++ Dream...ขีดเส้นฝัน ในวันที่มีรัก ++ & 25

tanya · โพสต์ 2012-5-16 10:08:41

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
ฟิลิป..รอบาสอยู่ที่บริษัทจนสาย เจ้าตัวเริ่มรู้สึกหงุดหงิดที่ต้องมานั่งรออย่างไม่มีจุดหมายแบบนี้บาสติดต่อไม่ได้ เด็กหนุ่มไม่รู้ว่าจะต้องรอไปถึงตอนไหน จึงคิดที่จะออกไปข้างนอกเพราะไหนๆวันนี้ก็ว่างและถ้าผู้จัดการเขาเข้ามาที่บริษัทก็คงจะโทรตามเขาเอง…..แต่เขาจะไปไหนล่ะ ?
ที่โรงพัก เอมีนบอกกับตำรวจให้เค้นเอาความจริงจากปากสองคนที่ทำร้ายเขาให้ได้ ว่าใครเป็นคนส่งพวกมันมา พีรพลยืนฟังอยู่ก็ตกใจเอมีนคิดว่าใครอยู่เบื้องหลังเหตุการณ์ครั้งนี้ แต่ยังไม่ทันถามอะไรเสียงโทรศัพท์เครื่องเล็กในกระเป๋าดังขึ้นมาทำลายความสงสัยเสียก่อน
“ว่าไง ฟิลิป” เอมีนหันไปมองพีรพลทันทีที่ได้ยินชายหนุ่มเอ่ยทักคนที่โทรเข้ามา
“พี่พลอย่าบอกอะไรเขานะ” เด็กหนุ่มรีบเอ่ยออกมาทั้งๆที่ยังไม่รู้ว่าฟิลิปโทรเข้ามาด้วยจุดประสงค์ใด แต่ตอนนี้เขาไว้ใจใครไม่ได้ทั้งนั้น
พีรพลส่งสายตาเป็นเชิงบอกให้เอมีนเงียบเสียงลงเพราะไม่เข้าใจว่าเอมีนกำลังพูดถึงเรื่องอะไร ก่อนที่จะเดินเลี่ยงไปคุยที่อื่น ปล่อยให้เอมีนมองตามหลังอย่างแปลกใจ ฟิลิปไม่น่าจะคุ้นเคยกับพีรพลจนต้องโทรหากันแบบนี้ ถ้าพีรพลเป็นธีระเขาจะไม่แปลกใจเลยซักนิด
ส่วนทางด้านจัสตินเด็กหนุ่มไม่รู้จะติดต่อกับเอมีนทางไหน เพราะเขาจำได้ว่าตอนที่พาเอมีนเข้าโรงพยาบาลเอมีนไม่ได้มีอะไรติดตัวมาเลย
“ซีเรียสอะไรนักหนาจัสติน เอมีนเขาคงไม่มีเวลาที่จะมาคิดเรื่องของเธอหรอก แค่เรื่องของเขาพี่ว่าเขาก็น่าจะปวดหัวพออยู่แล้ว” อิ๋งอิ๋งเข้ามาปลอบใจเมื่อเห็นเด็กของตัวเองนั่งซึมระหว่างพักจากการถ่ายแบบ
“ผมก็ไม่น่าบ้าจี้ตามพี่อิ๋งออกมาเลยโดยไม่ได้บอกเขาซักคำ ป่านนี้คิดอะไรอยู่ก็ไม่รู้”
จัสตินพูดเหมือนจะตัดพ้อ อิ่งอิ๋งจึงเริ่มรู้สึกผิด แต่แม้จะเอ่ยขอโทษยังไงก็ดูเหมือนจัสตินจะไม่ยินดียินร้ายที่จะยิ้มหรือแสดงอาการใดๆออกมา นอกเสียจากนั่งถอนหายใจ
ฟิลิป พอรู้ว่าเอมีนอยู่ที่โรงพักไหนจากการพูดคุยกับพีรพลเมื่อครู่ ก็คิดที่จะตามไปทันที แม้จะรู้สึกหวิวๆกับข่าวเมื่อเช้า จัสตินพาเอมีนเข้าโรงพยาบาล สองคนนี้คงต้องสนิทกันมาก
“จะไปไหน ฟิลิป” เสียงที่ดังมาจากด้านหลังทำให้คนที่กำลังเดินแกมวิ่งต้องหยุดชะงักทันที ก่อนจะหันกลับไปทางต้นเสียง
“ไปข้างนอก” ธีระหรี่ตามองคนที่ตอบคำถามเขา สังเกตเห็นได้ถึงอาการหลบตาของเจ้าตัว
