++ Loving Course ติวรักสุดใจ นายเกเร ++ ***5

tanya · โพสต์ 2012-5-17 08:34:03

ถ้าหากว่าซ้ำต้องขออภัยนะครับและขอโทษเจ้าของเรื่องด้วยนะครับเพราะว่าคัดลอกมาอีกที
ความเดิมตอนที่แล้ว
ชายหนุ่มลืมแม้กระทั่งว่าตัวเองยังไม่หลับพักผ่อนซักนิดเพราะด้วยเอาเวลาทั้งหมดมาดูข้อมูลผลการเรียนที่ผ่านๆมาของลูกศิษย์แล้ววิเคราะห์
ผลคะแนนเฉลี่ยว่าอีกสองเทอมที่เหลือว่าจะทำให้ลูกศิษย์ได้เกณฑ์คะแนนเฉลี่ยไม่ต่ำกว่าเท่าไหร่จึงจะทำให้คะแนนการสอบวัดผลเข้ามหาวิทยาลัยจะไม่หนักกับเจ้าตัวมากไปนัก
ภายในห้องที่สว่างไสวของเตชสิทธิ์ กระดาษแผ่นแล้วแผ่นเล่าถูกวางลงบนที่นอนเมื่อเจ้าของห้องไล่อ่านรายละเอียดเล็กๆน้อยๆเพราะโดย โดยปกติเด็กหนุ่มไม่ใคร่จะสนใจอ่านอะไรนัก
“นี่มันทำห่าอะไรของมันวะ”เด็กหนุ่มเอ่ยกับตัวเองลอยๆเมื่อกระดาษแผ่นสุดท้ายถูกกวางลงรวมกับแผ่นก่อนๆ
แผ่นกระดาษที่อัดแน่นด้วยข้อมูลต่างๆทั้งหมดที่กัณตินันท์ทำขึ้นทำให้คนถือวิสาสะเปิดดูอย่างเตชสิทธิ์เบ้ปากหน่อยๆอย่างไม่นึกจะสนใจ
ว่ามันจะมีประโยชน์อะไรบ้าง เด็กหนุ่มใช้มือขย้ำๆกองกระดาษนั้นแล้วจับยัดใส่กระเป๋าดังเดิมก่อนจะโยนกระเป๋านั้นไปทิ้งไว้ในมุมหนึ่งของห้อง แล้วร่างสูงจึงลุกไปเปิดลิ้นชักคว้าซองบุหรี่ขึ้นมาแล้วเลือกหยิบเอาบุหรี่ในนั้นหนึ่งมวนขึ้นมาจุดสูบอย่างเป็นกิจวัตร
เช้าวันใหม่ที่โรงเรียน เตชสิทธิ์เดินเข้าไปในเขตรั้วได้ยังไม่ถึงสามก้าว เพื่อนในกลุ่มต่างก็แห่กันเข้ามาจับตัวไว้และรายงานเรื่องราวอย่างตื่นตะหนกว่าตอนนี้คนที่พวกตนลงมือจับมัดขังไว้ในตึกร้างหลังโรงเรียน กำลังนอนซมอยู่ห้องพยาบาล
“แล้วพวกมึงมาบอกกูทำไม”คนรับรู้เรื่องราวถามขึ้นอย่าไม่ใคร่ใส่ใจ
“อ้าว พวกกูต้องบอกมึงสิ ก็เพราะมึงเป็นคนต้นคิด”เพื่อนๆรายงาน
“แล้วไง”เตชสิทธิ์ยังเอ่ยหน้าตายเช่นเดิม
“มันจะแล้วไงล่ะ มันก็จะซวยกันทั้งกลุ่มน่ะสิ รู้มั๊ยว่าตอนนี้ผอ.กำลังประกาศหาตัวคนทำผิด คราวนี้ล่ะมึงเอ้ย ได้ถูกไล่ออกกันยกแก๊งค์แน่ๆ”ต้อมออกความเห็นอย่างวิตก
“ไร้สาระ ประกาศก็ประกาศไปดิ เราไม่รับใครจะจับเราได้”เตชสิทธิ์ยังเอ่ยอย่างไม่แคร์เช่นเคยจนเพื่อนแปลกใจ
“นี่มึงไม่กลัวเลยเหรอวะไอ้ไต๋”
“จะให้กูกลัวอะไรล่ะ ในเมื่อไม่มีหลักฐานอะไรสาวมาถึงว่าพวกเราเป็นคนจับไอ้นั่นไปมัดไว้ ตึกนั้นเป็นตึกร้าง อาจจะมีพวกคนภายนอกจับไอ้นั่นไปมัดไว้ก็เป็นได้ พวกมึงอย่าปอดหน่อยเลยน่า”
