++ Dream...ขีดเส้นฝัน ในวันที่มีรัก ++ & 22

tanya · โพสต์ 2012-5-16 09:43:15

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
- 16 -
เก๋งคันใหม่เอี่ยมขับผ่านพ้นตาออกไปแล้ว แต่คนที่เพิ่งลงจากรถและกำลังมองตามนั้นมันทำให้จัสตินข้องใจอยู่ลึกๆนี่หรอกหรือที่เอมีนบอกปัดไม่ให้เขาไปรับไหนบอกไปหาเพื่อนแล้วทำไมกลับกลายเป็นว่าเป็นนายฟิลิปนั่นที่มาส่งหรือเพื่อนที่เอมีนบอกคือนายฟิลิปนี่มันอะไรกัน

เอมีนกดโทรศัพท์ไปหาคนที่โทรนัดเขาเมื่อช่วงค่ำทันทีที่รถฟิลิปขับออกไปพ้นตา
“จะมาก็มานะ ถึงห้องแล้ว” เขาบอกออกไปทันทีที่ฝ่ายนั้นรับสาย แต่ก็ต้องงเมื่อได้ยินคำถามย้อนกลับ
“ไปไหนกันมาเหรอ”
“คืออะไรไม่เข้าใจ”
“ก็ใครล่ะที่มาส่ง” เอมีนใจหายวาบหันมองรอบตัวว่าจัสตินอยู่ไหนถึงได้เห็นว่าฟิลิปมาส่งเขา
“นายอยู่ไหนจัสติน”
“อยู่ในที่ที่พอจะมองเห็นอะไรได้ชัดเจน”
“อย่ามากวนประสาท ถ้าอยากที่จะคุยกันก็ขึ้นไปหาละกันเหนื่อย ” เอมีนตัดสายไปอย่างไม่ใยดี เขาไม่ได้ทำอะไรผิดทำไมจะต้องคิดแคร์อะไร อีกอย่างจัสตินคงไม่ได้ใส่ใจจริงจังอะไรที่เขาจะไปไหนมาไหน ฝ่ายนั้นคงแค่ถาม เพราะไม่มีอะไรจะคุยมากกว่า
ยังไม่ถึงสิบนาทีเสียด้วยซ้ำที่เอมีนก้าวเข้าไปในห้อง เสียงเคาะประตูก็ดังตามหลังขึ้นมา เขารู้อยู่แล้วว่าเป็นใครเลยเดินไปเปิดให้อย่างไม่ค่อยสบายใจนัก แต่แล้วเด็กหนุ่มต้องชะงักเมื่อเห็นชายหนุ่มหน้า`ตัวเงินตัวทอง`มสองนายที่ยืนยิ้มร้ายอยู่หน้าห้องเป็นคนที่เขาไม่รู้จัก
“มาหาใคร” เด็กหนุ่มถามอย่างนึกสงสัย
แล้วใจก็หล่นวูบเมื่อร่างทั้งร่างของเขาโดนผลักสุดแรงจนล้มลงไปกลางห้อง ประตูห้องถูกปิด ชายแปลกหน้าสองคนก้าวเข้ามายืนจังก้าพลางพูดจากันให้เขาต้องเสียวสันหลังวาบ
“หน้าตาก็ยังละอ่อนไม่น่าที่จะจัดการยาก”
“ฉันไม่รู้จักพวกนายมาทำไมกัน”คนเสียวสันหลังยันกายลุกขึ้นถามกลับ ปรับสีหน้าให้ปกติทั้งที่ใจเริ่มสั่น
จัสตินนั่งเคาะนิ้วอยู่ในรถนึกอะไรอยู่นาน การที่จะขึ้นไปหาเอมีนครั้งนี้ทำไมเขาต้องคิดหนักด้วยนะทั้งๆที่ก็เคยทำมันมาแล้ว ก็แหงสิเมื่อก่อนเขาคิดว่าเอมีนไม่ได้คบหากับนายฟิลิปนั่นนิ เด็กหนุ่มหาเหตุผลให้ตัวเองเสร็จสรรพก่อนที่จะตัดสินใจเลือกที่จะไม่ขึ้นไปวุ่นวายกับคนในห้อง เอมีนคงไม่ต้องการที่จะคุยกับเขาแล้วมั้งถึงได้พูดจาไม่มีเยื่อใยเหมือนไม่แคร์เขาอย่างนั้น
ในห้อง…
