++ Dream...ขีดเส้นฝัน ในวันที่มีรัก ++ & 24

tanya · โพสต์ 2012-5-16 10:04:30

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
ที่อิ๋งอิ๋งกล้าพูดอย่างนั้นเพราะสังเกตเห็นผิวพรรณหน้าตาเอมีนมันสว่างใสเกินกว่าผู้ชายทั่วไปที่ควรจะเป็นแม้ตอนนี้มันจะมีรอยฟกช้ำแต้มมาบ้างแต่มันก็ต่างจากชายแท้ทั่วไปอยู่ดี อีกอย่างจัสตินคงจะไม่ไปชอบใครที่เป็นผู้ชายไปมากกว่าเขาหรอกและคนๆนั้นก็คงจะไม่มีตัวตนเพราะคนอย่างจัสตินไม่ได้มีเค้าถึงความเป็นเกย์เลยแม้แต่นิด
“เอาเหอะผมไม่อยากเถียงกับพี่อิ๋งหรอกเพราะรู้ว่ายังไงก็แพ้ ผมขอแค่พรุ่งนี้วันเดียวพี่อิ๋งคงทำให้ได้นะ” จั
สตินมองคนตรงหน้าอย่างอ้อนวอนจนอิ๋งอิ๋งแทบจะใจอ่อน แต่เหตุผลที่คนอ้อนบอกเมื่อครู่นี่สิ ยกเลิกงานไปโรงพัก!! ปล่อยให้ไปก็เตรียมลาออกจากงานได้เลยยัยอิ๋งก่อนที่จะถูกไล่ให้ออก
“เหตุผลเธอฟังไม่ขึ้น ไม่ว่าจะยังไงพรุ่งนี้เธอห้ามไปไหนเด็ดขาด นายนี่เขามีค่ายอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ ปล่อยให้ทางโน้นเขามาจัดการเด็กเขาเอาเองสิ ส่วนเธอหมดหน้าที่แค่คืนนี้ อย่าทำตัวให้มีปัญหาอีก คนตามแก้มันปวดหัวหรือกลัวว่าพี่ไม่ได้แก่ตาย”
เจอไม้นี้เข้าไปจัสตินก็หมดทางดิ้น ความรักครั้งใหม่ที่เขาคิดจะทำความรู้จักมันจะออกมาในรูปแบบไหนกันนะ
เอมีนลืมตาขึ้นมาอีกทีในเช้าวันใหม่ เด็กหนุ่มยันกายลุกขึ้นอย่างยากลำบากเพราะรอยฟกช้ำตามร่างกายเริ่มที่จะเจ็บปวดขึ้นมา สายตาพร่ามัวของเจ้าตัวมองไปรอบๆห้องก่อนจะไปหยุดอยู่ที่ร่างของคนๆนึงที่นอนอยู่บนโซฟา เสียงคลิ๊กที่บานประตูบอกให้รู้ว่ามีคนเข้ามาในห้อง เอมีนหันไปมอง ไม่ใช่หมอหรือพยาบาล เป็นใครก็ไม่รู้ที่เขาไม่รู้จัก
“หวัดดีจ๊ะ” อิ๋งอิ๋งเอ่ยทักคนที่อ่อนวัยกว่าและกำลังกึ่งนั่งกึ่งนอนจ้องเธออยู่
“เออ..คุณ?”
“อิ๋งอิ๋งจ๊ะเรียกพี่อิ๋งก็ได้ เป็นผู้จัดการส่วนตัวจัสติน” เอมีนพยักหน้ารับรู้ เมื่อหญิงสาวแนะนำตัวเองก่อนที่เขาจะถาม
“จัสตินยังหลับอยู่คงจะเพลีย” สายตาคนพูดมองคนนอนหลับอย่างเห็นใจ ชีวิตเพื่อนใหม่คนนี้ของเขาคงจะวุ่นวายขึ้นมาอีกแน่ๆ
ในขณะที่เอมีนจ้องมองจัสตินอยู่นั้น ผู้หญิงคนเดียวในห้องอย่างอิ๋งอิ๋งก็กำลังจ้องมองเขาอยู่อย่างใช้ความคิด ……สองคนนี้มันต้องรู้สึกอะไรต่อกันเกินเพื่อนแน่ๆ เมื่อคืนสายตาจัสตินที่มองเด็กนี่ไม่ได้ต่างไปจากตอนนี้ที่เด็กนี่มองเขาเลยซักนิด……..
“มารับเขาเหรอ” เอมีนหันกลับมาถามอิ๋งอิ๋ง แปลกใจนิดหน่อยที่เห็นหญิงสาวสะดุ้ง แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจคงกำลังคิดอะไรเพลินๆมั้ง
