++ Dream...ขีดเส้นฝัน ในวันที่มีรัก ++ & 14

tanya · โพสต์ 2012-5-12 09:34:48

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
“ไม่รู้ว่าบังเอิญหรือเป็นโชคดีของผมที่ได้เจอกิ๊กใหม่ของอดีตคนรัก”
“แล้วเขาบอกอะไรคุณ”
“จะให้บอกอะไรล่ะที่รัก มีอะไรปิดบังผมอยู่งั้นเหรอ”
“ไหนบอกว่าผมไม่กล้าที่จะมีความลับกับคุณไง”
“นั่นมันเมื่อก่อน”
“ตอนนี้ก็เหมือนกัน”
“แต่ผมไม่เชื่อ”
“ทำไม”
“คุณเปลี่ยนไปแล้วไง”
“ผมไม่เคยคิดจะเปลี่ยนไปถ้าคุณไม่เป็นคนเริ่ม”
“แล้วคุณอยากให้ผมจบเรื่องนี้หรือเปล่าล่ะ”
“หมายความว่าไง”
“มาเจอผมสิแล้วผมจะบอก บางทีเราอาจตกลงกันได้ เห็นแก่ความสัมพันธ์เราเมื่อก่อน”
“ทำไมผมต้องเชื่อใจคุณ”
“แล้วคุณมีอะไรที่จะต้องเสียอีกงั้นเหรอ”
“ความรู้สึกไง ผมไม่อยากจะเสียไปกับคุณมากกว่านี้”
“เกลียดผมมากขนาดนั้นเลยเหรอ จัสติน”
“ผมไม่ได้เกลียด และก็ไม่คิดจะเกลียด ถ้าเพียงคุณไม่ได้ก่อกวนผมแบบนี้ ผมรู้สึกดีกับคุณแค่ไหนคุณก็น่าจะรู้”
“แล้วเราจะกลับไปเหมือนเดิมไม่ได้เลยเหรอ”
“บอกแล้วไงถ้าเป็นเพื่อนผมก็ไม่ขัดข้อง”
“ก็ได้ งั้นเรามาคุยกันก่อนก็ได้จัสติน ผมทำร้ายคุณไปผมเองก็เจ็บไปไม่น้อยหรอก”
จัสตินเริ่มรู้สึกใจอ่อน เมื่อบาสยอมที่จะพูดจารู้เรื่อง ทั้งๆที่ก็ยังแปลกใจว่าทำไมบาสจะกลับลำได้เร็วขนาดนี้
“ผมมีนัดคุณก็รู้”เด็กหนุ่มเอ่ยแย้ง เมื่อนึกถึงเอมีนขึ้นมา
“เราไม่ค่อยได้ว่างตรงกันแบบนี้นะ จัสติน” บาสยกข้ออ้างขึ้นมาสนับสนุนคำขอของตนที่
จัสตินเองก็เริ่มคล้อยตาม เพราะด้วยไม่อยากที่จะกลายเป็นคนที่เกลียดขี้หน้าซึ่งกันและกันกับคนขอเจอ ถึงยังไงเมื่อก่อนเขาก็เคยรู้สึกดีๆด้วย
“ตกลงผมจะไป” เด็กหนุ่มบอกออกไปในที่สุด
บางทีการคุยกันครั้งนี้เรื่องราวมันอาจคลี่คลายไปในทางที่ดีขึ้นก็ได้ ซึ่งถ้ามันเป็นแบบนั้นเอมีนก็จะได้ไม่ต้องมาเหนื่อยและวุ่นวายกับเรื่องของเขา
“ยังซื่อเหมือนเดิมนะจัสติน” บาสพูดกับตัวเองหลังจากวางสายจากจัสตินไปแล้ว และฝ่ายนั้นก็รับปากที่จะมาหาเขา เรื่องอะไรที่เขาจะกลับไปญาติดีกับคนที่ให้ความผูกพันได้เพียงแค่เพื่อน หึ เป็นถึงซุปเปอร์สตาร์ระดับประเทศ แต่สมองช่างกลวงสิ้นดี รู้ก็รู้ว่าตอนนี้เขาทำงานให้ใคร ยังจะคิดว่าเขาจะยอมรอมชอมเรื่องการสร้างข่าวเหลวแหลกนี้ง่ายๆ งั้นเหรอ คิดได้ตื้นสิ้นดีจัสติน การนัดครั้งนี้มันก็เป็นเพียงการถ่วงเวลาไม่ให้เอมีนเข้าถึงตัวคุณได้ง่ายๆแค่นั้นแหละ ยังมีอะไรที่รอคุณอยู่ ที่คุณอาจคาดไม่ถึง หึหึ
บาสยิ้มร้ายให้กับตัวเอง เมื่อคิดแผนการได้แล้วว่าดำเนินการต่อไปยังไง เพื่อให้บัลลังก์ซุปเปอร์สตาร์ของคนเคยรักสั่นสะเทือน