“เออทำเป็นเก่งไปเถอะมึง ตึกนั่นมึงก็รู้ว่าคนภายนอกเข้าออกยากยังกะอะไร ตอนนี้ผอ.ท่านปักใจเชื่อเลยล่ะว่าเป็นฝีมือคนภายในนี่แหละที่ทำเรื่องอุกอาจแบบนี้”
“เหรอ สรุปคือพวกมึงต้องการให้กูกลัวแล้วเหงื่อตกอย่างพวกมึงเลยใช่มั๊ย”
“ก็ถ้ามึงไม่กลัว มึงบอกมาสิว่ามึงมีทางออกให้เรื่องนี้ยังไง”
“ก็อยู่เฉยๆไง ไม่กระโตกกระตากทุกอย่างก็จบ”
“พูดมันพูดได้นะมึง มึงคิดว่าเราใช้ความสงบสยบความเคลื่อนไหวแล้วมันจะได้ผลเหรอ รับรองได้ว่าถึงเราไม่รับ ผอ.ท่านก็รู้ได้เองจากปากเหยื่อของแก”
“ไม่มีทาง พวกมึงเลิกปอดแล้วจะไปไหนก็ไปเลยไป ไอ้นั่นไม่มีทางเอาเรื่องพวกเราได้แน่ฉันรับรอง”เพื่อนทั้งกลุ่มอึ้งและมองหน้ากันเลิ่กลัก แต่ละคนอยากจะถามเหลือเกินว่าทำไมหัวโจกของกลุ่มถึงมั่นใจนักว่าเหยื่อที่โดนมัดปากมัดมือเมื่อคืนจะไม่เอาเรื่องกลุ่มตน แต่แล้วทุกอย่างก็กระจ่างออกมาจากปากคนมั่นใจอย่างที่ไม่ต้องมีใครเอ่ยปากถามว่า
“กูบอกพวกมึงแล้วไงว่าไอ้นั่นมันกำลังตื้อกูอยู่ ลองกูแหลอ้อนมันนิดหน่อยมันก็อ่อนแล้ว”เตชสิทธิ์เอ่ยออกไปอย่างคนมีแผน เมื่อคืนหลังดูดบุหรี่เสร็จเขากลับไปเปิดดูกระเป๋าเอกสารของกัณตินันท์อีกรอบ เอกสารปึกใหญ่ภายในนั้นกัณตินันท์คงไม่ทำให้ใครถ้าไม่ใช่เขา เด็กหนุ่มหยิบข้อมูลพวกนั้นมาอ่านอีกคร่าวๆก่อนเข้านอน เปล่าหรอก เขาไม่ได้นึกสนใจอะไรกับของหนักสมองๆพวกนั้นเลยแม้แต่นิด แต่ที่ต้องลองอ่านเพราะข้อมูลในนั้นมันน่าจะเป็นข้อต่อรองที่จะใช้ปิดปากกัณตินันท์ได้ดีว่าไม่ให้เจ้าตัวแพร่งพรายว่าใครจับตัวเองมัดไว้ใน ที่อันตรายเพียงลำพัง
“ทำหน้าให้มันดีๆหน่อยสิวะพวกมึง กูบอกไม่มีอะไรก็ไม่มีอะไรสิ เดี๋ยวกูจัดการเองพวกมึงรอฟังข่าวละกัน”เตชสิทธิ์เอ่ยต่อเมื่อเห็นแววตาและสีหน้าเพื่อนแต่ละคนยังมีแวววิตกอยู่ เด็กหนุ่มเอ่ยจบก็เดินแยกตัวไป แน่ล่ะที่ๆที่เขาจะไปคือห้องพยาบาลนั่นเอง
ภายในห้องนั้น กัณตินันท์นั่งกุมขมับอย่างคนอ่อนล้า ชายหนุ่มไม่รู้ว่าตัวเองถูกพามาที่นี่ตั้งแต่เมื่อไหร่ และก็ยังไม่แน่ด้วยซ้ำว่าที่นี่ที่ไหน แต่แล้วหนึ่งเสียงที่เอ่ยทักก็ทำให้สติพอจะรับรู้ว่าตรงที่นั่งอยู่ตอนนี้คือที่ไหนกัน
“เก่งนี่ รอดมาได้”เตชสิทธิ์นั่นเองที่เป็นเจ้าของเสียงนั่น คนเพิ่งฟื้นเกิดอาการผวาหน่อยๆเมื่อเห็นใบหน้าเด็กหยาบร้าย ชายหนุ่มหันซ้ายหันขวารอบห้อง นึกไม่เข้าใจว่าทำไมสถาณการณ์จึงเอื้อให้ตนอยู่สองต่อสองกับเตชสิทธิ์บ่อยๆด้วย
