++ ***ไฟรัก *** ++ @ 11

tanya · โพสต์ 2012-5-4 09:21:29

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
กลุ่มชายฉกรรจ์ตะคอกขึ้นใหม่ ทำให้ธนูละสายตาจากร่างกำยำในเสื้อผ้าแฟชั่นเข้ารูปของคนที่มองเขาตาไม่กระพริบหนุ่มใหญ่หันไปสนใจกลุ่มคนตะคอกเอ่ยถามอย่างคนมีสติ ไม่ลนลาน
“มีอะไรกันเหรอครับ”
“บอกแล้วไง คุณสองคนไม่เกี่ยว ผมต้องการแค่ไอ้สองตัวนี่”
หนึ่งในนั้นเอ่ยตอบพลางตรงจะเข้าฉุดร่างอธิศรที่ยืนไร้คนกำบัง กิตติกรน่ะหรือซ่อนอยู่ข้างหลังปรมินทร์อย่างคนกลัวสุดขีด
“ช่วยพวกเราด้วยนะครับ ไอ้พวกนี้มันเป็นพวกอันธพาลครับ”
อธิศรตรงเข้าเกาะตัวคนภูมิฐาน ปรมินทร์มองดูพฤติกรรมเงียบๆ นึกระอาเมื่อเห็นอธิศรตั้งใจใช้ร่างกายบางส่วนเบียดเสียดหน้าขาธนูอย่างเนียบเนียน
ธนูหันมาสบตาปรมินทร์ คนถูกหันมองหลบตาหันไปมองกิติกรอย่างนึกรำคาญ ถ้าเป็นใครก็ตามที่ไม่ได้มากับอธิศรเขาคงจะเห็นใจกับอาการคนลนลานหน้าซีดซุกหลังเขาแบบนี้ แต่นายนี่ น่าจะเป็นเพื่อนคู่อริหัวใจ แต่ชายหนุ่มก็จำใจนิ่งเงียบไม่โวยวาย เลือกที่จะหันไปเอ่ยกับธนูแทน
“อย่าไปยุ่งกะพวกเขาเลยครับธนู”
....ไอ้นี่ หวงก้างใช้ได้นะมึง ท่าทางมันคงจะคั่วกันอยู่จริงๆ....
อธิศรนึกคิดประโยคนั่นในใจ สู้สายตาคนไม่อยากยุ่งเรื่องของเขากับเพื่อนไม่ถอย
“พี่ธนู ช่วยเราด้วยนะครับ พวกนี้มันจะฆ่าเรา”
เด็กหนุ่มหันมาอ้อนวอนคนที่ตัวเองตั้งใจเบียดเสียดร่างกายในวัยหนุ่มใส่เต็มที่หลังรู้ชื่อเจ้าตัวจากปากปรมินทร์
“ก็ตามใจครับ ถ้าคุณธนูอยากจะยุ่งเรื่องนี้ ผมก็ไม่มีสิทธิ์ห้าม แต่ผมขอตัวนะครับ”
ปรมินทร์เอ่ยขึ้นเมื่อเห็นธนูหันมามองหน้าขอความเห็น คนไม่อยากยุ่ง แกะมือคนที่ตัวไม่รู้จักออกจากกาย แล้วเดินหนีไปเงียบๆ ธนูชะงักคิดจะตามไป แต่ติดที่กิติกรโผเข้าเกาะอีกคน จึงยืนอยู่ในสถานการณ์ตึงเครียดอย่างเลี่ยงไม่ได้
ปรมินทร์เดินหนีมาเงียบๆจากตรงนั้น ทรุดนั่งตรงม้านั่งริมทางเดินเมื่อรู้สึกเหนื่อยล้าทั้งกายและใจ แม้ตอนแรกจะเคยนึกเกลียดชิงชังอธิศรเท่าไร แต่วันนี้พอได้รู้ว่าอธิศรเป็นคนที่มาก่อนเขา ชายหนุ่มก็นึกปลงอย่างประหลาด จนไม่อยากที่จะยุ่งวุ่นวายกับเจ้าตัวอีก และจากสายตาที่อธิศรมองธนูเมื่อครู่ทำให้เขานึกถึงคนที่ได้แผลขึ้นมาจากฝีมือเขา
อธิศร ทำไมนายไม่ไปอยู่เฝ้าดูแลพี่วิชญ์ ตกลงนายเป็นคนยังไงกันแน่
“ปักษ์”
เสียงคุ้นหูดังขึ้นทางด้านหลัง คนถูกเรียกชื่อหันควับไปมองอย่างเร็ว ก่อนลุกขึ้นคิดจะเดินหนีเมื่อมองเห็นคนเรียกเป็นชายร่างสูงที่รอบศีรษะถูกพันไว้ด้วยผ้าขาว