เอมีนเกิดอาการงงเมื่อจัสตินโทรมาบอกยกเลิกนัดกับเขาแต่ไม่ยอมบอกสาเหตุ ซึ่งตัวเขาเองก็ไม่กล้าที่จะถาม ทั้งๆที่เวลาที่ฝ่ายนั้นจะว่างตรงกับเขาก็ยากพอดู หรือว่าเจ้าตัวหาทางออกกับเรื่องนี้ได้แล้ว เด็กหนุ่มอดที่จะคิดไม่ได้ ถ้าเป็นอย่างนั้นเขาก็คงจะกลายเป็นเพียงคนอื่นไปแล้วน่ะสิ แต่พอคิดดูอีกที มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกนี่นา ซุปเปอร์สตาร์ที่ไหนจะมาเห็นเขาสำคัญได้ในสายตาล่ะ
“คุณเมทีว่าไงนะ” พีรพลอุทานถามคนตรงหน้าทันที ที่ได้ยินถ้อยคำที่ฝ่ายนั้นบอกว่าสนใจที่จะให้เอมีนเข้ามาทำเทป
“คุณก็ได้ยินแล้วนิ พีรพล” เมทีไม่อยากที่จะพูดซ้ำจึงเอ่ยออกไปแบบนั้น การตัดสินใจครั้งนี้เขาโดนเกลี้ยกล่อมมาจากบาสที่โทรมาหาเขาเมื่อซักครู่และขอให้เขารีบดำเนินการเรื่องนี้โดยเร็ว ด้วยเหตุผลที่คนโทรเข้ามาโยงใยว่าเอมีนจะเป็นคนที่ช่วยฉุดจัสตินให้กลับมาผงาดอีกครั้ง จึงเป็นการดีที่ทางค่ายเขาจะดึงตัวเอมีนไว้
หนุ่มใหญ่เองแม้จะรู้สึกตะขิดตะขวงใจในการที่จะรับคนที่เปิดเผยตัวอย่างเอมีนเข้ามาอยู่ในสังกัด แต่พอได้ยินคำบอกต่อของคนขอให้ดำเนินเรื่องที่ว่าจะดองเค็มเอมีนยังไงเขาก็สามารถทำได้ เพราะกว่าที่เอมีนจะไหวตัวทันฟิลิปก็คงจะก้าวขึ้นมายืนแทนที่จัสตินได้สำเร็จ
“ทำไมมันง่ายนักล่ะคุณเมที” พีรพลหาข้อแย้งเพราะเมื่อก่อนเจ้าของค่ายคนนี้ไม่เคยชายตามองหรือสนใจเอมีนเลย แล้วอยู่ๆมาอ้าแขนรับให้เอมีนเข้ามาเซ็นต์สัญญาเป็นศิลปินในสังกัด มันน่าที่จะมีเงื่อนงำอะไรมากกว่านั้น
“หรือคุณไม่ดีใจพีรพล ผมเห็นว่าสถานการณ์ตอนนี้เราก็ดีขึ้น อีกอย่างที่ผ่านมาผมไม่ค่อยที่จะสนใจงานพวกคุณเท่าไหร่ อีกอย่างผมให้เกียรติคุณนะ เพราะอย่างน้อยๆคุณก็เคยทำชื่อเสียงให้บริษัท” เมทีหาเหตุผลที่จะทำให้พีรพลคล้อยตามได้มากที่สุดซึ่งมันก็ได้ผล
“จะอะไรก็ช่างเถอะคุณเมที ตอนนี้ผมขอบคุณคุณเมทีมากที่สนใจเอมีน ผมสัญญานะว่าจะไม่ทำให้หลายฝ่ายรู้สึกเสียเวลากับเด็กของผม” พีรพลยกมือไหว้คนให้เกียรติด้วยแววตายิ้มประกาย
เขาอยากที่จะบอกข่าวนี้กับเอมีนเร็วๆ เพื่อชดเชยในสิ่งที่เขาเคยให้ความหวังแต่ทำไม่ได้เมื่อคราวก่อน
ธีระแปลกใจที่เห็นพีรพลเดินออกมาจากห้องเมทีด้วยรอยยิ้มที่ฉายออกมาทางสีหน้าและแววตาอย่างชัดเจน ชายหนุ่มจึงเดินเข้าไปทักถาม แต่กลับโดนพีรพลบอกว่าไม่สามารถที่จะพูดเรื่องนี้ได้ เพราะมันยังไม่เป็นทางการ
พีรพลรีบโทรนัดเอมีนออกมาหาทันที เมื่อแยกตัวออกมาจากธีระได้แล้ว ทางด้านบาสเองก็โทรหาเมทีเพื่อติดตามผลในสิ่งที่เขาขอด้วยเช่นกัน และคำตอบที่ได้จากเมทีที่ว่าทุกอย่างเรียบร้อย ทำให้ชายหนุ่มถึงกับยิ้มแก้มปริ อย่างนี้ก็แสดงว่า วันรุ่งขึ้นเอมีนจะกลายเป็นคนที่ไม่สมควรข้องแวะผูกพันหรือแถลงข่าวใดๆร่วมกันกับศิลปินนอกสังกัดออกสื่อเว้นเสียจากจะได้รับความเห็นชอบจากต้นสังกัดน่ะสิ หึหึ มันช่างสะใจนัก
จัสตินรู้สึกตงิดใจที่จะก้าวเข้าไปในห้องของบาส ซึ่งเป็นที่ที่บาสนัดเขามา ภาพสุดท้ายที่เขามาเห็นในห้องนี้ยังคงติดตาเขาอยู่ เด็กหนุ่มรวบรวมความกล้าเอื้อมมือกดออดเรียกหน้าห้อง