“ฤทธิ์มากนะมึงจับมันมัดไว้ก่อนโว้ย” หนึ่งในสองชายหน้า`ตัวเงินตัวทอง`มตะโกนใส่เพื่อนอีกคนให้จัดการไม่ให้เอมีนต่อสู้ขัดขืนในการรื้อห้องครั้งนี้
“พวกแกต้องการอะไร ในห้องฉันก็มีทรัพย์สินอยู่แค่นี้ มันไม่มีอะไรซ่อนไว้ค้นไปพวกนายก็ไม่ได้อะไรหรอก” เอมีนเปล่งเสียงถามทั้งๆที่มันยากเต็มที เมื่อร่างกายโดนทำร้ายเสียจนจะหมดแรง
“มีไม่มีเดี๋ยวก็ได้รู้ เฮ้ยทำให้มันหุบปากทีดิ กูขี้เกียจฟังมันพูด” คนรื้อของหันมาสั่งคนที่กำลังจับเอมีนมัดมือไพร่หลัง
เอมีนดิ้นสุดกำลังเมื่อมือใหญ่กำลังเงื้อมาฟาดที่ใบหน้าเขาอีกครั้ง หลังจากที่ก่อนหน้ามันทำมาแล้ว แต่มันคงคิดไม่ถึงว่าเด็กที่พวกมันพูดกันว่าหน้าละอ่อนจะอึดได้ขนาดนี้ สิ่งที่พวกมันได้เห็นหลังฟาดฝ่ามือลงไปก็แค่รอยช้ำกับเลือดที่ซึมออกมาเล็กน้อยเท่านั้น สติสัมปชัญญะของคนโดนฟาดยังอยู่ครบพอที่จะขัดขวางการรื้อค้นข้าวของจนต้องโดนจับมัดมือไพร่หลัง และก่อนที่มือใหญ่จะฟาดซ้ำลงไปอีก
เหมือนสวรรค์ทรงมีตาขัดจังหวะพวกมันโดยทำให้เสียงโทรศัพท์เครื่องเล็กในกระเป๋ากางเกงเด็กหนุ่มดังขึ้นมา และคนที่ว่าเป็นสวรรค์ก็ไม่ใช่ใครจัสตินนั่นเองที่โทรเข้าไป
เสียงสัญญาณดังอยู่นานแต่ไม่มีการตอบรับพาลให้คนโทรนึกฉุนคิดไปไกลถึงขนาดว่าเอมีนคงไม่อยากรับสายตน ส่วนทางด้านเอมีนไม่มีสิทธิ์ที่จะหยิบสิ่งที่ดังอยู่ภายในกางเกงออกมารับได้ เมื่อมือถูกพันธนาการไว้ทางด้านหลัง หนึ่งในชายหน้า`ตัวเงินตัวทอง`ม จึงเป็นฝ่ายล้วงหยิบแทน
“จัสติน” คนหน้า`ตัวเงินตัวทอง`มกดอ่านมิสคอลชื่อคนที่โทรเข้ามาหลังจากคว้าโทรศัพท์เอมีนมาอยู่ในมือ แต่คนโทรเข้ามา วางหูไปแล้ว
“วางมือถือฉันลง” เอมีนบอกเสียงเย็นเหตุการณ์ทั้งหมดเด็กหนุ่มใช้ไหวพริบในการทบทวน
…..“มีหลักฐานอะไรที่แกจะทำให้ฟิลิปเชื่อได้ว่าฉันเป็นอย่างที่แกพูด”……….
นั่นยังไงล่ะที่เป็นคำพูดของคนที่น่าจะเป็นต้นคิดในเรื่องนี้ คิดที่จะตามมาหาหลักฐานจากเขาถึงที่นี่เลยหรือนี่ แต่พวกมันรู้ที่อยู่เขาได้ไงจากใบสมัคร จากหนังสือสัญญา หรือว่าจากคนที่เพิ่งมาส่งเขาเมื่อครู่ ความคิดในหัวตีกันวุ่นวายไปซะจนเอมีนสับสนแต่ ไอ้คนหน้า`ตัวเงินตัวทอง`มนั่นมันจะรู้มั๊ยว่าหลักฐานที่พวกมันต้องการก็ที่มันถืออยู่นั่นยังไง ภาพทุกภาพเสียงทุกเสียงมันอยู่ในนั่นหมด เจ้าของหลักฐานภาวนาขอให้มันโง่ยอมเชื่อวางโทรศัพท์ของเขาลงอย่างที่เขาบอก….แต่นั่นมันคิดจะทำอะไร?