“จ๊ะ…ไม่มารับคงไม่ได้ นักข่าวนี่มารอกันเต็มข้างนอกเลยตอนนี้ อีกอย่างวันนี้เขามีงานสำคัญ” อิ๋งอิ๋งไม่ได้ตั้งใจที่จะย้ำประโยคสุดท้ายใส่คนถามแต่จำเป็นต้องทำ เธอจะให้จัสตินกลับไป ณ จุดเดิมอีกไม่ได้ อย่างน้อยตอนนี้ใครที่จะเข้ามาข้องแวะกับเด็กของเธอก็ต้องก็ต้องผ่านการสกรีนก่อนล่ะ หญิงสาวเห็นเอมีนก้มหน้านิ่งก็รู้สึกผิด แต่แล้วก็ต้องรีบปัดความรู้สึกนั่นออกไปเพราะคนที่กำลังเอ่ยถึงเริ่มพลิกกายและลืมตาขึ้นมาในที่สุด
“พี่อิ๋ง” จัสตินเอ่ยชื่อผู้จัดการเขาเบาๆ ก่อนจะลุกขึ้นหันไปมองเอมีนที่เงยหน้าขึ้นมองสบตาเขาเข้าพอดี
….วุ้ย..เล่นจ้องกันแบบนี้ฉันคิดไม่ผิดแล้วแน่ๆ….. อิ๋งอิ๋งนึกค้อนในใจเมื่อเห็นสายตาสองหนุ่มที่มองกัน มันคงจะสื่อเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้นอกจากสองคนนี้มีใจให้กันชัวร์ๆ เนิ่นนานที่ทั้งห้องเงียบกริบ อิ๋งอิ๋งพูดอะไรไม่ออกได้แต่ยืนจ้องคนส่งสายตาจีบกันอย่างอิจฉาเล็กๆ ทำไมผู้ชายหน้าตาดีมันจะต้องปิ้งกันเองด้วยไม่เข้าใจ
“เป็นไงคนเจ็บ” เสียงทุ้มนุ่มหูดังเข้ามาในห้อง ก่อนที่เจ้าของเสียงจะเดินเข้ามาสมทบแยกสายตาสองหนุ่มให้ออกจากกัน
“คุณหมอสวัสดีค่ะ” อิ๋งอิ๋งยกมือไหว้คนมาใหม่ ก่อนจะหันไปเปรยยิ้มให้พยาบาลที่ตามมาเป็นผู้ช่วย
“ผลการตรวจร่างกายก็ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงนะ ทุกอย่างปกติดีแต่ถ้าจะเอาผลไปดำเนินคดีกับคนร้ายนี่คงต้องรอซักวันสองวันนะ เดี๋ยวทางเราจะส่งไปให้” อิ๋งอิ๋งใจหาย คดงคดีอะไรนี่มันเหตุร้ายแรงขนาดนั้นเชียวเหรอ ไม่เด็กของเธอต้องไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้
“เธอจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ใช่มั๊ยจัสติน” ทุกคนในห้องหันไปมองต้นเสียงแทบจะพร้อมกัน ก็อิ๋งอิ๋งเล่นเอ่ยทะลุกลางปล้องขึ้นมาเสียจนพยาบาลสะดุ้ง
“ไม่ต้องห่วงจัสตินไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้แน่นอน” เป็นคนเจ็บที่นั่งอยู่บนเตียงเอ่ยขึ้นมาก่อนใคร
จัสตินถอนหายใจ เอมีนคงไม่ได้ประชด เด็กหนุ่มอดที่จะเอ่ยกับผู้จัดการตัวเองไม่ได้
“ผมเห็นเหตุการณ์นะพี่อิ๋ง ไม่เกี่ยวก็คงจะไม่ได้”
“ไม่จำเป็นก็อย่าพูดมาก จัสติน” อิ๋งอิ๋งดุขึ้นมาพลางปรายสายตาไปมองคนในห้องที่ไม่ใช่เอมีน ไว้ใจไม่ได้หรอกคนพวกนี้พร้อมที่จะเอาคำพูดของเด็กเธอไปบอกนักข่าวได้ทุกเมื่อ โดยเฉพาะพยาบาลสาวที่ดูสนอกสนใจจนน่าเกลียด
“ผมขอออกจากห้องนี้ตอนนี้เลยได้มั๊ยหมอ” เอมีนตัดบทขึ้นมา เมื่อเห็นจัสตินทำท่าจะต่อปากต่อคำอิ๋งอิ๋งอีก
