ถ้าผมไม่เรียกแม่คงไปแล้ว
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย teacheraunt เมื่อ 2012-8-2 18:18แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย teacheraunt เมื่อ 2012-5-9 08:17
สวัสดีครับ เรื่องที่ผมจะเล่าต่อไปนี่ไม่ใช่เรื่องผีนะครับแต่เห็นว่ามันเข้าข่ายกับหมวดนี้เลยขอมาแบ่งปันเรื่องราวบ้างเรื่องที่ผมจะเล่านั้นเป้นเรื่องของคุณแม่ครับ ย้ำว่าเรื่องจริงครับไม่โกหก(ผิดศีลห้า)เป็นความจริงทุกสิ่งสิ้นเอาละเริ่มละนะครับ
คือคุณแม่จะเป็นคนที่ใจบุญชอบทำบุญสวดมนต์และชอบช่วยเหลือชาวบ้านบ่อยๆจนเป็นที่รักของคนในหมู่บ้านระแวกนั้นคุณแม่มักจะพบเจอกับสิ่งแปลกๆในฝันบ่อยๆ เอาหละเข้าเรื่องเลยก็แล้วกันเนอะในคืนนึง คืนนั้นแม่ผมป่วยหนักมากๆ ตอนนั้นคนในบ้านนอนกันหมดไม่มีใครรู้เลยว่าแม่กำลังแย่ขนาดพ่อที่นอนกับแม่ยังหลับไม่รู้ไรเลย ตอนนั้นเวลาประมาณตีห้าจะหกโมงเข้าไปละ คุณแม่เริ่มหมดแรงสักพักก็หลับไปครับ แม่เล่าให้ฟังว่ารู้สึกว่าจู่ๆตัวเองก็เบามากๆและก็รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูกแม่จึงลืมตาขึ้นก็ตกใจ แม่มายืนอยู่ตรงตีนเขาแห่งหนึ่งที่สูงใหญ่มากแม่สูดหายใจแรงๆก็พบกับอากาศที่สดชื่นอย่างบอกไม่ถูกแม่เล่าว่าแม่เดินขึ้นเขาเพราะอะไรไม่รู้เหมือนมีคนบอกให้ขึ้น ในขณะที่ขึ้นไปก็มองข้างทาง ตรงข้างทางพบชายหญิงสวมใส่ชุดไทยโบราณ ใช้ชีวิตแบบคนสมัยก่อน มีสักผ้าตรงริมน้ำบ้าง เด็กๆวิ่งเล่นบ้าง สามีภรรยานอนใต้ต้นไม้บ้าง แล้วแม่ก็เดินต่อไปเรื่อย ก็พบกับตาที่อุ้มหลานตัวน้อยอายุสองเดือนกว่า(ลูกของน้า) แม่บอกว่าเห็นตาไม่ใส่เสื้อผ้าเลยใส่แต่กางเกงขาก๊วยสีเขียวเข้ม(ตายังมีชีวิตอยู่นะครับ) แม่เลยชวนตาเดินขึ้นไปด้วยกัน ตาก็เดินอุ้มหลานตามแม่ไป แม่บอกว่ารู้สึกดีสุดๆไม่อยากจะกลับมาโลกปัจุบันเลยเพราะที่นั้นสวยงามมากธรรมชาติสดชื่น ขนาดท้องฟ้ายังเป้นลายไทยเลยครับแม่เล่ามาแบบนั้น แม่เล่าต่อว่าพอเดินไปสักพักตาก็บอกว่าแม่ว่า "พ่อมาได้แค่นี้ขึ้นไม่ได้อีกแล้ว" แม่จึงเดินขึ้นไปต่อ จนจะถึงยอดเขาแล้วครับ ก็ได้ยินเสียงผมจากตีนเขาเรียกบอกว่า "ลงมาเถอะแม่" แม่จึงตื่นจากฝันนั้น