“ไปข้างนอกไปไหน” ฟิลิปถอนหายใจทำไมธีระจะต้องอยากรู้ทุกเรื่องของเขาด้วย
“ก็วันนี้ว่างว่าจะไปเดินเล่นหน่อย”
“ทำไมถึงว่าง”
“ไปถามผู้จัดการผมสิ ว่าทำไมถึงปล่อยให้ผมว่างได้” ฟิลิปตอบโดยที่ไม่ได้คิดอะไรแต่คนฟังกลับใจเต้นขึ้นมา บาสคงกำลังวิ่งเต้นหาทางที่จะไม่ให้ตัวเองโดนร่างแหจากสิ่งที่ทำแน่ๆ
“พี่ธีมีอะไรจะคุยกับผมมั๊ย ผมต้องรีบไป” ฟิลิปหาทางเลี่ยงเพราะเริ่มรู้สึกแปลกๆกับแววตาที่ธีระจ้องมอง
“ทำไมต้องรีบขนาดนั้น แค่ไปเดินเล่นไม่ใช่เหรอ” ธีระถามเสียงเครียดยิ่งทำให้ฟิลิปเกิดความอึดอัดขึ้นมา ธีระเป็นอะไรไปแล้ว
“ถ้าพี่ธีไม่มีธุระที่จะคุยผมคงต้องขอตัวนะ” เด็กหนุ่มตัดสินใจเอ่ยลาคนตรงหน้าก่อนจะรีบเดินหนี ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมธีระต้องทำท่าทางเหมือนจ้องจะจับผิดเขาขนาดนั้น เขามีสิทธิ์ที่จะออกไปข้างนอกได้ ไม่ใช่พนักงานรูดบัตรที่จะต้องนั่งรอที่จะไปไหนมาไหนตรงตามเวลาที่บริษัทกำหนด
ธีระมองตามร่างเด็กที่นับวันเขายิ่งหลงรักมากขึ้น เขาเคยยอมทำอะไรที่ร้ายๆเพื่อที่จะนำความสำเร็จมาให้คนๆนี้ แม้เจ้าตัวจะไม่รับรู้ เขาก็พอใจที่จะทำ….แต่
……..ฝากบอกเอมีนด้วยนะเดี๋ยวผมไปหา………..
ชายหนุ่มนึกทวนประโยคที่เขาได้ยินจากปากของฟิลิปเมื่อซักครู่ ก่อนที่เขาจะแกล้งเดินเข้ามาถาม ถึงแม้ฟิลิปจะไม่รับรู้ในสิ่งที่เขาทำให้ เขาก็ไม่เคยแค้นใจเท่ากับที่ฟิลิปจะไปรู้สึกดีๆกับ….เอมีน!
เมที โยนหนังสือพิมพ์ลงบนโต๊ะทำงาน หนุ่มใหญ่ถอนหายใจ ทำไมเรื่องราวต่างๆมากมายมันต้องประเดประดังเข้ามาในช่วงนี้ด้วย ไม่ว่าจะเรื่องที่จัสตินกลับขึ้นมาแจ้งเกิดได้อีกรอบ จนกระแสตอบรับโครงการ DREAM ของฟิลิปแผ่วลงไปอย่างน่าใจหาย และมันก็น่าที่จะส่งผลไปถึงคอนเสิร์ตใหญ่ที่กำลังจะจัด เขากลัวว่ากระแสตอบรับจะไม่แรงเท่าที่ควร แล้วยังจะเรื่องคนในองค์กรที่ดูจะไม่ลงรอยกัน
ทุกวันนี้เมทีก็ยังไม่แน่ใจว่าพีรพลกับธีระจะยังมองหน้าหรือพูดจากันอยู่หรือเปล่า ชายหนุ่มอดไม่ได้ที่จะคิดว่าตัวเองเป็นคนสร้างรอยร้าวให้สองคนนั่น นี่ยังไม่รวมกับพาดหัวข่าวที่เพิ่งจะอ่านผ่านตาไปเมื่อซักครู่นี่อีก ยิ่งคิดหนุ่มใหญ่ก็ยิ่งเครียด.. หนุ่มใหญ่เดินไปผ่อนลมหายใจคลายเครียดอยู่ริมกระจกใสภายในห้อง สายตาเหม่อมองทิวทัศน์ของกรุงเทพมหานครในตอนสายๆ หนุ่มใหญ่จะรู้บ้างหรือเปล่านะว่าการจราจรที่แข่งกับเวลาข้างล่างนั่น มันกำลังจะสร้างความวุ่นวายให้เขา เกินกว่าที่เขาจะคาดถึง