“อย่านะ!” เอมีนตวาดเสียงหลงเมื่อชายคนนั้นยกมือตั้งใจที่จะเหวี่ยงโทรศัพท์เขาให้กระแทกพื้นจะด้วยสาเหตุใดเอมีนไม่อยากรับรู้แต่มันต้องไม่ทำอย่างนั้น
“มันรำคาญลูกกะตากูว่ะ” สิ้นเสียงโทรศัพท์เครื่องเล็กนั่นก็กระแทกผนังห้องแตกเป็นเสี่ยงๆอย่างที่ไม่มีทางปะติปะต่อกันได้เอมีนถึงกับตกใจ นึกอยากที่จะหลุดจากการถูกมัดครั้งนี้นัก
“เฮ้ยไม่เห็นมีอะไรเลยว่ะ แม่งพวกสั่งงานมั่วนี่เบื่อฉิบหาย” เมื่อรื้อไม่เจออะไรที่พอจะได้ไปให้คนสั่งงานชายหน้า`ตัวเงินตัวทอง`มที่รื้อของก็หันกลับมาหาเอมีนด้วยแววตาวาวโรจน์
“โทษนะไอ้หนูพวกกูต้องทำงานให้เสร็จว่ะ บังเอิญหน้าตามึงมันใกล้เคียงกับคนในรูปนี้ซะด้วยสิ พวกกูไม่รู้ว่ามึงไปใส่ไฟอะไรพวกมันมาหรือเปล่า พวกมันจึงอยากที่จะให้มึงพูดไม่ได้ตลอดชีวิต”
รูปถ่ายหนึ่งใบถูกทิ้งลงตรงหน้า เอมีนจำได้แม่นนั่นมันรูปที่เขาเคยใช้สมัครร้องเพลงโครงการเดียวกับฟิลิปชัดๆ บัดซบที่สุดไม่มีอะไรที่จะหยุดการกระทำต่ำทรามของพวกมันได้จริงๆ เอมีนนึกแค้นใจทำไมชีวิตเขาจะต้องมาเจอคนพวกนี้ด้วย
“ไงเหงื่อตกเลยเหรอมึง พวกกูก็ไม่อยากที่จะทำร้ายเด็กที่ดูไม่มีพิษภัยอย่างมึงหรอกนะ แต่ว่ามันเป็นงานว่ะ”
กรรไกรคมกริบถูกชูขึ้นมาโดยคนหน้า`ตัวเงินตัวทอง`มที่เอ่ยเมื่อครู่ แค่นั้นเอมีนก็พอจะเดาออกว่าเขาจะโดนอะไร เขาจะทำยังไงในเมื่อโดนจับมัดไพล่หลังแบบนี้
“ใครใช้พวกแกมา” เด็กหนุ่มเอ่ยถามเสียงเย็น ยังไงก่อนที่จะเป็นอะไรไปก็ขอฟังให้ชัดๆซักครั้งว่าใครอยู่เบื้องหลังเรื่องเหล่านี้แม้คำตอบจะชัดเจนในใจแล้วก็ตาม
“จะรู้ไปทำไม รู้ไปก็พูดอะไรไม่ได้เพราะลิ้นของมึงกำลังจะขาด มันมีค่ามหาศาลซะด้วยสิไอ้หนู….เฮ้ยจับมันไว้”
เอมีนเหงื่อตกถ้ามองเห็นหน้าตัวเองได้ตอนนี้ มันคงซีดไม่ต่างอะไรกับกระดาษเปล่าเป็นแน่ พวกมันไม่ได้แค่ขู่เมื่อสิ้นสุดเสียงคนสั่ง คนที่อยู่ข้างหลังเขาก็เข้าลอ็คจับตัวเขาไว้ทันที
“ปล่อยสิวะ พวกแกอย่าคิดว่าจะรอดนะถ้าเรื่องนี้ถึงตำรวจ” เด็กหนุ่มพยายามสะบัดให้หลุดจากการเกาะกุม แต่ไม่เป็นผลแถมคนที่ชูกรรไกรเมื่อครู่ยังเดินเข้ามาหาเขาด้วยแววตาน่ากลัว
“เฮ้ย….ปล่อยมัน” แต่แล้วมันออกคำสั่งเพื่อนร่วมงานเมื่อเห็นเอมีนดิ้นเพื่อจะให้หลุดออกจากการจับ เพราะถึงเอมีนหลุดไปก็คงจะทำอะไรไม่ได้ ในเมื่อโดนจับมัดไพล่หลังและร่างกายก็สะบักสะบอมเสียขนาดนั้น อย่างมากก็แค่ร่นถอยหนีแต่ห้องเล็กแค่นี้จะหนีไปไหนรอดล่ะ