“เดี๋ยวสิปักษ์ จะหนีพี่ไปไหนครับ”
วิศรุตร้องตามอย่างอ่อนโยนและสุภาพเมื่อเห็นว่าหัวใจตัวเองจะปลิวหนีไปอีกรอบ
ปรมินทร์ชะงัก ในใจวาบหวิวกับน้ำเสียงอ่อนโยนที่ส่งผ่านมาจากคนเรียก เมื่อก่อนวิศรุตก็เคยอ่อนโดยนกับเขาแบบนี้ อ่อนโยนจนเขาให้ใจไปหมดทั้งใจ
หนุ่มใหญ่เห็นหัวใจตัวเองนิ่งอยู่กับที่ จึงเดินไปเพื่อคิดจะเอื้อมมันมาไว้ในมือดังเดิม
และเขาก็ผ่านด่านแรกได้สำเร็จเมื่อมือนุ่มเอื้อมไปจับกุมสัมผัสมืออีกฝ่ายได้โดยที่ฝ่ายนั้นไม่มีอาการต่อต้าน หนำซ้ำเขายังรู้สึกได้ว่ามือข้างนั้นที่เขากุมอยู่เริ่มที่จะบีบกุมตอบรับมือเขา หนุ่มใหญ่รู้สึกตื้นในอกจนคิดจะรวบร่างคนสิ้นฤทธิ์เข้ามากอดโดยแคร์สายตาผู้คน แต่เขาก็ยังไม่ทันได้ลงมือทำอย่างที่คิด เมื่อเสียงเรียกชื่อเขาดังลั่นแหวกอากาศมาให้ได้ยิน
“พี่วิชญ์”
สองคนที่ยืนจับมือกันหันไปมองต้นเสียง คนสามคนที่เดินกันมา สองในนั่นปรมินทร์รู้จัก แต่วิศรุต รู้จักเพียงแค่คนเดียวคือคนที่เรียกชื่อเขาเมื่อครู่ อธิศรนั่นเอง
สองมือที่กำลังประสานหลุดออกจากกันโดยอัตโนมัติ ปรมินทร์เลือกที่จะเดินหนีโดยทันควัน เมื่อรู้สึกเกลียดใจตัวเองที่เผลอทำอะไรโง่ๆลงไป
“ปักษ์/ปักษ์”
สองเสียงเอ่ยเรียกตามหลังคนเดินหนีขึ้นพร้อมกัน ก่อนจะหันมองสบตากันเอง วิศรุตคุ้นหน้า คนใจตรงกันกับเขาซะเหลือเกิน แต่นึกไม่ออกว่าเคยเจอที่ไหน
ธนูเลิกใส่ใจสายตาสงสัยวิศรุต หนุ่มใหญ่ออกตัววิ่งตามปรมินทร์ไป ท่ามกลางสายตาริษยา เกลียดชังของใครบางคน
อธิศรเก็บอาการริษยา อิจฉา และเคียดแค้นปรมินทร์ไว้ในอก ดูเอาเถอะ รูปกายเขาที่เหนือกว่ามันทุกอย่างกลับมัดใจใครไม่ได้เลย ซักวันเถอะ ซักวัน มันจะต้องสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่าง จนยากที่จะเรียกร้องมันกลับคืน
“พี่วิชญ์จะไปไหนน่ะ”
คนนึกแค้นรีบถามขึ้นเมื่อจู่ๆ วิศรุตทำท่าจะผละหนีจากเขาไปอีกคน
“ไปตามปักษ์”
คนโดนถามตอบตรงๆ ไม่มีเหตุผลที่เขาจะต้องหลอกใจตัวเองได้อีก
“ไม่เห็นเหรอว่าคู่ขาเขาวิ่งตามกันไปแล้ว จะไปเป็นก้างเขาทำไมกัน”
อธิศรใส่ไฟ กิติกรที่ยืนฟังอยู่ด้วยทำหน้าเหรอหรา ก็เมื่อซักครู่ที่เดินด้วยกันมากับธนู หนุ่มใหญ่คนนั้นบอกแค่ว่าเป็นคนรู้จักกับนายปรมินทร์นั่นเฉยๆนี่นา นึกแล้วก็แค้นชิบ นี่ถ้ารู้ว่าคนที่ตัวเองซุกข้างหลังอยู๋ เป็นมารเงินแสนของเพื่อนนะ จะผลักมันให้ไอ้พวกที่ตามทวงหนี้จัดการซะให้น่วม มิน่าล่ะ ทำเย็นชาไม่ยินดียินร้ายกับพวกเขา ซักวันเถอะมึง จะตอบแทนความมีน้ำใจให้สาสมเชียว
