ความผูกพันบางครั้งอาจทำให้เราเจ็บปวด เพราะ แค่คิดถึงก็ทรมาน
อยากบอกกับคุณว่า อย่าดีกับผมจนเกินไปเพราะจะทำให้ผมคิดถึงคุณ
อยากบอกคุณอีกว่า อย่าเอาใจใส่ผมจนเกินไป
เพราะจะทำให้ผมชอบคุณ
อยากวอนคุณอีกเหมือนกันว่า อย่าหวานกับผมมากเกินไป เพราะผมอาจจะเผลอใจ รักคุณ ..
เพราะมันจะสร้าง..ความทุกข์..แก่ผมมากมายถ้าผมเกิดรักคุณโดยที่ผมรู้อยู่แก่ ใจว่า
คุณไม่ได้รักผมเลย แม้แต่นิดเดียว
เพราะคนที่ทำให้ผมรักเขาโดยปกติแล้ว
มักจะเป็นคนที่รักผมมากกว่าที่ผมรักเขา
ถ้าใครคนหนึ่งผ่านเข้ามาในชีวิต
และได้กลายเป็นส่วนหนึ่งในชีวิต
จะด้วยเหตุผลใดก็ตาม ที่ทำให้เขาไม่สามารถอยู่กับคุณได้...อย่าได้เสียน้ำตา แต่จงดีใจที่เราได้พบกัน
และเขาทำ ให้เรามีความสุข
แม้ว่ามันจะเป็นด้วย ช่วงเวลาอันสั้นมากก็ตาม
เพราะเวลาจะเป็นเครื่องบ่งชี้ ...
ถ้าเขาเป็นของคุณจริง ๆ เขาจะต้องกลับมาคุณจะรู้ตัวว่าคุณ ...คิดถึงใครคนหนึ่งมาก
ก็ตอนที่ คุณคิดถึงเขาแล้วหัวใจคุณเต้นรัวถี่ขึ้น
เพียงแค่เขาเอ่ยคำทักทายคุณด้วยความอบอุ่นในน้ำเสียง
ก็จะทำให้ประสาทของคุณซาบซ่านผ่อนคลายลงอย่างมีความสุข
ถึงกระนั้นก็ตาม บางทีคุณก็ยังไม่รู้สึกตัว และยังชอบปฏิเสธว่า
คุณไม่ได้ชอบเขา และ คุณไม่ได้รักเขาปรอทที่จะวัดความรักในหัวใจของคุณได้
เมื่อคุณคิดถึงใครคนหนึ่งแทบทุกขณะจิต
และเมื่อคิดถึงแล้ว ทำให้คุณมีความสุขอย่างประหลาด
อยากสละความสุขส่วนตัวให้แก่คน ๆ นั้น
แม้ว่าคุณจะเจ็บปวดก็จะทนขอเพียงแค่ว่าอยากให้เขาคนนั้นมีใจรักคุณสักนิด
อย่าหันหลังให้กับความรัก ในขณะที่ความรักยืนจังก้าอยู่ต่อหน้าคุณ
อย่าได้ไล่มันออกไปจากคุณ เพราะถ้าคุณทำอย่างนั้น
สักวันหนึ่งคุณจะหวนคิดขึ้นมาได้ว่า สิ่งที่คุณไล่ไปนั้น
แท้จริงแล้วครั้งหนึ่งเคยอยู่ใกล้ชิด ตัวคุณนี้เอง ...จงให้คุณค่าแก่คนที่รักคุณ
มันไม่ใช่เป็นสิ่งที่ง่ายเลยในการที่จะได้พบคนที่รักคุณจริง ๆ
เพราะ หัวใจที่จริงจังซื่อตรงหาไม่ได้ง่ายนัก และมีคุณค่าสูงเหลือเกินบางครั้งสิ่งที่ทำให้เราเสียใจมากที่สุดในชีวิตคุณ
ไม่ใช่สิ่งที่เราสูญเสียหรือผิดหวัง แต่กลายเป็นความเสี่ยงที่เราไม่กล้าเสี่ยง
ถ้าคุณคิดว่ามีบางสิ่งบางอย่างที่จะทำให้คุณมีความสุขมาก
จงมุ่งไปหามัน เพราะในจังหวะของ ชีวิตคนเรา เรามักจะไม่ผ่านมาบนถนนสายเดิมนี้ซ้ำอีกวัน .. เวลาไม่เฝ้าคอยใคร ถ้าคุณคิดว่าคุณได้พบกับสิ่งที่ถูกต้องและถูกใจ
จงถนอมมันไว้อย่าง มีคุณค่า อย่าปล่อย ให้เขาหลุดลอยไป
อย่าปล่อยให้ความกลัวเข้าครอบงำและดึงเหนี่ยวคุณไว้
ไม่มีใครนอกจากคุณเท่านั้นที่จะรู้ว่าอะไรจะทำให้คุณมีความสุขอย่างแท้จริงน้ำตาสองหยดร่วงลงไปในแม่น้ำ และลอยไปตามกระแสน้ำ
น้ำตาหยดแรกเอ่ยขึ้นมาว่า "ฉันคือหยดน้ำตา ของคนที่รักผู้ชายคนหนึ่ง แล้วกลับต้องสูญเสียเขาไป"
น้ำตาหยดที่สองตอบกลับอย่างทันควันว่า
"คุณเป็นใคร? ฉันคือหยดน้ำตาแห่งความเสียใจของผู้ชายที่ปล่อยให้คนที่เขารักหลุดลอยไปจากเขา.."เมื่อถึงเวลานั้น ไม่มีใครจะมาเห็นใจคนที่ปล่อย
โอกาสให้หลุดผ่านไปอย่างไม่แยแส
คนเรามักจะไม่เห็นคุณค่า ความสำคัญของคนที่เรารัก
และใกล้ชิดกับเราจนกระทั่ง
พวกเขาได้จากเราไป แล้วถึงมารู้สึกเจ็บปวด รวดร้าวภายหลังเมื่อรำลึกถึงสิ่งที่เราเคยเจ็บ
ความรักเหมือนกับการเล่นเปียโน
คุณต้องขึ้นต้นด้วยการเรียนรู้กฏ
หลังจากนั้นคุณต้องลืมกฏเหล่านั้น
เล่นดีดดิ้น กรีดกรายจากเสียงเร่าร้องของหัวใจคุณเองจงมีความกล้าหาญที่จะรัก แม้ว่าคุณรู้อยู่เต็มอกว่าจะต้องสูญมันไปในที่สุดก็ตาม
ดีกว่าที่คุณจะไม่พบความรัก เพราะคุณขี้ขลาดเกินกว่าที่จะกล้าเผชิญกับมันสิ่งที่ท้าทายมากที่สุดในชีวิตคนเรา คือการเสาะหาใครสักคนหนึ่งที่รู้จักความบกพร่อง ด่างพร้อยของเรา
ความไม่ดีของเรา ความแตกต่างของเรา
แต่เขาก็ยังรักเราอยู่อย่างสุดจิต
สุดใจ... ถ้าคุณพบคนอย่างนี้ จงรักเขาให้หมดหัวใจคุณ
เพราะคุณจะหาคนอย่างนี้ได้ไม่ง่ายนัก
หรืออาจจะไม่พบอีกเลยในชีวิตของคุณ .......
{:5_118:}นี้เหรอคือชีวิต{:5_116:} นี้เหรอคือชีวิต
หน้า:
[1]