บาส เดินทางไปหาภาคินช้ากว่าเจ้าหน้าที่ตำรวจ ชายหนุ่มถึงกับชะงักงันเมื่อเห็นภาพคนของเขากำลังถูกจับกุมตัวเอาไว้ด้วยกุญแจมือ และมีกลุ่มนายตำรวจล้อมหน้าล้อมหลังเอาไว้สร้างความแตกตื่นให้กับคนรอบข้าง
“ไม่ ไม่ต้องไม่เกิดขึ้น” คนเห็นเหตุการณ์พึมพำ พยายามควบคุมสติก่อนจะรีบหักรถหลบเมื่อเห็นรถของเจ้าหน้าที่ตำรวจแล่นตรงมาและแน่นอนว่าภาคินต้องอยู่ในนั้น
ที่สถานีตำรวจ
“นี่มันอะไรกันน่ะเอมีนนายภาคินนั่นเป็นใคร” พีรพลตรงเข้าถามเด็กหนุ่มที่นั่งงอยู่ตรงหน้า ภาคิน คือใคร เอมีนเองก็สงสัยไม่น้อยกว่าคนถาม สองวายร้ายนั่นมันซัดทอดว่านายนี่เป็นคนจ้างวานพวกมันมา คนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องราวร้ายๆนี้ไม่ใช่ ธีระ หรือว่าบาสหรอกหรือ
“ผมไม่รู้จักพี่พล สาบานได้ว่าผมไม่เคยไปมีเรื่องกับใครนอกจาก…”
“นอกจากใคร ปิดบังอะไรพี่อยู่เอมีน นี่มันไม่ใช่เรื่องเล็กๆนะ เราไปมีเรื่องกับใคร “
“บอกไปแล้วพี่จะเชื่อผมมั๊ย”
“แล้วมีอะไรที่พี่คิดว่าเราโกหกล่ะ ถ้านายภาคินนั่นมีตัวตนอย่างที่ไอ้สองคนนั่นมันสารภาพมาจริงๆ พี่ก็อยากที่จะรู้ว่าเราไปเกี่ยวข้องกับเขายังไง ถึงได้มีเรื่องร้ายแรงถึงขนาดจ้างวานคนมาทำร้ายร่างกายในห้องพัก เล่นกันแรงถึงขนาดให้พิการตลอดชีวิตนี่มันไม่ใช่เรื่องขี้ผงหรอกนะ”
“ก็บอกแล้วไงว่าผมไม่รู้จักนายภาคินนั่น”
“ก็แล้วจะให้พี่เชื่อได้ยังไงล่ะ ในเมื่อสองคนนั่นมันพูดให้ได้ยินเต็มสองหู” พีรพลเผลอลืมตัวเข้าตะคอกคนของตัวเอง เขาจะเสียใจและรับไม่ได้มากๆถ้าหากว่าเอมีนมีเรื่องร้ายแรงขนาดนี้ปิดบังเขาอยู่
ในขณะที่เอมีนเองก็อยากจะบอกเหมือนกันว่าใครที่เขาไปมีเรื่องด้วย แต่บอกไปใครเขาจะเชื่อ ธีระ กับบาส เป็นถึงหัวกะทิของค่าย ที่ช่วยกันผลักดันฟิลิปจนโด่งดังขึ้นมา ที่สำคัญสองคนนั่นมีคนคอยหนุนหลังเป็นถึงเจ้าของค่าย ถ้าทุกอย่างมันหลุดออกมาจากปากคนร้ายนี่สิ มันถึงจะมีน้ำหนัก พอที่จะให้คนอื่นคล้อยตาม
“ใจเย็นคุณ นี่มันโรงพักนะ เจ้าหน้าที่แจ้งมาแล้วว่าจับกุมนายภาคินนั่นได้แล้ว คงต้องรบกวนให้เจ้าทุกข์อยู่ชี้ตัวก่อนนะ” นายตำรวจเอ่ยบอกเมื่อเห็นสองคนตกอยู่ในภาวะตึงเครียด
ใครจะรู้ว่า พีรพล กับเอมีนคิดกันไปคนละทาง เอมีนจะชี้ตัวคนร้ายยังไงในเมื่อเขาไม่เคยรู้จักมักคุ้น หรือมีเรื่องแค้นเคืองกับคนที่ชื่อ ภาคิน ในขณะที่พีรพลเคืองใจว่าเอมีนเหมือนจะมีเรื่องปิดบังเขาแต่ไม่ยอมบอก
แดดเปรี้ยงในช่วงใกล้เที่ยง ทีมงานหนังสือเข้ามาแจ้งกับอิ๋งอิ๋งว่าจะย้ายทีมไปถ่ายกันต่อในสถานที่ใหม่ในช่วงบ่าย ระหว่างนี้ให้จัสตินพักหรือทำอะไรได้ตามสะดวก แล้วบ่ายๆค่อยไปเจอกันในที่นัดหมายตามที่ให้แผนที่ไว้
“อย่างนี้ผมก็ไปหาเอมีนได้น่ะสิพี่อิ๋ง” จัสตินออกอาการดีใจจนอิ่งอิ๋งมองค้อนเข้าให้ก่อนจะถามอย่างหมั่นไส้
“แล้วรู้เหรอว่าเขาอยู่ที่ไหน”
“จะอยู่ที่ไหนล่ะถ้าไม่ใช่โรงพัก อย่างเอมีนน่ะไม่ยอมที่จะให้เรื่องจบง่ายๆหรอก ลองใครมาทำร้ายเขาแล้วเรื่องมันจะคาราคาซังยังไง ถ้าจับคนร้ายตัวจริงไม่ได้เอมีนก็คงจะไม่ยอมหยุดหรอก”
“ตัวจงตัวจริงอะไร ก็เธอเองไม่ใช่เหรอที่เข้าไปซัดผู้ร้ายจนหมอบ”
“นั่นมันแค่คนร้ายผมเชื่อว่าต้องมีตัวบงการ”
“น้อยๆหน่อยพ่อคุณ จะทำตัวเป็นนักสืบหรือไง เลิกคิดไปได้เลยยังไงพี่ก็ไม่ยอมให้เธอไปที่โรงพักไหนเด็ดขาด”
“ทำไมล่ะพี่อิ๋ง นับวันพี่ก็ยิ่งจุ้นจ้านนะเนี่ย”
“นี่ฉันเป็นห่วงเธอนะ อย่ามาทำเป็นรำคาญ”
“แล้วพี่ไม่คิดบ้างเหรอว่าผมก็ห่วงเอมีน ”
“เขาเป็นอะไรกะเธอ”
“แล้วพี่เป็นอะไรกับผม”
“เป็นผู้จัดการเธอไง และเธอก็คือเด็กในความดูแลของพี่”
“เอมีนก็เป็นเพื่อนผมเหมือนกัน และถ้าเขายอมที่จะเป็น คนของผม ผมก็พร้อมที่จะดูแลเขา เพราะงั้นถ้าพี่จะห่วงผมในฐานะคนดูแลผม พี่ก็น่าจะเข้าใจในความห่วงใยที่ผมมีให้เอมีน” จัสตินไม่ปล่อยให้อิ๋งอิ๋งต่อปากต่อคำอีก เด็กหนุ่มผลุนผลันลุกขึ้นเดินหนีออกไป ปล่อยให้คนที่กำลังจะเถียงต้องอ้าปากค้างไว้อย่างนั้น
- 19 -
การจราจรที่วุ่นวายภายในท้องถนน คนที่ใช้เส้นทางต่างก็เร่งรีบแข่งกับเวลาไปทำหน้าที่ของตน ไม่ต่างจากคนกลุ่มนี้ที่มีจุดมุ่งหมายไปในที่เดียวกันแต่จุดประสงค์ ต่างกัน !
ฟิลิป รอเวลาที่จะไปถึงเอมีน ถ้าเขาไม่แสดงออกถึงความห่วงใยที่มีต่อคนที่เขาเคยไม่ถูกชะตาด้วย คราวนี้เขาก็ไม่รู้จะมีโอกาสแสดงความรู้สึกนั้นเมื่อไหร่
จัสติน รอเวลาที่จะไปบอกความในใจเอมีนว่าเขาต้องการที่จะเป็นผู้ดูแลและเติมช่องว่างให้คนที่คิดว่าตัวเองโดดเดี่ยวไม่มีใครมาโดยตลอดอย่างเอมีนให้รู้สึกว่ามีเขาอีกคนที่ยังห่วงใย
ธีระ ต้องการไปให้เห็นกับตาว่า ฟิลิปมีความรู้สึกดีๆกับเอมีนอย่างที่เขาสงสัยมาโดยตลอดหรือไม่ ถึงเวลานั้นถ้ามันจำเป็นเอมีนคงจะได้เห็นว่า ความรักมันทำให้คนตาบอดยังไง
วรกาญจ์หรือบาส ตามดูสถานการณ์ที่ภาคินโดยจับกุมครั้งนี้อย่างหัวใจร้อนรน ไม่มีใครรู้จักภาคิน ถ้าเขาฉลาดเรื่องราวมันคงจะจบลงอย่างสวยงาม