“พวกแกอย่าคิดว่าบ้านเมืองไม่มีขื่อมีแปนะ” เอมีนเดินร่นถอยหลังอย่างยากลำบาก แต่กระนั้นก็ยังเอ่ยขู่หวังให้พวกมันได้คิดกลัวบ้าง แต่เปล่าเลยคนพวกนี้ไม่มีคำว่ากลัวอยู่ในหัวสมองพวกมันยังคงเดินไล่ต้อนเหยื่อตรงหน้าเหมือนนักฆ่าโรคจิตยังยังงั้น
เอมีนถอยร่นออกไปจนถึงระเบียงห้องเด็กหนุ่มภาวนาให้ใครมองเห็นเขาบ้างแต่มันคงยากเต็มที เด็กหนุ่มเพิ่งรู้ซึ้งถึงผลเสียแห่งการอยู่อย่างสันโดษแต่หัวสมองเขาก็ไวกว่าคนร้าย พวกมันยังไม่ทันที่จะได้ทำอะไรแค่เดินตามเขามาอย่างช้าๆ แต่สายตาและรอยยิ้มเหยียดๆนั่นมันทำให้ขนทุกเส้นในร่างกายลุกชันจนเกินที่ห้าม
เด็กหนุ่มรีบประเมินสถานการณ์ในใจ การที่จะตะโกนร้องออกไปคงได้ลิ้นขาดก่อนที่ใครจะมาเห็น
..ทำไงดีวะ…
เอมีนค่อยๆถอยชิดกำแพงริมระเบียงที่กั้นเอาไว้แค่ครึ่งตัวพลันหลังก็ไปสะดุดกับอะไรบางอย่าง ….กระถางต้นไม้….. มันวางเรียงรายอยู่บนที่กำแพงกั้น ไวกว่าที่พวกมันจะมองเห็นเอมีนรีบใช้หลังบังกระถางต้นไม้ไว้ ปากก็เริ่มพูดกับสองชายหน้า`ตัวเงินตัวทอง`มให้รู้ถึงเรื่องโทษที่จะได้รับหากถูกจับได้ มันเป็นการยื้อเวลาไม่ให้พวกนั้นลงมือทำร้ายเขา
แต่ทางด้านหลังเด็กหนุ่มใช้ศอกดันให้กระถางนั่นให้หล่นลงไปด้านล่าง ทีละกระถาง ทีละกระถาง ทุกอย่างผ่านไปอย่างแนบเนียน โดยที่สองคนข้างหน้าไม่ได้รู้สึกถึงสิ่งผิดปกตินั่นเลยแม้แต่นิด ในใจเด็กหนุ่มก็ได้แต่ภาวนาให้ใครก็ได้ที่อยู่ข้างล่างสังเกตเห็นความผิดปกติที่เกิดขึ้นนี้
วัตถุที่ลอยลิ่วลงมาจากข้างบนตึก จัสตินแปลกใจใครเกิดบ้าอะไรตอนดึกถึงได้โยนอะไรต่อมิอะไรลงมาข้างล่าง แต่เอ..นั่นมันหล่นมาจากมุมที่เขาเคยนั่งตอนมาหาเอมีนครั้งแรกนิ? แทบจะไม่ต้องคิดอะไรอีก เมื่อจัสตินมองเห็นร่างของคนที่คุ้นตา แม้จะอยู่ในที่มืดเพราะไฟริมระเบียงไม่ได้เปิด แต่แสงจันทร์ที่สาดส่องมันทำให้ไม่ลำบากต่อการคาดเดาว่าร่างนั้นมันเอมีนชัดๆ วัตถุนั่นหล่นลงมาจากห้องของเอมีน เด็กหนุ่มพุ่งตัวออกจากรถหรูแบบไม่ต้องทบทวนอะไร เมื่อมองเห็นเงาลางๆกำลังย่างสามขุมเข้าหาเอมีน สัญชาตญาณมันบอกให้เขาวิ่งตรงไปที่ป้อมยาม คว้าเอาไม้กระบองที่ยามเผลอวางเอาไว้ถือวิ่งขึ้นไปชั้นสิบอย่างไม่สนใจที่จะรอลิฟท์หรือสายตาใครทั้งนั้น
“ว้ายอะไรกัน” เสียงวี้ดว้ายจากกลุ่มที่เห็นจัสตินวิ่งหน้าตั้งขึ้นชั้นบนเรียกความสนใจใครต่อใครเป็นอย่างดี จนมีเสียงตะโกนจากสาวรุ่นหนึ่งในกลุ่ม