“ผู้ชายคนนั้นเป็นใครนะอาร์ม”
ตอนที่ 9
วิศรุตหันมาสนใจถามคนใส่ไฟในทันที เด็กหนุ่มยิ้มร้ายในใจ ก่อนวาดอนาคตให้คู่อริว่า ปรมินทร์ ไม่ว่า วิศรุต หรือ ธนู มึงไม่มีสิทธิ์ได้ใครไปทั้งนั้น!
ธนูตามปรมินทร์มาทันขณะที่เจ้าตัวเดินมาถึงรถของเขา หนุ่มใหญ่ส่งเสียงเรียกไว้ ทำให้ฝ่ายนั้นหยุดยืนรอเพื่อสนทนาด้วย
“ทำไมเดินเร็วจังล่ะครับ”
เขาเอ่ยขึ้นเมื่อมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าคนที่ตนวิ่งตาม เมื่อเห็นคนโดนถามไม่ตอบจึงเอ่ยชวนไปหาที่นั่งคุย สองคนจึงเลือกที่จะนั่งในร้านที่บรรยากาศค่อนข้างเป็นส่วนตัว เครื่องดื่มผสมแอลกอฮอลล์อ่อนๆถูกเลือกมาวางบนโต๊ะสองแก้ว บรรยากาศสลัวกับเพลงฟังสบายที่ถูกเปิดคลอเบาๆ ทำบางคนเหม่อลอยอีกครั้ง เมื่อนึกถึงบรรยากาศแบบนี้เมื่อครั้งในวันวานที่เคยได้สัมผัสกับอีกคนที่ไม่ใช่คนตรงหน้าตอนนี้
“เหม่ออีกแล้วนะครับ”
คนตรงหน้าเอ่ยทักยิ้มๆ คนถูกทักยิ้มตอบ แต่เป็นรอยยิ้มที่แสนเหงา จนคนที่มองเห็นอดที่จะเอื้อมมือไปไปสัมผัสมือไม่ได้
“ผมดูแย่มากใช่มั๊ย”
ปรมินทร์เอ่ยถามเมื่อรู้สึกถึงมืออุ่นสัมผัสเบาๆที่หลังมือตัวเอง ความเหงาที่แผ่ซ่านในใจทำให้ชายหนุ่มไม่ร่นมือถอยหนี ระหว่างสนทนาสองมือจึงวางซ้อนกันอยู่อย่างนั้น
“ไม่หรอกครับ บรรยากาศแบบนี้ ใครก็ต้องคิดถึงคนรักเป็นธรรมดา”
ธนูเอ่ยแย้ง แต่เป็นคำแย้งที่แสนสะเทือนใจคนฟังเหลือเกิน จนต้องเอ่ยออกมาเสียงแผ่ว
“มันเป็นอดีตไปแล้วล่ะครับ”
“อย่าเพิ่งตัดสินอะไรด้วยแรงทิฐิเลยนะครับ ว่ากันตรงๆผมว่าปักษ์ก็น่าจะแคร์คุณวิศรุตอยู่ ม่น้อยทีเดียวไม่งั้นคงไม่ขับรถเขาตามผมไปเพื่อทิ้งไว้ให้เขาถึงโรงพยาบาลหรอกนะครับ อีกอย่างเท่าที่เห็นด้วยตาเมื่อกี้ คุณวิศรุตก็ดูเหมือนจะแคร์ปักษ์อยู่ไม่น้อยเหมือนกัน เอาไว้ให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ดีกว่าครับ”
“ยังไงผมก็คงจะไม่กลับไปหาเขาหรอกครับ ถ้าผมตัดสินใจจะเดินหนีแล้ว”
“มันก็พูดยากนะครับเรื่องแบบนี้ ผมคงจะไม่ไปก้าวก่ายในการตัดสินใจของปักษ์หรอก แต่ขอแค่ให้ปักษ์รู้เท่านั้นว่าไม่ว่าจะยังไง ผมยินดีรับฟังทุกสิ่งทุกอย่างที่ปักษ์อยากระบายให้ผมฟัง เหมือนอย่างที่ปักษ์เคยเข้าใจและรับฟังปัญหาของผม และทำให้ผมเห็นค่าตัวเองจนพร้อมที่จะยืนอยู่บนโลกใบนี้ต่อไป”
ฟังประโยคยืดยาวของคนปลอบใจจบ ปรมินทร์ถึงกับรู้สึกแย่ ปัญหารักของเขาดูเล็กนักถ้าเทียบกับปัญหาชีวิตของคนพูด ชายหนุ่มเปิดยิ้มให้ฝ่ายนั้นก่อนจะเอ่ยออกมาอย่างนึกละอายที่มัวแต่จมอยู่กับความนึกคิดตัวเองจนลืมนึกถึงจิตใจคนอื่นที่มีปัญหาหนักกว่า
