าผมเปลี่ยนไปเป็นกังวลนิดหน่อย
“คงไม่ได้เจอกันแล้วมั้งยังไม่โทรมาเลย”
“งั้นก็อยู่กับผมทั้งคืนได้สิ”
“ไม่ได้ครับพรุ่งนี้ทำงาน”
“ผมว่าแล้วชอบแฟนคนอื่นก็เงี้ยแหละ”
“อืมนะ..เดี๋ยวผมกลับแล้วนนท์จะอยู่ต่อใช่ป่าว”
“ให้กลับด้วยป่าวล่ะครับ”
“งั้นก็นั่งต่อเหอะไว้เจอกันใหม่ไปนะครับ”
ผมแยกตัวออกมาแล้วต้นมันจะยังไงของมัน ผมเริ่มคิดอีกแล้วกลับไปนอนก็ได้วะ มันคงยุ่งจริงๆ
ทันทีที่ผมขึ้นไปนั่งบนรถได้ ไอ้วัตถุที่วางอยู่ตรงเบาะข้างๆผมทำเอาผมใจหาย…นี่ผมลืมโทรศัพท์ไว้บนรถเหรอเนี่ย
ตายโหงแล้วกู ผมรีบคว้ามันมาดูทันทีครับซวยล่ะสิครับ ประมาณ สิบกว่า Miss Call เป็นชื่อต้นเกือบทั้งหมด
หาเรื่องอีกแล้วมั๊ยล่ะไอ้บอย
ผมลังเลอยู่นานทีเดียวครับว่าผมจะโทรกลับดีหรือเปล่า ผมจะตอบมันว่าไงดีถ้ามันรู้ว่าผมกลับมาร้านนี้อีก แถมยังไม่ยอมรับโทรศัพท์มันอีก..บรื๋ออ..ผมไม่อยากคิด
“..TON..”
เอาล่ะสิครับต้นมันเป็นฝ่ายโทรกลับมาอีกรอบ ไม่อยากรับก็ต้องรับแหละครับ
“อยู่ไหนเนี่ย” มันถามผมเสียงดุจนผมกระอึกกระอัก
“อยู่บนรถ” ผมตอบไม่รู้จะตอบยังไงอ่ะครับผมไม่เคยเจอสถานการณ์แบบนี้ ทั้งไม่อยากโกหกแต่ก็ไม่อยากให้มันรู้ว่าผมอยู่ตรงไหน
“อยู่บนรถแล้วรถอยู่ไหนล่ะ”
“ก็แถวที่ทำงานพี่แหละ” ผมจำเป็นต้องโกหก
“แล้วทำไมไม่รับสาย”
“ก็ไม่ได้ยินปิดเสียงไว้”
“อย่าให้รู้นะว่าโกหกแล้วไงเนี่ยจะมาหาพี่ป่าว”
“แล้วพี่ว่างยังอ่ะ”
“ไม่ใช่โรงงานนรกนะจะได้ทำงานอยู่จนป่านนี้” เข้าใจประชดนะมึงด่ากูทางอ้อมนิ ครับบางวันผมเลิกงานดึกกว่านี้ก็มี
“รีบมานะรอกินข้าวหิวไส้จะขาดแล้วเนี่ย”
ผมรู้สึกผิดอีกแล้วสิ เอาเหอะจากนี้ไปออฟฟิสมันก็คงไม่นานหรอก ขออย่าได้รถติดเลยสาธุ!!!!!!!
ผมหาที่จอดรถได้ก็วิ่งกระหืดกระหอบไปหาต้นเลยล่ะครับตามร้านที่มันบอก มันจะรู้มั๊ยเนี่ยว่าผมรีบขนาดไหน ดีนะรถไม่ติดขับรถซิ่งที่สุดในชีวิตก็วันนี้แหละครับ
“รีบให้ตายก็ไม่หายโกรธหรอกมีเรื่องต้องเคลียร์แน่” ดูมันทักผมคำแรกสิครับ จะกินข้าวลงมั๊ยเนี่ยกู….
บรรยากาศมันดูอึมครึมยังไงไม่รู้ครับ ต้นมันเอาแต่กินข้าวมันไม่ยอมคุยกับผมเลย เล่นเอาผมอึดอัดไม่รู้จะเริ่มคุยกับมันยังไง ในเมื่อรู้สึกผิดเอามากๆที่ต้องโกหกมันจนเรากินข้าวเสร็จแล้ว มันเดินมาส่งผมที่รถ