“ได้ไม่มีปัญหา……ผมขอคุยกับคนเจ็บหน่อยนะ” ประโยคท้ายอิ๋งอิ๋งกับจัสตินเข้าใจได้โดยไม่ต้องให้หมอเอ่ยซ้ำ ทั้งคู่จึงเดินออกไปจากห้อง แต่ก่อนไปก็ไม่วายที่จัสตินจะหันมายิ้มนิดๆให้เอมีน มันเป็นรอยยิ้มที่ทำให้พยาบาลสาวกับอิ๋งอิ๋งพร้อมใจกันตาร้อนขึ้นมาอย่างอิจฉาหน่อยๆ ผิดกับกับหมอหนุ่มที่แอบขันกับอาการผู้ช่วยตนเอง ไม่รู้ว่าหล่อนจะเสียดายคนเจ็บหรือนักร้องดัง
“ไม่ได้นะพี่อิ๋ง ผมจะทิ้งเอมีนไว้ไม่ได้นะ นี่พี่บ้าไปแล้วนะเนี่ย” จัสตินโวยลั่นเมื่อโดนผู้จัดการของตัวเองลากตัวออกไปทางด้านหลังโรงพยาบาลโดยไม่สนใจคนที่เห็นเหตุการณ์ คนพวกนี้อย่างมากก็แค่มองแต่กองทัพนักข่าวทางด้านหน้านี่สิมันน่ากลัวซะยิ่งกว่าอะไร อิ๋งอิ๋งจึงทั้งลากทั้งตะคอกเด็กตัวเอง
“เธอต่างหากที่บ้าไม่รู้หรือไงว่าอะไรที่กำลังรอเธออยู่ ด้านนอกกองทัพนักข่าวชัดๆ”
“แล้วไงผมไม่ได้ทำอะไรเสียหายซักหน่อย ทำไมต้องหนีด้วย”
“แล้วทำไมเมื่อคืนไม่พูดอย่างนี้ห๊ะ โทรไปปลุกพี่ทำไมไม่ทราบ ตอนนี้พอจะห่างเด็กนั่นเข้าหน่อยทำเป็นเก่งไม่กลัวใคร”
“ไม่เกี่ยวเลยซักนิดพี่อย่าจับผิดผมดีกว่า”
“จ้าพ่อคู้นไม่เกี่ยวเลย คิดว่าฉันอ่อนหัดหรือไงถึงจะดูอะไรไม่ออก”
“จะดูออกไม่ออกผมไม่สนล่ะ ผมสนแต่ว่าผมพาเอมีนเข้ามาแล้วจะทิ้งให้เขาออกไปคนเดียวงั้นเหรอ ใจดำไปหน่อยมั้งพี่อิ๋ง”
“ผิดตรงไหน ก็เธอมีงานด่วนเธอไม่ใช่ชาวบ้านชาวดอยนะ รู้ตัวซะบ้างว่าตัวเองเป็นใคร แล้วที่หาว่าพี่ใจร้ายจะบอกให้นะว่าพี่โทรไปที่บริษัทเด็กนั่นแล้ว เดี๋ยวเขาก็คงจะส่งใครมาดูแลเองแหละเธอน่ะหมดหน้าที่แล้ว เข้าใจ๊!!!”
“อะไรนะพี่โทรไปแล้ว” จัสตินหยุดชงักทำให้คนลากพลอยหยุดไปด้วย
“ทำไมเธอตกใจทำไม”อิ๋งอิ๋งถามทันทีดูสินั่นคนหันมามองกันตาแทบถลน
“ก็เอมีนบอกไม่ให้บอกใคร ไม่งั้นป่านนี้ผมก็โทรไปแล้ว ไม่ต้องถึงมือพี่อิ๋งหรอกให้ตายเหอะ พี่นี่ยุ่งไม่เข้าเรื่อง”
“อ๊าว…นี่ฉันเป็นผู้จัดการเธอนะถ้าฉันไม่ยุ่งเรื่องของเธอ จะให้ฉันไปยุ่งเรื่องของแมวที่ไหน”
จัสตินยกมือไหว้คนสูงวัยกว่าอย่างสำนึกผิด นี่เขาห่วงเอมีนถึงเพียงนี้เหรอเนี่ยถึงได้หลุดปากพูดในสิ่งที่ไม่สมควร
“ผมขอโทษ”
“เออ…ไม่ว่ากันเธอน่ะมันรั้นเสียจนฉันขี้เกียจถือสา” แม้จะบอกไม่ถือสาแต่คนพูดก็กลับเชิดหน้าเล็กน้อย แน่นอนล่ะว่าอาการเหมือนน้อยใจแบบนี้ อิ่งอิ๋งงัดมันออกมาใช้เพื่อจะสยบอาการรั้นของจัสตินนั่นเอง และก็ดูว่ามันจะได้ผลซะด้วย
“โอเคๆพี่จะพาผมไปไหนก็เอา ถ้าทางโน้นเขาส่งคนมาดูแลเอมีนจริงผมก็คงจะหายห่วง”
“วุ้ย….หมั่นไส้แต่งงานกันเมื่อไหร่บอกฉันด้วยนะยะ” อิ๋งอิ๋งสะบัดค้อนให้วงใหญ่ ท่าทางเด็กเธอจะจริงจังกับเอมีนมากกว่านายบาสนั่นซะอีก