“ผมนี่ไม่ไหวเลยเนาะ มัวแต่คิดเรื่องตัวเองจนลืมคิดถึงคุณธนูไปเลย”
“ผมไม่ซีเรียสหรอกครับ แค่ผมมีโอกาสได้พบกับคนดีๆอย่างปักษ์ ผมก็ดีใจแล้ว แม้เราจะเจอกันช้าไปก็ตาม”
คราวนี้ธนูเป็นฝ่ายยิ้มเหงาๆบ้างเมื่อเอ่ยจบ ปรมินทร์ไม่รอช้าที่จะเอื้อมมือข้างที่ว่างไปแตะหลังมือคนยิ้มเหงาที่กุมมือเขาอยู่ก่อนหน้า แล้วเอ่ยขึ้น
“อย่าคิดแบบนั้นสิครับ อย่างน้อยเราก็เป็นเพื่อนกันได้”
“แค่นี้ผมก็ดีใจแล้วครับ ผมไม่คิดว่าปักษ์จะสนใจใส่ใจคนอย่างผมด้วยซ้ำ”
ธนูมองสบตาตอบจริงจัง ปรมินทร์จึงเอ่ยจากใจจริงเช่นกัน
“ผมเองก็ไม่ได้ดีเด่นมาจากไหน ทำไมผมจะคบกับคุณธนูไม่ได้ล่ะครับ ตรงกันข้าม ถ้าคนภายนอกเห็น เขาจะคิดกันซะอีกว่าอย่างผมน่ะมาเดินคุณธนูได้ไง”
“พูดแบบนี้ ระวังผมหลงรักเข้าซักวันนะครับ”
“เราสองคนต่างก็มีปมในใจมาทั้งคู่ ถ้าคุณธนูจะรักผมขึ้นมาจริงๆ ไม่แน่นะ ผมอาจจะรับรักนั้นก็ได้”
“เฮ้อ ยิ่งพูดผมก็ยิ่งเสียดาย ผมน่าจะเจอปักษ์ ก๋อนที่ปักษ์จะเจอกับคุณวิศรุตนะ”
“ปักษ์เจอกับผมแล้วไง”
เสียงที่แทรกขึ้นทำเอาสองมือที่เกาะกุมกันอยู่หลุดออกจากกันอัตโนมัติ ปรมินทร์ใจเสียนิดๆเมื่อมองเห็นว่าเจ้าของเสียงเป็นใคร ก่อนจะตั้งสติทำเฉยเมื่อคิดได้ว่าตัวเองได้ตัดขาดกับคนตัวสูงคนนี้ไปแล้ว
“ว่าไงครับ ปักษ์เจอกับผมแล้วยังไง”
วิศรุตถามต่อเมื่อหนุ่มใหญ่ที่นั่งทำกรุ้มกริ่มกับคนของตัวเองเมื่อครู่เงยหน้าขึ้นมองสบตา นี่ถ้าอธิศรไม่แนะให้เขาตามสองคนนี้มาเพื่อหาคำตอบว่า ผู้ชายคนนี้กับปรมินทร์ เป็นอะไรกัน เขาก็คงจะไม่ได้เห็นภาพนี้อย่างแน่นอนที่สุด
“กลับเถอะครับคุณ ธนู บรรยากาศชักเสียแล้วล่ะครับ”
ปรมินทร์เอ่ยตัดหน้าคนที่กำลังจะอ้าปากตอบวิศรุต ชายหนุ่มลุกขึ้นทำท่าจะเดินนำไปก่อน แต่ต้องเซชนเก้าอี้แทบล้มคะมำเมื่อโดนคนตัวสูงที่ยืนค้ำโต๊ะผลักตัวเอาไว้
“เฮ้คุณ !”
ธนูขึ้นเสียงใส่คนผลักปรมินทร์เมื่อเห็นว่าเจ้าตัวทำเกินไป หนุ่มใหญ่ลุกขึ้นหวังจะเดินอ้อมไปพยุงคนจะล้ม แต่ต้องเป็นฝ่ายล้มคว่ำลงซะเองเมื่อโดนหมัดหนักๆสวนเข้าเต็มใบหน้า
เสียงวี๊ดว้ายดังขึ้นโดยรอบ พร้อมกับผู้คนลุกฮือ คนของทางร้านวิ่งเข้ามาเคลียร์เหตุการณ์ แขกในร้านเห็นเรื่องท่าจะไปกันใหญ่ จึงต่างทยอยกันออกไปคนแล้วคนเล่า
ด้านนอกร้าน สองคนที่นั่งซ่อนตัวอยู่ภายในรถคันหรูของวิศรุต ชะโงกหน้ามองดูเหตุการณ์ชุลมุนวุ่นวาย หนึ่งในสองยิ้มร้ายอย่างสมใจ ที่เห็นอะไรๆเป็นไปตามแผน
“นี่มันแค่เริ่มต้นปรมินทร์”