“มองหาใคร ฉันเข้าออกที่นี่ตั้งแต่เด็กฉันย่อมรู้เวลาที่จะเข้าออกห้องนี้ได้อย่างปลอดภัย ตอนนี้ไม่มีใครอยู่ที่นี่หรอกนอกจากนายและฉัน”เตสิทธิ์เดินเข้ามาในห้อง และสายตายังคงจ้องมองคนที่นั่งอยู่บนเตียงอย่างเยาะๆ เพราะนึกสะใจในสภาพที่เห็น ดูเอาเถอะ เมื่อคืนคงจะเจออะไรหนักๆมาแน่ๆสภาพตัวทั้งตัวถึงได้ดูหลอนขนาดนั้น
“เธอแกล้งฉันทำไมเตชสิทธิ์”คนยังหลอนอยู่ตั้งสติเอ่ยถามออกไป จริงอยู่ที่เมื่อคืนตัวเองจะไม่ได้เจออะไรที่น่ากลัวอย่างจริงๆจังๆ แต่เสียงดังแปลกๆที่แว่วเข้ามาให้ได้ยินเป็นระยะๆในความมืดก็ทำให้ใจสั่นเป็นตีกลองจนเผลอสลบไปอย่างคนไม่อยากรับรู้อะไรในที่สุด
“เหตุผลง่ายๆ ฉันไม่ชอบขี้หน้านายไง”คนโดนถามตอบหน้าตาย
“แล้วฉันไปทำอะไรให้นายเจ็บช้ำน้ำใจตั้งแต่เมื่อไหร่”คนได้คำตอบขึ้นเสียงบ้างอย่างเหลืออด
“ไม่ทำทางตรงหรอกแต่มึงทำทางอ้อม”อีกฝ่ายเผลอหยาบคายเมื่อโดนขึ้นเสียงใส่จนเกิดการปะทะคารมกันอีกอย่างเลี่ยงไม่ได้ระหว่าง
อาจารย์กับลูกศิษย์
“ทางอ้อมทางไหนล่ะ ฉันเข้ามาในชีวิตเธอในฐานะครูบาอาจารย์ ฉันจะไปทำให้เธอเจ็บช้ำน้ำใจให้มันได้อะไรขึ้นมา เลิกอคติกับฉันแล้วมองอะไรให้มันกว้างๆอย่างคนมีสมองเขามองกันหน่อยสิ”
“อ๋อ นี่นายด่าฉันอีกแล้วเหรอ”
“ฉันไม่ได้ด่าฉันแค่พูดให้นายคิด”
“อย่างนี้เหรอที่บอกว่าพูดให้คิด โธ่เอ้ย ก็ปากอย่างงี้ไงล่ะถึงทำให้ฉันหาความเคารพไม่ได้ คำก็บอกตัวเองเป็นครูสองคำก็บอกตัวเองเป็นอาจารย์ จบมาจากที่ไหนหะถามหน่อย ที่สถาบันเขามีสอนให้จิตวิทยาคนที่จะเป็นครูปากเสียอย่างนายมีด้วยหรือไงฉันจะได้ไม่ต้องเข้าไปเรียน”
“อย่ามาลามปามสถาบันของฉัน ที่ฉันเป็นอย่างนี้ก็เพราะใครล่ะถ้าไม่ใช่เพราะเจอลูกศิษย์ห่วยๆอย่างนาย แล้วก็อย่ามาพูดหน่อยเลยว่าตัวเองจะไม่เข้าไปเรียน ชาตินี้ทั้งชาติคนอย่างนายก็คงหนีไม่พ้นมหาวิทยาลัยเปิด หรือของเอกชนหรอก”
“นี่มันจะเกินไปแล้วนะ”
“ทำไมแค่นี้ทนฟังไม่ได้หรือไง ทีนายเอ่ยถากถางดูถูกฉันสารพัดล่ะ รู้หรือยังว่าฉันจะรู้สึกยังไง”
“อย่าความความรู้สึกของคนผิดเพศอย่างนายมาเปรียบกับฉัน ยังไงมันก็ไม่เหมือนกัน”
“ทำไมจะไม่เหมือน นายก็คน ฉันก็คน”
“ก็นายมันเป็นตุ๊ดไง ส่วนฉันไม่ใช่”
“อ๋อ เหรอ ระวังเหอะ เกลียดอะไรจะได้อย่างนั้นนายเตชสิทธิ์”
“เฮอะ ถึงได้ก็ขอให้อย่าได้คนที่ชื่อกัณตินันท์ก็แล้วกัน แค่เอ่ยชื่อก็สมรรถนะทางเพศก็เสื่อมจนไม่รู้จะเสื่อมยังไงแล้ว”
“เตชสิทธิ์!”
“ทำไม เรียกทำไม ผมพุดอะไรผิดหรือคุณอาจารย์”