ไม่ช้าประตูก็ถูกเปิดออกพร้อมกับที่คนเปิดดึงเขาเข้าไปในห้อง แล้วเข้าจู่โจมระดมกอดจูบเขาจนเขาตั้งตัวไม่ติด
“นี่มันอะไรกันน่ะบาส” คนที่โดนรุกโดนไซร้ ออกแรงผลักคนที่พยายามลวนลามเขาออกจากตัว ซึ่งเป็นใครไปไม่ได้ นอกจากคนรักเก่าเขานั่นเอง
“ไหนคุณนัดผมมาเพื่อจะคุยเรื่องของเราไง” เด็กหนุ่มเอ่ยต่อ เมื่อผลักฝ่ายนั้นออกจากตัวได้สำเร็จ
“นี่ไงล่ะเรื่องของเรา จัสติน คุณคิดว่าที่ผมหลอกล่อคุณมานี่ เพื่อที่ผมจะสารภาพผิดนั่งร้องไห้ขอโทษต่อหน้าคุณงั้นเหรอ” บาสเอ่ยพลางยิ้มเยาะ
จัสตินถึงกับส่ายหน้าอย่างเอือมระอา “คุณนี่มันเจ้าเล่ห์ไม่เลิกนะบาส”
“ผมไม่ได้เจ้าเล่ห์ ผมผิดเหรอที่จะเรียกร้องสิทธิ์ของผมจากคุณ”
“สิทธิ์บ้าบออะไรของคุณ อย่าเพี้ยนหน่อยเลยนะ”
“เพี้ยนเหรอใช่ ผมมันคงเพี้ยนตั้งแต่ที่คุณบอกให้เราคบกันด้วยใจแล้ว จัสติน ให้ตายเถอะ ผมไม่อยากจะเชื่อว่าคุณจะกล้าพูดคำนี้”
“แล้วมันแปลกตรงไหนที่ผมจะพูดแบบนั้น”
“คุณพูดเหมือนกับว่าคนอย่างเราๆจะอยู่ด้วยกันได้เป็นศตวรรษ คุณให้ผมรอรอ รอทั้งๆที่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่คุณจะพร้อม”
“ผมมานี่ไม่ได้ต้องการที่จะมาพูดเรื่องนี้นะ บาส ทุกอย่างมันจบลงไปแล้ว จนวันนี้คุณก็ยังหลอกผมไม่เลิก ถ้าใครจะคบผม ผมยังยืนยันว่าเรื่อง Sex เป็นเรื่องรอง”
“งั้นเหรอ ถ้าเกย์ครึ่งค่อนประเทศคิดแบบคุณ ก็คงจะพิลึกนะ”
“คนอื่นจะคิดยังไงผมไม่สนหรอกนะ ผมเคารพสิทธิของเขาที่จะคิดจะพูดอะไรก็ได้ ตราบใดที่ไม่ทำให้ผมและครอบครัวเดือดร้อนเหมือนอย่างที่คุณทำตอนนี้”
“ผมทำอะไรให้คุณ ผมผิดเหรอที่เอาความจริงของคุณมาประกาศให้ใครต่อใครรู้ว่าคุณหลอกลวงใครต่อใครเพื่อชื่อเสียงเงินทอง”
“ถ้าคุณไม่ได้อะไรมีหรือคนอย่างคุณจะทำ ทางโน้นเอาเงินฟาดหัวคุณมาเท่าไหร่ล่ะ อย่าคิดว่าคุณจะรู้จักผมฝ่ายเดียวนะ อะไรที่เป็นคุณผมไม่อยากจะสนใจ แต่อย่าบังคับให้ผมต้องพูด” จัสตินโพล่งออกมาอย่างเหลืออด เมื่อบาสดูถูกเขาได้อย่างร้ายกาจ
“แล้วใครล่ะที่ไม่ทำเพื่อตัวเอง อย่างคุณก็เถอะ ถ้าแน่จริงคงไม่วิ่งเต้นหาใครมาช่วยกู้วิกฤติขาลงหรอกนะ” คนถูกว่าสวนกลับเช่นกัน
จัสตินมองคนตรงหน้าอย่างสมเพช ถึงเขาจะให้เอมีนมาช่วยเรื่องนี้แต่การกระทำของเขาไม่ได้เดือดร้อนใคร ที่เขาคิดทำก็แค่เป็นการทำให้คนในครอบครัวได้สบายใจเท่านั้น
“ผมเสียใจนะบาสที่คุณคิดแบบนี้ และผมก็ไม่น่าโง่มาเหยียบที่นี่อีก” เด็กหนุ่มบอกออกไป
และในขณะที่เขากำลังจะหันหลังเดินออกจากห้อง แต่ก็ช้าไปเมื่อเจ้าของห้องรีบเดินมากระชากดึงแขนเขาเข้าไปปะทะกับร่างตัวเองจนลมกลิ้งลงไปนอนบนโซฟาทั้งสองคน