“นั่นมันจัสตินนี่”
“ใช่จัสตินจริงๆด้วยทุกคน” เสียงสมทบที่ดังตามมาเหมือนไล่นกกาให้แตกรัง
ฝูงคนกลุ่มใหญ่วิ่งตามร่างสูงนั่นไปอย่างไม่ต้องให้บอกซ้ำ มีแค่ยามเท่านั้นที่นั่งเอ๋อเพราะเหตุการณ์มันเกิดขึ้นเร็วเสียจนไม่ทันได้ตั้งตัว แต่เมื่อเรียกสติได้นั่นแหละถึงได้เกณฑ์คนขึ้นไปสมทบมันต้องมีเหตุอะไรซักอย่าง จัสตินหยุดยืนอยู่ที่หน้าห้องลองหมุนลูกบิดประตูแต่มันโดนล็อคจากข้างใน เขาเลยตัดสินใจเคาะห้องรัวถี่ยิบพลางส่งเสียงร้องเรียก
“เอมีน…เปิดประตูให้หน่อย”
เสียงคลิ๊กที่ลูกบิดประตูและเสียงตะโกนเรียกความสนใจของชายหน้า`ตัวเงินตัวทอง`มทั้งสอง เอมีนนึกใจชื้นที่วิธีของเขาทำท่าจะได้ผลและเสียงคนที่ตะโกนอยู่ข้างนอกนั่นเขาก็ก็จำเสียงได้ซะด้วย
“จัสตินพังประตูเข้ามาเลย” เด็กหนุ่มรีบตะโกนตอบกลับไป
เหตุการณ์ทำท่าว่าจะวุ่นวายเมื่อเสียงเอมีนดังไปทั่วบริเวณจนน่าจะปลุกใครๆให้ตื่นขึ้นมาได้ หนึ่งในวายร้ายจึงหันไปตวาดเขาลั่น
“หุบปาก!” สิ้นเสียงฝ่ามือหนาใหญ่ก็ฟาดซ้ำลงไปที่ใบหน้าอ่อนใสจนหันสะบัดไปตามแรงตบ
เอมีนรู้สึกชาขึ้นมาก่อนจะรู้สึกเจ็บตามมา แต่ว่าพวกมันไม่ได้ใส่ใจเลยซักนิดกลับหันไปสนใจคนที่พยายามเปิดประตูอยู่ข้างนอก
“มาแม่งทำไมตอนนี้วะ” คนถือกรรไกรสบถก่อนจะเดินไปดูที่ประตูห้อง เอมีนลอบถอนหายใจอย่างน้อยเขาก็ได้มีเวลาหายใจได้เต็มปอดแม้จะเจ็บที่ใบหน้าก็เถอะ แล้วสิ่งที่เกินจะคาดคิดก็เกิดขึ้นเมื่อประตูทั้งบานถูกยันโครมจนเปิดอ้าออก
“เอมีน” จัสตินครางออกมาอย่างตกใจเมื่อได้เห็นสภาพเอมีน แต่ไอ้วายร้ายตกใจยิ่งกว่าที่เห็นเขายืนกัดกรามแน่นอยู่เบื้องหน้า แต่มันไม่มีเวลาตั้งตัวได้นาน เมื่อจัสตินตัดสินใจหวดกระบองไม้นั่นฟาดใส่หน้ามันเต็มแรงส่งผลให้หน้า`ตัวเงินตัวทอง`มๆนั่นหันไปสุดมุม
เลือดสดๆที่พุ่งกระจายคนฟาดไม่ได้ใส่ใจว่ามันจะออกมาจากส่วนไหนบ้างเพราะร่างนั้นสลบแน่นิ่งไปพร้อมกับกรรไกรที่หล่นจากมือ ส่วนอีกคนที่ช็อคกับภาพที่เห็นเพื่อนร่วมงานนอนหมดสติจมกองเลือดรีบหันกลับไปหวังที่จะจับเอมีนเป็นตัวประกันเพื่อให้หนีรอดจากห้องนี้ แต่นั่นมันแค่ความหวังเพราะเพียงแค่หันกลับไปก็โดนลูกถีบเอมีนซะหน้าหงายล้มคว่ำ จัสตินเข้ากระทืบซ้ำเพราะถ้าหวดด้วยไม้จะพาลสลบไปอีกคนเขาต้องหาต้นตอครั้งนี้ให้ได้เอมีนไม่น่าจะที่จะมีปัญหาอะไรกับใคร
“ว้ายตายแล้ว” กลุ่มคนที่วิ่งตามมาสมทบกรี๊ดกันลั่นเมื่อเห็นเหตุการณ์ในห้องพอตั้งสติกันได้ ก็พอจะรู้ว่าอะไรเป็นอะไรจึงปรี่เข้าไปช่วยจัสตินจัดการกับคนที่คิดว่าน่าจะเป็นคนร้าย
จากการช่วยเหลือของฝูงชนที่แห่กันมาทำให้วายร้ายสองคนจนมุมไม่อาจหนีรอดไปใหนได้จัสตินตรงเข้าไปแก้มัดเอมีนเห็นสภาพเด็กหนุ่มแล้วก็นึกอยากที่จะขย้ำสองเดนตายนั่นให้แหลกคามือ