“ไม่ต้องมาประชดฉัน ต่อจากนี้ฉันจะไม่ทนเป็นอาจารย์ของเด็กนักเรียน
ห่วยแตกอย่างนายอีกต่อไปแล้ว จากนี้ชีวิตของนายจะไปตกเหวที่ไหนฉันจะไม่สนใจทั้งนั้น ฉันยอมแพ้ ฉันรู้แล้วว่าฉันเปลี่ยนนายไม่ได้แล้วจริงๆ”
“เฮ้ย นี่เป็นข่าวดีเลยนะเนี่ย น่าจะคิดแบบนี้ได้ตั้งนานแล้วนะคุณอาจารย์ ชีวิตจะได้ไม่วุ่นวาย”
“เออ ฉันมันโง่ โง่ที่คิดเรื่องแค่นี้ไม่ได้ ถอยไป ฉันจะไปตามทางของฉัน ส่วนเธอจะไปตายที่ไหนก็ไป”กัณตินันท์ออกแรงผลักคนที่เอ่ยคำพูดยั่วโมโหให้พ้นทาง ก่อนจะเดินลิ่วๆหนีออกจากห้อง คนข้างหลังที่ร่างเซหน่อยๆตามแรงผลักมองตามอย่างที่ไม่รู้ว่าตัวเองตกอยู่ในอารมณ์ใด ความคิดที่เข้ามาในห้องนี้ตอนแรกที่ว่าจะมาใช้มารยาว่าตนจะตั้งใจเรียนและศึกษาข้อมูลที่คนที่เพิ่งออกไปจัดทำให้เพื่อแลกกับการปิดปาก
ของเจ้าตัวว่าไม่ให้บอกผู้อำนวยการโรงเรียนว่าตนและกลุ่มเป็นคนอะไรที่อุกอาจขัดคำสั่งพลันหายไปเมื่อได้เปิดปากทะเลาะกันอย่างที่เคยเป็น กับคนในห้อง
กลุ่มเพื่อนเข้าทึ้งตัวเตชสิทธิ์เมื่อเด็กหนุ่มเดินหน้าเซ็งเข้าไปในห้องเรียน ทุกคนถามเป็นเสียงเดียวกันว่าเจ้าตัวจัดการอะไรได้บ้าง คนถูกถามบอกแค่ทุกอย่างมันจบอย่างที่ไม่ต้องคอยหวาดระแวงกัน ไม่รู้สิ เด็กหนุ่มรับรู้ได้เองว่าคนที่ประกาศถอนตัวออกจากชีวิตเขาคงไม่ราวีเขาอย่างแน่นอน
และมันก็เป็นเช่นนั้นจริงๆเมื่อเวลาผ่านไปเกือบสัปดาห์เรื่องที่ทางโรงเรียนประกาศหาคนทำผิดกฎลบเลือนหายไปอย่างไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่ใช่แค่ประกาศนั้นที่หายไป แต่คนบางคนได้หายไปด้วยจริงๆ จากชีวิตของคนที่นั่งเหม่ออยู่ริมสนามฟุตบอลในขณะที่เพื่อนๆกำลังสนุกกับการเขี่ยลูกกลมๆเล่นในสนาม
“เฮ้ยไอ้ไต๋ มึงจะนั่งเหม่ออย่างนั้นอีกนานมั๊ยวะ เมื่อไหร่มึงจะลงมาเล่นกะพวกกูเนี่ย”หนุ่มร้องถามเมื่อเห็นเพื่อนนั่งอยู่นานเกินไปจนผิดสังเกต
“เออนะ ถ้ากูอยากเล่นกูลงไปเล่นเองน่ะแหละ”เตชสิทธิ์ร้องตอบออกไปก่อนที่จะกลับมานั่งคิดอะไรเงียบๆต่อ เด็กหนุ่มรับรู้ตั้งแต่เย็นวันนั้นแล้วว่ากัณตินันท์ได้แสดงเจตจำนงลาออกจากครูสอนพิเศษเขาจริงๆต่อหน้าแม่ แปลกที่คราวนี้แม่เขายอม เด็กหนุ่มไม่คิดถามสาเหตุว่าทำไมแม่ถึงยอมง่ายๆไม่เหมือนคราวก่อน เพราะไม่อยากจะใส่ใจ การที่นายนั่นออกไปจากชีวิตเขาได้เขาก็พอใจแล้ว แต่ทำไมวันนี้เขาถึงมานั่งเหม่อล่ะ ไม่ใช่เพราะมันหรอกที่หายไป เด็กหนุ่มบอกตัวเองว่าแบบนั้น เพราะณิชาต่างหากล่ะ ใช่แล้วเพราะณิชาต่างหากล่ะที่หายไปจากชีวิตเขาด้วยเช่นกัน คุณหนูนั่นหันไปควงกับศัลชัยอย่างเปิดเผยในระยะหลัง ด้วยเหตุผลข้อเดียวคือสาวเจ้าบอกว่าตัวเขาไม่เอาไหนในเรื่องการเรียน เอาเถอะณิชา วันนี้แล้ว วันนี้แล้วที่เขาจะเริ่มเป็นคนใหม่ที่ใส่ใจการเรียน แม่บอกแล้วตั้งแต่เมื่อเช้าว่าเย็นนี้พี่เอสเพื่อนสนิทในวัยเด็กจะมาทำหน้าที่แทนนายกัณตินันท์นั่น คราวนี้ล่ะความผะอืดผะอมที่จะเรียนหนังสือกับคนผิดเพศคงไม่เกิดขึ้น เพราะในสายตาของเขา เอส หรือกฤตภาษคือผู้ชายคนหนึ่งเหมือนเขานั่นเอง!
เสียงประตูรั้วบ้านเปิดดังขึ้น นางที่เป็นเจ้าของบ้านยิ้มแก้มปริที่เห็นว่าวันนี้ลูกชายไม่เกเรหนีเรียนอย่างเช่นเคยทำ คิดไม่ผิดเลยจริงๆที่นางไม่รั้งอาจารย์สอนพิเศษคนเก่าอย่างกัณตินันท์ที่มาขอลาออกไปด้วยเหตุผลว่าตนไม่มีความสามารถพอ
“ตาไต๋กลับมาแล้วล่ะเอส ดูสิวันนี้กลับแต่วันตามที่น้าบอก ยังไงก็ช่วยๆดูน้องหน่อยนะ คงไม่เกเรอย่างคราวที่เรียนกับอาจารย์คนก่อนแล้วมั้ง”นางหันไปเอ่ยกับคนนั่งข้างตัว หลายปีแล้วสินะที่ไม่ได้เจอกับเด็กหนุ่มคนนี้ ที่ผ่านมาก็ได้แค่เพียงรับรู้ความเคลื่อนไหวจากการติดต่อกันกับทางแม่ของเจ้าตัวเท่านั้น โตขึ้นเป็นหนุ่มหล่อหน้าตาใช้ได้เลยทีเดียวแม้ความคมคายจะไม่เท่าลูกชายนางนักก็เถอะ แต่เมื่อเทียบกับกัณตินันท์แล้ว คนข้างตัวตอนนี้คงจะมีความเป็นผู้ชายมากกว่าฝ่ายนั้นแน่ๆ เฮ้อ ต่อแต่นี้ไปลุกชายนางจะได้ตั้งอกตั้งใจเรียนพิเศษซะที
ภาพหนุ่มน้อยที่เดินเข้าบ้านมาอย่างเซอร์ๆแต่ทว่าดูดีซะเหลือทนทำเอากฤตภาษถึงกลับอึ้งไปหลายวินาที นี่เหรอเพื่อนรุ่นน้องสมัยเด็กที่เขาเคยคลุกคลีด้วยแต่ไม่ได้คิดอะไร โอมายก๊อดด พอโตเป็นหนุ่มน้อย พ่อช่างหล่อลากอะไรปานนี้
“เอส”
“ตาเอส!”นางที่เป็นมารดาของคนที่เดินเข้าบ้านเอื้อมมือไปแตะแขนคนที่กำลังจ้องมองลูกชายตนเมื่อเรียกถึงสองครั้งแต่ฝ่ายนั้นทำเหมือนไม่ได้ยิน
“ขะ ครับ”กฤตภาษได้สติรีบขานรับและรีบซ่อนพิรุธตัวเองเอาไว้อย่างมิดชิดเพราะเขารู้น่ะสิว่าทำไมเขาถึงได้มาทำหน้าที่ตรงนี้แทนอาจารย์จบใหม่คนก่อน เฮอะ ยัยกัณตินันท์หล่อนช่างโง่นัก ไม่รู้จักหัดแอ็บให้เนียน หล่อนก็ต้องถูกผู้ชายจริงๆเขาไม่ชอบและเฉดหัวออกไปแบบนั้นล่ะนาทีแล้วสำหรับเขาต่อให้ต้องแอ็บแมนซักยี่สิบสี่ชั่วโมงเขาก็ต้องยอมล่ะกับการได้ใกล้ชิดเคียงกายกับหนุ่มน้อยหน้าหล่อระดับเทพแบบนี้เชื่อสิว่าโอกาสได้ลิ้มลองเจ้าตัวมันต้องมีให้เขาได้ซักวัน หึ หึ