“บาสถ้าขืนคุณยังบ้าอยู่แบบนี้ ผมไม่เกรงใจคุณแล้วนะ” จัสตินตะคอกพลางขัดขืน ไม่อยากจะเชื่อว่าอารมณ์ดิบจะครอบงำจิตใจคนเราได้ขนาดนี้ ยิ่งคนดึงเขาให้ล้มลงขึ้นค่อมตัวและพยายามถอดเสื้อผ้าเขาให้หลุดออก เขาก็ยิ่งโมโหแต่คนทำดูจะไม่สะท้าน หนำซ้ำยังคงพยายามที่จะปลดกระดุมเสื้อเข้าให้หลุดให้ได้
“คุณบังคับให้ผมทำแบบนี้เองนะ จัสติน”
“คุณก็บังคับให้ผมต้องทำในสิ่งที่ผมไม่อยากทำเหมือนกัน บาส” จัสตินเอ่ยสวน
คนได้ยินชะงักมือแล้วถามขึ้น “อะไร?”
แทนคำตอบ คนโดนถามจัดการถีบเปรี้ยงเข้าที่ร่างคนถามจนเจ้าตัวกระเด็นไปกองที่พื้นห้อง
“คุณกล้าทำกับผมขนาดนี้เหรอจัสติน” บาสยันกายลุกขึ้นมองจัสตินอย่างเคืองแค้น แต่จัสตินกลับไม่รู้สึกผิด เด็กหนุ่ม ดีดตัวลุกยืนเช่นกัน จัดการกับเสื้อผ้าตัวเองให้เข้าที
“บอกแล้วไงว่าคุณบังคับผมเอง”
พูดจบ ร่างสูงก็รีบเดินออกจากห้องปิดประตูตามหลังดังปังทันที คนในห้องมองตามด้วยแววตาอาฆาตอย่างถึงที่สุด แล้วเอ่ยออกมาเสียงดุดัน
“อยากจะรู้นักจัสติน ถ้าแกได้รู้ว่าไอ้เอมีนนั่นไม่มีสิทธิที่จะออกโรงปกป้องแกออกสื่อหรือเกี่ยวพันกับแกได้ยากขึ้น คราวนี้แกจะวิ่งเต้นไปหาใคร”
ทางด้านคนโดนอาฆาต หลังจากที่เอาตัวออกมาได้จากห้องอัปยศนั่น ก็รีบโทรหาคนที่ตัวเองบอกยกเลิกนัดทันที เขายังคงมีเวลาว่างพอที่จะพาฝ่ายนั้นไปที่บ้านตามที่นัดไว้ แต่เด็กหนุ่มต้องผิดหวัง เมื่อฝ่ายนั้นบอกว่ามาหาเขาไม่ได้แล้ว เพราะมีนัดแล้ว คนผิดหวังยอมเข้าใจ ทั้งๆที่รู้สึกผิดอยู่เหมือนกันที่ตนเป็นฝ่ายยกเลิกนัดเอง
คนที่เอมีนบอกจัสตินว่ามีนัดด้วยคือพีรพลนั่นเอง
เด็กหนุ่มไปที่นัดหมาย และได้พูดคุยกับคนนัด จึงได้รู้ว่าตัวเองโดนเรียกตัวให้เข้าไปเซ็นต์สัญญาเป็นศิลปินฝึกหัดในสังกัดของเจ้านายคนให้เขาไปเจอ
“ดีใจด้วยนะต่อไปนี้นายจะอยู่ในความดูแลของพี่” พีรพลบอกกับเอมีน ในเช้าวันที่พาเจ้าตัวไปจรดลายเซ็นต์ลงบนกระดาษที่มีข้อผูกมัดมากมาย ที่เขาเห็นคนเซ็นต์ชื่อไม่ใคร่จะสนใจอ่าน เจ้าตัวคงจะดีใจมากเพราะชายหนุ่มสังเกตเห็นรอยรื้นที่อาบรอบดวงตา
“หมายความว่าไงพี่พล” เอมีนถาม เมื่อควบคุมอารมณ์ดีใจตัวเองไว้ได้แล้ว
“ก็พี่จะทำหน้าที่เป็นทั้งผู้จัดการและโปรดิวเซอร์ให้เรา ทันทีที่ทุกอย่างลงตัว” พีรพลบอก
ลงตัวในความหมายของชายหนุ่มคือเมื่อเขาได้รับความเห็นชอบจากเมทีแล้ว ว่าเอมีนสามารถที่จะเริ่มทำเพลงได้ เขาไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ แต่ทุกอย่างมันคงง่ายขึ้น เพราะอย่างน้อยตอนนี้เอมีนก็ได้เซ็นต์สัญญาไปเรียบร้อยแล้ว
แต่สัญญาครั้งนี้ของเอมีนมีผลแค่ระยะเวลาหนึ่งปีนี่สิที่เขาหนักใจ การที่เอมีนจะได้ต่อสัญญาหรืออกอลบั้ม มันก็คงต้องลุ้นกันอีกว่า เมทีจะเห็นดีด้วยแค่ไหน
ภาพที่พีรพลพูดคุยอยู่กับเอมีนด้วยความยินดีอยู่ในสายตาของคนสามคนที่มองหน้ากันอย่างขำๆเมที ธีระ และบาสต่างก็รู้สึกตลกภาพนั้นอยู่เหมือนกัน สองคนนั่นคงคิดว่าจะได้ทำเพลงมีผลงานแน่ๆ ถึงได้แสดงท่าทีดีอกดีใจกันขนาดนั้น