“เอมีน…เป็นไงบ้าง” พีรพลรีบปรี่เข้าไปถามไถ่อาการเอมีนทันทีที่เจอตัว เล่นเอาเอมีนแปลกใจ ใครไปแจ้งข่าวให้คนในบริษัททราบ ป่านนี้เรื่องของเขาไม่กระจายไปทั้งตึกแล้วเหรอ?
แล้วสิ่งที่เดาไว้ผิดไปซะเมื่อไหร่ ตอนนี้ทุกฝ่ายในตึกต่างก็รับรู้ข่าวที่เอมีนเข้ารักษาตัวในโรงพยาบาลกันถ้วนหน้า แต่สาเหตุนั่นคนส่งข่าวไม่ได้แจ้งมาอย่างแน่ชัด จึงเป็นเรื่องวิจารณ์กันไปต่างๆนาๆจนพีอาร์ของค่ายต้องโทรไปสอบถามกับทางโรงพยาบาลเอง แล้วได้คำตอบที่ทำเอาหลายคนตกใจ โดยเฉพาะพีรพล
หนุ่มใหญ่ไม่สนว่างานจะสุมหัวอยู่แค่ไหน แค่ได้ยินว่าเอมีนอยู่โรงพยาบาลไหนเขาก็รีบบึ่งรถไปแทบจะทันทีปล่อยให้คนที่ตึกฮือฮาพูดจากันอย่างออกรสออกชาติ ก็ทางโรงพยาบาลแจ้งมาด้วยน่ะสิว่าใครเป็นคนพาเอมีนเข้ารักษาตัว
……..ซุปเปอร์สตาร์จัสตินพาหนุ่มนิรนามเข้าโรงพยาบาลกลางดึก……….
หัวข้อข่าวที่พาดอยู่บนหน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์รายวันฉบับดัง มันก็ช่างเหมาะเจาะกับข้อมูลที่คนในตึกได้รับเสียจริง
“ฝีมือคุณใช่มั๊ยบาส” ธีระตะคอกถามไปยังคนที่อยู่ปลายสาย เอมีนจะมีศัตรูที่ไหนได้อีกถ้าไม่ใช่เขากับบาส แต่ในเมื่อเขาไม่ได้อยู่เบื้องหลัง งานนี้จะเป็นใครไปซะอีกล่ะที่ส่งคนไปเล่นงานเด็กนั่น
“คุณพูดเรื่องอะไรธีระ” เสียงปลายสายที่ตอบกลับมาไม่น่าเชื่อว่าบาสจะไม่รู้เรื่อง
“คุณส่งคนไปทำร้ายเอมีนใช่มั๊ย” บาสเงียบไปอึดใจนึง สายตามองเห็นเด็กขายหนังสือพิมพ์ที่เดินเร่อยู่ข้างหน้าระหว่างรถติดไฟแดง ชายหนุ่มบีบแตรให้สัญญาณสั้นๆก่อนจะเลื่อนกระจกเมื่อเด็กเร่นั่นเดินหอบหนังสือพิมพ์เข้ามาหา
“ข่าวดังเพ่ข่าวดัง” บาสไม่สนใจว่าเด็กนั่นจะพ่นประโยคอะไรออกมา ชายหนุ่มรีบคว้าหนังสือพิมพ์มาหนึ่งฉบับพร้อมกับส่งเงินค่าเสียหายให้เด็ก ชายหนุ่มเพียงแค่พลิกหน้าแรกขึ้นมาอ่านก็รีบส่งสัญญาณกลับไปที่ต้นสายทันที
“หนุ่มนิรนามนั่นคือเอมีนเหรอธีระ”
“ก็จะใครซะอีกล่ะ”
“คุณรู้ได้ไง”
“เขารู้กันทั้งตึกแล้วคุณวรการญจ์ โรงพยาบาลเพิ่งแจ้งกับพีอาร์มาเมื่อครู่”
“แล้วมันเป็นอะไรมากมั๊ย”
“หมายถึง?”
“ร่างกายมันยังครบสามสิบสองอยู่หรือเปล่า”
“แสดงว่าคุณเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้จริงๆหรือบาส”
“ผมไม่จำเป็นต้องตอบใครตอนนี้”
“คำพูดคุณแค่นี้มันก็แทนคำตอบได้แล้วล่ะ”
“นั่นมันสิทธิที่คุณจะคิด”
“ไม่ใช่คุณคนเดียวนะที่มีปัญหากับเด็กเวรนั่น ทำอะไรทำไมไม่คิดถึงคนอื่นมาบ้าง”
“แล้วใครล่ะที่สำคัญพอที่จะให้ผมทบทวนในสิ่งที่จะตัดสินใจ”