peemakung · โพสต์ 2012-5-16 22:40:18

ขอบคุณครับ

manza555 · โพสต์ 2012-5-20 20:42:40

สนุกมากๆเลย

pongsakron01 · โพสต์ 2012-5-23 10:48:31

ขอบคุณครับ

akeins · โพสต์ 2012-5-25 00:09:14

ขอบคุณครับ

imanaji · โพสต์ 2012-5-25 23:34:34

ขอบคุณมากๆครับ

Klong · โพสต์ 2013-3-31 12:13:51

ขอบคุนครับ

tarsii · โพสต์ 2013-11-14 21:36:47

ขอบคุณมากนะ

cawee · โพสต์ 2014-1-13 23:41:18

ขอบคุนคราฟ

kamaji · โพสต์ 2014-1-18 11:42:25

ขอบคุนคราบ

wi2 · โพสต์ 2014-4-27 01:40:49

ขอบคุณครับ

4_NAY · โพสต์ 2016-5-3 01:32:13

ขอบคุณพระเจ้า

wiput · โพสต์ 2021-10-15 17:39:54

ขอบคุณมาก

บัญชี		จำการเข้าสู่ระบบไว้	ลืมรหัสผ่าน
รหัสผ่าน			สมัครเข้าเรียน

++ Dream...ขีดเส้นฝัน ในวันที่มีรัก ++ & 22

สมาชิกจีโฟกาย 100%

สมาชิกระดับเพชรคู่

สมาชิกระดับตรีเพชร

สมาชิกระดับเพชรบริหาร

สมาชิกระดับมงกุฎ

สมาชิกระดับทับทิม

สมาชิกระดับแพลตตินั่ม

สมาชิกระดับไพลิน

สมาชิกระดับมรกต

สมาชิกระดับเพชร