เจ้าของรอยยิ้มร้ายเอ่ยขึ้น นึกย้อนเหตุการณ์ตอนที่วิศรุตถามตัวเองว่าธนูเป็นใครแล้วสะใจอย่างที่สุด
…“ผู้ชายคนนั้นก็คู่ขาใหม่นายปรมินทร์ไงล่ะครับ ชื่อ ธนู ท่าทางจะเพิ่งคั่วกันใหม่ๆนายปรมินทร์นั่นหวงพี่เขายังกะอะไรดี ท่าทางจะรักจะหลงมาก ก็คิดดูซิครับ ผมกับไอ้กิตเลิกจากงานมาแล้วเห็นเขาสองคนเดินสวีทกันอยู่ริมถนนตามประสาคนรู้จักผมก็เลยอยากเข้าไปทัก รู้มั๊ยครับ คนดีของพี่ตอบผมมาว่ายังไง แค่ผมทักเขาเฉยๆเขากลับมางว่าผมคิดที่จะมาแย่งคนของเขาอีกคนหรือไง กับพี่วิชญ์ผมยังกินไม่อิ่มหรือปล่อยให้มั่วกันให้หนำใจแล้วยังจะตามมารังควานอะไรเขาอีก ดูสิครับ คนดีของพี่พูดกับผมแบบนี้ใช้ได้ที่ไหนจริงๆใช้คำแรงกว่านี้ด้วยซ้ำ ผมเองก็อยากที่จะอธิบายเรื่องผมกับพี่ให้เขาฟังแต่เขาบอกเขาไม่อยากใส่ใจแล้ว เขาบอกเขาไม่เสียดายพี่แม้ซักนิด เพราะตอนนี้เขามีพี่ธนูนั่นที่มีพร้อมมากกว่าพี่หลายเท่าพอผมรั้นที่จะปรับความเข้าใจเขาก็เดินหนีพวกเราไปดื้อๆ พี่วิชญ์จะเชื่อผมหรือไม่เชื่อก็ได้นะครับแต่ผมยืนยันนะครับว่าสิ่งที่ผมเล่าเป็นความจริงทุกอย่าง ถามไอ้กิตเพื่อนผมดูก็ได้ มันยืนอยู่กับด้วยตอนนั้นหรือถ้าต้องการแน่ใจจริงๆ พี่วิชญ์ตามเขาสองคนไปให้เห็นกับตาก็ได้ ว่าพวกเขาเป็นอย่างที่ผมพูดจริงหรือเปล่า”....
“พี่วิชญ์ของแกนี่มันโง่จริงว่ะ ใครเป่าหูยังไงก็เชื่อเป็นผู้บริหารได้ไงวะ ไม่น่าเชื่อ”
กิตติกรเอ่ยสมทบเพื่อน เมื่อเห็นเหตุการร์วุ่นวายด้านในร้านอย่างที่เพื่อนเห็น
“โง่ๆอย่างนี้สิดี หลอกง่าย มึงไม่ชอบหรือไง”