“คุณไม่ได้นึกถึงผมเลยใช่มั๊ย”
“เหตุผลที่ผมควรนึกถึง”
“ไอ้เอมีนมันอาจจะมองว่าเป็นผมก็ได้ที่ร่วมมือกับคุณทำกับมันไม่ใช่แค่คุณคนเดียว แล้วผลที่ตามมาคุณคงไม่โง่พอที่จะไม่รู้หรอกนะว่าเด็กเวรนั่นมันจะเล่นเรากลับยังไง”
“พยานหลักฐานอะไรไม่มีซักอย่างกลัวไปทำไมปัญหาแค่นี้ไม่มีปัญญาแก้ไขก็ไปไถนาดีกว่าธีระ” บาสตัดสายทิ้งทันทีที่พูดจบ
ความเครียดถาโถมเข้ามาหาตัวอีกครั้งเมื่อชายหนุ่มรู้ว่าเอมีนถูกจัสตินช่วยพาเข้าโรงพยาบาล แล้วคนที่เขาบอก คนของเขา จ้างวานไปจัดการเอมีนล่ะอยู่ที่ไหน?
- 18 -
เอมีนขอร้องให้พีรพลพาเขาไปโรงพักทันทีที่เดินออกจากตึกผู้ป่วย เด็กหนุ่มเริ่มที่จะไม่ไว้ใจในความสามารถของตำรวจที่จะกักตัวสองคนร้ายนั้นไว้ได้ ในเมื่อเขาซึ่งเป็นเจ้าทุกข์ยังไม่ได้เข้าไปแจ้งความร้องทุกข์ใดๆไว้เลย ลำพังให้คนที่หอพักดำเนินการให้ เขาก็ไม่แน่ใจว่ารูปคดีมันจะออกมารูปแบบไหน หวังว่าคนพวกนั้นคงไม่แจ้งจับไอ้สองวายร้ายนั้นด้วยข้อหาแค่เข้าไปหวังชิงทรัพย์เขาหรอกนะ
“ไม่เห็นเล่าอะไรให้พี่ฟังเลยนะเอมีน” พีรพลเอ่ยถามขณะที่พาเอมีนไปตามที่เจ้าตัวขอร้อง แต่ตลอดทางเอมีนก็เอาแต่นั่งนิ่งไม่พูดไม่จา เขาเลยจำเป็นต้องเปิดหัวข้อสนทนาขึ้นมาเองและมันก็เป็นหัวข้อที่เขายังไม่รู้รายละเอียดข้างใน
“เอาไว้ให้อะไรมันชัดเจนกว่านี้ก่อนพี่พล แล้วพี่พลก็คงจะรู้เอง” คนถูกถามตอบกลับมาคล้ายๆว่ารอความจริงอะไรซักอย่าง พีรพลเลยต้องเปลี่ยนเรื่องคุย
“แล้วกับจัสตินนี่เราไปสนิทกับเขาตอนไหน” เอมีนเกิดใจหวิวขึ้นมาอย่างประหลาดเมื่อได้ยินชื่อของคนที่หายไปแบบไม่บอกกล่าวกับเขาซักคำ นึกแล้วก็อดที่จะน้อยใจขึ้นมาไม่ได้ เขาคงจะมีสิทธ์ใกล้ชิดกับจัสตินได้แค่ยามค่ำคืนเท่านั้นละมั้ง
ในขณะที่สองหนุ่มต่างวัยกำลังเดินทางไปที่โรงพัก บาสก็รีบเปลี่ยนเส้นทางจากที่คิดจะเข้าไปเคลียร์งานของฟิลิปที่ตึก ชายหนุ่มตัดสินใจบึ่งรถไปหาคนของเขาทันทีซึ่งป่านนี้ก็คงกำลังเครียดไม่ต่างจากเขา ถ้าคนที่เล่นงานเอมีนสาวชี้มาถึงคนว่าจ้างทุกอย่างก็คงจะจบกันพอดี ให้มันได้อย่างนี้สิ….ภาคิน…นายไปหลับหูหลับตาจ้างพวกกระจอกที่ไหนทำงานให้ถึงไม่ได้เรื่องแบบนี้ แทนที่ไอ้เอมีนมันจะเป็นคนพูดอะไรไม่ได้กลายเป็นว่ามันเป็นคนที่น่ากลัวที่สุดตอนนี้
ฟิลิป..รอบาสอยู่ที่บริษัทจนสาย เจ้าตัวเริ่มรู้สึกหงุดหงิดที่ต้องมานั่งรออย่างไม่มีจุดหมายแบบนี้บาสติดต่อไม่ได้ เด็กหนุ่มไม่รู้ว่าจะต้องรอไปถึงตอนไหน จึงคิดที่จะออกไปข้างนอกเพราะไหนๆวันนี้ก็ว่างและถ้าผู้จัดการเขาเข้ามาที่บริษัทก็คงจะโทรตามเขาเอง…..แต่เขาจะไปไหนล่ะ ?