เวลาตอนนั้นหกโมงเช้าเห็นจะได้ แม่บอกว่า"แม่ไม่สบาย" ผมเลยเข้าไปจับตัวแต่ก็ไม่เห็นจะมีไข้อะไรเลย แม่จึงบอกว่า"แปลกมากจะตายอยู่แล้วทำไมจู่ๆก็หากป่วยอย่างประหลาด" แล้วแม่ก็เล่าเรื่องที่ฝันให้ผมฟังหมดเลย จากนั้นแม่ก็เปิดร้านตัดผมทำงานปกติก็มีเพื่อนแม่มาตัดผมคนนึงแกอายุประมาณห้าสิบกว่าๆเห็นจะได้ลุงแกเป็นตำรวจแล้วก็ฝึกกรรมฐานจนเชี่ยวชาญจนได้ อภิญญา ที่สามารถมองเห็นทางจิตได้(อันนี้แล้วแต่คนจะเชื่อครับ) ลุงแกพอนั่งเก้าอี้ตัดผมปุ๊บก็พูดขึ้นทันทีเลยว่า "เป็นไงมั้งน้อย เมืองลับแลหนะ ถึงจะรู้สึกว่าไปเป็นชั่วโมง แต่แท้ที่จริงแล้วแค่เวลาไม่กี่เซี้ยววินาทีเองนะที่ไปมาหนะ คนที่มีบุญจริงๆนะเมื่อยังไม่ถึงคราวตายหนะเทวดาจะช่วยพาเราไปที่สบายๆจนเราหายเขาจึงพากลับมา ที่นั้นหนะคนมีบุญมากถึงจะขึ้นไปได้ใครมีบุญน้อยก็ขึ้นได้หน่อยเดียวคนที่บุญยิ่งน้อยมากๆยิ่งอยู่แถวๆตีนเขาเลยละเมืองลับแลที่ว่านั้นหนะอยู่ไม่ไกลกับเราหรอกนะ" แม่เลยตกใจว่าทำไมลุงถึงรู้
เรื่องก็มีแค่นี้ครับจริงๆมีอีกหลายเรื่องครับที่แปลกๆแต่วันนี้เอาแค่นี้ก่อนคงไม่สนุกหรอกนะครับเพราะไม่ใช่เรื่องผีเหอะๆ ที่มาเล่าให้ฟังคืออยากจะให้ชาวพุทธหมั่นขยันสร้างบุญนะครับการสร้างบุญไม่ใช่ว่าต้องใส่บาตรอย่างเดียวนะครับ การสร้างบุญก็คืออย่างง่ายเลย ทำแต่สิ่งดีๆครับคิดดี ทำดี พูดดี แค่นี้ก็โอเคละครับ {:1_1:}
ต้นฉบับโพสต์โดย Rolls-Royce เมื่อ 2012-5-1 08:39 static/image/common/back.gif
อนุโมทนา
ขอบคุณครับเจ้าสำนัก 5555
"การสร้างบุญก็คืออย่างง่ายเลย ทำแต่สิ่งดีๆครับคิดดี ทำดี พูดดี แค่นี้ก็โอเคละครับ"
เห็นด้วยอย่างยิ่งเลย ต้นฉบับโพสต์โดย Medmayom เมื่อ 2012-5-2 16:01 static/image/common/back.gif
"การสร้างบุญก็คืออย่างง่ายเลย ทำแต่สิ่งดีๆครับคิดดี ...
ขอบคุณครับพี่มะยม ผู้รู้แจ้งเห้นจริงเหนือสิ่งอื่นใด 555+ ต้นฉบับโพสต์โดย Zodiaczone เมื่อ 2012-5-8 20:48 static/image/common/back.gif
มีสักผ้าตรงลิมน้ำซักผ้าตรงริมน้ำ แก้ครับ ...
ชอบคุณมากครับพี่อาร์ต ทุกคนสามารถติผมได้นะครับถ้าพิมพ์ผิม ผมจะได้เก่งขึ้น 555+
หน้า:
[1]