ท้องฟ้าวันนี้มันดูแปลกๆ เมที ลุกขึ้นเหม่อมองทิวทัศน์ข้างนอกอีกครั้ง เมื่อสังเกตเห็นว่าแดดที่เปรี้ยงกลับกลายเป็นครึ้มฟ้าครึ้มฝนขึ้นมา
เสียงจอแจและบรรยากาศวุ่นวายเล็กน้อยเกิดขึ้นอยู่ทางด้านนอก เอมีนนึกใจชื้นขึ้นมาถ้าลองผู้คนได้ฮืออาแบบนี้คงเป็นใครไปไม่ได้ที่มานอกเสียจาก……
“ฟิลิปมาแน่ะ” พีระพลเอ่ยบอกเสียงดังพอควรแต่คนฟังอย่างเอมีนรับรู้ได้เหมือนเสียงกระซิบ เขาไม่ได้รอคนๆนี้ แล้วคนที่หัวใจรอคอยล่ะอยู่ที่ไหน?
“เออ ให้มันได้อย่างงี้สิวะ” จัสตินบ่นอย่างหัวเสีย ไม่เข้าใจว่าทำไมรถในกรุงเทพถึงได้ติดขึ้นทุกวันๆ เขาต้องทำเวลาเพราะมีงานรออยู่การปลีกตัวมาหาเอมีนแบบนี้ เขาอยากที่จะใช้เวลาให้มันคุ้มค่า แม้จะไม่ได้คุยอะไรกันมากมายแต่อย่างน้อยเขาก็อยากที่จะขอโทษที่เขาหนีหน้าไปเมื่อเช้า และเขาก็มั่นใจว่าเอมีนคงกำลังรอฟังคำอธิบายของเขาอยู่ จัสตินไม่รู้เลยว่าตอนนี้ฟิลิปไปถึงตัวเอมีนแล้ว
“คิดดีแล้วเหรอฟิลิปที่มาที่นี่” พีรพลถามคนที่เพิ่งมาถึง พลางปรายสายตาไปมองผู้คนที่กำลังให้ความสนใจคนที่โดนถามเป็นพิเศษ เดี๋ยวอีกซักพักนักข่าวคงจะแห่กันมา
“ผมมาด้วยความเต็มใจนิ ไม่ได้ถูกเจ้าหน้าที่ตำรวจเชิญมาคงไม่มีอะไรมั้ง” ฟิลิปตอบพีรพล แต่สายตากลับมองไปที่เอมีนที่นั่งไม่ยินดียินร้าย สภาพร่างกายเอมีนที่เด็กหนุ่มเห็นทำให้เขานึกแค้นใจอย่างประหลาด พาลอยากที่จะเห็นหน้าคนทำขึ้นมา
“แล้วคนร้ายอยู่ไหนพี่พล” เขาเลือกที่จะถามพีรพลเพราะเห็นสีหน้าและแววตาของเอมีนไม่ค่อยพอใจที่เขามาเท่าไรนัก
“อยู่ในห้องขัง” พีรพลตอบพลางสังเกตท่าทีของเด็กในสังกัดเดียวกับเขาทั้งสองคน เอมีนยังไม่ทักฟิลิปแม้แต่คำเดียว หรือแม้กระทั่งจะหันมามองซักนิดเอมีนยังไม่ทำ ในขณะที่ฟิลิปก็เก้ๆกังๆไม่รู้จะทำตัวยังไงมองเอมีนไปก็เท่านั้นเพราะคนถูกมองไม่ได้ให้ความสนใจเขาเลย
“เป็นไงบ้าง” เมื่อมันนานเกินไปที่เป็นเสมือนคนไร้ตัวตนฟิลิปจึงเป็นฝ่ายทักขึ้นมาก่อน อีกอย่างพีรพลก็ขอตัวไปที่อื่นแล้ว เขาก็เลยกล้าที่จะพูดกับเอมีนเอมีนหันมองรอบๆกายเหมือนไม่แน่ใจว่าคนถามถามใคร
“เราถามนายนะ” ฟิลิปย้ำ นึกน้อยใจที่เอมีนทำเหมือนจะไม่มีทางญาติดีกับเขาจริงๆ
“มีตาก็มองเองดิ” เอมีนเอ่ยประโยคแรกออกมา และมันก็เป็นประโยคที่เจือไปด้วยน้ำเสียงของคนที่ไม่ชอบขี้หน้าเขาพูดกันจนทำให้คนฟังต้องแอบถอนหายใจก่อนจะเริ่มสนทนาต่ออย่างกล้าๆกลัวๆ แต่ดีที่เอมีนยังคงต่อปากต่อคำกับเขาอยู่