peemakung · โพสต์ 2012-5-17 09:59:46

ขอบคุณครับ

manza555 · โพสต์ 2012-5-20 20:53:11

สนุกมากๆเลย

pongsakron01 · โพสต์ 2012-5-23 10:49:51

ขอบคุณครับ

akeins · โพสต์ 2012-5-25 06:07:34

ขอบคุณครับ

imanaji · โพสต์ 2012-5-26 06:18:11

ขอบคุณมากๆครับ

Klong · โพสต์ 2013-3-31 12:38:38

ขอบคุนครับ

tarsii · โพสต์ 2013-11-15 05:06:45

ขอบคุณมากนะ

cawee · โพสต์ 2014-1-13 23:56:55

ขอบคุนคราฟ

kamaji · โพสต์ 2014-1-18 11:58:56

ขอบคุนคราบ

wi2 · โพสต์ 2014-4-27 01:42:43

ขอบคุณครับ

4_NAY · โพสต์ 2016-5-3 01:52:16

ไปหาเอมีน

wiput · โพสต์ 2021-10-15 17:47:54

ขอบคุณมาก

บัญชี		จำการเข้าสู่ระบบไว้	ลืมรหัสผ่าน
รหัสผ่าน			สมัครเข้าเรียน

++ Dream...ขีดเส้นฝัน ในวันที่มีรัก ++ & 24

แสดงความคิดเห็น

สมาชิกจีโฟกาย 100%

สมาชิกระดับเพชรคู่

สมาชิกระดับตรีเพชร

สมาชิกระดับเพชรบริหาร

สมาชิกระดับมงกุฎ

สมาชิกระดับทับทิม

สมาชิกระดับแพลตตินั่ม

สมาชิกระดับไพลิน

สมาชิกระดับมรกต

สมาชิกระดับเพชร