imseng · โพสต์ 2012-5-18 07:01:55

ขอบคุณนะคับ

pongsakron01 · โพสต์ 2012-5-19 03:18:57

ขอบคุณครับ

pkclub2146 · โพสต์ 2012-5-19 12:49:30

ติวกันต่อไปเถอะเด๋วหลายๆอย่างดีเอง

piyanate · โพสต์ 2012-5-21 14:13:26

ขอบคุณครับ

dream1995 · โพสต์ 2012-5-22 17:43:07

ขอบคุณครับ

ืnneess · โพสต์ 2012-6-4 03:02:40

ขอบคุนมากครับ

x_man19 · โพสต์ 2012-6-5 21:19:23

ขอบคุณมากจ้า

gigusa · โพสต์ 2012-6-8 20:47:28

ขอบคุนมากคับ

blackqueen · โพสต์ 2012-8-18 18:33:24

ขอบคุนมากมายค้าบบบบ

orrick · โพสต์ 2012-9-2 20:13:13

ขอบคุนนะคับ

davil008za · โพสต์ 2012-9-3 16:57:30

ขอบคุรมากๆเลยครับ

acolyte · โพสต์ 2012-9-4 07:22:44

ขอบคุณมากครับ

kangaza · โพสต์ 2012-9-5 23:29:51

ขอบคุนมากครับ

porxv · โพสต์ 2012-9-7 02:11:12

ขอบคุณมากคับ

tamia · โพสต์ 2012-9-15 22:43:40

ขอบคุณครับ

pointtwo · โพสต์ 2012-9-16 21:25:07

ขอบคุณครับ

kiwwy · โพสต์ 2012-9-18 22:28:17

ขอบคุณขร๊ ขออ่าละ{:sm-46:}

wsdonin · โพสต์ 2012-9-23 09:42:20

ขอบคุณมากคับ

kengkeng · โพสต์ 2012-9-26 14:56:01

ขอบคุนนะคับ ^^"

บัญชี		จำการเข้าสู่ระบบไว้	ลืมรหัสผ่าน
รหัสผ่าน			สมัครเข้าเรียน

++ Loving Course ติวรักสุดใจ นายเกเร ++ ***5

คะแนน

สมาชิกจีโฟกาย 100%

สมาชิกระดับเพชรคู่

สมาชิกระดับตรีเพชร

สมาชิกระดับเพชรบริหาร

สมาชิกระดับมงกุฎ

สมาชิกระดับทับทิม

สมาชิกระดับแพลตตินั่ม

สมาชิกระดับไพลิน

สมาชิกระดับมรกต

สมาชิกระดับเพชร