pongsakron01 · โพสต์ 2012-5-4 22:08:26

ขอบคุณครับ

peemakung · โพสต์ 2012-5-6 22:43:37

ขอบคุณครับ

akeins · โพสต์ 2012-5-6 23:06:10

ขอบคุณครับ

tamia · โพสต์ 2012-5-7 21:11:06

ขอบคุณครับ {:6_189:}

Klong · โพสต์ 2013-2-3 23:24:46

ขอบคุนครับ

dung · โพสต์ 2013-8-19 03:27:49

ขอบคุณครับ

kamaji · โพสต์ 2013-8-28 03:22:48

ขอบคุนคราบ

balllove23 · โพสต์ 2013-8-29 00:32:49

ขอบคุณครับ

cawee · โพสต์ 2013-12-5 00:11:00

ขอบคุรคราฟ

tarsii · โพสต์ 2014-1-21 19:42:13

ขอบคุณมากนะ

wi2 · โพสต์ 2014-4-25 17:06:46

ขอบคุณครับ{:6_176:}

x2_man · โพสต์ 2015-5-24 21:20:41

ขอบคุณครับ สนุกมาก

santin · โพสต์ 2015-5-24 23:15:49

ของคุณคับ

pierce · โพสต์ 2015-6-28 19:46:44

เออ เป็นผู้บริหารได้ไงวะเนี่ยย

minone · โพสต์ 2015-6-28 22:04:24

ขอบคุนคับ

arise · โพสต์ 2015-6-28 22:20:47

ขอบคุณครับ

tajarak · โพสต์ 2015-6-29 07:23:36

ขอบคุณครับ

cokebundit · โพสต์ 2015-8-26 08:30:46

ขอบคุณมากครับ

4_NAY · โพสต์ 2016-5-26 19:32:06

คงง่ายยังงั้นเนาะ อีอาร์ม

บัญชี		จำการเข้าสู่ระบบไว้	ลืมรหัสผ่าน
รหัสผ่าน			สมัครเข้าเรียน

++ ไฟรัก ++ @ 11

สมาชิกจีโฟกาย 100%

สมาชิกระดับเพชรคู่

สมาชิกระดับตรีเพชร

สมาชิกระดับเพชรบริหาร

สมาชิกระดับมงกุฎ

สมาชิกระดับทับทิม

สมาชิกระดับแพลตตินั่ม

สมาชิกระดับไพลิน

สมาชิกระดับมรกต

สมาชิกระดับเพชร