“ทำไมต้องโกหกด้วย” ต้นมันเอ่ยออกมาจนได้ผมอึ้งสิครับ มันรู้เหรอว่าผมไปไหนมา น้ำท่วมปากผมแล้วครับตอนนี้
“มีคนเห็นนะว่าบอยกลับไปที่ร้านนั่น”
“แล้วไงผมก็แค่แวะไปหาเพื่อน”
“นายนนท์นั่นอ่ะดิ”
“รู้แล้วผมคงไม่ต้องบอก”
“แล้วไงที่อื่นไม่มีให้นัดเจอหรือไง บอกแล้วใช่มั๊ยไม่ให้ไปที่นั่น”
“ผมก็ไม่ได้ทำอะไรซะหน่อย”
“ก็บอกว่าไม่ชอบจะเถียงทำหอกอะไรล่ะ” ต้นมันเริ่มขึ้นเสียงจนผมสะดุ้ง
“ใครเป็นคนบอกพี่”
“รู้แล้วได้อะไรจะได้หลบหลีกถูกเหรอไง”
“ก็บอกสิว่าใคร”
“ขวัญ” นั่นไงกูว่าแล้วมันคงเผากูจนเกรียมแล้วสิ
“แปลกร้านแบบนั้นขวัญจะไปได้ยังไง”
“เพื่อนเขาไง” ผมถึงบางอ้อเลยล่ะครับ คนที่จะปล้ำมึงวันนั้นอ่ะดิ
“งั้นผมก็ไม่มีอะไรจะพูดผมไปจริงแต่ผมแค่ไปเจอนนท์เท่านั้น ผมไม่รู้หรอกว่าสิ่งที่พี่ได้ยินมาจากปากคนอื่นเป็นยังไงถ้าคนพวกนั่นอยากได้พี่คืนกันนักผมก็จะคืนให้”
ผมพูดอย่างเหลืออดมันอะไรกันนักกันหนา ทำไมต้นมันเอาแต่ดุโดยไม่นึกถึงจิตใจผมบ้าง ถ้าวันนี้มันไม่ปล่อยให้ผมวุ่นวายใจกับการกระทำของมันที่ดูแปลกไป จากที่โทรคุยกับผมมันก็ไม่โทร จากที่ไม่เคยงานยุ่งขนาดนี้มันก็ยุ่ง ผิดมากนักเหรอกับการที่ผมจะหาเพื่อนคุยเพื่อคลายเครียดด้วยความบริสุทธ์ใจ
“ไม่จำเป็นต้องคืนทุกอย่างมันอยู่ที่พี่ไม่มีใครมาสั่งพี่ได้จำเอาไว้ด้วย”
“งั้นที่ผ่านมาผมก็ไม่เคยมีสิทธิ์ในตัวพี่เลยสิ”
เงียบ..ต้นมันไม่ตอบอะไรมา แต่ผมควบคุมอารมณ์ไม่อยู่แล้วล่ะครับ
“วันนี้ผมตั้งใจจะบอกพี่นะว่าผมจะออกจากงานบ้าๆนั่นอย่างที่พี่เคยขอร้อง แต่วันนี้ตอนนี้ผมว่าไอ้งานบ้าๆนั่นผมเริ่มที่จะรักมันมากกว่าพี่แล้วล่ะ”
ผมเห็นต้นมีสีหน้าเปลี่ยนไปนิดหน่อย…….!
"โอเคได้ถ้าพี่ยุ่งกับชีวิตนายมากเกิน ต่อไปอยากไปไหนทำอะไรกับใครก็เอาเลย เดี๋ยวนี้นายมันเก่งพร้อมที่จะดูแลตัวเองได้แล้วนิ”
“ไม่ต้องมาท้าผมหรอก ทีพี่ไปไหนยังไงผมเคยไปยุ่งกับพี่บ้างหรือเปล่า”
“แล้วพี่เคยไปเกเรที่ไหนหรือเปล่าล่ะ”
“มันก็เหมือนกันผมเองก็ไม่เคย”“แล้วกลับไปที่นั่นอีกทำไมคิดถึงมันมากหรือไงไอ้นั่นนะ”
“มันก็เหมือนกับที่พี่คิดถึงขวัญนั่นแหละ” มันเงียบครับรู้สึกบ้างหรือเปล่าล่ะมึงว่าแต่คนอื่นดีนัก
“พอกันทีผมขี้เกียจคุยกับพี่เเล้ว” ผมจะเดินหนีมันไปขึ้นรถแต่มันยังพูดดักคอผมจนได้
“อย่าให้รู้นะว่าไม่ได้กลับบ้าน”

