++ รู้มั๊ย หัวใจชั้นตามหา ++ % 21
ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกทีความเดิมตอนที่แล้ว
“ก็แค่มาดูให้รู้ว่ายังมีลมหายใจอยู่ก็แค่นั้นงานฉันจะได้ไม่สะดุด”
“เลิกเอาเรื่องงานมาพูดได้มั๊ยวีย์ถ้านายรำคาญหรือว่ากลัวว่าฉันจะทำให้งานนายสะดุดขนาดนั้น ก็ขอเปลี่ยนเพื่อนร่วมงานใหม่ซะเลยสิ”
การินทร์เสียงดังขึ้นทันควันรณวีย์จะทำให้เขาเครียดจนหัวใจวายตายหรือไงถึง พูดจาไม่ได้รักษาน้ำใจกันเลยทั้งๆที่รู้ว่าเขาเองตกอยู่ในอาการเช่นไร รณวีย์รู้สึกผิดขึ้นมาแต่จะเอ่ยคำว่าขอโทษ ประโยคนั้นก็ติดอยู่แค่ริมฝีปาก จึงคิดจะตัดปัญหาด้วยการก้าวออกจากห้องนี้ไป
**** Hidden Message *****
“นึกเหรอว่าฉันอยาก”
รณวีย์สวนกลับ การินทร์ชะงักทำไมรณวีย์ถึงได้ไม่ต่อล้อต่อเถียงเขาได้ขนาดนี้ ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นเสียงเย็น
“ท่าทางฉันจะปล่อยให้ปากนายว่างไม่ได้แล้วมั้งวีย์”
“ฉันขอโทษ ฉันจะนอนแล้ว”
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณนะคับ ขอบคุณมากมายครับ ขอบคุณครับผม ขอบคุนครับ ขอบคุนนะคับ ขอบคุณมากคับ ขอบคุณครับ ขอบคุนครับ ขออ่านหน่อยน่ะ ขอบคุณมากนะ ขอบคุนคราฟ ขอบคุนค้าบ ใจแข็งจังนะวี ขอบคุนค๊าฟ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]