peemakung · โพสต์ 2012-5-17 10:11:33

ขอบคุณครับ

manza555 · โพสต์ 2012-5-22 19:54:14

สนุกมากๆเลย

pongsakron01 · โพสต์ 2012-5-23 10:51:52

ขอบคุณครับ

pongsakron01 · โพสต์ 2012-5-23 10:52:23

ขอบคุณครับ

akeins · โพสต์ 2012-5-25 06:09:23

ขอบคุณครับ

imanaji · โพสต์ 2012-5-26 06:35:41

ขอบคุณมากๆครับ

Klong · โพสต์ 2013-3-31 12:51:44

ขอบคุนครับ

tarsii · โพสต์ 2013-11-15 05:19:36

ขอบคุณมากนะ

cawee · โพสต์ 2014-1-14 00:07:22

ขอบคุนคราฟ

kamaji · โพสต์ 2014-1-18 12:10:02

ขอบคุนคราบ

wi2 · โพสต์ 2014-4-27 01:43:40

ขอบคุณครับ

4_NAY · โพสต์ 2016-5-3 02:02:10

ยอมรับละดิ ฟิลิป

wiput · โพสต์ 2021-10-15 17:54:56

ขอบคุณมาก

บัญชี		จำการเข้าสู่ระบบไว้	ลืมรหัสผ่าน
รหัสผ่าน			สมัครเข้าเรียน

++ Dream...ขีดเส้นฝัน ในวันที่มีรัก ++ & 25

สมาชิกจีโฟกาย 100%

สมาชิกระดับเพชรคู่

สมาชิกระดับตรีเพชร

สมาชิกระดับเพชรบริหาร

สมาชิกระดับมงกุฎ

สมาชิกระดับทับทิม

สมาชิกระดับแพลตตินั่ม

สมาชิกระดับไพลิน

สมาชิกระดับมรกต

สมาชิกระดับเพชร