imanaji · โพสต์ 2012-4-26 12:04:23

ขอบคุณมากครับ

orrick · โพสต์ 2012-4-29 13:36:59

ขอบคุนนะคับ ^^

pongsakron01 · โพสต์ 2012-4-29 18:18:39

ขอบคุณครับ

MaximusRavi · โพสต์ 2012-4-29 21:57:55

ขอบคุนนะครับ

imseng · โพสต์ 2012-4-30 00:55:56

ขอบคุณนะคับ

akeins · โพสต์ 2012-5-1 20:25:05

ขอบคุณครับ

pkclub2146 · โพสต์ 2012-5-17 20:55:30

ขอบคุณครับ

mind19mindPSU · โพสต์ 2012-5-18 02:30:33

ขอบคุนนะครับ

manza555 · โพสต์ 2012-5-25 20:04:54

ออกเลย ออกเลย ออกเลย ไปอยู่กับพี่ต้นน

Klong · โพสต์ 2013-6-5 15:53:43

ขอบคุนครับ

harain15 · โพสต์ 2013-6-7 22:47:23

ขอบคุณครับ

KillTi · โพสต์ 2013-6-8 23:56:12

ขออ่านหน่อยน่ะ

kamaji · โพสต์ 2013-8-2 15:20:44

ขอบคุนคราบ

ninami · โพสต์ 2013-8-30 20:51:45

ขอบตุนมากๆคับ

dung · โพสต์ 2013-9-1 11:11:47

ขอบคุณครับผม

ton521 · โพสต์ 2013-9-1 14:01:09

ขอบคุนครับ

kangaza · โพสต์ 2013-9-2 06:10:26

ขอบคุงมากมากคับ

kiwwy · โพสต์ 2013-9-2 20:29:13

ขอบคุณมากๆค่ะ อิอิ น่ารัก{:sm-38:}

tarsii · โพสต์ 2013-12-4 21:46:23

ขอบคุณมากนะ

บัญชี		จำการเข้าสู่ระบบไว้	ลืมรหัสผ่าน
รหัสผ่าน			สมัครเข้าเรียน

++ Real Love Story ++ ฿ 21

สมาชิกจีโฟกาย 100%

สมาชิกระดับเพชรคู่

สมาชิกระดับตรีเพชร

สมาชิกระดับเพชรบริหาร

สมาชิกระดับมงกุฎ

สมาชิกระดับทับทิม

สมาชิกระดับแพลตตินั่ม

สมาชิกระดับไพลิน

สมาชิกระดับมรกต

สมาชิกระดับเพชร