imseng · โพสต์ 2012-5-13 18:04:10

ขอบคุณนะคับ

peemakung · โพสต์ 2012-5-14 21:14:55

ขอบคุณครับ

manza555 · โพสต์ 2012-5-19 20:42:56

สนุกมากๆเลย

pongsakron01 · โพสต์ 2012-5-23 09:22:50

ขอบคุณครับ

akeins · โพสต์ 2012-5-23 16:17:52

ขอบคุณครับ

imanaji · โพสต์ 2012-5-25 19:04:02

ขอบคุณมากๆครับ

Klong · โพสต์ 2013-3-31 10:19:17

ขอบคุนครับ

tarsii · โพสต์ 2013-11-14 19:26:00

ขอบคุณมากนะ

cawee · โพสต์ 2014-1-13 22:32:05

ขอบคุนคราฟ

kamaji · โพสต์ 2014-1-18 10:19:20

ขอบคุนคราบ

wi2 · โพสต์ 2014-4-27 00:01:12

ขอบคุณครับ

4_NAY · โพสต์ 2016-5-3 00:11:50

มันน่าให้บริษัทเจ๊ง

บัญชี		จำการเข้าสู่ระบบไว้	ลืมรหัสผ่าน
รหัสผ่าน			สมัครเข้าเรียน

++ Dream...ขีดเส้นฝัน ในวันที่มีรัก ++ & 14

สมาชิกจีโฟกาย 100%

สมาชิกระดับเพชรคู่

สมาชิกระดับตรีเพชร

สมาชิกระดับเพชรบริหาร

สมาชิกระดับมงกุฎ

สมาชิกระดับทับทิม

สมาชิกระดับแพลตตินั่ม

สมาชิกระดับไพลิน

สมาชิกระดับมรกต

สมาชิกระดับเพชร