เจ็ดวันที่ฉันเหงา
อยากจะเล่า เรียกน้ำตา ท้าความเหงา
เรื่องของชาย เศร้าเศร้า ห้องข้างหอ
ถึงยามดึก จับไมค์ ร้องเพลงคลอ
ไม่เคยท้อ บรรเลง เพลงน้ำตา.....
เหงาเหลือเกิน วันนี้ ใจร้อนเร่า
ใครจะมา บรรเทา เศร้านักหนา
ตั้งแต่ดึก นอนกระสับ จะหลับตา
ผนังฝา ยังก้อง ข้องใจจัง
มองรอบข้าง เช้าก่อน ตอนนอนหลับ
ตื่นมารับ เสียงก้อง ห้องผนัง
เป็นเพลงเหงา แม้เพลีย เงี่ยหูฟัง
เสียงยังดัง จนสาย ค่อยหายไป
บอกหน่อยสิ ทำอย่างไร จะหายเหงา
ถ้าปลอบเขา ร่วมดนตรี จะดีไหม
หากเป็นเพื่อน ปลอบเขา พอเข้าใจ
บอกเขาเลิก ร้องไห้ ได้คงดี
มีใครไหม จะเข้าใจ ไม่มองข้าม
ช่วยไปปราม และปลอบใจ ได้ไหมนี่
ชายคนนี้ เขาก็เ ป็นคนดี
เพียงบางที เหว่ว้า ก็พากลัว
เหงาเหลือเกิน ตอนสุดท้าย ยิ่งจะเศร้า
จะไปเอา ผ้าเจ็ดผืน มาซับหน้า
ผ้าเจ็ดผืน ชื้นไป ด้วยน้ำตา
ใจอาวรณ์ นักหนา หนาวกายมา เจ็ดวัน...
ขอบคุณมากเลยนะครับน้องที่นำมาแบ่งปันกันเสมอ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]